ไม่รุ้จะเริ่มอย่างไร บางทีเหนื่อยกับปัญหา ต้องนั่งร้องไห้ในห้องน้ำคนเดียว กลัวลูกเห็น สิ่งที่สามีทำ ไม่ได้รุนแรงมาก แต่มันเป็นปัญหา เล็กน้อย ที่สะสมกันมาก บางทีก็อยากไปหาจิตแพทย์นะคะ แต่บังเอิญ จิตแพทย์ ก็เพื่อนแฟน เลยไม่อยากเอาเรื่องครอบครัวไปคุย จังหวัดที่เราอยู่ก็เล็กๆ
         แต่งงานกันได้ จะ 7 ปีแล้วคะ ลูก 2 คน 6 ขวบกับ 3 ขวบ ทำงานที่บ้านสามี ก็ทำด้วยกันนี้แหละคะ กับบ้านมาก็ทำงานบ้าน ปกติ วันไหนเหนื่อยก็ไม่ทำ  ไม่มีแม่บ้าน ลูกก็เลี้ยงกันเอง เราย้าย มาอยู่บ้านเค้า
          ดีที่ได้แยกบ้านอยู่มา แต่เราก็ไม่มีเพื่อน เราเป็นคนโลกส่วนตัว ค่อนข้างสูง ไม่ค่อยคุยกับใคร ค่อนข้างเลือกเพือน เราเลยไม่ค่อยมีคนคุยด้วย (ส่วนใหญ่เราไม่คุยเอง)
          เวลามีปัญหา ก็จะนั่งในห้องน้ำ นั่งเปิด google ดูธรรมะสอนใจ  คติสอนใจ เลยอยากให้เพื่อนๆ ที่มีเจอปัญหาแบบเรา แล้วมีแนวทางแบบไหนบ้างคะ ที่จะทำให้ไม่รุ้สึกแย่กว่าเดิม บ้าง แชร์กันคะ

ปล. เราไม่ขอตอบเรื่องส่วนตัวนะคะ