เรื่องยาวมากเลยอย่าเพิ่งรำคาญนะ😬
ตามหาผู้ชายที่ใส่แมสผ้าสีเขียวสะท้อนแสง ที่อ๊ามจุ้ยตุ่ย งานเทศกาลเจ ภูเก็ต2559วันจันทร์ที่3 ตุลาคม 2559
ลักษณะ หน้าตาตี๋นิดหน่อย ผิวขาวธรรมดาทั่วไป
รูปร่างอวบนิดๆเป็นคนมีเนื้อ555 ส่วนสูงไม่แน่ใจเลยน่าจะ170นิดๆ ตาโตตาสองชั้น *มีรูปแทรกด้านล่างนะ 👉ลักษณะรูปร่าง
อย่าพึ่งด่าเรานะนี่เป็นกระทู้แรก55555 กว่าจะรวบรวมความกล้าโพสต์เรื่องราวลงได้😅
_____________________________________________
วันนั้นเป็นวันรับพระ คือจะมีองค์พระประทับทรงมาให้พรเยอะมากๆมีการจุดปะทัดรับองค์พระกันอย่างยิ่งใหญ่
แนะนำให้ลองมาเที่ยวนะคะ ส่วนเรื่องประวัติรายละเอียดลองศึกษาดูเนอะ เพราะเราก็ไม่ค่อยรู้อะไรมาก เข้าเรื่องต่อนะคะ เราไปงานนี้กับน้องสาวค่ะ หลังจากเราดูขบวนจุดปะทัดรับองค์พระเสร็จ เราก็ไปกินเย็นตาโฟเจกันค่ะ พอกินเสร็จก็ตั้งใจจะกลับบ้านเลย แต่ตอนนั้นเราหันไปเห็นผู้ชายคนนึงค่ะ เขาใส่แมสผ้าสีเขียวสะท้อนแสงเราเห็นเขามุมข้างค่ะเรากับเขายืนห่างกันประมาณ5เมตร เราก็จ้องอยู่อย่างนั้นแบบสตั้น10วิอ่ะค่ะ แล้วเขาก็หันมามองเรา สงสัยเราจะจ้องนานไป5555😅 เราเลยหันไปมองอย่างอื่นแทน ในใจตอนนั้นคิดว่าโหยนี่ขนาดใส่แมสยังหล่อนะเนี่ยะ5555 ก็ทำได้แค่คิดงี้แหละค่ะทำไรไม่ได้หรอกอยากรู้จักแต่ไม่รู้จะทำยังไง😂 เลยจูงมือน้องจะกลับบ้านแต่ทางที่เดินต้องเดินผ่านเขาไป เราก็เดินจูงมือน้องไปพอเราเดินไปถึงหลังเขาปุ๊บก็มีผู้คนจากอีกฝั่งนึงเดินสวนทางมา(ขบวนองค์พระที่กำลังจะไปศาลเจ้าค่ะ)ทำให้คนเบียดแน่นแออัดไปหมดเลยค่ะ แบบขยับไปไหนไม่ได้เลยต้องยืนนิ่งๆ แล้วก็มีคนบอกว่าคนที่ไม่เกี่ยวข้องกับขบวนให้นั่งลงให้หมด (นั่งยองๆ)ให้ขบวนเดินผ่านไปก่อนค่อยลุก เราเลยได้นั่งข้างเขาค่ะ555 ใจจริงบอกเลยไม่อยากนั่งอ่ะปวดขาแต่ก็นั่งค่ะ555 นั่งไปสักพักเขาก็เอาศอกมาถอง(กระทุ้ง)แขนเรา เราก็ทำหน้าตาปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะนึกว่าเขาทรงตัวไม่อยู่เลยเซมาชนเรา555 แล้วเขาก็ถองซ้ำอีกครั้งคราวนี้เราก็หันไปมองเขา เขาก็ถามว่า นั่งได้มั้ย?
เราก็ตอบว่า ห๊ะ! อะไรนะ เขาเลยถอดแมสออกนิดนึงแล้วก็ถามว่า นั่งได้มั้ย? เราก็ตอบว่า อ๋อ นั่งได้ แล้วเราก็ก้มหน้าเพราะรู้สึกมึนล่ะ เริ่มหายใจลำบาก แบบตอนนั้นในหัวคือจะกลับบ้านจะกลับบ้านอย่างเดียวเลยปวดหัว น้องก็โดนผู้คนเบียดห่างออกไปล่ะ ปล.น้องอยู่ม.5ค่ะดูแลตัวเองได้แล้วเราไม่ได้ทิ้งน้องนะ555
พอสักพักก็มีเสียงบอกว่าหันหลัง เด็กๆให้หันหลังอย่ามองขบวนเดี๋ยวของจะเข้าตัว เขาก็หันหน้ามาทางเราค่ะซึ่งเรานั่งอยู่ด้านขวาของเขา แต่เราหันหลังไม่ได้เพราะว่าข้างหลังเป็นกระทะน้ำมันทอดปอเปี๊ยะค่า55555 อบอุ่นไปถึงแสบร้อนแผ่นหลังกันเลยทีเดียว ภาวนาในใจอย่าคว่ำนะลูกถ้าคว่ำนี่แม่เละแน่😭55555
ต่อๆ นั่นล่ะค่ะเราหันหลังไม่ได้เราก็เลยต้องมองตรงตลอด จนเรารู้สึกว่าเอ๊ะเขามองหน้าเราอยู่รึเปล่าเราเลยหันมามองหน้าเขาค่ะ ปรากฎว่าแฮร่ นกค่าาาา5555 เขาไม่ได้มองหน้าเราแต่เขามองผ่านทะลุหูซ้ายเราไปเลยค่าาาา ในใจคือแบบชิสสสสนึกว่ามองฉัน🙄 แต่หน้าเราก็ใกล้กันมากเลยนะ เราสายตาสั้นด้วยค่ะคือแบบ นึกดูแล้วกันสายตาสั้นถ้าจะมองอะไรต้องเพ่งอ่ะค่ะถึงจะเห็นแต่นี่แบบใกล้มากมองได้ชัดแจ๋วเลย5555 เราก็เลยได้โอกาสสำรวจใบหน้าเขาค่ะ5555 โรคจิตนิดๆล่ะ เรามองตาเขาคือตาสวยมากแบบตาโตตาสองชั้นด้วยอิอิ จมูกก็โด่ง เราก็มองตาอยู่อย่างนั้นสักพักค่ะมองไปๆจนรู้สึกตัวว่าเอ่อมองนานไปล่ะ เลยหันกลับไปมองขบวนต่อ เขาก็หันกลับมาที่ขบวนค่ะ สงสัยปวดคอมั้ง5555 แล้วเขาก็พูดว่า หันหลังสิเด็กเขาไม่ให้มอง ห้ามมอง เราก็ตอบกลับทันทีเลยค่ะ ไม่เด็กแล้ว!20
เขาก็ทำตาโตแบบตกใจมากค่ะ555 (นึกถึงหน้าตอนนั้นล่ะขำ) แล้วเขาก็พูดว่า ห๊ะ!20 แล้วเหรอ
เราก็ตอบว่า ไม่ๆ 19  55555เราก็หลุดขำ
แล้วเขาก็พูดว่า 19 เท่ากันเลย บลาๆอะไรสักอย่างค่ะ ช่วงหลังฟังไม่รู้เรื่อง อาการปวดหัวมาอีกแล้ว คราวนี้เราก้มหัวงุดๆเลยค่ะมันปวดตึ้บตึ้บเลย อยากกลับบ้านอย่างเดียวเลยตอนนั้น
เขาเหมือนจะพูดอะไรต่อนะคะแต่เราก้มหัวงุดๆเลยไม่พูดต่อ😓 เราก็อยากกลับบ้านมากค่ะอย่างเดียวเลยที่ต้องการ พอเริ่มจะขยับขยายได้แล้วเราก็ลุกขึ้นเดินไปหาน้องเลยค่ะเพราะจะกลับบ้านให้ไวที่สุด น้องก็ถามค่ะว่าใครอ่ะรู้จักกันเหรอ? เราก็ตอบทันทีเลยค่ะ ไม่อ่ะไม่รู้จัก งี้แหละคนภูเก็ตเขาอัธยาศัยดี😅 น้องเราก็ทำหน้าอึ้งเลยค่ะ5555 อ่าวเห็นคุยกันนึกว่ารุ้จักกันอ่ะ
เราก็หันไปมองเขาอีกทีนะคะก่อนจะกลับเขาก็หันมามองเรานิดนึง แล้วเราก็กลับบ้านเลยค่ะ
เพิ่งมารู้สึกได้ตอนขับรถว่าเอ้าแล้วทำไมเราไม่ถามชื่อถามว่าเขาเป็นคนที่ไหนเรียนที่ไหนไรงี้อ่ะ
ทำไมไม่ถาม เราเป็นอะไร ทำไมไม่ถามข้อมูลอะไรของเขาไว้บ้างเลย  โหแบบนึกคำด่าตัวเองไม่ออกเลยค่ะ ซื่อบื้อได้อีกฉัน😰
#สำหรับกระทู้นี้นะคะดิฉันเองก็ตั้งขึ้นเผื่อว่าอาจจะฟลุ๊คเขาเปิดมาเจอได้อ่านมัน
#หรืออาจจะมีคนที่อยู่ในเหตุการณ์พอจะจำเขาได้บ้าง หรืออะไรก็แล้วแต่ที่จะทำให้เราได้เจอกันอีกครั้ง5555
#อ่อหลายคนคงสงสัยทำไมไม่ถ่ายรุปเขาไว้นะ คือตอนนั้นโทรศัพท์เราอยู่ที่น้องค่ะ แล้วก็ค้นหารูปโพสต์นุ่นนี่จากสถานที่ที่เชคอินเเล้วแต่ไม่เจอเลย ก็เลยมาตั้งกระทู้ค่ะ
#ใจจริงก็หวังนะว่านี่ลงทุนตั้งกระทู้ก็อยากให้เจอกันนะแต่มันเป็นความหวังที่เป็นไปได้ยากมากเลย จะหาเจอได้ไงข้อมูลก็มีแค่นี้ แต่เราอยากลองเสี่ยงดูค่ะ ไม่เสี่ยงก็ไม่รู้ ลองทำดูดีกว่าเสียดายที่ไม่ได้ทำ😊
#ปล.ถ้าใครไม่ชอบด่าได้นะคะแต่อย่าแรง สงสารกันหน่อย555
#ขอให้เจอกันอีกนะนายแมสเขียว#