ห้องราชดำเนินสมัยที่ผมยังไม่เกิด

เรื่องการเมือง ถ้าหากว่าพูดถึงคงไม่มีใครไม่รู้จักห้องราชดำเนินแห่งนี้
ที่เต็มเปี่ยมหนักแน่นด้วยเนื้อหาสาระและอุดมการณ์
สามารถนำข้อมูลมาถกเถียงโดยมีที่มาอ้างอิงอย่างน่าเชื่อถือ
ผู้รู้เรื่องการเมืองหรือประวัติศาสตร์การเมืองไทย มาร่วมแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันอย่างเสรี ตามหลักการประชาธิปไตย
อ่านแล้วสนุกสนานได้ความรู้ ถึงแม้ว่าจะเอาไปใช้ในชีวิตประจำวันไม่ได้เหมือนเรียนเลข
อย่างน้อยก็พอจะรู้ลึกตื้นหนาบางกับเขาบ้าง จะได้รู้เท่าทันคน

ทุกวันนี้ไม่สนุกเหมือนแต่ก่อน ถูกปิดกั้นการแสดงความคิดเห็นที่เป็นปฏิปักษ์กับรัฐบาลปัจจุบัน
จึงไม่เห็นกระทู้ที่ถกเถียงกันจริงๆจังๆ เรื่องของความเห็นต่างทางการเมือง
จะมีเพียงก็แต่หลักการเล็กน้อยที่เอามาพูดได้

เรื่องของความแตกแยกกับเห็นต่าง มันคนล่ะประเด็น อันนี้ต้องใช้ปัญญาในการแยกแยะด้วยครับ

คนที่สร้างความแตกแยกแท้จริงแล้วคือคนที่ไม่เคารพกฎกติกา จะเอาชนะกันทุกวิธีการ
การเอาชนะด้วยการรบราฆ่าฟันฝ่ายตรงข้าม ให้แหลกสลายไปนั้น
การได้มาของชัยชนะแบบนี้ มันเป็นความเชื่อที่ผิด การเอาชนะมี่แท้จริงคือเอาชนะกันด้วยใจ เอาชนะใจผมได้ผมก็เลือกคุณแค่นี้จบ

ความเห็นต่างคือความสวยงาม ทุกความคิดเห็น ย่อมมีคนเห็นต่าง

คุณปฏิเสธไม่ได้ว่าแม้ในครอบครัวของคุณเอง ก็ย่อมมีคนเห็นต่างจากคุณ ไม่มีใครจะเห็นพ้องต้องกันไปซะทุกเรื่อง
แต่ครอบครัวก็อยู่ร่วมกันกันได้ ถ้ารู้จักแยกแยะว่าสิ่งที่ดีที่สุดคืออะไร แม้บางครอบครัวอาจแตกสลาย
ก็ไม่ใช่เหตุผลของความเห็นต่างที่ไม่ลงรอยกัน แน่นอนว่าต้องมีเหตุผลอย่างอื่นที่มีมูลกว่านี้

เพราะฉะนั้นประเทศก็คือครอบครัวของคนทั้งประเทศ เราคือครอบครัวเล็กๆหากเทียบกับนานาอารยะประเทศเขาใหญ่กว่าเราเยอะ
แต่พวกเขาก็อยู่กันได้ภายใต้กรอบกติกาประชาธิปไตย ทุกคนมีสิทธิเห็นต่าง
ไม่ใช่การที่จะมาไล่ใครก็ได้ ออกไปจากห้องราชดำเนินนี้หรือปิดไปซะ หรือมีแม้กระทั่งว่าไล่คนออกนอกประเทศก็มี
ประเทศไทยคือบ้านของประชาชนทุกคนครับ ไม่ใช่ของใครคนใดคนหนึ่ง ห้องราชดำเนินก็เช่นกันครับ

คือเราอยู่ร่วมกันภายใต้ความเห็นต่างนี้ให้ได้ แต่ต้องเห็นต่างอย่างสร้างสรรค์ เราจะได้สิ่งที่ดีที่สุดนำพาประเทศชาติสู่ความเจริญครับ