อ่านกระทู้ของคนอื่นมาเยอะจนคิดถึงเรื่องราวของตัวเองมาได้มันมีอยู่เหตุการณืหนึ่งที่เราจำฝั่งใจมาจนถึงทุกวันนี้ ขอเล่าประสบการณ์ของตัวเองให้ทุกคนได้อ่านกันบ้างน่ะค่ะ (ปล. จขกท. อาจจะลืมจะเติมเรื่องราวเข้าไปบ้างนิดหน่อยน่ะค่ะเพื่ออรรทรศของการอ่าน)//ขอแทนชื่อตัวเองว่าเฟย์ส่วนเพื่อนชื่อนาล่ะกันเนอะ)
เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อ5ปีที่แล้ว
นา.เปิดเรียนวันแรกก้อจะโดดเรียนเลยหรอว่ะ
เรา.เออวันแรกไม่มีไรมากหรอกแค่จดสาระการเรีอน
นา.กูไม่ไปหรอกเชินไปคนเดียวเลย
เรา.เห้ยยยได้ไงว่ะไปด้วยกันดิ
นา.ก้อกูไม่อยากไปร้อนนนนั่งตากแอร์ดีกว่า//แน่ใจว่าแค่นั่งตากแอร์ ตานี่จ้องแต่ ผช.
เรา.กูจะไปร้านเฮีย//รีบหันมาเชียว
นา.ไปร้านเฮียหรอว่ะ//ตานี่ลุกวาวเลย
เรา.ไปป่ะล่ะ//ยิ้มอย่างมีไช
นา.เร้วดิงง ลงมาาา เดี้ยวครูสมศรีมาเจอฃ
เรา.แปปทำใจก่อน โคตรสูง//คือแบบสูงมากอ่ะไม่เข้าใจว่าอีเพื่อนแรดมันข้ามไปได้ยังไง
นา.เร้วววครูมาแล้วโดดดดด
ผช./เรา.โอ้ยยยย
เรา.ใครว่ะ
นา.วิ่งยามหน้า รร.//ใส่เกียร์หมาวิ่งสุดฤทธิ์
ณ บาร์แห่งหนึ่ง
นา.กูชอบเฮียจิงๆเข้าใจวัยรุ่นว่ะ//ชอบมากแหละที่แบบนี้อ่ะเพื่อนฉัน อย่าแปลกใจน่ะค่ะว่าฉันเข้าได้ยังไง ก้อนี่มันถิ่นฉันอ่ะน่ะ 5555 แตอย่าให้ป๊ารู้เชียวไม่งั้นเรื่องใหญ่ ก้อน่ะป๊าใครก้อหวงลูกสาวตัวเองอยู่แล้ว
เรา.มีที่ไหนบ้างที่ไม่ชอบห้ะ//เบะปากใส่มัน
นา.อย่าบ่น ไปเริ่มเกมโกกก//มันเป้นเกมที่เราจะเข้าใจกันฉะเพราะเราเองคือว่าใครอ่อยผู้ได้เบอมาเยอะสุดคนนั้นชนะ เพราะฉะนั้นฉันแพ้ไม่ได้ และไม่เคยแพ้เราก้อเริ่มเดินหาผู้ที่เราถูกใจค่ะ เดินมาเรื่อยๆจนเจอโป๊ะเช๊ะพ่อของลูก
เรา.อุ้ยเฟย์ขอโทดค่ะ//ทำหน้าเศร้าสุดฤทธิ์
ผช.นี่เทออีกแล้วหรอ//ตกใจค่ะ ผช.ก้อมีอ่อย
เรา.สงสัยพรมลิขิตน่ะค่ะทำให้เราเจอกันอีก
ผช.พรมลิขิตบ้าอะไร ยัย กกน.สีชมพู//เอะเดี้ยวๆมันมีอะไรแปลกๆว่ะ เค้ารู้ได้ยังไงว่า วน.ฉันใส่สีชมพู
เรา.เออขอโทดน่ะค่ะสงสัยจะจำผิดคน//รีบเพ่นดีกว่า
ผช.เดี้ยว หรือจะให้อธิบายยาวๆๆ
เรา.เออขอโทดน่ะค่ะ ไม่ได้ตั้งใจจิงๆค่ะ
ผช.ไม่เป้นไร ไม่ซีเรียสแค่ขอโทดก้อพอแล้ว เออชื่อไรอ่ะเรา
เรา.ชื่อ
มิ้น.รอนานไหมค่ะพี่แทน//เหลือบมองเรา
ขอเรียกชื่ออดีตเพื่อนรักว่ามิ้นละกันส่วนผช.คนนั้นก้อชื่อแทน
มิ้น.อ้าววนึกว่าใครเฟย์เพื่อนรักนี่เอง
เรา.ไม่เจอกันนานน่ะ ยังเหมือนเดิมรึเปล่า//เราก้อเหลือบมองพี่แทน
มิ้น.ก้อเหมือนเดิมน่ะแต่เพิ่มเติมคือมีแฟนใหม่ที่รักมาก//แหวะอวดแฟนหมั่นใส้
พี่แทน.อ้าววรู้จักกันแล้วหรอ//ตื่นเต้นเพื่อ
มิ้น.เพื่อนรักมิ้นเองค่ะชื่อเฟย์
พี่แทน.อ้าวหรอ หวัดดีจ่ะเฟย์
มิ้น.ค่ะ//เสียงนี่แบบจะแอ็บไปไหน
นา.หายไปไหนนานเลยน่ะ ใครว่ะมิ้นหรอ
มิ้น.น่าน้อยใจจังจำเพื่อนรักไม่ได้//ทำหน้าที่สุด
เรา.ไปเหอะ
มิ้น.แล้วเจอกันบ่อยๆน่ะเพื่อนรักบ้ายย
นา.อะไรยังไงไหนเล่า//จากนั้นฉันก้อเล่าให้มันฟังตั้งแต่ต้นจนจบ
เรา.ไหนบอกยามว่ะ แล้วนี่คืออะไรพ่อของลูกกูชัดๆ//เพ้อเจ้อไปและยัยเฟย์
นา.เออ แล้วตอนนี้พร้อมจะจเอมันได้ยัง
เรา.แต่ก่อนอาจจะยังแต่ตอนนี้กูไม่เหมือนเดิมแล้วตอนนี้กูเข้มแข้งแล้วเว้ย
นา.เออดีแล้วกู ปห. น่ะเว้ย
เรา.ขอบใจน่ะ
(ย้อนกลับไปเมื่อปีที่แล้วเราเป็นเพื่อนรักกัน ยัยมิ้นเป้นคนหลงแฟนมากชนิดแบบหลงหัวปักหัวปำอ่ะแต่แฟนมันชอบมายุ่งกับฉัน ฉันก้อไม่เล่นด้วยหรอกน่ะก้อแฟนเพื่อนจะให้ยุ่งด้วยได้ไง แต่สุดท้ายยัยมิ้นก้อจับได้ว่าแฟนมันยุ่งกับฉัน แต่ความรักอ่ะน่ะทำให้คนตาบอดจนเราทะเลอะกันเป้นเรื่องใหญ่โตจนฉันกับยัยนาย้าย รร. มาเรียนต่างจังหวัดกับเฮีย)
จากนั้นเราก้อเรียนกันมาตามปกติจนมีวันนึ่ง
ครู.อ่ะนักเรียนจ่ะ วันนี้จะมีเพื่อนย้ายมาอยู่กับเราน่ะ มาแนะนำตัวให้เพื่อนๆได้รู้จักได้แล้วจ่ะ
มิ้น.สวัดดีจ่ะเพื่อนๆที่น่ารักทุกคน เราชื่อมิ้นน่ะยินดีที่ได้รู้จักจ่ะ
เรา/นา.มองหน้ากัน
มิ้น.ขอนั่งด้วยคนน่ะเฟย์
เรา.อืมม//คือที่นั่งมันนั่งได้สามคนฉันอยู่ตรงกลางบังเอิ้นข้างฉันมันว่าง ก้อซวยไปยัยเฟย์เอ้ย
จากนั้นยัยมิ้นก้ออยู่กลุ่มฉันตลอดทั้งวัน
พี่แทน.ว่าไงมิ้นวันนี้เหนื่อยไหม//เดี้ยวน่ะพี่แทนใส่ชุด นร. รร.ฉัน
เรา.อย่าบอกน่ะว่าพี่แทน
พี่แทน.ใช่คับพี่ย้ายมาอยู่กับมิ้นน่ะ
นา.แหมะห่างกันไม่ได้เลยน่ะหมั่นใส้
มิ้น.ธรรมดา//เราก้อทำท่าจะอ้วก
พี่แทน.เป้นไรเฟย์เหมือนจะอ้วกเลย
เรา.จะอ้วกพี่กับยัยมิ้นนั้นแหละช่วยไปรักกันไกลๆหน่อยป่ะนากลับบ้านกัน
มิ้น.งั้นเดียวฉันไปส่งน่ะกลับทางเดียวกันนิ
เรา/นา.รู้ได้ยังไง
มิ้น.ไปเถอะหน่าาไม่เสียค่าแท็กซี่ให้เปลื่องตังด้วย//สรุปยัยมิ้นก้อลากฉันกับยัยนามาจนได้
นา.ขับดีๆล่ะพี่แทนอย่าพายัยเฟย์ไปฆ่าล่ะยัยมิ้นไปล่ะบาย
เรา.ฆ่าสิอีบ้า
พี่แทน.คับผม//นี่อะไรรู้เรื่องกับเค้าบ้างไหมเนี่ย
มิ้น.หอมพี่แทนใหญ่//กลับดีๆน่ะค่ะพี่แทนส่งเพื่อนมิ้นดีๆล่ะ
พี่แทน.คับจุ้บๆ//ส่งจูบกันอยู่นั้นแหละหมั่นใส้
เรา.ไปได้ยังหวานกันอยู่นั้นแหละ//ทำหน้าเซ็งสุดๆ
พี่แทน.เฟย์มีอะรไกับมิ้นรึเปล่าเหมือนจะไม่ค่อยชอบกันเลย
เรา.ดูออกด้วยหรอว้าแย่จัง//ทำหน้าเศร้าสุดๆ
พี่แทน.มีอะไรบอกพี่ได้น่ะพี่จะไปบอกมิ้นให้
เรา.เรื่องมันยาว ขก.เล่าเล่าวน.ก้อไม่หมด
พี่แทน.งั้นพี่ไม่ถามแล้วก้อได้
เรา.งั้นหนูถามพี่แทนคืนบ้าง
พี่แทน.?????
เรา.ทำไมยัยมิ้นถึงมาเรียนนี่ได้แล้วทำไมยัยมิ้นถึงรู้ว่าบ้านเฟย์อยู่ไหน แล้ว
พี่แทน.ถามขนาดนี้พี่จะตอบทันไหมเนี่ย
เรา.ก้อตอบมาสิคะ
พี่แทน.อ่ะถึงแล้วลงไปเลยเรานี่พูดมากจิงๆ
เรา.ตอบมาก่อนสิคะ
พี่แทน.เดี้ยวพี่ไปถามมิ้นให้ล่ะกันน่ะเพราะพี่ก้อไม่รุ้เหมือนกัน ฝันดีคับ บายย
ตู้ดดๆๆๆ
เรา.กูว่ามันมีอะไรในก่อไผ่ว่ะ
นา.อะไรของว่ะ อย่าคิดมากดิ
เรา.กูว่ายัยมิ้นต้องคิดที่จะทำอะไรแน่ๆเลย
นา.อาจจะคิดมากไปก้อได้น่ะเว้ย อาจจะเป้นแค่เรื่องบังเอินก้อได้
เรา.หรอว่ะ เอองั้นก้อไปนอนเหอะ ฝันดีเว้ย
นา.เออฝันดี
ตู้ดดๆๆๆ//ใครโทรมาดึกดื่นขนาดนี้ว่ะ
เรา.ฮัลโหลลล
พี่แทน.เฟย์ใช่ป่ะ นี่พี่แทนเองน่ะ
เรา.สะดุ้งเลย//พี่ไปเอาเบอร์เฟย์มาได้ยังไงค่ะ
พี่แทน.มิ้นให้พี่มาฝากบอกว่า พน.จะให้พี่ไปรับน่ะ
เรา.ทำไมต้องมารับค่ะ ไม่ต้องหรอกเฟย์ไปเองได้
พี่แทน.ไม่เป้นไรมิ้นเค้า อยากให้พี่ไปรับเฟย์อ่ะ จะขัดก้อไม่ได้ด้วย
เรา.งั้นพี่เอาเบอร์ยัยมิ้นมาให้เฟย์ เดี้ยวเฟย์จัดการเอง//จะด่าให้ยับเลย คิดที่จะทำอะไรของมัน
พี่แทน.ป่านนี้มิ้นเค้านอนแล้วแหละมิ้นเค้าบอกให้พี่โทรมาบอกแทนน่ะ
เรา.เฟย์ไม่ไปหรอกน่ะค่ะ เฟย์ไปเองได้ค่ะฝากบแกยัยมิ้นด้วยว่าอย่ายุ่งให้มันมากจะหาว่าไม่เตือน //ตุ้ดๆๆๆ
เห้อออยัยมิ้นคิดที่จะทำอะไรน่ะ ยัยบ้านี่จะมาไม้ไหนของมันเนี่ยหรือจะทำดีกับเราเพื่อจะไถ่โทดเรื่องนั้นหรอ โอ้ยยปวดหัวโว้ยยย
ปี้ดดๆๆ//
เฮีย.ยัยมิ้นออกไปดูสิใครมา
เรา.ค่ะ//นี่มันรถอีพี่แทนนิ
พี่แทน.อรุณสวัดจ่ะน้องเฟย์
เรา.พี่แทนมาได้ยังไงอ่ะ บอกแล้วไงว่าไม่ต้องมา
พี่แทน.ก้อมิ้นน่ะสิต้องให้พี่มารับเฟย์ท่าเดียวเลย
เรา.ลำไยจิงๆ มาเข้าบ้านก่อนค่ะ เฟย์ยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลย
พี่แทน.จ่ะ
เฮีย.แฟนใหม่หรอว่ะ ไหนบอกไม่เอาแล้วไง
เรา.ตลกและเฮีย นี่แฟนเพื่อนเฟย์เค้ามารับไปเรียน
เฮีย.แฟนเพื่อน แล้วทำไมต้องมารับเอ็งด้วยว่ะ
เรา.เบื่อคุยกับคนแก่ว่ะ ไปกันเหอะพี่แทน ไปแล้วน่ะเฮียสวัดดีค่ะ
พี่แทน.สวัดดีคับแล้วเจอกันบ่อยๆ แฮะๆ// รีบออกมาทำไมล่ะยังไม่ได้กินข้าวไม่ใช่อ่อ
เรา.เบื่อคนแก่ ขก.อธิบายอ่ะ
พี่แทน.งั้นเราก้อแวะกินข้างทางกันก่อนเนอะ
เรา.ไม่เอาอ่ะเฟย์ยังไม่หิว//จ๊อกกกๆๆ
พี่แทน.แน่ใจว่ายังไม่หิว5555เรานี่ต๊องจิงๆ
เรา.เดี้ยวไปสายยัยมิ้นก้อโวยวายหรอก ขก.อธิบาย
พี่แทน.ไม่เป้นไรหรอกก้อมิ้นเองนั้นแหละบอกให้พี่มารับเทอไปส่ง รร. ช้านิดช้าหน่อยคงไม่เป้นไรมั้ง งั้นกินร้านนี้ล่ะกันเนอะ
เรา.ค่ะ
ป้าขายแกง.รับอะไรดีจ้ะ
เรา.เอาพะแนงไข่ดาวล่ะกันค่ะ พี่แทนล่ะเอาอะไรไหม
พี่แทน.งั้นเอาแบบเฟย์เลยล่ะกัน
ป้าขายแกง.จ้ารอแปปนึงน่ะจ่ะ
เรา/พี่แทน.ค่ะ/คับ
เรา.เออพี่แทน เฟย์มีไรถาม
พี่แทน.???
เรา.ช่วงนี้ทำไมยัยมิ้นถึงหายหน้าหายตาบ่อยๆแล้วทำไมยัยมิ้นต้องให้พี่มาคอยรับส่งเฟย์ด้วยอ่ะ
พี่แทน.พี่ก้อไม่รุ้เหมือนกัน
เรา.นี่เป้นแฟนกันจิงป่ะเนี่ย
พี่แทน.แล้วถ้าไม่จิงอ่ะ
เรา.ตลกและ กินดีฟ่าาา
นา.แหมมมมาช้าจังน่ะอีแร
เรา.
นา.ช่วงนี้กูเห็นมากับพี่แทนบ่อยๆมีไรป่ะว่ะ
เรา.ไม่มี ยัยมิ้นนี่ก้อแปลกเหมือนเอาแฟนมาฝากไว้กับกูเลย
นา.ระวังน่ะ
เรา.ระวังอะไร
นา.ระวังจะอ่อนไหวกับพี่แทน
เรา.บ้าก้อพูดไปกูไม่มีวันทำแบบนั้นกับยัยมิ้นหรอกถึงฉันกับมันจะไม่ค่อยถูกกันเท่าไหร่
นา.เออระวังไว้หน่อยก้อดี
มิ้น.หวัดดีเพื่อนรักทั้งสองตัว//สองตัวมันแอบด่าฉันใช่ไหม
เรา.มาก้อดีและฉันมีเรื่องจะคุยกับแก
มิ้น.ฉันก้อมีเรื่องจะคุยกับพวกแกเหมือนกัน วันเสานี้วันเกิดฉันพวกแกคงจำได้น่ะ
เรา/นา.ไจำไม่ได้
มิ้น.ไม่เป้นไรแต่ฉันจะชวนพวกแกไปงานวันเกิดฉัน ฉันมีเรื่องจะคุยแค่นี้แหละบาย
วันเสาร์
ตู้ดดๆๆ//เรา.ฮัลโหล
มิ้น.ฉันเอง แกมากับพี่แทนน่ะฉันให้เค้าไปรับแกแล้ว
เรา.อืมๆๆแค่นี้ก่อนฉันยังแต่งตัวไม่เส้จเดี้ยวไม่ทัน
มิ้น.เคๆๆ
ปี้ดดดๆๆ//เห้ออออเส้จพอดีรีบมาก
เรา.เส้จพอดีเลย ป่ะไปกัน
พี่แทน.วันนี้เฟย์แต่งตัวสวยน่ะ
เรา.แหมะทุกวันไม่สวยงั้นสิ
พี่แทน.ไม่ใช่ก้อสวยทุกวันนั้นแหละ แต่วันนี้สวยเป้นพิเศษไง
เรา.ยังไงก้อสวยสู้แฟนพี่ไม่ได้หรอกค่ะ//เงียบบเงียบแปลกๆเงียบแบบผิดปกติ
ในงานหูยยยยยัยนี่ใช่เงินฟุ้มเฟือยมาก
มิ้น.อ้าวมาแล้วหรอมากันเร้วจัง
เรา.แล้วทำไมต้องมาช้าล่ะ
มิ้น.ก้อไม่รุ้สิน่ะ
นา.ไปนุ้นกัน ผช.เยอะ //เจอ ผช.ไม่ได้ต้องอ่อยตลอดเพื่อนกู
เราก้อนั่งดื่มกันจนเริ่มได้ที่กันแล้วแต่ล่ะคนก้อต่างคนต่างเมาเริ่มทยอยกันกลับล่ะ แต่มีฉันยัยนายัยมิ้นพี่แทนก้อเข้าไปกินต่อกันที่ห้องรับแขก
เรา.ฉันไปนอนก่อน//คืนนี้ก้อว่าจะนอนอยู่บ้านยัยมิ้นนี่แหละ คลำๆทางไปเมาไม่ค่อยรู้เรื่อง
นา.เออๆฉันไปด้วย
มิ้น.ยัยนาแกอย่าพึ่งไปสิฉันมีเกมมาให้เล่น
นา.เกมอ่อเออๆอยู่ก้อได้
มิ้น.พี่แทนไปส่งยัยเฟย์หน่อยสิมิ้นเดินไม่ไหวแล้ว
พี่แทน.คับๆ ป่ะไปกับพี่//ก้ออย่างว่าคนเมาใครพาไปไหนก้อไปหมดคือตอนนั้นสติมีอยู่น้อยมาก
เรา.ขอบคุนน่ะพี่แทน//แล้วเราก้อลงไปนอนกับพึ้นเลย
พี่แทน.นี่ไหวไหมเนี่ยลุกขึ้นไปนอนบนเตียงดีๆ//แล้วพี่แทนก้ออุ้มเราขึ้นไปนอนบนเตียงแล้วไอ้เราก้อเป้นคนตัวหนักอยู่แล้วพี่เค้าเลยเสียหลักล้มทับเราและด้วยฤทธิ์ของเหล้าแล้วยิ่งทำให้เราขาดสติพี่เค้าก้อค่อยๆเลื่อนหน้าลงมาแล้วเราก้อจูบกันอยู่นานจนเราดึงสติของเรากลับมาตอนนั้นเราสร่างเมาเลยย
พี่แทน.เออพี่ขอโทดน่ะ//เงียบ
พี่แทน.เฟย์เป้นไรรึเปล่าเงียบอย่างงี้พี่ใจไม่ดีเลย//เงียบแล้วเค้าก้อดึงเราเข้าไปกอดเราก้อร้องไห้เลยจ้าเหมือนแบบทำผิดกับเพื่อนไรงี้ เค้ายิ่งโอ๋เรายิ่งร้องแบบนั้นอยู่นานจนเพลอหลับไปตื่นมาอีกทีแต่เอ๊ะนี่เรากอดอะไรอยู่ว่ะหอมนุ่มนิ่มอบอุ่นรู้สึกดีไม่อยากลุกขึ้นจากตรงนี้เลย
ตุ้ดๆๆๆๆ//เสียงโทรสับเรานี่หว่ารีบลุกขึ้นก่อนคนตรงหน้าเราจะตื่น
เรา.ฮัลโหลมีอะไร
นา.เมื่อวานแกไปนอนไหนมา
เรา.หะก้อที่(นี่มันห้องยัยมิ้นนิ)อ๋อฉันกลับมานอนที่บ้านน่ะ
นา.ใครมารับแกกลับ
เรา.ให้เฮียมารับอ่ะขก.นอนบ้านยัยมิ้นอึดอัด
นา.เออๆแค่นี้แหละฉันแค่ปห.อ่ะบาย
เรา.อืมม//รีบออกไปก่อนที่พี่แทนจะตื่นดีกว่า
ณ บ้านเฮีย
โอ้ยยยเอาไงดีว่ะเมื่อวานเราทำอะไรไปบ้างเนี่ยแต่ที่แน่ๆน่าจะยังไม่มีอะไรเกินเลยเพราะเสื้อผ้ายังอยู่ครบทำไงดีพน.ก้อต้องเจอกันอีก
เฮีย.แกเป้นอะไรหะยัยเฟย์ทำหน้าอย่างกับคนปวดขี้
เรา.ขก.คุยกับคนแก่//แล้งฉันก้อเดินขึ้นห้องมาเลย
เช้าวันจันช่างเป้นวันที่สดใสตั้งแต่ขึ้นรถมาพี่แทนยังไม่คุยอะไรกับเราเลยสักคำ
พี่แทน.เรื่องเมื่อวันเสาร์พี่ขอโทดน่ะ
เรา.หะคะอ๋อเฟย์จำอะไรไม่ได้เลยค่ะ
พี่แทน.จำอะไรไม่ได้เลยหรอแต่พี่ก้ออยากให้เราจำความรู้สึกนั้นไว้น่ะ//เงียบเลยไม่กล้าพูดอะไรมาก
นา.เป้นไรทำหน้าอย่างกะขี้ไม่ออกเออพี่แทนเมื่อวันเสาพี่แทนไปไหนมาหรอยัยมิ้นมันหาพี่แทนทั่วเลย
พี่แทน.มองหน้าเรา//พี่ออกไปข้างนอกน่ะเพื่อนพี่มันโทรตาม
นา.อ๋อช่วงนี้ยัยมิ้นมันหายหัวไปแปลกๆเนอะเออจิงรึเปล่าอ่ะพี่แทนที่ตอนนี้พี่กับยัยมิ้นมีปันหากันอ่ะ
เรา.จิงหรอ//คือแบบตอนนั้นเรากลัวไงว่ายัยมิ้นมันจะรุ้เรื่องเมื่อวันก่อน
พี่แทน.อืม//ทำไมต้องทำสีหน้าไม่ดีด้วยว่ะ