สุริยา ลาจาก ฝากความเหงา
ยืนซึมเซา เฝ้ารอ ท้อเหลือหลาย
สิ้นสีสัน พลันทุกข์ ปลุกเร้ากาย
แสงจันทร์ฉาย ร่ายโศก โยกภวังค์

หมดสิ้นแล้ว แว่วเสียง สำเนียงนั้น
สิ่งผูกพันธ์ นั้นลบ จบความหลัง
ดวงใจแตก แยกร้าว แสนหนาวจัง
สูญสิ้นหวัง ฝังอดีต กรีดทุกคืน

ยอมรับตาม ความจริง สิ่งที่เกิด
จุดกำเนิด เปิดแผล ดวงแดฝืน
ทิ้งทุกอย่าง วางช้ำ หยุดกล้ำกลืน
มิรื้อฟื้น คืนต่อ ขอเดียวดาย

ขอบคุณรูปภาพ จากเนต