คือเราคบกับแฟนคนนึงมาตั้งแต่ปลายปี58 แล้วเราก็อยู่ห้องเดียวกับแฟนตอนม.5 แฟนเราเป็นเด็กใหม่ ตอนม.5เราก้คบช่วงเทอม2 แล้วเราก็รักกันมากตลอดเวลาที่คบกัน พอขึ้นม.6เราก็ได้รับข่าวจากแฟนเราว่าย้ายห้องไปอยู่ห้อง1 เราอยู่ห้อง2 เราก็ไม่อยากให้แฟนไปห้องอื่นอะ แฟนเราก็บอกว้ายังไงก็ได้เจอกันอยู่แล้วเราก็โอเค แล้วพอตั้งแต่ขึ้นม.6เปิดเทอมมาเราก็ไม่ได้คุยกับแฟนเลยอะ แบบเหมือนแค่คนรู้จักอะขนาดเดินผ่านยังไม่ทักกันเลย เราก็ไม่กล้าทักเหมือนกัน แล้วก้เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆจนมาถึงวันที่เราเรียนพิเศษที่เดียวกับแฟน ต้องเรียนเราก็ไม่ได้คุยกัน แล้วพอออกจากห้องมาก็เจอแฟน แล้วเพื่อนเราก็พาแฟนมาหาเราแบบแซวไรงี้ แล้วแฟนเราก็ทักเราว่าทำไรอยู่อะ เรารู้สึกดีมากๆอะที่มาทักกัน เราก็ทักตอบแล้วก้คุยกันเรื่อยๆ แล้วพอกลับมาเรียนปกติก็ไม่ได้ทักกันเลยจนมาวันนึงแฟนเราก็บอกให้เรากลับมาเป็นเพื่อนกัน เราก็ร้องไห้อะเพราะเรารู้ว่ายังไงก็ไม่มีทางเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมได้หรอก แล้วเราก้ตอบไปแบบว่าไม่เป็นไรเป็นดิยังไงก้ได้ เราก็เป็นฝ่ายรู้สึกอยู่ฝ่ายเดียวมากกว่า แฟนเร่าดูยังไงก้ไม่สนใจเราเลย เราเฝ้ามองมันตลอด รอว่าสักวันมันจะหันมาสนใจกันบ้าง และซึ่งดูเหมือนจะมีแค่ฝ่ายเราที่ยังรู้สึกกับมันอยู่ เราอยากลืมมากนะ แต่ยิ่งลืมก็ยิ่งเจ็บปวดอะ เราไม่รู้ว่าจะทำยังไงให้ลืมมัน เรารักมันมากจนถึงวันนี้ก็ยังรักอยู่ แต่ก็ยังอยากตัดใจไว้บ้างเพราะจบม.6ก็ต้องแยกย้ายกันอยู่ดี แต่เรากลัวว่าจะไม่ลืมอะสิ เราเลยอยากขอคำแนะนำจากทุกคนหน่อยว่าเราควรทำยังไงดี
ปล.เราใช้บัญชีน้องนะ ของเราจำรหัสไม่ได้
เราต้องทำยังไงกับความรู้สึกนี้ ความรู้สึกที่อยากลืมแต่ลืมไม่ได้
ปล.เราใช้บัญชีน้องนะ ของเราจำรหัสไม่ได้