ทุกวันนี้ต้องทนอยู่กับน้องชายอายุ30 ที่มีพฤติกรรม ก้าวร้าว เอาแต่ใจตนเอง ไม่พอใจก็ตะคอกใส่ ใช้ อารมณ์ ถ้าโมโหมากๆ ก็ใช้กำลังกับคนในบ้าน รวมทั้งแม่ด้วย  ไม่มีจิตสำนึกที่ดีเลย แถมคบเพื่อนที่ไม่ดีด้วย งานการไม่ทำ วันๆนั่งแต่แบมือ ไม่ให้ก็พาลอาละวาล พึ่งพาอะไรไม่ได้เลย วันๆกินกับนอนและขอเงินไปขี่มอไซไปเที่ยวกับเพื่อนเท่านั้น ต้องทำไงกับคนแบบนี้ดี อยากนี้ไปให้พ้นๆ จากสภาพแบบนี้ แต่ก็หนีไม่ได้ ทุกวันนี้ทำงานคนเดียวเลี้ยงแม่เลี้ยงน้อง ถ้าไม่มีน้องชายคนนี้ บ้านคงสงบสุขมีความสุขเหมือนคนอื่นๆเค้า ตอนนี้จนปัญญากับชีวิตมากๆเลย ที่ต้องเจอคนในบ้านแบบนี้มาหลายสิบปี จะย้ายที่อยู่หนีก็ไม่ได้ เพราะมีเงินไม่มากพอที่จะผ่อนที่ใหม่ บ้านเราเป็นบ้านที่มีกินมีใช้ไปวันๆเท่านั้นเอง อยากมีความสุขและดำเนินชีวิตในปัจจุบันเหมือนคนอื่นๆเค้าบ้าง ไม่อยากต้องทนทุกข์ ทนรองรับอารมณ์คนแบบนี้อีกแล้ว ต้องทำยังไงดีกับชีวิตที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกแบบนี้