คือว่า เพื่อนในกลุ่มเกิดการ แอนตี้เราอะค่ะ เราพยายามทำให้เป็นเหมือนเดิมที่สุด แต่เหมือนอีกฝ่ายพยายามกีดกันตัวออกมา แถมพาเพื่อนที่สนิทเรา ไปพูดกรอกหู ว่าเรามันไม่ดีแบบนั้นแบบนี้ คืองงมากอะ
เข้าเรื่องค่ะ เรามีเพื่อนอยู่กลุ่มหนึ่ง ตอนแรกที่สนิทกันมากๆเลย มี 3 คน รวมเรา 4 คน แต่พอไปๆมาๆ มี 4 เหมือนเดิม เเต่หนึ่งในนั้นไม่มีเรา เออคืองง เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร เราเลยไปถามเพื่อนที่สนิทที่สุดในกลุ่มว่า "ทำไมพวกแกดูเงียบ ไม่ค่อยคุยกับเค้าเลยอะ"
มันตอบมาว่า "ช่วงนี้แกเป็นอะไรอ่ะ เอาแต่ใจมากเลย แถมนะทำไมไม่เห็นเหมือนก่อน เมื่อก่อนร่าเริง แจ่มใส ทำไมเดี่ยวนี้ แกดูนิสัยแย่ขึ้นว่ะ ตอนนั้นอะที่เราไปนั่งกับ M (นามสมมติ) แกดูไม่ค่อยพอใจเลยอะ แล้วทำไมแกชอบไปยุ่งกับผู้ชายอะ แรดหรอ" นี้คือสิ่งที่มันบอก เราโครตงงเลย เราเลยตอบไปว่า "เรารู้จักกันน้อยไปหรอ เค้าก็เป็นแบบนี้ทำไมเมื่อก่อนแกไม่เห็นพูดไรเลย ส่วนเรื่องคุยเล่นกับผู้ชาย ก็เพราะเราไม่มีเพื่อนไง แกทิ้งเรา เราไปอีบ้าไหนก็ไม่รู้เค้ามาแทนที่ เราสนิทกันไม่กี่คน ผญ.ห้องเราก็มีแค่ 12 คนป่ะ ในเมื่อ 4 คนทิ้งเรา อีก 8 คน 2 คนเราไม่สนิท 2 คนแอนตี้เรา 4 คน เขาเป็นพวกไม่ชอบยุ่งคนอื่น แล้วที่ว่ามา เราเปลี่ยนไปยังไงเราพยายามทำสิ่งที่แกต้องการ แต่ผลลัพธุ์ เป็นไง แกพาคนอื่นเข้าอื่นเข้ากลุ่ม ซึ่งมันแอนตี้เรา แกควรให้เราทำไง ตามแกไป แล้วเป็นตัวสำรอง เวลาแกทำไรไม่ได้ แกก็มาหาเรา..." เรายังพูดไม่จบ มันก็พูดมาว่า "ถ้าเราก็เพื่อนคนอื่นผิดหรอ" เร่เลยต่อไปว่า "ไม่ผิดหรอก แต่อย่าลืมเราดิ" คุยกันจบเคลียเสร็จ ทุกอย่างคงเป็นเหมือนเดิม แต่ไม่ใช่ โลกไม่ได้เป็นแบบนั้นเสมอไป ใช่มันเคลียเสร็จ แต่ มันเหมือนการตัดหางปล่อยวัด อะ แต่ละวัน เรากะกลุ่มนั้นเป็นไง คุยกัน วันละ 2 ประโยค เราก็หมดหวังและ ไม่รู้นะว่าใครเคยเจอแบบเราป่าว แต่เราเจออะ คือ ร้องไห้จนตาหนักมาก ไปร้องกับเพื่อนอีกกลุ่มนึง มันบอกว่า "แกอยากทำไรก็ทำเถอะ เราสงสารแกนะ แต่เราว่า แกเปลี่ยนไปจริงๆแหละ แกดู เหมือนความคิดเป็นผู้ใหญ่ขึ้น แกชอบเถียง และว่าเหมือนแม่อะ ขี้บ่น จู้จี้จึกจิก มันน่าเบื่ออะแก " เราร้องไห้หนักมากหลังจากคำนี้ แล้วต่อไปว่า "เราปรับตัวทำตัวเหมือนเดิม มันอาทิตย์นึงเเล้วนะ จนจะสอบ มันไม่เห็นมีไรดีขึ้นเลย" แล้วเพื่อนคนนึงเดิมมาแล้สพูดว่า "เพื่อนกินอะดิ ที่แกมีปัญหามันไม่เห็นช่วยเลย" คำนี้แหละ โคตรเจ็บอะ แล้วเราร้องไห้แบบเสียงออกเหมือนเด็กอะ แล้วมีเพื่อนผู้ชายคนนึงเดินมา ซ้ำเราอีกว่า "ได้ยินที่คุยกันหมดเเล้วนะ ตอนเราไปซื้อของแล้วเจอมันอะ มันบอกว่า มีความลับที่บอกแกไม่ได้ แกเป็นพวกเก็บความลับไม่อยู่ ควาทลับบางเรื่องที่เราบอกแกไปอะ เรายังไม่เห็นว่ามันจะหลุดไปไหนเลย บอกเราแย้งมัน มันบอกว่า แกไม่น่าไว้ใจ เราคนนึงและกันที่ไม่เชื่อคำพูดมันอะ เดี๋ยงนี้เราก็ไม่อยากยุ่งมันและ" มันดีก็ดีใจนะที่มีคนเข้าข้าง แต่มันดีใจแบบเสียใจที่เพื่อนที่รักที่สุดอะ จะนินทาเราขนาดนี้ ไม่เข้าใจอะ ว่าเราผิดอะไร เราก็พยายามปรับตัว ทำทุกอย่างที่มันต้องการ ทำไมเราเป็นแบบนี้ กลายเป็นคนถูกทิ้ง โดย ไร้เหตุผล แต่ตอนนี้ เราก็มีเพื่อนหลุ่มใหม่นะ แต่เราก็เหมือนตัวสำรองอนู่ดีแหละ แต่ก็ยังดีกว่า อยู่กับกลุ่มเดิม ถ้าเราไปอยู่นั้น จากป็อปปูล่า กลายเป็น ไร้ตัวตนแน่
ตอนนี้ เรายังเสียใจอยู่เลย ทุกวันร้องไห้ พวกเราเคยสัญญากันว่า เราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป แต่เราว่า คำนี้สำหรับเรา เราจริงจัง สำหรับพวกมันแค่หลอหลวงรึเปล่า
เราอยากถามว่า มีใครเป็นเรามั้ย เเล้วควรทำยังไงอะ ให้มันไม่คิดมาก
โดนเพื่อนในกลุ่มเกลียด
เข้าเรื่องค่ะ เรามีเพื่อนอยู่กลุ่มหนึ่ง ตอนแรกที่สนิทกันมากๆเลย มี 3 คน รวมเรา 4 คน แต่พอไปๆมาๆ มี 4 เหมือนเดิม เเต่หนึ่งในนั้นไม่มีเรา เออคืองง เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร เราเลยไปถามเพื่อนที่สนิทที่สุดในกลุ่มว่า "ทำไมพวกแกดูเงียบ ไม่ค่อยคุยกับเค้าเลยอะ"
มันตอบมาว่า "ช่วงนี้แกเป็นอะไรอ่ะ เอาแต่ใจมากเลย แถมนะทำไมไม่เห็นเหมือนก่อน เมื่อก่อนร่าเริง แจ่มใส ทำไมเดี่ยวนี้ แกดูนิสัยแย่ขึ้นว่ะ ตอนนั้นอะที่เราไปนั่งกับ M (นามสมมติ) แกดูไม่ค่อยพอใจเลยอะ แล้วทำไมแกชอบไปยุ่งกับผู้ชายอะ แรดหรอ" นี้คือสิ่งที่มันบอก เราโครตงงเลย เราเลยตอบไปว่า "เรารู้จักกันน้อยไปหรอ เค้าก็เป็นแบบนี้ทำไมเมื่อก่อนแกไม่เห็นพูดไรเลย ส่วนเรื่องคุยเล่นกับผู้ชาย ก็เพราะเราไม่มีเพื่อนไง แกทิ้งเรา เราไปอีบ้าไหนก็ไม่รู้เค้ามาแทนที่ เราสนิทกันไม่กี่คน ผญ.ห้องเราก็มีแค่ 12 คนป่ะ ในเมื่อ 4 คนทิ้งเรา อีก 8 คน 2 คนเราไม่สนิท 2 คนแอนตี้เรา 4 คน เขาเป็นพวกไม่ชอบยุ่งคนอื่น แล้วที่ว่ามา เราเปลี่ยนไปยังไงเราพยายามทำสิ่งที่แกต้องการ แต่ผลลัพธุ์ เป็นไง แกพาคนอื่นเข้าอื่นเข้ากลุ่ม ซึ่งมันแอนตี้เรา แกควรให้เราทำไง ตามแกไป แล้วเป็นตัวสำรอง เวลาแกทำไรไม่ได้ แกก็มาหาเรา..." เรายังพูดไม่จบ มันก็พูดมาว่า "ถ้าเราก็เพื่อนคนอื่นผิดหรอ" เร่เลยต่อไปว่า "ไม่ผิดหรอก แต่อย่าลืมเราดิ" คุยกันจบเคลียเสร็จ ทุกอย่างคงเป็นเหมือนเดิม แต่ไม่ใช่ โลกไม่ได้เป็นแบบนั้นเสมอไป ใช่มันเคลียเสร็จ แต่ มันเหมือนการตัดหางปล่อยวัด อะ แต่ละวัน เรากะกลุ่มนั้นเป็นไง คุยกัน วันละ 2 ประโยค เราก็หมดหวังและ ไม่รู้นะว่าใครเคยเจอแบบเราป่าว แต่เราเจออะ คือ ร้องไห้จนตาหนักมาก ไปร้องกับเพื่อนอีกกลุ่มนึง มันบอกว่า "แกอยากทำไรก็ทำเถอะ เราสงสารแกนะ แต่เราว่า แกเปลี่ยนไปจริงๆแหละ แกดู เหมือนความคิดเป็นผู้ใหญ่ขึ้น แกชอบเถียง และว่าเหมือนแม่อะ ขี้บ่น จู้จี้จึกจิก มันน่าเบื่ออะแก " เราร้องไห้หนักมากหลังจากคำนี้ แล้วต่อไปว่า "เราปรับตัวทำตัวเหมือนเดิม มันอาทิตย์นึงเเล้วนะ จนจะสอบ มันไม่เห็นมีไรดีขึ้นเลย" แล้วเพื่อนคนนึงเดิมมาแล้สพูดว่า "เพื่อนกินอะดิ ที่แกมีปัญหามันไม่เห็นช่วยเลย" คำนี้แหละ โคตรเจ็บอะ แล้วเราร้องไห้แบบเสียงออกเหมือนเด็กอะ แล้วมีเพื่อนผู้ชายคนนึงเดินมา ซ้ำเราอีกว่า "ได้ยินที่คุยกันหมดเเล้วนะ ตอนเราไปซื้อของแล้วเจอมันอะ มันบอกว่า มีความลับที่บอกแกไม่ได้ แกเป็นพวกเก็บความลับไม่อยู่ ควาทลับบางเรื่องที่เราบอกแกไปอะ เรายังไม่เห็นว่ามันจะหลุดไปไหนเลย บอกเราแย้งมัน มันบอกว่า แกไม่น่าไว้ใจ เราคนนึงและกันที่ไม่เชื่อคำพูดมันอะ เดี๋ยงนี้เราก็ไม่อยากยุ่งมันและ" มันดีก็ดีใจนะที่มีคนเข้าข้าง แต่มันดีใจแบบเสียใจที่เพื่อนที่รักที่สุดอะ จะนินทาเราขนาดนี้ ไม่เข้าใจอะ ว่าเราผิดอะไร เราก็พยายามปรับตัว ทำทุกอย่างที่มันต้องการ ทำไมเราเป็นแบบนี้ กลายเป็นคนถูกทิ้ง โดย ไร้เหตุผล แต่ตอนนี้ เราก็มีเพื่อนหลุ่มใหม่นะ แต่เราก็เหมือนตัวสำรองอนู่ดีแหละ แต่ก็ยังดีกว่า อยู่กับกลุ่มเดิม ถ้าเราไปอยู่นั้น จากป็อปปูล่า กลายเป็น ไร้ตัวตนแน่
ตอนนี้ เรายังเสียใจอยู่เลย ทุกวันร้องไห้ พวกเราเคยสัญญากันว่า เราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป แต่เราว่า คำนี้สำหรับเรา เราจริงจัง สำหรับพวกมันแค่หลอหลวงรึเปล่า
เราอยากถามว่า มีใครเป็นเรามั้ย เเล้วควรทำยังไงอะ ให้มันไม่คิดมาก