ฉันเผ็นคนหนึ่งที่ตามอ่านกระทู้ของคนอื่นมาเยอะ
ทั้งติดตามเรื่องราวต่างๆมากมาย แต่ไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองต้องมาเล่าเรื่องราวต่างๆของตัวเองบ้าง
เริ่มต้นเลยล่ะกันน่ะค่ะ ฉันเป็นผู้หญิงคนหนึ่งคิดที่บวกมาก ชอบอ่านนิยาย ตามประสาผู้หญิงวัยรุ่นทั่วไป ความคิดของฉันนั้นฉันมองตัวฉันเองเป็นผู้ธรรมดาบ้านิยาย ไม่มีพิษภัยอะไร และจิตใจฉันไม่มีคำว่าด้านมืด ฉันไม่เคยคิดร้ายใคร มองโลกในแง่ดีมาตลอด ออลืมบอกไป ฉันมีแฟนเราคบกันมาก็สามปี ทั้งสองครอบครัวต่างก็ต้อนรับทั้งฉันและแฟน เริ่มต้นเหตุที่ฉันได้กลายเป็นแบบนี้ คือว่าแฟนฉันเล่นกีฬาเก่งมากๆเลยล่ะ เขาได้ไปแข่งกีฬาของชุมชน ฉันก้ตามไปดูแลเขาอยู่ข้างๆสนาม และพอเขาแข่งเสร็จเขาก็จะดูคนอื่นๆแข่งต่อ ฉันก็นั่งเล่นโทรศัพท์แก้เบื่อ และทันใดนั้นแฟนฉันก็แซวเพื่อนของเขา ฉันก็เลยหันไปดูผลปรากฏว่า มีผู้หญิง3-4คนผ่านพวกเขาไป ฉันก็เลยถามไปว่ามีอะไรกันเหรอ แฟนฉันก็บอกว่าเพื่อนเขาแอบชอบผู้หญิงหนึ่งในนั้น ฉันก็บอกว่าชอบใครเหรอ เพราะในกลุ่มนั้นนะมีเพื่อนฉันอยู่ แฟนก้บอกว่าเพื่อนเขาชอบบี ฉันก็บอกกลับไปว่าบีนั้นแหละเพื่อน ฉันก็คุยติดตลกกับเพื่อนแฟนว่าปล่อยบีไปเถอะ บียังมีอนาคตดีๆรออยู่ข้าง แต่ที่จริงแล้ว ฉันต้องการที่จะปกป้องบี เพื่อให้บีไปเจอคนดีๆ ฉันรู้จักเพื่อนของแฟนฉันแต่ล่ะคนว่าเป็นยังไง บีกับฉันเคยเรียนร.รประถมที่เดียวกันรุ่นเดียวกันด้วยน่ะ แต่พอขึ้นมัธยมฉันกับบีก้เรียนกันคนล่ะที่ แต่ใช่ว่าจะห่างเหินกันน่ะ บางครั้งก้เจอกันก็ทักทายกันตลอด มาเข้าเรื่องกันต่อ หลังจากที่ฉันกลับจากการแข่งกีฬา ผลปรากฏว่าแฟนฉันเข้ารอบ แฟนเลยต้องไปแข่งต่อ และพอดีเข้าแข่งกีฬาหลายอย่างมาก ฉันก็เลยตามไปดู บีก็มาเหมือนเดิมน่ะ มาขายของข้างสนามแข่งฉันก็ไม่ได้สนใจอะไร พอดีว่าฉันกับแฟนอยากหาอะไรกิน ก็เลยเดินดูร้านอาหาร บีเธอขายยำ แฟนฉันถามว่ากินมั้ย ฉันก็พยักหน้าให้ เขาบอกว่ายืนรออยู่ตรงนี้ล่ะไม่ต้องไป ฉันก้รอไม่ได้แอ๊ะใจอะไร แฟนเขาก้เดินไปซื้อแล้วก้ยืนคุยกับบี ฉันก้งงว่าไปรู้จักกันตอนไหนน่ะ พอแฟนกลับมาก้ถามเขาว่ารู้จักกับบีด้วยเหรอ แฟนตอบว่าเขาบอกบีว่าเพื่อนเขาชอบ ฉันก็งงๆแต่ก็ไม่ติดใจอะไร พอมาระยะหลังๆฉันไม่ได้ตามไปดูแฟนแข่งกีฬาเขาบอกว่าเขาจะกลเบดึกจะฉลองกับเพื่อนในทีม ปกติฉันคุยกับแฟนฉันทุกวันทางโทรศัพท์ บางครั้งก็ไม่ได้คุย เกราะโทรศัพท์เขาเสีย ฉันก็เลยเอาโทรศัพเครื่องเก่าให้เขาใช้ อยู่มาวันนึงเขาขอแลกโทรศัพท์กับฉัน ฉันก็แลกน่ะ ฉันก็นั่งเล่นโทรศัพท์ ก็เขาไลน์แฟนฉันไป อยู่ก็มีข้อความเข้ามาฉันก็เปิดอ่าน ในข้อความ บอกว่า วันนี้มาหาลืมเอาหวีมาคืน เดี่ยววันหลังเอามาคืนให้น่ะ ฉันก็ถามไปใครกัน เพราะแฟนฉันไม่ได้บันทึกเบอร์ไว้ ฉันก็เลยโทรกลับไป เขารับแต่ไม่พูด ฉันก็กลับไปดูบันทึกการโทร แฟนฉันโทรหาเบอนี้และมีการโทเข้าบ่อยมาก ช่วงเวลาที่คุย3-4ชม.หรือบางครั้ง10ชม. ฉันกลับไปดูรูปเจ้าของเบอนี้ในไลน์ สรุปคือบี แฟนฉันคุยกับบี ฉันพยายามติดต่อบีทั้งส่งไลน์ เฟสไปหา และก็โทร บีไม่ตอบกลับฉัน ฉันเหมือนคนบ้าตลอดทั้งคืนที่ฉันรอการตอบกลับของบี ฉันไม่ยอมนอน และส่งข้อความบอกบีว่า ฉันไม่รู้หรอกน่ะบีกับแฟนฉันกำลังทำอะไรกันอยู่ แต่ฉันคือตัวจริงของเขา เทอหลบไปเถอะ ฉันรู้ว่าเทอเป็นคนดี มีความคิด มีตรรกะแยกผิดแยกถูกได้ ฉันอยากรู้ความจริงทุกอย่างบอกฉันมาเถอะ ซักประมาณ7โมงเช้า บีตอบกลับข้อความของฉันเทอบอกว่าเทอไม่ได้เป็นอะไรกับแฟนฉัน แล้วฉันก็ถามกลับไปว่าแล้วทำไมถึงได้คุยกันเยอะขนาดนี้ บีบอกว่าแค่คุยกันสนุกๆ บีขอโทษฉัน เขาบอกเขาจะออกไปจากพวกเราสองคนฉันก็บอกบีไปว่าไม่เป็รไรหรอกทุกคนย่อมผิดพลาดกันได้ ฉันไม่ได้โกรธเทอน่ะ ถ้าเจอกันฉันก้จะยิ้มและทักทายเทอเหมือนเดิมนั้นแหละ และพอฉันเคลียกับบีจบฉันก็มาคุยกับแฟนฉัน แฟนฉัน ก็บอกว่าไม่มีอะไร เขารักฉันคนเดียว ฉันก้ไม่คาใจอะไรก็กลับมาใช้ชีวิตตามปกติ จนวันหนึ่งฉันได้ไปมีปัญหากับผู้หญิงคนหนึ่ง ฉันก็เลยโพสเฟสเชิงส่อเสียด ต่างคนก็ตอกกลับกันไปมา แต่อยู่ดีๆบีก็โพสเฟสมาด่าฉัน ฉันก็เลยงงว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น ฉันถามบีไปว่ามีอะไรหรือป่าว บีบอกว่าฉันโพสเฟสด่าเทอ ฉันบอกไม่ได้ด่า ทำไมบีถึงคิดแบบนั้น บีบอกว่าบีเพิ่งคุยกับแฟนฉัน ฉันก็คิดในใจแอ๊ะ ไหนบอกจะไม่ยุ้งเกี่ยวกันอีกไง ทำไมถึงคุยกันอีก แต่ฉันก็บอกบีไปว่าอย่าคิดมาก ฉันไม่ได้ว่าเทอ พอดีฉันมีปัญหากับคนอื่น เรื่องของเทอฉันลืมไปแล้วล่ะ ฉันก้คุยกับบีแบบจบด้วยดี คิดว่าน่ะ ฉันก็ไปคุยกับเพื่อนฉันถึงเรื่องนี้ เพื่อนฉันก็อยากรู้ก็เลยไปดูเฟสบี เพื่อนฉันก็ตกใจว่าบีกับเพื่อนเขาเม้นเหน็บแนมฉันต่างๆนานา ฉันก้สงสัยฉันไปทำอะไรให้ทำไมถึงต้องมาว่าฉัน ไหนบอกว่าจบกันด้วยดีแล้วไง ฉันเลิกสนใจฉันเลยบล็อกเฟสบีไป ไม่ให้รับรู้อะไรทั้งสิ้น บางครั้งฉันกลับแฟนพอทะเลาะกันแฟนจะพูดว่าบีนิสัยดีกว่า ฉันก้คิดว่าบีอีกแล้วเหรอ ทุกอย่างมันมาสะกิดด้านมืดของฉันทีล่ะนิดๆ ฉันเริ่มหมดความอดทนเลยสร้างเฟสปลอมขึ้นมา พยายามจะไปดูความเคลื่อนไหวของบี แอดเพื่อนบีไปบีไม่รับ ฉันเลยโพสอะไรต่างๆที่ร้ายแรงไป และแอดเฟสรุ่นพี่ของบีไป เมื่อรุ่นพี่ของบีเห็นว่าฉันกำลังด่าบีอยู่ เขาคงไปบอกบีและบีก้แอดเฟสฉันมา ฉันรู้ว่าบีรู้ว่าเป็นฉัน ฉันทักบีไปแล้วถามเรื่องทุกเรื่องที่ฉันค้างคาใจ จิตใจฉันไม่เคยสงบเลยสักครั้ง มันมีแต่ความเกลียด แค้น ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นกับฉันได้ยังไง ฉันไม่เคยเป็นแบบนี้ ฉันอยากทิ้งตัวตนด้านมืดนี้ออกไป จนฉันคิดว่าฉันต้องมีสติฉันคุยกับบีและถามบีไปกับสิ่งต่างๆที่ฉันรับรู้ บีปฏิเสธว่าบีไม่ได้เหยียบย้ำ หรือด่าว่าฉันในคอมเม้นที่เพื่อนฉันเห็น บีบอกว่าที่คุยอยู่เนี่ยคือฉันสิน่ะ ฉันก้บอกว่าใช่ บีกับฉันเกือบมีปัญหากันอีกครั้ง เพราะบีไม่เข้าใจสิ่งที่ฉันพูดฉันพยายามคุยกันด้วยเหตุผล บียังคิดว่าวันที่ฉันมีปัญหากับคนอื่นฉันด่าว่าเขา ฉันก็บอกว่าไม่ใช่ งั้นบีก้บอกว่าจบ ฉันก้ตอบรับแต่ฉันบอกว่าถ้าจะจบก้อยากให้จบด้วยดีเพราะฉันแคร์ความรู้สึกฉันและบีมาก ฉันยังคิดว่าบีเป็นเพื่อนเหมือนเดิม แต่บอกว่าไม่อยากรู้จักฉัน ถ้าเจอหน้ากันก้ไม่ต้องทัก ฉันก้บอกว่าแล้วแต่บีน่ะ แต่ฉันยังเหนเทอเป็นเพื่อนเหมือนเดิม
หลังจากนั้นฉันก็รู้สึกดีขึ้นมานิดนึง ฉันคุยกับแฟนฉันว่าฉันเคลียกับบีแล้วน่ะ แฟนก้ถามว่าเคลียแล้วเหรอฉันก้พยักหน้าตอบ ฉันเล่นเฟสแฟน แฟนฉันยกเลิกบล็อกบี แล้วจะแอดเฟนบีไป แต่สงสัยบีเห็นเฟสแฟนฉันก็เลยบล็อกกลับ มันก้ทำให้ฉันรู้สึกดีน่ะ แต่ฉันก้ยังรู้สึกไม่ดีที่ไม่ได้กลับมาดีกันเหมือนเดิม ทุกครั้งที่ฉันกำลังทำอะไร จะคิงถึงเรื่องนี้ ฉันรู้สึกผิดที่ฉันได้ว่าบีเสียหายและร้ายแรงมาก ฉันพยายามลืมแต่ก็ลืมไม่ได้ อยากขจัดความทุกข์พวกนี้ให้หายไป จนฉันคิดว่า อย่าเก็บไว้คนเดียว ออกมาระบายให้คนอื่นได้รับฟังบ้างก้ดีน่ะ ฉันอยากกลับไปเป็นคิดบวก คิดแง่ดีอีกครั้ง ใครพอมีวิธีบ้าง
หลุมดำที่อยู่ในใจ ทำยังไงถึงกำจัดออกไปได้
ทั้งติดตามเรื่องราวต่างๆมากมาย แต่ไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองต้องมาเล่าเรื่องราวต่างๆของตัวเองบ้าง
เริ่มต้นเลยล่ะกันน่ะค่ะ ฉันเป็นผู้หญิงคนหนึ่งคิดที่บวกมาก ชอบอ่านนิยาย ตามประสาผู้หญิงวัยรุ่นทั่วไป ความคิดของฉันนั้นฉันมองตัวฉันเองเป็นผู้ธรรมดาบ้านิยาย ไม่มีพิษภัยอะไร และจิตใจฉันไม่มีคำว่าด้านมืด ฉันไม่เคยคิดร้ายใคร มองโลกในแง่ดีมาตลอด ออลืมบอกไป ฉันมีแฟนเราคบกันมาก็สามปี ทั้งสองครอบครัวต่างก็ต้อนรับทั้งฉันและแฟน เริ่มต้นเหตุที่ฉันได้กลายเป็นแบบนี้ คือว่าแฟนฉันเล่นกีฬาเก่งมากๆเลยล่ะ เขาได้ไปแข่งกีฬาของชุมชน ฉันก้ตามไปดูแลเขาอยู่ข้างๆสนาม และพอเขาแข่งเสร็จเขาก็จะดูคนอื่นๆแข่งต่อ ฉันก็นั่งเล่นโทรศัพท์แก้เบื่อ และทันใดนั้นแฟนฉันก็แซวเพื่อนของเขา ฉันก็เลยหันไปดูผลปรากฏว่า มีผู้หญิง3-4คนผ่านพวกเขาไป ฉันก็เลยถามไปว่ามีอะไรกันเหรอ แฟนฉันก็บอกว่าเพื่อนเขาแอบชอบผู้หญิงหนึ่งในนั้น ฉันก็บอกว่าชอบใครเหรอ เพราะในกลุ่มนั้นนะมีเพื่อนฉันอยู่ แฟนก้บอกว่าเพื่อนเขาชอบบี ฉันก็บอกกลับไปว่าบีนั้นแหละเพื่อน ฉันก็คุยติดตลกกับเพื่อนแฟนว่าปล่อยบีไปเถอะ บียังมีอนาคตดีๆรออยู่ข้าง แต่ที่จริงแล้ว ฉันต้องการที่จะปกป้องบี เพื่อให้บีไปเจอคนดีๆ ฉันรู้จักเพื่อนของแฟนฉันแต่ล่ะคนว่าเป็นยังไง บีกับฉันเคยเรียนร.รประถมที่เดียวกันรุ่นเดียวกันด้วยน่ะ แต่พอขึ้นมัธยมฉันกับบีก้เรียนกันคนล่ะที่ แต่ใช่ว่าจะห่างเหินกันน่ะ บางครั้งก้เจอกันก็ทักทายกันตลอด มาเข้าเรื่องกันต่อ หลังจากที่ฉันกลับจากการแข่งกีฬา ผลปรากฏว่าแฟนฉันเข้ารอบ แฟนเลยต้องไปแข่งต่อ และพอดีเข้าแข่งกีฬาหลายอย่างมาก ฉันก็เลยตามไปดู บีก็มาเหมือนเดิมน่ะ มาขายของข้างสนามแข่งฉันก็ไม่ได้สนใจอะไร พอดีว่าฉันกับแฟนอยากหาอะไรกิน ก็เลยเดินดูร้านอาหาร บีเธอขายยำ แฟนฉันถามว่ากินมั้ย ฉันก็พยักหน้าให้ เขาบอกว่ายืนรออยู่ตรงนี้ล่ะไม่ต้องไป ฉันก้รอไม่ได้แอ๊ะใจอะไร แฟนเขาก้เดินไปซื้อแล้วก้ยืนคุยกับบี ฉันก้งงว่าไปรู้จักกันตอนไหนน่ะ พอแฟนกลับมาก้ถามเขาว่ารู้จักกับบีด้วยเหรอ แฟนตอบว่าเขาบอกบีว่าเพื่อนเขาชอบ ฉันก็งงๆแต่ก็ไม่ติดใจอะไร พอมาระยะหลังๆฉันไม่ได้ตามไปดูแฟนแข่งกีฬาเขาบอกว่าเขาจะกลเบดึกจะฉลองกับเพื่อนในทีม ปกติฉันคุยกับแฟนฉันทุกวันทางโทรศัพท์ บางครั้งก็ไม่ได้คุย เกราะโทรศัพท์เขาเสีย ฉันก็เลยเอาโทรศัพเครื่องเก่าให้เขาใช้ อยู่มาวันนึงเขาขอแลกโทรศัพท์กับฉัน ฉันก็แลกน่ะ ฉันก็นั่งเล่นโทรศัพท์ ก็เขาไลน์แฟนฉันไป อยู่ก็มีข้อความเข้ามาฉันก็เปิดอ่าน ในข้อความ บอกว่า วันนี้มาหาลืมเอาหวีมาคืน เดี่ยววันหลังเอามาคืนให้น่ะ ฉันก็ถามไปใครกัน เพราะแฟนฉันไม่ได้บันทึกเบอร์ไว้ ฉันก็เลยโทรกลับไป เขารับแต่ไม่พูด ฉันก็กลับไปดูบันทึกการโทร แฟนฉันโทรหาเบอนี้และมีการโทเข้าบ่อยมาก ช่วงเวลาที่คุย3-4ชม.หรือบางครั้ง10ชม. ฉันกลับไปดูรูปเจ้าของเบอนี้ในไลน์ สรุปคือบี แฟนฉันคุยกับบี ฉันพยายามติดต่อบีทั้งส่งไลน์ เฟสไปหา และก็โทร บีไม่ตอบกลับฉัน ฉันเหมือนคนบ้าตลอดทั้งคืนที่ฉันรอการตอบกลับของบี ฉันไม่ยอมนอน และส่งข้อความบอกบีว่า ฉันไม่รู้หรอกน่ะบีกับแฟนฉันกำลังทำอะไรกันอยู่ แต่ฉันคือตัวจริงของเขา เทอหลบไปเถอะ ฉันรู้ว่าเทอเป็นคนดี มีความคิด มีตรรกะแยกผิดแยกถูกได้ ฉันอยากรู้ความจริงทุกอย่างบอกฉันมาเถอะ ซักประมาณ7โมงเช้า บีตอบกลับข้อความของฉันเทอบอกว่าเทอไม่ได้เป็นอะไรกับแฟนฉัน แล้วฉันก็ถามกลับไปว่าแล้วทำไมถึงได้คุยกันเยอะขนาดนี้ บีบอกว่าแค่คุยกันสนุกๆ บีขอโทษฉัน เขาบอกเขาจะออกไปจากพวกเราสองคนฉันก็บอกบีไปว่าไม่เป็รไรหรอกทุกคนย่อมผิดพลาดกันได้ ฉันไม่ได้โกรธเทอน่ะ ถ้าเจอกันฉันก้จะยิ้มและทักทายเทอเหมือนเดิมนั้นแหละ และพอฉันเคลียกับบีจบฉันก็มาคุยกับแฟนฉัน แฟนฉัน ก็บอกว่าไม่มีอะไร เขารักฉันคนเดียว ฉันก้ไม่คาใจอะไรก็กลับมาใช้ชีวิตตามปกติ จนวันหนึ่งฉันได้ไปมีปัญหากับผู้หญิงคนหนึ่ง ฉันก็เลยโพสเฟสเชิงส่อเสียด ต่างคนก็ตอกกลับกันไปมา แต่อยู่ดีๆบีก็โพสเฟสมาด่าฉัน ฉันก็เลยงงว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น ฉันถามบีไปว่ามีอะไรหรือป่าว บีบอกว่าฉันโพสเฟสด่าเทอ ฉันบอกไม่ได้ด่า ทำไมบีถึงคิดแบบนั้น บีบอกว่าบีเพิ่งคุยกับแฟนฉัน ฉันก็คิดในใจแอ๊ะ ไหนบอกจะไม่ยุ้งเกี่ยวกันอีกไง ทำไมถึงคุยกันอีก แต่ฉันก็บอกบีไปว่าอย่าคิดมาก ฉันไม่ได้ว่าเทอ พอดีฉันมีปัญหากับคนอื่น เรื่องของเทอฉันลืมไปแล้วล่ะ ฉันก้คุยกับบีแบบจบด้วยดี คิดว่าน่ะ ฉันก็ไปคุยกับเพื่อนฉันถึงเรื่องนี้ เพื่อนฉันก็อยากรู้ก็เลยไปดูเฟสบี เพื่อนฉันก็ตกใจว่าบีกับเพื่อนเขาเม้นเหน็บแนมฉันต่างๆนานา ฉันก้สงสัยฉันไปทำอะไรให้ทำไมถึงต้องมาว่าฉัน ไหนบอกว่าจบกันด้วยดีแล้วไง ฉันเลิกสนใจฉันเลยบล็อกเฟสบีไป ไม่ให้รับรู้อะไรทั้งสิ้น บางครั้งฉันกลับแฟนพอทะเลาะกันแฟนจะพูดว่าบีนิสัยดีกว่า ฉันก้คิดว่าบีอีกแล้วเหรอ ทุกอย่างมันมาสะกิดด้านมืดของฉันทีล่ะนิดๆ ฉันเริ่มหมดความอดทนเลยสร้างเฟสปลอมขึ้นมา พยายามจะไปดูความเคลื่อนไหวของบี แอดเพื่อนบีไปบีไม่รับ ฉันเลยโพสอะไรต่างๆที่ร้ายแรงไป และแอดเฟสรุ่นพี่ของบีไป เมื่อรุ่นพี่ของบีเห็นว่าฉันกำลังด่าบีอยู่ เขาคงไปบอกบีและบีก้แอดเฟสฉันมา ฉันรู้ว่าบีรู้ว่าเป็นฉัน ฉันทักบีไปแล้วถามเรื่องทุกเรื่องที่ฉันค้างคาใจ จิตใจฉันไม่เคยสงบเลยสักครั้ง มันมีแต่ความเกลียด แค้น ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นกับฉันได้ยังไง ฉันไม่เคยเป็นแบบนี้ ฉันอยากทิ้งตัวตนด้านมืดนี้ออกไป จนฉันคิดว่าฉันต้องมีสติฉันคุยกับบีและถามบีไปกับสิ่งต่างๆที่ฉันรับรู้ บีปฏิเสธว่าบีไม่ได้เหยียบย้ำ หรือด่าว่าฉันในคอมเม้นที่เพื่อนฉันเห็น บีบอกว่าที่คุยอยู่เนี่ยคือฉันสิน่ะ ฉันก้บอกว่าใช่ บีกับฉันเกือบมีปัญหากันอีกครั้ง เพราะบีไม่เข้าใจสิ่งที่ฉันพูดฉันพยายามคุยกันด้วยเหตุผล บียังคิดว่าวันที่ฉันมีปัญหากับคนอื่นฉันด่าว่าเขา ฉันก็บอกว่าไม่ใช่ งั้นบีก้บอกว่าจบ ฉันก้ตอบรับแต่ฉันบอกว่าถ้าจะจบก้อยากให้จบด้วยดีเพราะฉันแคร์ความรู้สึกฉันและบีมาก ฉันยังคิดว่าบีเป็นเพื่อนเหมือนเดิม แต่บอกว่าไม่อยากรู้จักฉัน ถ้าเจอหน้ากันก้ไม่ต้องทัก ฉันก้บอกว่าแล้วแต่บีน่ะ แต่ฉันยังเหนเทอเป็นเพื่อนเหมือนเดิม
หลังจากนั้นฉันก็รู้สึกดีขึ้นมานิดนึง ฉันคุยกับแฟนฉันว่าฉันเคลียกับบีแล้วน่ะ แฟนก้ถามว่าเคลียแล้วเหรอฉันก้พยักหน้าตอบ ฉันเล่นเฟสแฟน แฟนฉันยกเลิกบล็อกบี แล้วจะแอดเฟนบีไป แต่สงสัยบีเห็นเฟสแฟนฉันก็เลยบล็อกกลับ มันก้ทำให้ฉันรู้สึกดีน่ะ แต่ฉันก้ยังรู้สึกไม่ดีที่ไม่ได้กลับมาดีกันเหมือนเดิม ทุกครั้งที่ฉันกำลังทำอะไร จะคิงถึงเรื่องนี้ ฉันรู้สึกผิดที่ฉันได้ว่าบีเสียหายและร้ายแรงมาก ฉันพยายามลืมแต่ก็ลืมไม่ได้ อยากขจัดความทุกข์พวกนี้ให้หายไป จนฉันคิดว่า อย่าเก็บไว้คนเดียว ออกมาระบายให้คนอื่นได้รับฟังบ้างก้ดีน่ะ ฉันอยากกลับไปเป็นคิดบวก คิดแง่ดีอีกครั้ง ใครพอมีวิธีบ้าง