About Ray (Gaby Dellal, 2016) คะแนน B



By Form Corleone

" ผู้ชายในร่างกายผู้หญิง " หนังเล่าเรื่องราวของผู้ชายข้ามเพศ 'จิตใจเป็นผู้ชายแต่ร่างกายดันเป็นหญิง' เรื่องราวของ ' เรย์ ' รับบทโดย 'แอล แฟนนิ่ง' (เราชอบเธอมากๆ น่ารัก) การแสดงในบทของผู้ชายข้ามเพศครั้งนี้ถือว่าทำได้ดีอีกขั้นหนึ่งของนักแสดงสาวน่ารักร่างเล็ก เป็นนักแสดงรุ่นใหม่ที่น่าจับตามองคนหนึ่งเลย ไม่เพียงแค่น่ารัก+รอยยิ้มที่มีเสน่ห์เท่านั้น การแสดงของ 'แอล แฟนนิ่ง' ก็ยังสามารถสะกดให้เราเชื่อว่าตัวละครชื่อ เรย์ นั้นต้องการที่จะพาตัวเองข้ามพ้นเพศสภาพไปให้ได้สักที ด้วยการฉีดฮอร์โมนเพศชายเข้าร่างกายเพื่อไประงับฮอร์โมนเพศหญิงที่ติดตัวมาตั้งแต่กำเนิด เรย์ พึ่งอายุ 16 ปี และการเข้ารับการรักษาจำเป็นต้องให้ผู้ปกครองยินยอมตามกฎหมาย เรื่องราวเกี่ยวกับเรย์จึงเริ่มต้นขึ้น ประเด็นสำคัญที่น่าคิดคือ วัฒนธรรมของคนตะวันตกในการยอมรับการข้ามเพศแตกต่างจากฝั่งเราโดยสิ้นเชิง แม้เรย์จะเกิดมาในครอบครัวที่มีแต่ผู้หญิงคอยดูแล ยิ่งไปกว่านั้นยายของเรย์ ยังเป็นเลสเบี้ยนอีก การยอมรับตัวตนของคนในครอบครัวนั้นเป็นสิ่งที่ช่วยเติมเต็มชีวิต ไม่เพียงแค่เรื่องตัวตนในเรื่องเพศเรายังมองไปถึงตัวตนต่างๆรอบตัวด้วย เป็นในแบบที่เราเป็น แต่มันจะง่ายมากกว่านั้นถ้าคนรอบข้างยอมรับในสิ่งที่เราเป็น แน่นอนที่สุด เรย์ มีสิ่งเหล่านั้นรอบกายในตอนท้ายสุด



'About Ray' คงไม่ได้มีพล็อตที่ยุ่งยาก แต่มีความสัมพันธ์ของคนในครอบครัวที่ซับซ้อน ซึ่งหนังก็เล่นประเด็นในความซับซ้อนได้โอเคในมุมนั้น แต่สิ่งหนึ่งที่ขาดหายไปคือบางฉากเรากลับไม่เชื่อหรืออินไปกับความสัมพันธ์ต่างๆ ที่ตัวละครมีให้กัน บางฉากกลับรู้สึกเหมือนโดนยัดเยียดจนล้นเกิน ในทางกลับกันบางมุมระหว่างความสัมพันธ์ก็ทำได้ดีชวนอบอุ่น มีทั้งจุดที่ชอบและไม่ชอบในมุมของความสัมพันธ์ระหว่างคนในครอบครัว ซึ่งจัดว่าเป็นแก่นของสาระสำหรับเรื่องนี้ หนังมีความยาว 1 ชั่วโมง 27 นาที ความรู้สึกของเราคือเหมือนหนังมันนานมาก องค์รวมของหนังสำหรับเรารู้สึกเกินๆไม่ค่อยพอดี แต่ถ้ามองเป็นจุดเล็กๆ แล้วเชื่อมเรื่องราวทั้งหมดเข้าด้วยกัน 'About Ray' ก็ให้ความซาบซึ้งในบางแง่มุมที่สะท้อนครอบครัวได้ดีเหมือนกัน ภาพสวยเพลงประกอบเพราะก็ช่วยยกให้หนังดูเพลินๆได้ อีกส่วนหนึ่งคือต้องยกความดีงามให้กับการแสดงของ ' นาโอมิ วัตส์ ' ที่รับบทเป็นแม่ของเรย์ เธอต้องแบกรับภาระเลี้ยงดูลูกสาว(ตอนเกิด) จนเป็นลูกชาย (ตอนโต) อายุ 16 ปี เป็นการแสดงที่ช่วยยกให้หนังเรื่องนี้ดูมีพลังในมุมมองของคนเป็นแม่ เกือบทุกๆฉากที่ 'นาโอมิ วัตส์' แสดง เราเข้าถึงอารมณ์ได้ทุกฉาก เราคิดว่าถ้าใครได้ดูก็คงรับรู้ได้ไม่ต่างกัน อีกประเด็นที่ไม่ชอบคือชื่อเรื่อง 'About Ray' ไม่ค่อยเหมาะเท่าไหร่ เพราะผู้กับกำไม่ได้จงใจเล่าเรื่องเรย์เพียงคนเดียว หนังยังมีปมปัญหาประเด็นที่แอบซ่อนเอาไว้นอกเหนือจากเรื่องเรย์



ประเด็นครอบครัวที่ได้คิดต่อคือเราจำเป็นต้องมีครอบครัวครบตามประเพณีปฏิบัติทั่วๆไปหรือเปล่า? ถ้าเลือกได้คงไม่มีใครไม่อยากมีครอบครัวที่ไม่ครบ พ่อ แม่ ลูก แบบครอบครัวปกติทั่วไปๆหรอก แต่ถ้าเราเลือกไม่ได้ที่จะเกิดมาอยู่ในครอบครัวที่ไม่ครบแบบนั้น เราจะโทษว่าสาเหตุนั้นเกิดมาจากผู้ให้กำเนิดเราได้หรือไม่ คำตอบสำหรับเราคือ ' ได้ ' เพราะสาเหตุทุกสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านั้นล้วนมีผลกระทบตามมาเสมอ แต่อย่างไรก็ตามที การมีครอบครัวไม่ครบตามปกติ ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะมีความสุขไม่ได้ที่ไหนกัน ความสุขหรือความทุกข์ไม่ได้เกิดขึ้นจากคนรอบข้าง สิ่งนั้นเกิดขึ้นมาจากใจเรา และในตอนท้ายเรื่องตัวละครในเรื่องก็ภูมิใจซึ่งกันและกันที่ผ่านเรื่องราวต่างๆมาด้วยกันจนถึงวันนี้



สุดท้าย 'About Ray' ไม่ได้ทำให้เรารู้สึกอินมาก ด้วยมุมมองที่เราไม่ได้สัมผัสหรือพบเจอ+เข้าใจความรู้สึกของตัวละครเท่าที่ควรจะเป็น แต่การแสดงของเหล่านักแสดงช่วยยกให้ตัวหนังดูน่าสนใจได้ไม่น้อย บทพูดบางสถานการณ์เรากลับไม่อิน แต่อย่างน้อยที่สุดเราก็ได้เห็นชีวิตของครอบครัวหนึ่งที่แตกต่างจากครอบครัวเราหรือครอบครัวคนทั่วๆไปอย่างชัดเจน แง่มุมหนึ่งคงเป็นประเด็นการยอมรับเข้าใจซึ่งกันและกันด้วยการ 'เปิดใจ' ความอบอุ่นของคนในครอบครัวอาจเกิดจากความเข้าใจกันและกันของคนในครอบครัว



ขอให้มีความสุขกับการดูหนังครับ

ฝากกด like page ด้วยนะครับ
Page: https://www.facebook.com/MoviesDelightClub/
Blog: http://moviesdelightclub.blogspot.com/