เรื่องบุญนี้ให้ทราบไว้แบบนี้นะครับ
บุญนี้เวลาเราทำบุญ บุญจะอยู่กับเราตลอดไม่ว่าเราจะอุทิศหรือแบ่งบุญให้กับใคร ตัวอย่างเรามีบุญ อยู่ 100 บาท เราแบ่งบุญให้ใคร ของเราก้ยังอยู่ครบอุปมาแบบนี้ครับ

เรามีคบไฟอยู่หนึ่งอัน มีคนมาขอเราจุดคบไฟอีกอัน ไฟในคบไฟเรายังอยู่ ไฟของคนที่มาจุดก็ติดทีนี้แม้จะมาขอจุดกี่คน 100 คน 1000คน ไฟของเราก็ยังอยู

เรื่องการแบ่งบุญแล้วกลัวสูญเปล่า ในพิจารณาแบบนี้นะ ในโลกของเราที่ยังมีชีวิตอยู่ เราต้องการอาหารเพื่อมาหล่อเลี้ยงร่างกายเพื่อให้เรื่องกายอยู่ได้ เมื่อเราตายไป เราตายแค่กายเนื้อที่ แต่กายละเอียดเราไม่ตายตามไปด้วย ซึ่งกายนี้แหละยังต้องการอาารเพื่อหล่อเลี้ยงเหมือนกายเนื้อ แต่ต่างกันที่อาหารที่กายละเอียดต้องกายคือบุญซึ่งบุญนี้เป็นที่ต้องการมากของคนที่ตายไปแล้ว แม้ว่าเขาเหล่านั้นตายแล้วไปเกิดเป็นอะไร  พรหม เทวดา เปรต อสุรกาย หรือสัตว์นรก โดยเฉพาะอย่สงยิ่ง 3 ข้อหลัง

แต่ประเด็นอยู่ที่ว่าตอนเราแบ่งบุญเราแบ่งให้ใครบ้าง ถ้าใครที่เราไม่ได้แบ่งให้หรือไม่ได้เอ่ยถึงเค้าก้ไม่มีสิทธิ์จะได้ คนที่เค้ามารอเพื่อที่จะอนุโมทนาบุญเราก้ไม่ได้เดินคอตกกลับไป จึงเป็นที่มาว่าพระจะให้เราแผ่กุศลแบ่งบุญไปทั่วสากลพิภพ ให้ทุกๆคนมีส่วนร่วมในบุญ ถ้าพิจารณาดีๆการแบ่งบุญแบบนี้เป็นการทำบุญเพิ่มไปในตัวเรื่องการให้ทาน ไม่หวงบุญ

คงเป็นประโยชน์นะครับ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นอย่าเชื่อผมนะจนกว่าจะทำกรรมฐานให้เห็นเอง