สาเหตุที่กลัว เพราะรู้ว่ามันต้องเหนื่อยและเจ็บหน้าอกมาก เพราะแค่อยู่ปกติ พยายามประคองตัวให้หัวใจไม่เจ็บก็ลำบากแล้ว

ตอนนี้อมยาใต้ลิ้นวันละ 4-6 เม็ด หมอบอกประมาณว่าใช้ยาบ่อยๆเดี๋ยวจะไม่หาย (เหมือนดื้อยาหรือปล่าว)  คือว่ามันแน่นหน้าอกขึ้นมา จะรู้สึกเหมือนคอตีบ ต้องหายใจทางปากลึกๆ ถี่ๆ แล้วระหว่างเป็นถ้าเครียดขึ้นมาสักนิดก็ไม่หาย ต้องพยายามทำใจให้สบาย ทำใจให้นิ่งที่สุด มันคงไม่มีปัญหามาก หากว่าเราเป็นคนว่างงาน  มีเวลาทำอะไรชิลๆ แต่ว่าเช้าต้องเข้าห้องน้ำ ดูแลลูกแต่งตัว กินนมเพื่อไปโรงเรียน และตัวเองต้องไปทำงานด้วย ก่อนจะไปตรวจเป็นเรื่องราว เพราะมีอาการแน่นหน้าอก ทำให้ไปทำงานสายประจำ กว่าอาการจะหาย บางทีขับรถไปอยู่ดีๆ ต้องจอดให้อาการแน่นหน้าอกมันหายก่อน สายตลอด  ถามว่าเครียดไหม ก็เครียดด้วยนะคะ ที่บ้านทั้งแม่กะลูก ดื้อพอกัน  ที่ทำงานก็เครียด ทำให้ส่งผลต่ออาการเร็วไปอีก

เคยไม่ใช้ยาอาการหายเองได้เหมือนกัน แต่นานๆครั้ง ปกติจะเจ็บจนหาย(คือทรมานมาก) ยอมรับว่าพอมียาอมใต้ลิ้น ซื่งออกฤทธิ์ลดอาการเร็วมาก ก็ไม่ค่อยอดทนค่ะ พอรู้ว่า เจ็บหน้าอกแล้วแน่ๆ ก็อมเลย

พยายามไปหากระทู้วิ่งสายพานดู ส่วนใหญ่วิ่งแล้วไม่เป็น  บางคนบอกว่าเหนื่อยมาก เราอยากรู้ว่าถ้าเหนื่อยแล้วหมอจะยอมให้อมยาไหมค่ะ หรือให้ทนให้อาการมันหายเอง เพราะเขาต้องใช้เวลาวิเคราะห์อาการด้วย  คือกลัวเจ็บค่ะ คนไม่เคยเจ็บหัวใจคงไม่รู้ว่าทรมานมาก ไม่อยากวิ่งเลยค่ะ ตอนนี้พยายามออกกำลังกายเบาๆ และแกว่างแขนเอา ยังแน่นหน้าอก ต้องอมยาช่วยตลอด  แล้วทำไมหมอไม่สั่งแอคโครเลย  หมอบอกว่ายังไม่จำเป็น  เพราะยังแน่ว่าอาการเป็นโรคหัวใจจริงไหม  

เลยอยากทราบว่า ยาอมใต้ลิ้น จะช่วยอาการอื่นด้วยเหรอค่ะ ถ้าไม่ใช่โรคหัวใจ เพราะยาหลายๆตัวที่หมอให้มา ไม่ได้ช่วยให้อาการดีขึ้นเลย มีแต่ยาอมใต้ลิ้นนี่แหล่ะช่วยได้ และหมอสั่งยามาให้น้อยมาก เลยต้องซื้อเพิ่มเอา

อยากไปรักษาที่ศิริราชก็กลัวจะต้องเริ่มต้นใหม่ กว่าจะตรวจ กว่าจะนัดเจาะเลือด กว่าจะนัดเดินสายพาน ตรวจคลื่นหัวใจ มีเวลาแค่เดือน ต.ค. เพราะลูกปิดเทอม ถ้าขอผลตรวจจากโรงพยาบาลที่นี่ไปจะเร็วขึ้นไหมค่ะ ไม่ค่อยกล้าขอเพราะพอขอ หมอเขาบอกว่าให้เลือกว่าจะรักษาที่ไหน สักที่หนึ่งดีกว่า จะได้ไม่ตรวจซ้ำกัน  แต่หาบทความอ่านเขาว่ายาพวกนี้มันกินต่อเนื่องไม่ดี ถ้ายาศิริราชน่าจะปลอดภัยกว่าไหมคะ