เป็นเรื่องราวของคนที่ชอบทำกิจกรรม
พอดีเราเรียนมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ซึ่งเราชอบทำกิจกรรมควบคู่ไปกับการเรียน
ตอนแรกมันก็โอเคอยู่แหละตอนเราเป็นน้องชมรม แต่พอเราก็พี่ชมรมเรารู้สึกว่า มันท้อแท้และเหนื่อยมาก
สิ่งที่ยากสำหรับเราในตอนนี้ก็คือ การรักษาน้องๆไม่ให้หายไปจากชมรม แต่ก็ดูเหมือนว่าน้องจะไม่ค่อยโอเคแล้ว
ค่อยๆหายไปจากชมรมเรื่อยๆ เราพยายามจะดึงน้องกลับมา ด้วยเกมๆหนึ่งที่สามารถทำง่ายๆในชีวิตประจำวัน ซึ่งเป็นเหมือนภารกิจเล็ก ที่แต่ละสถาบันเล่นด้วยกัน แต่ก็ไม่มีใครสนใจและให้ความร่วมมือเลย แม้กระทั่งตั้งชื่อทีม ก็ไม่มีใครแสดงความคิดเห็นเลย อาจเป็นเพราะบางคนต้องอ่านหนังสือสอบ เราก็เข้าใจ แต่เราจะทำยังไงให้น้องรู้สึกสนใจ สิ่งที่เราอยากให้น้องเล่นเพื่อที่จะได้รู้ว่าเราไม่เคยแม้แต่ไม่ใส่ใจน้องๆ
ใครพอจะมีวิธีการรักษาน้องไว้ในชมรมได้บ้างคะ หรือ เราควรจะเลิกเล่นเกมนี้ดี เรารู้สึกไม่โอเคมากๆเพราะน้องๆไม่ให้ความร่วมมือกันเลย