ภูสอยดาว ชื่อนี้น้อยคนนักที่จะไม่รู้จัก ภูเขาสูงที่มีชื่อเสียงอันดับต้นๆของไทย อาจจะเป็นรองเพียงแค่ภูกระดึงในแง่ของชื่อเสียง แต่สำหรับผู้ที่รักการเดินป่าแล้วย่อมต้องผ่านภูแห่งนี้ เพื่อต่อยอดไปเดินป่าที่มีความท้าทายมากขึ้นต่อไป
จุดเด่นของภูสอยดาวก็เช่น ยอดสูงสุดที่มีความสูงจากระดับน้ำทะเล 2,102 เมตร ซึ่งเป็นจุดที่สูงเป็นอันดับ 5 ของประเทศไทย (เปิดให้ขึ้นช่วงหน้าหนาวเท่านั้น) หรือการได้ชมทุ่งดอกไม้สีม่วงที่เรียกว่า"ดอกหงอนนาค" และดอกไม้หลากสีสันสลับให้เห็นอยู่ทั่วลานสน ซึ่งจะบานในช่วงฤดูฝนตั้งแต่เดือน ส.ค. - ก.ย ของทุกปี และ หลักเขตแดนไทย-ลาว บนลานสน
ทริปนี้ผมไปมาเมื่อ 10-11 ธ.ค 58 แต่ไม่ได้มาเขียนรีวิว เนื่องจากเห็นว่ามีผู้ให้ความสนใจเขียนมากพอสมควรแล้ว แต่เมื่อมีผู้ให้ความสนใจในการเขียนของผม งั้นเชิญติดตามได้ ณ บัดนี้เลยครับ

อุทยานแห่งชาติภูสอยดาว มีพื้นที่ครอบคลุมอยู่ในท้องที่ป่าสงวนแห่งชาติป่าน้ำปาด ท้องที่อำเภอบ้านโคก อำเภอน้ำปาดจังหวัดอุตรดิตถ์ ตำบลบ่อภาค อำเภอชาติตระการจังหวัดพิษณุโลก ห่างจากกรุงเทพประมาณ 570 กม.

เมื่อมาถึงอำเภอชาติตระการ ก็ต้องแวะที่ตลาดเทศบาลป่าแดงนะครับ ที่นี่เป็นแหล่งสุดท้ายที่มีตลาดและร้านสะดวกซื้อให้ซื้อเสบียงอาหาร หรือสิ่งของจำเป็นก่อนเราจะไปขึ้นภูแล้วละครับ เพราะบนภูไม่มีอาหารขาย มีเพียงถ่านไม้และเตาไฟที่ให้ยืมใช้ ต้องเตรียมอาหารและน้ำขึ้นไปทำเองนะครับ
ออกจากตลาดมาประมาณ 10 กม. เราจะผ่าน อช. น้ำตกชาติตระการ ใครจะแวะเที่ยวชมน้ำตก ก็ไม่ผิดกติกานะครับ
จากอช.น้ำตกชาติตระการ ไปอช.ภูสอยดาว ระยะทาง 80 กม.แต่ใช้เวลาประมาณ 2 ชม. เพราะเป็นถนน 2 เลน ขึ้นลงเขาตลอดทาง
เมื่อเดินทางมาถึงที่ทำการอุทยานแล้ว เราต้องไปติดต่อจองเต็นท์ เครื่องนอน รวมทั้งลูกหาบ เมื่อพร้อมแล้วจะมีรถกระบะของ จนท รับเราไปส่งบริเวณน้ำตกภูสอยดาว ซึ่งเป็นจุดเริ่มเดินขึ้นภูนะครับ

แผนที่ในการเดินขึ้นภูครับ ระยะทาง 6.5 กม. ทั่วไปใช้เวลาเฉลี่ย 4-6 ชม.

10.54 น. เริ่มสายไปหน่อย แดดแรงทีเดียว แต่สู้ไม่ถอยอยู่แล้วครับ  Let's Go

ช่วงแรกๆจะยังเป็นทางเดินเลียบไปกับน้ำตก บรรยากาศร่มรื่น

ทางชันก็มีบันไดให้ ยังเดินสบายๆ

บันไดเริ่มชัน นั่นคือเริ่มขึ้นสู่เนินแรกแล้วครับ "เนินส่งญาติ" ที่ญาติแค่มาส่งแล้วก็ปล่อยให้เราเดินขึ้นไป !!!! ล้อเล่นนะครับ ไว้จะเฉลยที่มาของชื่อเนินให้ฟังช่วงท้าย เพราะเดี๋ยวจะหลอนกันเปล่า อิอิ
            
เนินส่งญาติ มีลักษณะเป็นทางเดินขึ้นเขาชันพอสมควร มีบันไดเหล็ก บันไดไม้ และไม่มีบันได ความยาวของเนินส่งญาติ 650 เมตร ความชันจะเป็นลำดับที่ 3 รองจากเนินมรณะ และเนินปราบเซียน ปล.การออกกำลังกายสำคัญมากนะครับ ฟิตร่างกายมาก่อนทำให้การเดินเที่ยวสนุกขึ้นมากครับ
            
ต่อจากนั้น คือ "เนินปราบเซียน" ก็จะเป็นทางขึ้นเขาเกือบตลอดเวลา *อย่าลืมพกน้ำเปล่าติดตัวขึ้นมากันนะครับ อย่างน้อย 1.5 ลิตร และเกลือแร่ด้วยก็ดีครับ เพราะเมื่อเสียเหงื่อมากๆ ไม่เป็นตะคริวก็อาจจะเป็นลมนะครับ อันตราย

มาถึงช่วง "เนินป่าก่อ" (ป่าก่อ คือต้นโอ๊ค เป็นต้นไม้ที่ขึ้นหนาเเน่นในบริเวณนี้) ระยะทางช่วงเนินนี้จะไกลหน่อยนะครับ แต่มีขึ้นเขา สลับทางราบบ้างพอให้หายใจหายคอได้สะดวก ไม่ได้ขึ้นๆๆอย่างสองเนินแรก หากใครเหนื่อยแวะพักผ่อนเติมพลังกันก่อนนะครับ ก่อนรับศึกหนักในช่วงต่อๆไป *แนะนำให้พกช๊อคโกแลตติดกระเป๋าไว้บ้างนะครับ เวลารู้สึกหมดแรง กัดสักคำสองคำ เรียกพลังได้มากเลยเชียวครับ

  ใช้เวลาไปแล้ว 1 ชม 40 นาที ครับผม

  ขึ้นมาสูงๆ ก็เริ่มมีวิวสวยๆ เป็นรางวัลครับ

  เมื่อพ้นช่วงยาวมาแล้ว ก่อนจะขึ้นสู่อีกเนินหนึ่ง คือ "เนินเสือโคร่ง" ชื่อนี่ฟังดูน่ากลัว แต่ไม่ต้องกลัวหรอกครับ เนินนี่ผมว่าชิลล์ที่สุดแล้วครับ ชื่อเนินก็มาจากต้นไม้ที่ขึ้นเยอะในบริเวณนี้เท่านั้นเองครับ

  ป้ายผู้พิชิตอยู่บนนู่นครับ ก่อนจะถึงตรงนั้นต้องผ่านเนินสุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด "เนินมรณะ"
พอพ้นเนินเสือโคร่ง เราก็เห็น "เนินมรณะ" เด่นชัดอยู่เบื้องหน้า เนินนี้ชัน เกือบ 90 องศา คนทั่วไปใช้เวลา 1 ชม กับระยาะทางเพียง 300-400 เมตร เพราะว่าอะไรหรอครับ ความร้อนของแดดยามบ่าย และกำลังขาที่ต่อสู้กับแรงดึงดูดของโลกมาอย่างหนักหน่วงนั่นเองครับ แทบจะมรณะจริงๆ

"ยอดเขาแม้สูงเพียงใด ก็อยู่ใต้เท้าเราได้ เพียงเราปีนป่ายขึ้นไป" ทางเดินเป็นทางดินผสมกับปูนบางช่วงที่พี่จนท.ทำเป็นขั้นๆไว้ให้เดินสะดวกมากขึ้น รวมทั้งเป็นบันไดนะครับ
วิวสวยๆระหว่างทาง
มุมยอดนิยมครับ
ตอนนี้เวลา 13.36 น. ถึงลานสนภูสอยดาว ผมใช้เวลาไปทั้งสิ้น 2 ชม 42 นาที ครับผม
สัม(ภาระ) 12 กก. ที่อยู่บนหลัง
ลานสนภูสอยดาว ไม่มีดอกไม้แล้วนะ หน้าหนาวครับ
  จากป้ายผู้พิชิต เดินไปอีกไม่ถึง 1 กม ก็จะถึงแค้มป์ครับ มี จนท. อยู่ตลอดครับเช่าเต็นท์ เครื่องนอน ก็นำใบจองมาเบิกได้เลยครับ *บนนี้มีห้องน้ำหลายห้อง แต่ไม่มีประปานะครับ ต้องไปตักมาจากลำธาร(บ่อ)ใกล้ๆห้องน้ำ *บนภูมีสัญญานของ True เล็กน้อย Dtac ไม่มีเลย
ภาพภูเขายามเย็น
รอชมพระอาทิตย์ตก บริเวณใกล้ๆป้ายผู้พิชิต
ที่ภูสอยดาวจะไม่มีจุดชมพระอาทิตย์ขึ้นนะครับ เพราะทิศตะวันออกจะถูกภูเขาบังอยู่ กว่าจะเห็นตะวันก็สายโด่งแล้ว
15 องศา ยามเช้าๆ ณ ลานสน

หลักเขตไทย - ลาว โดยเดินออกไปทางด้านหลังของบ้านพักเจ้าหน้าที่อุทยาน หลักเขตแดนจะอยู่ ทางซ้ายมือเดินลัดเลาะมาเรื่อย ๆ ก็จะเจอ
วิวสวยๆบริเวณเนินมรณะ ก่อนจะเดินลงครับ
เก็บขยะระหว่างทางลงมาด้วย ช่วยกันคนไม้ละมือครับ
   *ความรู้เพิ่มเติม ชื่อเนินส่งญาติและเนินมรณะ เมื่อพ.ศ.2531 เกิดกรณีพิพาทด้านพรมแดนระหว่างไทยกับลาว เนื่องจากยึดถือพรมแดนจากแผนที่คนละฉบับ ทำให้มีการรบชื่อสมรภูมิบ้านร่มเกล้ามีทหารไทยเสียชีวิต และลำเลียงผ่านทางเนินมรณะ ลงไปยังน้ำตกภูสอยดาว เพื่อล้างศพแล้วส่งให้ญาติ หรือขนกลับฐาน เนินแถวๆ น้ำตกจึงเรียกว่าเนินส่งญาติ
  หลังจากลงจากภูสอยดาว ผมก็ได้ไปพักผ่อนสบายๆต่อที่อุทยานแห่งชาติภูสวนทราย อ นาแห้ว จ เลย


  ระยะทางเพียง 47 กม แต่ทางขึ้นลงเขาสูงชัน ถนนไม่ค่อยดีนัก แต่วิวสวยทีเดียวครับ

  อุทยานแห่งชาติภูสวนทราย (นาแห้ว) ตั้งอยู่ในเขตอำเภอนาแห้ว จังหวัดเลย มีพื้นที่ป่าไม้ที่อุดมสมบูรณ์สภาพอากาศค่อนข้างเย็นสบายตลอดปี เนื่องจากความสมบูรณ์ของป่าธรรมชาติ ซึ่งมีพันธุ์ไม้อยู่หนาแน่น ในช่วงฤดูหนาวอากาศค่อนข้างจะหนาวเย็น ไฮไลต์ที่น่าสนใจของที่นี่คือ การได้มาชมทะเลหมอกที่งดงาม อลังการ ในยามเช้ารวมถึงบรรยากาศของพระอาทิตย์ตกที่จุดชมวิวภูหัวฮ่อมซึ่งทะเลหมอกจะพบเห็นได้ง่ายในช่วงปลายฝนประมาณก.ย. – ต.ค. ส่วนฤดูหนาวก็มาสัมผัสอากาศหนาวและแสงอุ่นและอาจได้ลุ้นชมทะเลหมอกไปด้วยเช่นกัน
ณ จุดชมวิวภูหัวฮ่อม

ยอดเขาสูงทางซ้ายมือคือยอดสูงสุดภูสอยดาวสูง 2102 MSL ส่วนยอดแหลมทางขวามือคือภูหวดอยู่ในเขตลาว


ที่ภูหัวฮ่อมนี้เป็นจุดที่นักท่องเที่ยวนิยมมาพักผ่อน ด้วยความสะดวกสบายของที่พักของอุทยาน ราคาไม่แพง จนท.น่ารักเป็นกันเอง มีร้านอาหารบริการ และที่สำคัญวิวสวยมากครับ


ชมพระอาทิตย์ขึ้น พร้อมทะเลหมอกเบาๆ สวยงามมากครับ


น้ำตกตาดเหืองหรือน้ำตกมิตรภาพไทยลาว เป็นน้ำตกที่ขนาดใหญ่ตัวน้ำตกเกิดจากแม่น้ำเหืองซึ่งเป็นแม่น้ำกั้นพรมแดนไทยลาว จึงเป็นที่มาของชื่อน้ำตกด้วย ความสูงประมาณ 30 เมตรความกว้างประมาณ 40 เมตร มีน้ำตลอดปี โดยถ้ามองเข้าไปที่ตัวน้ำตก ไทยจะอยู่ฝั่งขวา ลาวอยู่ฝั่งซ้าย ทั้งสองชาติสามารถใช้น้ำตกนี้ร่วมกันได้อย่างเสรี
เนื่องจากแถวนี้เป็นพื้นที่สูงและต้องเรียกว่าสูงที่สุดของภาคอีสาน 1,400 เมตรจากระดับน้ำทะเล หน้าหนาวอุณหภูมิเฉลี่ยก็หนาวสะใจประมาณ 4-20องศาทำให้เป็นพื้นที่เหมาะกับการปลูกทั้งสตอเบอรี่และแมคคาเดเมีย จนกลายเป็นสินค้าOTOPระดับ5ดาว สนใจติดต่อสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมที่ กลุ่มแปรรูปผลผลิตทางการเกษตรบ้านบ่อเหมืองน้อยกลับทางด่านซ้ายแวะไหว้พระธาตุศรีสองรัก ก่อนกลับบ้าน