กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเราเลยขอเกลิ่นมาเรื่องเพื่อนเลย ไม่มีใครไม่เคยมีปัญหากับเพื่อนตัวเองใช่ไหมคะ ทุกคนมีหมดมากน้อยอยู่ที่ว่าทะเลาะกันแรงแค่ไหน
ก็อยากจะแชร์เรื่องราวของตัวเองให้ฟังค่ะ สมัยอยู่ม.4 ตอนนั้นก็มีอะไรเปลี่ยนแปลงเยอะแยะเป็นการเริ่มต้นมัธยมปลาย ตอนแรกเราเองก็กลัวว่าจะไม่มีเพื่อนเพราะเราไม่รู้จักใครเลย ถึงวันมอบตัวก็เห็นหน้าตาของเพื่อนใหม่หลายๆคนเพื่อนเก่าก็มีบ้าง แค่กลุ่มที่ไม่สนิทกัน เมื่อทุกคนได้พบกันก็มีเพื่อนคนนึงเพื่อนเก่าตั้งแต่อยู่ประถม แต่ไม่เชิงว่าสนิท เพื่อนคนนั้นชื่ออุ้ม(นามสมมุติ) เราไม่รู้เรื่องราวของอุ้มหรอกเพราะไม่ได้สนิทกัน แต่เข้าม.4ได้มาอยู่ห้องเดียวกัน เราก็บอก "มาเดินเล่นอยู่กลุ่มเราไหม เราไม่มีเพื่อน" อุ้มบอก "ก็ได้"  เราทั้งสองตกลงปลงใจเป็นเพื่อนกัน ต่อมาเมื่อช่วงเปิดเทอมใหม่ๆ เรามีความสุขสนุกสนานด้วยกัน นานวันเข้าเปิดเทอมได้สักอาทิตย์หนึ่ง เราสองคนเห็นว่า ทำไมเรามีกันแค่สองคนรู้สึกว่ากลุ่มมันว่างๆ เวลากินข้าวโต๊ะก็ว๊างว่าง คาบแรกของวันอังคารครูให้นั่งเป็นกลุ่ม มีเพื่อนสองคนมาขอนั่งกับเรา สองคนนั้นชื่อ ภร(นามแฝง) กับ มา(นามแฝง) ตั้งแต่ตอนนั้นเราก็เป็นเพื่อนกันมาตลอด ต่อมาเราแอบชอบผู้ชายในห้องชื่อเบส(นามแฝง) เบสเป็นผู้ชายที่ไม่ขาวมาก เตี้ยแต่สูงกว่าเรา เบสน่าจะ 160 กว่า ส่วนเรา 150 กว่า  เบสเข้ามาตอนแรกไม่ค่อยพูดถ้าไม่สนิทจะไม่พูด โดยส่วนตัวเราว่าเค้าขี้เอ็คหน่อยๆ แต่บุคลิกน่ารัก555 (เรื่องความรักของเรามีต่ออีกนะแต่กระทู้นี้ขอตามแค่เรื่องเพื่อน) เราก็แอบชอบมานานแล้วเมื่อสมัยม.ต้นเคยเรียนร.ร.เดียวกันแต่คนละห้อง พอม.ปลายมาห้องเดียวกัน แอบดีใจนะ555 มาต่อเรื่องเพื่อน เพื่อนในตอนนั้นกลุ่มเรามีกัน4 คน เป็นกลุ่มที่เฮฮา นานวันเข้า เราก็ไม่เข้าใจตัวเองนะว่าเราทำอะไรผิด เพื่อนทั้ง3 ดูเกลียดๆเรา เรายอมรับเลยเราพูดมากแต่เรื่องเบส แต่ขอเล่าถึงเพื่อนสนิทเก่าสมัยประถมกับถึงเราพูดมากแค่ไหน ก็ไม่เคยเป็นเเบบนี้มันเข้าใจเรา กับเพื่อนใหม่รวมถึงมีเพื่อนเก่าสมัยประถมที่ไม่สนิท เค้าคงรำคาญเราแหละ นานวันเข้าก็มีการทะเลาะกัน เราทะเลาะกับภรก่อนตอนแรก คุยกัน ภรเหมือนไม่เข้าใจเรา ในแชทเราไม่ดาภรสักคำภรด่าเราว่า ดอก ซึ่งไม่มีเหตุผล แต่เราก็ไม่อะไร แล้วตอนมาเรียนก็ไม่คุยกัน คุยแต่เฉพาะงาน ต่อมาเมื่อช่วงที่ครูให้ทำงานก็ทะเลาะกัน เราทะเลาะกับเพื่อน3 คน เราก็ไม่อยากทะเลาะแต่ในเมื่อเค้าทั้งสามไม่เข้าใจเราก็ไม่มีสิทธิ์ไปแย้งความคิดพวกเค้า  การทะเลาะนั้นนำมาซึ่งการนินทากันและกันและหลายๆเรื่อง เราจึงย้ายออกมาอยู่อีกกลุ่มหนึ่ง เราทนไม่ไหวจริงๆ ทั้งสามคนไม่ฟังความคิดเราเราจะอยู่ไปทำไม ต่อมาเราก็ได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ๆกับเพื่อนห้องเดิมแต่กลุ่มใหม่ เหตุที่ทะเลาะมีหลายสาเหตุ จะขอเล่าเรื่องราวที่ต้องแยกกลุ่ม ขอเล่าเรื่องราวของคนชื่ออุ้ม เราเชื่อใจมากเล่าเรื่องราวทุกอย่าง เมื่อเปิดเทอมออุ้มก็ไม่ค่อยใช้เราเท่าไหร่ ประมาณ1เดือนตอนนั้นในชม.เรียน ครูก็สั่งงานปกติ อุ้มมีงานเก่า อุ้มบอกทำอันนี้ให้หน่อยสิ เขียนให้หน่อย ทั้งๆที่เราก็มีงานเราก็ไม่อะไรเพื่อเพื่อนแล้วเราก็ทำ เพราะของเราก็เสร็จแล้ว ผ่านมานานวันเข้าอุ้มก็เหมือนไม่สนใจว่างานเราเสร็จไหม อุ้มก็สั่งให้ทำอย่างเดียวพอเราไม่ทำ ดูเหมือนอุ้มก็ทำเป็นโกรธแถมหันไปจับกลุ่มคุยกับภรและมา เราก็ไม่พอใจนะเรายังไม่ได้ทำอะไรผิดเลย ไปว่าเราผิด อย่างนู้นอย่างนี้ สำหรับที่เราคิดนะ บางทีเค้าไม่ได้ว่าเราก็ได้เราคิดว่ามันตรงช่วงจังหวะพอดี เค้าอาจจะนินทาเราแหละ พอมีเพื่อนกลุ่มหนึ่งที่เค้าไม่ชอบ อุ้ม ภร มา  เค้ามาเล่าให้เราฟัง ว่าอุ้มภรมานินทาเราอย่างนู้นอย่างนี้ ซึ่งในบางเรื่องไม่จริงเลย เอาง่ายๆก็นินทากันไปนินทากันมา จนได้รู้ว่าเป็นอย่างไร เราอาจจะไม่รู้ว่าอุ้มเลวแบบไหนแต่การกระทำที่เราเห็นมันฟ้อง ลับหลังเราไม่รู้เราก็ไม่อยากพิมพ์ให้ทุกคนอ่านเดี๋ยวหาวว่าเราเข้าข้างตัวเอง คนเรามีสองด้าน แล้วแต่ใครจะเผยสันดานด้านไหนออกมา (ช่วงแรกๆที่เรา4 คนเจอกันเราจริงใจมากเปิดเผยทุกอย่างสุดท้ายชีวิตก็ต้องจนมุม เห็นแล้วก็ท้อนะเราก็เลยเปลี่ยนกลุ่ม)
สุดท้ายนี้อยากบอกคนที่ท้อเรื่องเพื่อนจริงๆ ไม่ไหวก็ออกมาค่ะไม่ต้องกลัวคำนินทา มันก็แค่ลมปากคน ถ้าเราไม่อยากทนออกมาเลย หรือถ้าไม่มีใครคบจริงๆ อยู่คนเดียวค่ะ สมัยมัธยมเราต้องเรียน ไม่ใช่เพื่อเพื่อน เพื่อคนที่เรารักคนที่เค้าส่งเราเรียน และเราเองค่ะ ถ้าทะเลาะกันแรงมีเรื่องเกิดปัญหา แล้วเค้ามานินทาพูดด่าเราตอนที่เค้ามีพวก นั่นไม่เรียกเก่งนะจำไว้ค่ะ นั่นเรียกอ่อน อ่อนมากๆ เพราะถ้าเค้าเก่งจริงเค้าทนไม่ไหวกับเราจริง เค้าตบเราค่ะ เราเจอมาแล้วก็ขอให้สู้อย่าท้อกับชีวิตถ้าเราไม่ไหวกับใครคนนึงอย่าไปมีเรื่องกับเค้าเลย ออกมาเถอะค่ะ สักวันเค้าจะไม่มีใครคบเอง และการตบกันไม่ใช่ทางออก การขู่ศัตรูก็ไม่ใช่ทางออก การอยู่เฉยๆดีที่สุดแล้วจ้า เรื่องราวนี้น่าจะงงๆหน่อยนะคะ เพราะคนพิมพ์ ก็ไม่รู้ว่าคนอ่านจะเข้าใจดีแค่ไหน แต่สำหรับเรื่องราวแบบนี้ก็อยากจะระบายออกมาค่ะ อ่านแล้ว งง คอมเม้นต์ได้ค่ะ 555 ขอบคุณที่เข้าใจเรื่องราวของเราค่ะ