สวัสดีค่ะ ตอนนี้ฉันอายุ 19 ขอไม่บอกชื่อนะคะ เข้าเรื่องเลยเนาะ คืองี้ค่ะที่บ้านฉันค่อนข้างมีฐานะในระดับหนึ่ง พ่อเเม่ของฉันค่อนข้างมีหน้ามีตาในสังคม อันนี้คือฉันรู้ดี ก็อารมณ์ประมาณเเบบเป็นที่รู้จักของหมู่บ้านนะค่ะ แม่เคยพูดกับฉันไว้ว่า เเม่ไม่ใช่คนเกาะลูกกิน ขอเเค่คนที่จะมาเป็นลูกเขย มีรถมาสักคัน มีหน้าที่การงานติดตัวมาก็พอเเล้ว ตอนนี้ฉันคบกับผู้ชายคนนึงคะ เขาไม่รวย ย้ำค่ะว่าไม่รวย สถานะที่บ้านเเทบไม่มีเงินเลยด้วยซ้ำ สภาพบ้านเป็นบ้านไม้เก่าๆ คือเขาอาศัยอยู่กับตากับยายค่ะ พ่อเขานั้นเสียไปแล้ว คือที่เราบรรยายมาเราอยากบอกว่าเขาจนจริงๆค่ะ เราเริ่มความสัมพันธ์จากการเป็นเพื่อน เขาให้เราหาเด็กให้ สุดท้ายได้กันเองจ้าาาา 55555 อ่อ พ่อเราทราบว่าเราคบคนนี้ตั้งเเต่เเรกนะคะ เขาไม่ห้ามเราคบ เเต่เขาห้ามเราออกจากบ้านเลย คือเเค่ไปซื้อของยังไปคนเดียวไม่ได้ 5555 หวงเราเอามากๆ อ่าาา มาต่อที่เเม่เคยบอกเราอย่างนั้นใช่ไหมคะ วันนึงเขาเค้นเรามาว่าเราคบกับใคร คือเเม่เราเป็นคนค่อนข้างเด็ดขาด เขาเค้นจนเราบอกค่ะ แม่เราก็รู้จักครอบครัวของเขา รู้จักดีกว่าเราอีก 555 น้ำตาจะไหล เขาพูดกับเราคำเเรกเลยคือเขาไม่เอา เขาถามเราว่า ไปคบกับคนอย่างนั้นได้อย่างไง ไม่เคยดูสภาพความเป็นอยู่หรอ เขาพูดกับเราว่า ถ้าเรายังจะคบผู้ชายคนนี้เขาจะตัดเราทิ้ง เขาจะให้เราไปอยู่กับผู้ชายคนนั้น เราบอกเขาไปว่า อนาคตของ... เดี๋ยวหนูจัดการเอง เขาก็พูดมาว่าเขาไม่เอาอย่างไงเขาก็ไม่เอา คือเขาไม่ได้ดูที่ตัวของแฟนหนูเลยนะ เขาพูดถึงเเต่แม่ ตา ยาย เเฟนว่าอย่างนู้นอย่างนี้ หลังจากวันนั้นเราจึงตัดสินใจ วางเเผนอนาคตกับเขาค่ะ แผนก็ง่ายๆคือ ฉันจะให้เขาส่งฉันเรียน เรียนจบก็จะเเยกออกมาหางานทำเลย ฉันจะไม่กลับเข้าบ้านอีก ฉันบอกกับเเฟนของฉันไว้ว่า แกยังอยากอยู่กับเราอยู่ไหม ถ้าเราเป็นคนธรรมดา ไม่มีเงินทอง ไม่มีสมบัติอะไร ถ้าเราเป็นเเค่คนทั่วไปเหมือนเเก ในเมื่อเขาไม่มีปัญหาฉันก็เลยเริ่มวางแผนต่อไป...