กลุ่มเรามี 4 คนนะ เราขอแทนตัวเองว่าน้ำ นิ้ง มิ้น แพท เรากับเพื่อนเรียนกันอยู่คนละม. แต่มัธยมเราเรียนมาด้วยกัน ตอนเย็นก็จะอยู่ด้วยกันตลอด ไปไหนไปกัน แล้วมีวันนึงเราชวนกันไปกินข้าวแต่มิ้นไม่ไป บอกว่ารอแฟนมารับ เราเลยออกไปกับแพทสองคน (วันนั้นนิ้งออกไปกับแฟนก่อนแล้ว) บังเอิญเจอแฟนมิ้นที่ร้าน(แฟนมิ้นชื่อต่อเขาไปกะเพื่นเขา) เราเลยถามไปว่า
เรา แกไม่ไปรับมิ้นหรอ มันรอแกอยู่หออ่ะ
ต่อ อย่าบอกมิ้นนะ
เรา งง? แต่เราก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ
พอกินข้าวเสร็จเรากะแพทจะจ่ายตัง เจ้าของร้าบอกว่าแฟนมิ้นจ่ายให้แล้ว เราเลยเดินเอาตังไปให้แฟนมิ้น
เรา อ่ะตัง
ต่อ ไม่อ่ะ เลี้ยง
เรา เลี้ยงทำไม
แฟนมิ้น อย่าบอกมิ้นนะว่าเรามากินข้าวร้านนี้
เรา ไม่บอกก็ได้ แต่แกต้องไปรับมันไปกินข้าวเดี๋ยวนี้มันรอแกอยู่
ต่อ ไปละๆ
แล้วเรากับแพทก็เดินออกจากร้านข้าว ไปเดินชอปโน่นนี่นั่นตามประสาผู้หญิงจนค่ำ พอมาถึงหอก็ไปห้องมิ้น (ปกติรวมตัวกันที่นั่น) พอไปถึงก็เคาะประตู มิ้นก็เปิดประตูออกมา พอเข้าห้องได้แพทก็พูดขึ้นมาว่า
แพท วันนี้ดีจัง มีคนเลี้ยงข้าวด้วย
มิ้น หนุ่มไหนล่ะ
แพท ไอ้ต่อแกไง ไปไหนแล้วล่ะ แล้ววันนี้ไปกินไรกันมาล่ะ
มิ้น (ทำหน้างง) แล้วก็พูดว่า มันยังไม่มาเลย
เรา แพท (สตั้น มองหน้ากันแบบงงๆ คือเข้าใจว่าน่าจะมาหามิ้นตั้งแต่ออกจากร้านข้าวแล้วนี่หน่า)
มิ้นก็เลยถามต่อ แล้วตกลงมันเลี้ยงข้าวพวกแกจิงมั้ย
เรา แพท อืม
แล้วมิ้นก็บอกให้เราสองคนกลับไปก่อน เรากับแพทก็เดินออกมาแบบงงๆ
เรา มันเปนไรว่ะ
แพท ไม่รู้เหมือนกันว่ะ
แล้วก็ไปนั่งเล่นห้องเรา แล้วอยู่ๆมิ้นก็มาคาะห้องเรา มิ้นมันทะเลาะกะแฟน แล้วต่อมันบอกว่ามันชอบเรา
มิ้น กูสังเกตมานานแล้วว่ามันมองแปลกๆ
เรา (งง) เปนไรเนี่ย
มิ้น มันบอกกูเอง มันชอบ
เรา (โมโห) ใคร อะไรของ
มิ้น ต่อมันชอบ
เรา มิ้นใจเยนดิ แล้วเล่าให้พวกกูฟัง
มิ้น กูโทรหามัน กูทะเลาะกับมัน มันบอกว่ามันชอบ
เรา เห็นกูเป็นคนยังไง
มิ้น กูรู้ว่าเป็นคนยังไง แต่กูอยากให้ออกห่างจากมัน
เรา (โมโหม่ก)กูเคยเข้าใกล้มันหรอ
มิ้น กูรู้ ไม่เคย แต่กูรักมัน
เราโมโหมากกำลังจะด่า
แพท ใจเยน (พูดกับเรา)
เรา ดูมันพูด
แพท เออ กูได้ยิน ทั่งคู่แหละใจเยน
เรา แพท มิ้น เงียบกันหมด สักพักแล้วมิ้นมันก็พูดออกมา
มิ้น กูรู้ไม่เคยยุ่งแฟนเพื่อน แต่กูไม่อยากให้เจอมัน กูรักมัน ถึงมันจะไม่รักกูแล้วกก็เถอะ กูขอได้มั้ยแค่ตอนมันมา อย่าไปห้องกู ไม่ต้องทัก ไม่ต้องพูดอะไรกับมัน
เรา เออ
แล้วมิ้นมันก็เดินกลับห้องไป เราก็นั่งอยู่ในห้องกะแพท
แพท เอาหน่า เพื่อนกัน
เรา กูไม่ได้อะไร กูแค่โมโห
แพท กูก็คิดแบบมิ้นว่ะ ว่าต่อมันมองแปลกๆ
เรา อยากโดนกูด่าใช่มั้ย
แพท ป่าว แต่มันมองจิงๆ มีแต่อ่ะไม่สังเกต
เรา แล้วจะให้กูสังเกตเพื่อ แฟนกูก็ไม่ใช่
แพท ก็เออไง ไม่ได้สนใจอะไรมัน แต่มันสน
เรา ว่ามาดิ มันมัไรกันแน่ ทำไมกูไม่รู้อยู่คนเดียว
แพท (นางเล่าให้ฟังเรื่องที่เราไม่เคยรู้เลย) ทีแรกต่อมันไม่ได้มาขอเบอมิ้น มันมาขอเบอ
เรา อ้าว มันไม่รุ้หรอว่ากูมีแฟน
แพท รู้
เรา อ้าว เชี้ย รู้แล้วยังจะจีบเนี่ยนะ
แพท คือดูแรงไง
เรา จะว่าดูแรดใช่มั่ย
แพท เออ นั่นแหละ
เรา อินี่
แพท ฟังกูอย่างเดียว
เรา เออว่ามา
แพท ก็อย่างที่บอก แรง มันเลยคิดว่าจะมีกิก
เรา สึด กูรักเดียวใจเดียว
แพท จะฟังมั้ย
เรา เออ ฟังๆ
แพท แต่ตอนนั้น มิ้นมันไม่ได้ให้เบอไป มันกลัวโดนด่า มันให้เบอมันไปแทน (ก็จริง เราด่าจริงๆนั่นแหละให้เบอใครไปไม่ถามเราก่อน) ต่อมันก็คุย คอยถามเรื่องกะแฟนกับมิ้นทุกวัน จนมัยแน่ใจว่าไม่สนมันแน่ๆแล้วมันก็เลยคุยกับมิ้นมาเรื่อยๆจนตกลงคบกัน เรื่องนี้นิ้งมันก็รู้ บีก็รู้ (แฟนเรา) ที่มันทะเลาะกันวันนั้นไง (คือก่อนหน้านี้บีกะต่อเคยทะเลาะกันแต่เราไม่รู้ว่าเรื่องอะไร ถามใครก็ไม่มีใครบอก)
เรา สรุป ตกลงกูไม่รู้อยู่คนเดียว
แพท เออ

แล้วหลังจากวันนั้น อย่าว่าแต่ไปหามิ้นเลย เวลาเราถามอะไรในกลุ่มในกลุ่มมิ้นมันก็ไม่ค่อยจะตอบเราเราควรทำไงดี เราอยากให้กลุ่มเราเป็นเหมือนเดิม