อาจจะยาวไปซักนิดนะครับ แต่อยากให้อ่านให้จบ แล้วถ้าอ่านจบแล้วขอความกรุณาช่วยหาทางออกให้ผมทีนะครับ ขอบคุณครับ

  สวัสดีครับผมเป็นคนธรรมดาทั่วๆไปเนี่ยแหละ ที่ติดเกมนี้ผมเล่นมานานพอสมควร เล่นตั้งแต่ dota 1 พอมา dota 2 แรกๆก็ยังไม่ชินครับรู้สึกว่ามันแปลก ๆ ต่อมาคนพัฒนาก็ทำระบบให่ดีขึ้นมีระบบ lp เอย mmr เอย แรกๆผมสนุกกับเกมนี้มากๆครับ เข้ามาเล่น dota 2 ตอนช่วง ti3 นี่ก็ 2-3 ปีละครับ ช่วงแรกก็เล่นขำๆ ท้าเขา + ไปทั่ว ตอนนั้นยังเป็นเด็กด้วยแหละ เลยมีพลังเยอะมีไฟ ไม่ไว้หน้าใคร หาทีมแข่ง ได้รู้จักคนในเกม โดนโกงบ้าง เจอเพื่อนดีๆบ้าง โดนแค๊ปลง drama บ้าง 555+ แต่มันก็มีจุดเปลี่ยนของผม มีช่วงนึงที่ผมทะเลาะกับแฟน ทะเลาะกับเพื่อน ทะเลาะกับที่บ้าน ช่วงนั้นเรียกว่าปัญหาชีวิตเลยหล่ะ แล้วพอมันมากเข้าผมก็เลยกลายเป็นคนคิดมาก ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตามผมไม่มีสมาธิเลยครับ จากเดิมที่เล่นเกมก็จริงจังสุดๆ แต่พอเจอปัญหาทำให้สมองไม่ได้คิดสิ่งที่ทำอยู่ เหมือนกับว่าทำสิ่งๆนึง แต่ในหัวคิดแต่เรื่องอดีตที่ไม่ดีตลอดเวลา ทำให้ผมต้องเลิกเล่น Dota ซักพักใหญ่ และกว่าจะผ่านช่วงเวลานั้นไปได้ก็ใช้เวลาอยู่นานเลยครับ 1 ปีเต็มๆกับปัญหาที่ผมต้องเจอ และพอผมเคลียร์ปัญหา ตัดปัญหาทุกอย่างออกไปได้หมด ผมก็เหมือนได้เกิดไหม่เหมือนมีชีวิตที่ดีกลับมาอีกครั้ง แต่พอกลับมาที่ dota 2 พบว่ามันไม่เหมือนเดิมแล้ว ผมรู้สึกได้อย่างชัดเจนเลย ทุกๆครั้งที่เล่นจะมีพวก throw พวก trash talk ล้อเลียนกัน ทะเลาะกันทุกเกม ทำให้เกม dota 2 ที่เคยเล่นไว้มันไม่เหมือนเดิม ชีวิตนอกจอผมดีขึ้น แต่ชีวิตในจอผมแย่ลง เพื่อนๆในเกมที่เคยรู้จักกันก็พากันหายไปทีละคน บางคนที่เคยสนิทตอนนี้ก็เป็นอริในเกมกันซะแล้ว ผมสนุกกับมันไม่ได้อีกต่อไปแล้วครับ ผมเลยตัดสินใจลบเกมนี้อยู่หลายรอบ แต่สุดท้ายก็ต้องกลับมาเล่น ความรู้สึกนี้มันคืออะไร เพื่อนๆก็บอกว่าผมยังเล่นดีเหมือนเดิม ยังปกติดี แต่เมื่อก่อนที่เล่น 10+ ต่อวันโดยที่ไม่เบื่อ นั่งดู tour ตั้งแต่เช้ายันมืดยังได้ แต่ตอนนี้ แค่นั่งอยู่หน้าคอมเปิดเกมเล่นแค่เกมเดียว ผมก็เบื่อแล้ว เข้าไปก็เจอแต่พวก bobo put tang ina mo ผมไม่ได้ไม่พอใจที่เกมพัฒนา แต่รู้สึกว่าพอบางสิ่งที่มันพัฒนาไปไวจนเกินไป บางสิ่งมันจะด้อยลงอย่างไม่ทันสังเกต ทุกๆครั้งที่ผมแพ้เพราะมันทะเลาะกันเอง ผมรู้สึกหัวร้อนสุดๆ เหมือนกับว่าโลกทั้งใบ กลายเป็นด้านลบ มองอะไรก็ลบไปหมด จากที่ปกติอารมณ์ดีมาทั้งวันแต่พอมาเล่น dota ก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน โมโหร้าย อารมณ์ร้อน ทำลายข้าวของ กลายเป็นคนเบื่อง่ายไปซะทุกอย่าง อยากเลิกมันจริง ๆ ซักที แต่ทุกครั้งที่อยากเลิกความทรงจำต่างๆที่เคยมีในเกมนี้ก็ผุดขึ้นมาทุกครั้งครับ ความรู้สึกดีๆที่เคยมีกับเพื่อน ความภูมิใจที่ได้ไปแข่งกับทีมใหญ่ๆที่เคยเจอ ถึงแม้จะแพ้เขาก็ตาม การที่ได้เล่นกับคนที่เก่งๆ การได้เจอกับเพื่อนที่แก่กว่าแต่เขานับเราว่าเพื่อน คนที่ไม่เคยรุ้จักกันมาก่อน แต่กลับเข้าใจกันอย่างไม่น่าเชื่อ ผมนึกถึงเรื่องพวกนี้ทุกครั้งที่ตัดใจจะเลิกเล่นเกมนี้
...สิ่งที่มันดึงผมไว้ไม่ใช่เกม Dota 2 แต่มันเป็นความทรงจำดีๆที่ผมเคยมีกับมัน ถึงแม้ว่าตอนนี้มันจะถูกความทรงจำแย่ๆทับลงไปแล้วก็ตาม
ผมก็ยังอยากเล่นมันอยู่ถึงแม้ว่าถ้าเล่นมันแล้วจะอารมณ์เสีย หัวร้อน รู้สึกแย่ มันเป็นความสุขที่ปนๆกับความทุกข์ ผมควรทำไงดี ผมรู้ว่าคนทั่วๆไปก็อาจจะมองเรื่องนี้เป็นเรื่องของพวกติดเกมไร้สาระ แต่สำหรับผมมันเป็นเรื่องของความรู้สึก ผมยังอยากเล่นอยู่ แต่ทำยังไงถึงจะกลับไปมีความสุขแบบนั้นได้อีก
ทำไงถึงจะหัวเราะและสนุกกับมันได้ ผมว่ามันง่ายแต่ทำไม่ได้ซักที ที่ว่ามาทั้งหมดก็มีเพียงเท่านี้แหละครับ ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ...