สวัสดีค่ะ ปกติเราเล่นพันทิปเป็นประจำแล้วมี user เป็นของตัวเอง
แต่วันนี้เราไม่อยากเปิดเผยตัวตน ขอตั้งเป็น user ใหม่เพื่อมาปรึกษาเรื่องนี้ละกันเนอะ
เล่าเรื่องก่อนเลย
เรื่องของเราก่อนนะคะ ส่วนตัวเราเอง เป็นคนนิสัยเชื่อมั่นในตนเอง อีโก้สูง ไม่ชอบให้ใครมาดีกว่าเรา
บางทีเรารู้สึกว่ามันเป็นข้อดี เพราะมันทำให้เราขยัน เพื่อทำให้เราดีขึ้น แต่เมื่อเรามาเจอแฟนเราคนนี้
...
เรากับแฟนเรียนมหาลัยเดียวกันค่ะ เรียนเกี่ยวกับออกแบบ
คบกันมาได้ปีกว่าๆ ตั้งแต่มัธยม มารู้จักแล้วชอบกัน เพราะว่าอยากสอบเข้าที่เดียวกัน
แล้วก็สอบติดค่ะ ได้เรียนที่เดียวกันสมใจ
ส่วนตัวเราชอบนิสัยเค้าหลายๆอย่าง ที่ตัวเค้าเป็นเค้า แล้วเรารู้สึกว่าเค้าเองก็รักเรามากเหมือนกัน
เรารักเค้าในหลายๆเรื่อง
ปัญหามันอยู่ที่ แต่ทำไม เวลาเราเห็นเค้าทำงานดีได้กว่าเรา หรือเห็นงานเค้าได้ดีกว่า เรากลับรู้สึกอิจฉาเค้า ชอบเอามาเปรียบเทียบกับของเรา ทำให้เรามองตัวเองว่าไม่ดี ทำไมเราไม่เก่ง ทำไมเราถึงสู้เค้าไม่ได้ ทำไม ทำไม เกิดปัญหาขึ้นมาในหัว แล้วเราก็ทุกข์ใจ ว่าทำไมเราเก่งสู้เค้าไม่ได้
ที่ทุกข์ใจหนักกว่าก็คือ ทำไมเราต้องอิจฉาเค้าที่เค้าได้ดีกว่าเราด้วย ทั้งๆที่เราเป็นแฟนกันแท้ๆ เราไม่อยากให้เค้าได้ดีเลย เราอยากได้ดีกว่า
ในใจเราเองลึกๆ เราไม่อยากเป็นแบบนี้เลย เราอยากจะยินดี ที่เค้าเก่ง เราอยากจะดีใจเวลาเห็นเค้าได้ดี เรารู้สึกว่าเราช่างเห็นแก่ตัวเหลือเกินที่เราเป็นแบบนี้ เราทุกข์ใจ เราไม่อยากเป็นเลย เหมือนใจเราแยกเป็นสองชั้น ชั้นนอกคือเราอิจฉา ชั้นในกว่าคือเราไม่อยากจะอิจฉาเลย ..
เราได้บอกเค้าตรงๆ แบบยอมรับ ถึงความรู้สึกของเรา ว่าเราอิจฉาเค้า เค้าบอกว่า จะอิจฉาเราทำไม เราอะอยากเห็นเธอทำงานดีๆ เก่งๆ (เรารู้สึกผิดเลย) เค้าเข้าใจ เราสัญญากับเค้า ว่าเราจะปรับปรุงตัว แล้วเราจะหายให้ได้ แต่ก็ผ่านมานานแล้ว เรายังไม่รู้สึกว่าเราหายากอาการนี้เลย เพราะเราไม่รู้จะำยังไง จะบอกตัวเองยังไง เราอยากจะเปลี่ยนตัวเองเพื่อเค้า เพื่อตัวเราเองด้วย
ถ้าเราหาย มันคงดีมากๆ เราจะได้ทำงานด้วยกันแบบแฮปปี้ๆ ไม่ต้องมาคิดเล็กคิดน้อยต่อกัน คงจะไปด้วยกันได้ไกล อนาคตทำงานด้วยกันได้ดี..
เราหนักใจมากค่ะ
เพราะเรารักเค้ามากจริงๆ รักแบบอยากมีอนาคตด้วย แต่ถ้าเราเป็นแบบนี้ เราก็คงจะไม่มีความสุข เค้าเองก็คงจะไม่มีความสุข
อยากฝึกจิตตัวเองให้หายจากตรงนี้ แต่ไม่รู้จะทำยังไง ไม่รู้ว่าฝึกยากมั้ย แต่สัญญาว่าจะพยายามทำให้ได้มากที่สุด ไม่ใช่กับแฟนคนเดียว เราไม่อยากรู้สึกแบบนี้กับใครเลย เพราะมันไม่ใช่เรื่องดี ทำให้เรารู้สึกแย่มากกว่ารู้สึกดี
เราควรทำอย่างไรดีคะ ขอคำปรึกษาด้วยนะคะ มันคงทำให้เรารู้สึกดีขึ้นได้
ปล. อิจฉาเค้าแค่เรื่องงาน เรื่องการออกแบบ แค่นั้นนะคะ
ปล2. แท็กศาสนาด้วยได้มั้ยคะ เพราะน่าจะเกี่ยวกับการปล่อยวาง การฝึกจิตให้สงบ อะไรประมาณนี้เหมือนกัน
ขอบคุณค่ะ
แปลกมั้ย ที่เราอิจฉาแฟนตัวเอง ทั้งๆที่เราไม่อยากอิจฉาเลย
แต่วันนี้เราไม่อยากเปิดเผยตัวตน ขอตั้งเป็น user ใหม่เพื่อมาปรึกษาเรื่องนี้ละกันเนอะ
เล่าเรื่องก่อนเลย
เรื่องของเราก่อนนะคะ ส่วนตัวเราเอง เป็นคนนิสัยเชื่อมั่นในตนเอง อีโก้สูง ไม่ชอบให้ใครมาดีกว่าเรา
บางทีเรารู้สึกว่ามันเป็นข้อดี เพราะมันทำให้เราขยัน เพื่อทำให้เราดีขึ้น แต่เมื่อเรามาเจอแฟนเราคนนี้
...
เรากับแฟนเรียนมหาลัยเดียวกันค่ะ เรียนเกี่ยวกับออกแบบ
คบกันมาได้ปีกว่าๆ ตั้งแต่มัธยม มารู้จักแล้วชอบกัน เพราะว่าอยากสอบเข้าที่เดียวกัน
แล้วก็สอบติดค่ะ ได้เรียนที่เดียวกันสมใจ
ส่วนตัวเราชอบนิสัยเค้าหลายๆอย่าง ที่ตัวเค้าเป็นเค้า แล้วเรารู้สึกว่าเค้าเองก็รักเรามากเหมือนกัน
เรารักเค้าในหลายๆเรื่อง
ปัญหามันอยู่ที่ แต่ทำไม เวลาเราเห็นเค้าทำงานดีได้กว่าเรา หรือเห็นงานเค้าได้ดีกว่า เรากลับรู้สึกอิจฉาเค้า ชอบเอามาเปรียบเทียบกับของเรา ทำให้เรามองตัวเองว่าไม่ดี ทำไมเราไม่เก่ง ทำไมเราถึงสู้เค้าไม่ได้ ทำไม ทำไม เกิดปัญหาขึ้นมาในหัว แล้วเราก็ทุกข์ใจ ว่าทำไมเราเก่งสู้เค้าไม่ได้
ที่ทุกข์ใจหนักกว่าก็คือ ทำไมเราต้องอิจฉาเค้าที่เค้าได้ดีกว่าเราด้วย ทั้งๆที่เราเป็นแฟนกันแท้ๆ เราไม่อยากให้เค้าได้ดีเลย เราอยากได้ดีกว่า
ในใจเราเองลึกๆ เราไม่อยากเป็นแบบนี้เลย เราอยากจะยินดี ที่เค้าเก่ง เราอยากจะดีใจเวลาเห็นเค้าได้ดี เรารู้สึกว่าเราช่างเห็นแก่ตัวเหลือเกินที่เราเป็นแบบนี้ เราทุกข์ใจ เราไม่อยากเป็นเลย เหมือนใจเราแยกเป็นสองชั้น ชั้นนอกคือเราอิจฉา ชั้นในกว่าคือเราไม่อยากจะอิจฉาเลย ..
เราได้บอกเค้าตรงๆ แบบยอมรับ ถึงความรู้สึกของเรา ว่าเราอิจฉาเค้า เค้าบอกว่า จะอิจฉาเราทำไม เราอะอยากเห็นเธอทำงานดีๆ เก่งๆ (เรารู้สึกผิดเลย) เค้าเข้าใจ เราสัญญากับเค้า ว่าเราจะปรับปรุงตัว แล้วเราจะหายให้ได้ แต่ก็ผ่านมานานแล้ว เรายังไม่รู้สึกว่าเราหายากอาการนี้เลย เพราะเราไม่รู้จะำยังไง จะบอกตัวเองยังไง เราอยากจะเปลี่ยนตัวเองเพื่อเค้า เพื่อตัวเราเองด้วย
ถ้าเราหาย มันคงดีมากๆ เราจะได้ทำงานด้วยกันแบบแฮปปี้ๆ ไม่ต้องมาคิดเล็กคิดน้อยต่อกัน คงจะไปด้วยกันได้ไกล อนาคตทำงานด้วยกันได้ดี..
เราหนักใจมากค่ะ
เพราะเรารักเค้ามากจริงๆ รักแบบอยากมีอนาคตด้วย แต่ถ้าเราเป็นแบบนี้ เราก็คงจะไม่มีความสุข เค้าเองก็คงจะไม่มีความสุข
อยากฝึกจิตตัวเองให้หายจากตรงนี้ แต่ไม่รู้จะทำยังไง ไม่รู้ว่าฝึกยากมั้ย แต่สัญญาว่าจะพยายามทำให้ได้มากที่สุด ไม่ใช่กับแฟนคนเดียว เราไม่อยากรู้สึกแบบนี้กับใครเลย เพราะมันไม่ใช่เรื่องดี ทำให้เรารู้สึกแย่มากกว่ารู้สึกดี
เราควรทำอย่างไรดีคะ ขอคำปรึกษาด้วยนะคะ มันคงทำให้เรารู้สึกดีขึ้นได้
ปล. อิจฉาเค้าแค่เรื่องงาน เรื่องการออกแบบ แค่นั้นนะคะ
ปล2. แท็กศาสนาด้วยได้มั้ยคะ เพราะน่าจะเกี่ยวกับการปล่อยวาง การฝึกจิตให้สงบ อะไรประมาณนี้เหมือนกัน
ขอบคุณค่ะ