About Ray : เรื่องของเรย์ (2016)
Genre (แนว) : Comedy , Drama
กำกับโดย : Gaby Dellal
ได้มีโอกาสไปดูหนังเรื่องนี้มาซักพักแล้ว แต่ด้วยเหตุการณ์อะไรหลายๆอย่างทำให้เราไม่มีกะจิตกะใจที่จะเขียนรีวิวซักเท่าไหร่ แต่ตอนนี้รู้สึกอยากที่จะกลับมาเขียนอีกครั้ง
พล็อตเรื่องก็ประมาณว่า เป็นหนังที่เล่าเรื่องของ สาวน้อยคนหนึ่งที่มีชื่อตามใบเกิดว่า “ราโมน่า” แต่พอโตมาเธอรู้สึกว่าตัวเธอนั้นเป็น “ผู้ชาย” เป็นผู้ชายในร่างผู้หญิง จากนั้นเธอจึงเริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเอง และก็ได้เปลี่ยนชื่อเป็น “เรย์”
รีวิว
ที่หนังเรื่องนี้ได้รับคำวิจารณ์ที่ไม่ดีซักเท่าไหร่ อาจะเป็นเพราะ มันไม่ได้เป็น “เรื่องของเรย์” ซะทั้งหมด มันเป็นเรื่องของ “ครอบครัวของเรย์” ซะมากกว่า คือหนังมันเล่าเรื่องชีวิตของเรย์ ที่อาศัยอยู่ในนิวยอร์ค ถูกเลี้ยงดูมาโดย แม่ (Maggie แสดงโดย นาโอมิ วัตต์) , ยาย (Dolly แสดงโดย Susan Sarandon) แล้วก็แฟนสาวของยาย (Frances แสดงโดย Linda Emond) ซึ่งเป็นคู่รักเลสเบี้ยน ทั้งครอบครัวมีแต่ผู้หญิง จนวันหนึ่ง มีผู้ชายเข้ามาอยู่ครอบครัวคือเรย์
เรย์ ตั้งใจเข้ารับฮอร์โมน T เพื่อที่ตัวเองจะได้กลายเป็นผู้ชาย โดยที่ครอบครัวก็ให้การสนับสนุน ความตั้งใจของเธอก็คือ จะต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองก่อนที่จะได้เข้าเรียนในโรงเรียนใหม่ เริ่มต้นใช้ชีวิตใหม่หลังจากเป็นผู้ชายแล้ว เพื่อสลัดทิ้งจากความเป็น “ราโมน่า” ในอดีต จากผู้คนที่รู้ว่าเธอเคยเป็นผู้หญิงมาก่อน เธอคิดว่าเธอจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้ยังไงถ้ายังอยู่ในสภาพที่ยังเป็นผู้หญิงอยู่ ในเรื่องนักแสดง แอล แฟนนิ่ง เธอก็มีการเปลี่ยนแปลงเป็นลุคทอมบอยได้เนียนมาก ตอนดูไปนี่ลืมไปเลยว่าเคยเล่นเป็นเจ้าหญิงมาก่อน
และผู้ที่คอยสนับสนุนเรย์อยู่ตลอดคือแม่ แม็กกี้ แม่ผู้ที่เลี้ยงลูกสาวและลูกชายด้วยตัวคนเดียวมาตลอด 16 ปี และด้วยความที่เธอโตมาโดยไม่มีพ่อ เธอไม่รู้ว่าจะเลี้ยงลูกชายตัวเองได้ยังไง ในเมื่อทั้งครอบครัวพ่อให้เป็นต้นแบบอยู่เลย แม็กกี้เป็นแม่ที่อีโก้สูงและคิดว่าเธอสามารถทำทุกอย่างได้ด้วยตัวคนเดียว เรารู้สึกว่าหนังในพาร์ทของ แม็กกี้ เป็นพาร์ทที่ชอบที่สุด อาจะเป็นเพราะ นาโอมิ วัตต์ ที่แสดงบทบาทของแม่ได้ดีมาก ทั้งแบกลูกชายทั้งแบกหนังทั้งเรื่อง อาจจะไม่ถึงกับออสการ์ แต่สามารถทำให้เราเกิดอีโมชั่นและอินกับหนังได้ตลอดทั้งเรื่อง
มาถึงคุณยายสุดเฟี้ยว ดอลลี่ เป็นตัวละครที่ทำให้หนังมันมีความเป็นคอมเมดี้มากๆ รู้สึกไม่เครียดกับหนังเวลายายแกโผล่มา
อีกประเด็นสำคัญของหนังคือ ประเด็นเรื่องพ่อของเรย์ การที่เรย์จะสามารถได้รับการยินยอมให้รับฮอร์โมนได้ จำเป็นต้องได้รับการยินยอมจากทั้งพ่อและแม่ มันก็เป็นปมที่สำคัญอีกปม เรย์ได้เจอกับอีกครอบครัวที่ “ตรงข้าม” กับครอบครัวของตัวเอง
สรุปแล้วหนังเรื่องนี้เป็นหนังอีกเรื่องที่เล่าเรื่องราวของครอบครัวที่มีความผิดแปลกไปจากครอบครัวธรรมดาทั่วไป ความรู้สึกแรกที่ดูก็รู้สึกว่าครอบครัวแบบนี้แปลกดี มันมีความซับซ้อนทางความสัมพันธ์ แต่ก็แสดงออกกันอย่างตรงไปตรงมา หนังอาจจะไม่ได้เล่าประเด็นการข้ามเพศเยอะมากเท่ากับประเด็นปัญหาครอบครัว และอาจจะไม่ได้ชอบเท่า The Descendants (แอบเปรียบเทียบ) แต่ก็ถือเป็นหนังครอบครัวอีกเรื่องที่ดูแล้วรู้สึกอบอุ่นใจ
หากใครที่ชอบสามารถไปติดตามเราได้ที่เพจนะครับ
https://www.facebook.com/ordinaryseats/?fref=ts
รีวิว About Ray : เรื่องของเรย์ [by ที่นั่งธรรมดา]
Genre (แนว) : Comedy , Drama
กำกับโดย : Gaby Dellal
ได้มีโอกาสไปดูหนังเรื่องนี้มาซักพักแล้ว แต่ด้วยเหตุการณ์อะไรหลายๆอย่างทำให้เราไม่มีกะจิตกะใจที่จะเขียนรีวิวซักเท่าไหร่ แต่ตอนนี้รู้สึกอยากที่จะกลับมาเขียนอีกครั้ง
พล็อตเรื่องก็ประมาณว่า เป็นหนังที่เล่าเรื่องของ สาวน้อยคนหนึ่งที่มีชื่อตามใบเกิดว่า “ราโมน่า” แต่พอโตมาเธอรู้สึกว่าตัวเธอนั้นเป็น “ผู้ชาย” เป็นผู้ชายในร่างผู้หญิง จากนั้นเธอจึงเริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเอง และก็ได้เปลี่ยนชื่อเป็น “เรย์”
รีวิว
ที่หนังเรื่องนี้ได้รับคำวิจารณ์ที่ไม่ดีซักเท่าไหร่ อาจะเป็นเพราะ มันไม่ได้เป็น “เรื่องของเรย์” ซะทั้งหมด มันเป็นเรื่องของ “ครอบครัวของเรย์” ซะมากกว่า คือหนังมันเล่าเรื่องชีวิตของเรย์ ที่อาศัยอยู่ในนิวยอร์ค ถูกเลี้ยงดูมาโดย แม่ (Maggie แสดงโดย นาโอมิ วัตต์) , ยาย (Dolly แสดงโดย Susan Sarandon) แล้วก็แฟนสาวของยาย (Frances แสดงโดย Linda Emond) ซึ่งเป็นคู่รักเลสเบี้ยน ทั้งครอบครัวมีแต่ผู้หญิง จนวันหนึ่ง มีผู้ชายเข้ามาอยู่ครอบครัวคือเรย์
เรย์ ตั้งใจเข้ารับฮอร์โมน T เพื่อที่ตัวเองจะได้กลายเป็นผู้ชาย โดยที่ครอบครัวก็ให้การสนับสนุน ความตั้งใจของเธอก็คือ จะต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองก่อนที่จะได้เข้าเรียนในโรงเรียนใหม่ เริ่มต้นใช้ชีวิตใหม่หลังจากเป็นผู้ชายแล้ว เพื่อสลัดทิ้งจากความเป็น “ราโมน่า” ในอดีต จากผู้คนที่รู้ว่าเธอเคยเป็นผู้หญิงมาก่อน เธอคิดว่าเธอจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้ยังไงถ้ายังอยู่ในสภาพที่ยังเป็นผู้หญิงอยู่ ในเรื่องนักแสดง แอล แฟนนิ่ง เธอก็มีการเปลี่ยนแปลงเป็นลุคทอมบอยได้เนียนมาก ตอนดูไปนี่ลืมไปเลยว่าเคยเล่นเป็นเจ้าหญิงมาก่อน
และผู้ที่คอยสนับสนุนเรย์อยู่ตลอดคือแม่ แม็กกี้ แม่ผู้ที่เลี้ยงลูกสาวและลูกชายด้วยตัวคนเดียวมาตลอด 16 ปี และด้วยความที่เธอโตมาโดยไม่มีพ่อ เธอไม่รู้ว่าจะเลี้ยงลูกชายตัวเองได้ยังไง ในเมื่อทั้งครอบครัวพ่อให้เป็นต้นแบบอยู่เลย แม็กกี้เป็นแม่ที่อีโก้สูงและคิดว่าเธอสามารถทำทุกอย่างได้ด้วยตัวคนเดียว เรารู้สึกว่าหนังในพาร์ทของ แม็กกี้ เป็นพาร์ทที่ชอบที่สุด อาจะเป็นเพราะ นาโอมิ วัตต์ ที่แสดงบทบาทของแม่ได้ดีมาก ทั้งแบกลูกชายทั้งแบกหนังทั้งเรื่อง อาจจะไม่ถึงกับออสการ์ แต่สามารถทำให้เราเกิดอีโมชั่นและอินกับหนังได้ตลอดทั้งเรื่อง
มาถึงคุณยายสุดเฟี้ยว ดอลลี่ เป็นตัวละครที่ทำให้หนังมันมีความเป็นคอมเมดี้มากๆ รู้สึกไม่เครียดกับหนังเวลายายแกโผล่มา
อีกประเด็นสำคัญของหนังคือ ประเด็นเรื่องพ่อของเรย์ การที่เรย์จะสามารถได้รับการยินยอมให้รับฮอร์โมนได้ จำเป็นต้องได้รับการยินยอมจากทั้งพ่อและแม่ มันก็เป็นปมที่สำคัญอีกปม เรย์ได้เจอกับอีกครอบครัวที่ “ตรงข้าม” กับครอบครัวของตัวเอง
สรุปแล้วหนังเรื่องนี้เป็นหนังอีกเรื่องที่เล่าเรื่องราวของครอบครัวที่มีความผิดแปลกไปจากครอบครัวธรรมดาทั่วไป ความรู้สึกแรกที่ดูก็รู้สึกว่าครอบครัวแบบนี้แปลกดี มันมีความซับซ้อนทางความสัมพันธ์ แต่ก็แสดงออกกันอย่างตรงไปตรงมา หนังอาจจะไม่ได้เล่าประเด็นการข้ามเพศเยอะมากเท่ากับประเด็นปัญหาครอบครัว และอาจจะไม่ได้ชอบเท่า The Descendants (แอบเปรียบเทียบ) แต่ก็ถือเป็นหนังครอบครัวอีกเรื่องที่ดูแล้วรู้สึกอบอุ่นใจ
หากใครที่ชอบสามารถไปติดตามเราได้ที่เพจนะครับ
https://www.facebook.com/ordinaryseats/?fref=ts