เกลียดพ่อแม่ผิดไหมคะ  เราเลยคำว่าเกลียดไปแล้ว เอาแม่ก่อน ตั้งแต่พ่อติดคุก เราได้สี่เดือน จนตอนนี้ ยี่สิบสาม ไม่เคยเจอหน้าแม่อีกเลย ช่างค่ะ แต่พ่อ พ่อ ไม่เคยส่งเสีย เลี้ยงดูเราเลยตั้งแต่เด็ก เราถูกอาเลี้ยงมาค่ะ เลี้ยงตามมีตามเกิด พ่อทำงานต่างจังหวัด แต่ก็โทรมาขอตังค์ทางบ้านตลอด ไม่เคยส่ง เล่นไก่ เล่นการพนัน ติดผู้หญิง ตั้งแต่จำความได้ พ่อไม่เคยส่งเสียเราสักบาท เราเองก็มีเพื่อนที่พ่อไม่ส่งเสีย แต่ก็ไม่ได้มารบกวนลูก เงินเราตั้งแต่เล็กจนโต ได้มาจากการทำอะไรก็ตาม คนเลี้ยงเราไม่เคยขอ แต่กลายเป็นพ่อที่ขอทุกบาท ถ้าไม่ให้ก็อารมณ์เสียใส่ จนตอนเราเป็นวัยรุ่น ด้วยความที่โมโห มีปากเสียงกันไปพ่อถึงขั้นลงไม้ลงมือ จำมาจนทุกวันนี้ แล้วเราก็ให้คำสาบานต่อหน้าทุกคนว่า ถ้าเราเรียนจบมีงานทำจะไม่มีวันส่งเสียให้พ่อกินสักบาท จะให้นอนตายอย่างหมาข้างถนน เพราะอะไร เพราะพ่อเราบอกกับเราว่า ตอนนั้นเรา สิบหกน่าจะได้ บอกกับเราว่า ทำไมจะทำงานเลี้ยงกูไม่ได้ เขาขายตัวกันถมไป เป็นเด็กเสี่ยก็ได้ กูให้ชีวิต ต้องตอบแทนกู เราก็ด่าพ่อกลับ พ่อก็ตบตีเรา ไม่พอยังตบอาที่เลี้ยงเรา จากวันนั้นมัน เอ้ย พ่อ ก็พยายามง้อเรา บอกเดียวส่งเงินให้เรียน ถุ้ย เงินทองขออาเราทุกเดือน เลี้ยงตัวเองยังจะไม่รอด ไปมีลูกมีเมียเป็นภาระอีก จนตอนนี้เราได้ทำงานแล้วค่ะ เงินเดือน สามหมื่นกว่า ขอเราตลอด จะฆ่าตัวตายบ้าง ไม่สบายบ้าง น้องไม่มีนมกินบ้าง แม่เลี้ยงอายุน้อยกว่าเราห้าปีต้องฉีดยาคุมกันไม่ให้มีลูกอีกบ้าง ปวดหัว อาเราเลี้ยงตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย ไม่เคยขอสักบาท เราต้องมารับภาระ ที่เราไม่ได้เป็นคนก่อ ปากเราบอกว่าเกลียด โทรมาเราก็ต้องให้ทุกเดือน หมื่นกว่าบาท ไหนจะอนาคตเราอีก แฟนก็ชักไม่พอใจแล้วที่ส่งบ่อยๆ เขาเกลียดพ่อเรามากๆด้วยซ้ำ เพราะคบกันตั้แต่เรียนมหาลัย โทรมาอะไรก็เงินๆๆๆ บอกไม่มี มาหาเราถึงกรุงเทพ เพื่อมาเอาเงินลูก บางทีก็ต้องรบกวนแฟนส่งให้ ปากบอกจะทำงาน จะสร้างอนาคตใหม่ จนตอนนี้ แก่จะลงโลงแล้ว ยังขอเงินไปออกรถเลย บอกจะเอาไปทำงาน เป็นพันๆรอบที่สร้างอนาคตเนี่ย เราถูกสังคม ถูกครู เป่าสมองมาตลอดนะว่าไม่มีพ่อแม่ที่ไหนไม่รักลูก ทุกครั้งที่เราได้ยิน เราอยากจะอาเจียนขึ้นมาทันที แต่เราว่าของเราถ้าเทียบกับคนที่ถูกพ่อแม่ข่มขืน พวกนั้นน่าจะน่าสงสารมากกว่า