มีอยู่ช่วงเวลานึงเค้าเปลี่ยนไปมาก เราร้องไห้ทุกวันคิดมากสุดๆกลัวจะเสียเค้าไป อยู่มาคืนนึงเค้านอนไม่หลับแล้วลงไปชั้นล่างของบ้านนั่งเงียบๆคนเดียว เราเลยตามลงไปถามว่าเป็นอะไรทำไมไม่นอนคะ เค้าก็บอกว่าเดี๋ยวขึ้นไปนอนตัวเองนอนก่อนเลย เราก็ขึ้นมาห้องนั่งรอเค้าจนเค้าขึ้นมานอน เราก็เข้าไปกอดเค้าแล้วบอกว่าถ้าอึดอัดเดี๋ยวเค้าไปเองถ้าตัวเองไม่มีความสุขเค้าจะไปเอง แล้วเราก็เลิกกอดเค้าหันมานอนน้ำตาซึม เค้าก็ต่อยเอามือมาลูบหัวเราแล้วเอาเราไปกอดแล้วบอกว่า "เค้าไม่ได้เบื่อตัวเองนะ เค้าเบื่อตัวเค้าเอง เบื่อที่เป็นคนแบบนี้อยู่กับตัวเองแต่ทำไมเค้าคิดถึงคนอื่น เหมือนเค้าขังตัวเองไว้เลย เค้าเป็นมานานแล้ว ถ้าวันนึงไม่มีเค้าตัวเองต้องอยู่ให้ได้นะตัวเองเก่งอยู่แล้ว "แล้วเค้าก็ร้องไห้ คนที่เค้าคิดถึงเป็นเพื่อนเค้าที่เค้าเคยคุยกันจีบกันแล้วพอดีตอนนั้นเราก็เข้าไปคุยกับเค้าเค้าเลือกเราเลยคบกันมาจนถึงวันนี้ เค้าเป็นผู้ชายที่เย็นชานะเราไม่เคยเห็นน้ำตาเค้าเลย จากนั้นก็นอนกอดกันร้องไห้ไปคุยกันไป จากที่เราได้ยินเค้าพูดเราก็ร้องไห้หนักขึ้นมาอีกแล้วเราก็บอกเค้าว่า "ตัวเองจะทิ้งเค้าไปแล้วหรอ เค้าไม่ว่าหรอกนะถ้าตัวเองคิดถึงคนอื่นเค้าทนไหว ถ้ามันแย่เค้าจะคอยทำให้มันดีเอง เค้ากลัวเสียตัวเองไป" แล้วเราก็เลยถามเค้าว่า "ถ้าเค้าไม่อยู่ไม่ได้นอนข้างตัวเองตัวเองจะคิดถึงเค้าไหม"แฟนก็ตอบว่า"เค้ายังไม่ได้จะให้ตัวเองไปไหนสะหน่อย แต่ไม่รู้สิตัวเองเป็นเหมือนชีวิตประจำวันเค้าไปแล้วอ่ะเค้าก็ไม่รู้ว่าถ้าไม่มีตัวเองเค้าจะเป็นยังไง"
ถ้ามันเป็นแบบนี้เราควรทำไงดี
1.ควรอยู่ต่อรักษาความรักที่มีให้กัน ดูแลตอนที่ใจเค้าอ่อนแอ..
2.หรือเราควรไปปล่อยให้เค้าไปหาคนที่เค้าคิดถึง..
เราร้องไห้ทุกวัน คิดมากทุกวันแต่เรายังรู้สึกดีใจที่ได้นอนคุยเปิดใจกัน ต่อจากคืนที่นอนคุยกันเค้าก็ดีขึ้นพูดกับเรามากขึ้นเล่นกับเรามากขึ้น เย็นชาน้อยลง ความอึดอัดที่เรามีมันน้อยลงแต่เราคิดว่าเวลาเราก็คงเหลือน้อยลงด้วยเช่นกัน  นอนไม่หลับร้องไห้ทุกวัน
เราควรทำไง อยู่ดูแลให้ความรักมันดีขึ้นหรือเราจะไปดี เราที่เป็นเหมือนชีวิตประจำวันเค้าเค้าจะทิ้งเราลงไหม เค้าจะทิ้งเราเพื่อไปหาใครรึป่าว??
เราเครียดทุกวันคอยถามเค้าว่าเราเหลือเวลาอีกเท่าไหร่ เราควรทำยังไงดี???