ตอนมีแถลงการณ์สำนักพระราชวัง ของเย็นวันที่ 13 ตุลาคม พุทธศักราช 2559 ทุกคนกำลังทำอะไรกันอยู่หรือครับ

บ้านผมเป็นร้านขายของ และอยู่ในตลาดสด ผู้คนพลุ่งพล่านไปหมด เป็นไปตามปกติเช่นเคย แม่ค้าพูดจาหยอกล้อ สีหน้ายิ้มแย้ม ในตลาดก็มีโทรศัพท์ขนาดใหญ่เปิดอยู่ทันใดนั้นก็มีคนตะโกนว่า ดูทีวีสิ ทำไมมันเป็นสีดำล่ะ ? แล้วก็ตัดภาพมาที่ผู้ประกาศข่าวใส่ชุดสีดำสนิท และฉลากหลังก็เป็นสีดำ ตอนนั้นตลาดก็เงียบลงแบบพร้อมใจกันจ้องไปที่จอโทรทัศน์นั้น เงียบจนได้ยินเสียงหายใจของแต่ละคน บางคนเห็นคนประกาศข่าวใส่ชุดสีดำก็เริ่มน้ำตาคลอเบ้าแล้ว เมื่อเริ่มพูดพระนามแล้วได้ยินคำว่า "สวรรคต" คนในตลาด ต่างน้ำตาร่วง ที่บ้านผมลูกค้าก็หยุด แล้วดูไปที่จอโทรทัศน์แล้วทุกคนก็ตาแดงก่ำ บางคนไม่ดูรีบเดินออกไปจากร้าน พอแถลงการณ์เสร็จ แม่ค้าในตลาด ทำหน้าตาสิ้นหวังและรีบเก็บขาวของ ตลาดจากที่เลิก 2 ทุ่ม กลายเป็น 1 ทุ่มก็เงียบเสียแล้ว รถไม่มีวิ่ง เงียบทั้งตำบล ตื่นเช้ามาของวันที่ 14 ตุลาคม ชาวบ้านก็ออกมาซื้อของทำกับข้าวตามปกติ ด้วยชุดสีดำ-ขาว และสีหน้าที่ไม่ยิ้มแย้มเหมือนทุกวัน
แล้วตอนนั้นทุกคนทำอะไรกันอยู่ครับ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 46
ของผมเริ่มตั่งแต่วันที่ 12 มีสัญญาณต่าง ๆ เริ่มจากหุ้นตกมาหลายวัน
พี่ที่ทำงานเลยบอกว่าแน่ ๆ เลย ผมเลยเร่งหาข่าวซึ่งมันมีปรากฎการณ์หลายอย่าง
อย่างพระบรมวงศ์สาทุกพระองค์ไปศิริราช นายกยกเลิกงานไปศิริราช
จนเมื่อผ่านวันที่ 12 ปรากฎว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ซึ่งผมโล่งใจมากในวันนั้น
คิดว่าคนต้องแตกตื่นสร้างข่าวปลอมกันแน่นอน

มาถึงบ่ายของวันที่ 13 มีการเก็บสมุดลงนามถวายพระพร มีการเตรียมการอะไรบางอย่าง
เหมือนสิ่งที่กลัวมันใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ อารมณ์เหมือนหนังที่คิดว่าจะไม่มีอะไรแล้ว
แค่ข่าวลือธรรมดา แต่เหตุการณ์หลายๆ  อย่างมันฟ้องว่าของจริงแล้ว จากนั้นไลน์ก็วิ่งกันอย่าง
บ้าคลั่งทุกเบาะแสไปในทางเดียวกัน ผมหยุดทุกอย่างเพราะอยากให้มันเป็นแค่ข่าวลือ
จากนั้น สื่อนอกก็มา คือกำลังด่าในใจ หลังจากนั้นก็มีในออฟฟิตที่เป็นข้าราชการยืนยันมา
เนื่องจากได้รับคำสั่งก่อน ผมก็บอกตัวเองอีกว่าไม่จริงหรอก ถ้าไม่มีคำยืนยันผมถือว่าทั้งหมด
มันคือเรื่องโกหก

จากนั้นเสียงเพลงตอนประมาณใกล้ ๆ จะทุ่มเสียงเพลงขึ้น หัวใจผมเย็นวาป
จุก ตอนนั้นไม่มีแรงทำอะไรแล้ว แล้วก็มีผู้ประกาศข่าวชายคนหนึ่งแถลงการณ์
ตอนนั้นหัวใจผมว่า ไม่มีปาฏิหารย์แล้วจริง ๆ ซินะ มันพูดไม่ออก เดินออกไปเหมือนคนไร้อารมณ์
มันเหมือนคนโดนเอาไม้ฟาดหัว มันชา บรรยากาศรอบตัวมันเงียบเหมือนโลกดับวูบ
บรรยากาศรอบตัวมันหมือนไม่สนใจอะไรอีกแล้ว เข้า social เพื่ออัพเดทข่าวก็มีแต่ความเสียใจ
แล้วน้ำตาก็ไหลออกมาเรื่อยๆ บนรถเมล์ จนถึงบ้านพบว่าตัวเองหมดแรง หมดแล้วจริงๆ
หัวใจมันถูกบีบ มันไม่อยากทำอะไร ไม่มีแรงจะพูด ทุกอย่างหายไปหมด และหมดวันนั้นเพื่อเริ่ม
อีกวันที่รู้ว่า เมื่อวานคือวันที่สิ้นสุดรัชสมัยรัชกาลที่ 9 และวันใหม่คือรัชสมัยรัชกาลที่ 10
ความคิดเห็นที่ 4
อยู่ที่ทำงาน รู้ก่อนล่วงหน้า ร้องไห้ไปแล้ว
แต่ไม่เชื่อคิดว่าข่าวลือ
รอแถลงการณ์ตอน 1 ทุ่ม
พอรู้แล้วร้องไห้จนตาบวม
วันรุ่งขึ้นไปศิริราช รอส่งเสด็จ
ปัจจุบันยังร้องอยู่เลย เวลาเห็นภาพเก่าๆ ของท่าน ทำใจยังไม่ได้เลย
ความคิดเห็นที่ 2
รึบกลับบ้าน เปิดทีวี รอดูแถลงการณ์สำนักพระราชวัง ด้วยใจว้าวุ่นมากค่ะ
ความคิดเห็นที่ 3
ก่อนนั้นหลับค่ะ เพลียมากหลับตั้งแต่เย็น
พอตื่นขึ้นมา เปิดทีวีพอดีกับที่ฉากเป็นสีดำ
ก็ยังงงๆอยู่เพราะเพิ่งตื่น
แต่พอเห็นผู้ประกาศแต่งกายสีดำเท่านั้นแหล่ะ รู้เลย
พอฟังแถลงเสร็จ เรานั่งอยู่นิ่งๆ ไม่ทำอะไรเลย
หดหู่มาก หูอื้อไปหมด ยังงงอยู่ว่าตัวเองตื่นแล้วหรือยัง

หลังจากนั้นก็ร้องไห้ค่ะ สะอื้นมาก สภาพจิตใจเราค่อนข้างแย่
นอนไม่หลับทั้งคืน เเล้วเราอยู่คนเดียวด้วยคืนนั้น แย่มากจริงๆค่ะ
ตอนเช้าไปทำงาน ไม่พูดกับใครเลย มันจุกอยู่ที่อก
นี่ก็เพิ่งจะหลับได้จริงๆก็เมื่อเย็น เราต้องขับรถไปนอนกับพ่อแม่ค่ะ ถึงจะนอนหลับ
อยู่คนเดียวไม่ได้จริงๆช่วงนี้ อมยิ้ม08
ความคิดเห็นที่ 39
บันทึกความทรงจำ
วันที่ 12 อากาศร้อนอบอ้าวมาก มีเมฆพร้อมแดดออก
เวลาบ่ายสี่โมง มีข่าวลือว่านายกงดภารกิจทุกอย่าง ..
พระบรมวงศานุวงศ์เสด็จมาศิริราชทั้งหมด ..จะมีแถลงการณ์
แต่เรียนหนังสือ ไม่มีทีวี พยายามเข้าอินเตอร์เนทที่หอ แต่ก็เข้าไม่ได้
ภาวนาให้ทุกอย่างไม่จริง เปลี่ยนรูปprofile เป็นสีชมพู
คืนนั้นไม่มีแถลงการณ์ แต่ใจคอไม่ค่อยดี สวดมนต์ถึงท่านก็ไม่รู้เรื่อง

วันที่ 13 อากาศดูมัวซัว เหมือนจะมีแดด แต่ไม่เห็นพระอาทิตย์
ไปเรียนหนังสือ พร้อมเปิดไลน์ตลอด .. บ่ายสองกว่าๆ เริ่มมีไลน์ส่งมา
บ่ายสาม มีรูปขึ้นถวายอาลัยด้วยหน่วยงานรัฐ ชักใจคอไม่ค่อยดี
บ่ายสี่ เลิกเรียน มีไลน์เข้ามาอีกให้สงบสำรวม .. และมีภาพข่าวจากสนพ.ต่างประเทศ
นึกในใจ ไอ้พวกบ้า .. ในประเทศยังไม่มีอะไรทั้งสิ้น บังอาจมาก
เครียด อยู่หอไม่ได้ ในใจก็นึกไปหาเสื้อสีชมพูเพิ่ม เดินห้างมีแต่คนใส่เสื้อดำ
เสื้อเทา ใจคอเริ่มไม่ดี เพื่อนส่งไลน์หนาหู ..กินอะไรไม่ได้ เดินไปร้องไห้ไป
รีบกลับหอมาพยายามต่อเนท .. ที่บ้านโทรมาบอกว่า แถลงแล้ว .. หยุดด้วยคำนั้น
ก็ร้องไห้ตลอด สลับกับบอกตัวเองว่าไม่จริงใช่มั้ย ..

ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา นอนไม่เคยหลับสนิทสักคืน
ร้องไห้ จนน้ำตาไหลได้เองโดยอัตโนมัติเมื่อเห็นพระบรมฉายาลักษณ์ คลิป
หรือsocial ต่างๆ ..
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่