“ลุงยิ้ม ตาสว่าง”แกนนำเสื้อแดงเสียชีวิตแล้ว
นายพฤกษ พฤกษ์สุนันท์ หรือ“ลุงยิ้ม ตาสว่าง” แกนนำคนเสื้อแดงเสียชีวิตอย่างสงบ
     เช้าวันนี้ (27ก.ย.) ผู้สื่อข่าวรายงานว่า นายพฤกษ พฤกษ์สุนันท์ หรือ “ลุงยิ้ม ตาสว่าง” แกนนำคนเสื้อแดง ได้เสียชีวิตอย่างสงบ เมื่อเวลา 3.54 นาที ที่โรงพยาบาลมหาราชนครเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่ หลังจากป่วยเป็นมะเร็งมานาน
http://www.komchadluek.net/news/politic/243852

ขอแสดงความเสียใจแก่ญาติ ครอบครัว และ มิตรสหายของลุงยิ้ม ตาสว่าง ด้วยนะครับ

--------------------------------------------------------------------------------------------------



...แม้ใครจะมีชีวิตอยู่ตั้งร้อยปี ทุกคนก็ยังมีความตายเป็นที่ไปในเบื้องหน้า.
ความตายไม่ยกเว้นให้แก่ใคร ๆ มันย่ำยีหมดทุกคน....
มู. ม. ๑๒/๑๖๓/๑๙๒, มหาวาร. สํ ๑๙/๒๘๗/๙๖๓.

"ความตาย" เป็นเรื่องน่ากลัวเพราะคนไม่รู้ว่าตายแล้วเป็นอย่างไร ? ตายแล้วไปที่ไหน ?
แต่ถ้าได้รู้ความจริงว่าตายแล้วเป็นอย่างไร ? ต้องไปที่ไหนต่อ? จะยิ่งน่ากลัวมากขึ้นเป็นร้อยเท่าพันทวี...

เพราะพระพุทธเจ้า ผู้สัพพัญญู รู้ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกธาตุตรัสว่า ...
"มนุษย์หลังจากตายเพราะกายแตกทำลาย ได้เหลือกลับมาเกิดเป็นมนุษย์หรือไปเกิดเป็นเทวดา น้อยมากๆๆๆๆๆๆ (เทียบได้กับฝุ่นที่ปลายเล็บ)
ที่เหลือโดยมาก (มากกว่าร้อยละ 99.9999999ฯ) ต้องไปเกิดในนรก กำเนิดเดรัจฉานและเปรตวิสัย (เทียบได้กับดินทั้งมหาปฐพี)

สัตว์เกิดกลับมาเป็นมนุษย์มีน้อยเพราะไม่รู้อริยสัจ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ภิกษุ ท. ! เธอทั้งหลายจะสำคัญความข้อนี้ว่าอย่างไร : ฝุ่นนิดหนึ่ง
ที่เราช้อนขึ้นด้วยปลายเล็บนี้ กับมหาปฐพีนั้น ข้างไหนจะมากกว่ากัน ?

“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ! มหาปฐพีนั่นแหละเป็นดินที่มากกว่า. ฝุ่นนิดหนึ่ง
เท่าที่ทรงช้อนขึ้นด้วยปลายพระนขานี้ เป็นของมีประมาณน้อย. ฝุ่นนั้น เมื่อนำเข้าไปเทียบ
กับมหาปฐพี ย่อมไม่ถึงซึ่งการคำนวณได้ เปรียบเทียบได้ ไม่เข้าถึงแม้ซึ่งกะละภาค
(ส่วนเสี้ยว)”.

ภิกษุ ท. ! อุปมานี้ฉันใด อุปไมยก็ฉันนั้น : สัตว์ที่เกิดกลับมาสู่
หมู่มนุษย์ มีน้อย ; สัตว์ที่เกิดกลับเป็นอย่างอื่นจากหมู่มนุษย์ มีมากกว่า
โดยแท้. ข้อนั้นเพราะเหตุไรเล่า ? ภิกษุ ท. ! ข้อนั้น เพราะความที่สัตว์
เหล่านั้นไม่เห็นอริยสัจทั้งสี่. อริยสัจสี่ อย่างไรเล่า ? สี่อย่างคือ อริยสัจคือ
ทุกข์ อริยสัจคือเหตุให้เกิดขึ้นแห่งทุกข์ อริยสัจคือความดับไม่เหลือแห่งทุกข์
อริยสัจคือทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือแห่งทุกข์.

ภิกษุ ท. ! เพราะเหตุนั้น ในเรื่องนี้ เธอพึงประกอบโยคกรรม๑
อันเป็ นเครื่องกระทำให้รู้ว่า “ทุกข์ เป็นอย่างนี้, เหตุเกิดขึ้นแห่งทุกข์ เป็น
อย่างนี้, ความดับไม่เหลือแห่งทุกข์ เป็นอย่างนี้, ทางดำเนินให้ถึงความดับไม่
เหลือแห่งทุกข์เป็นอย่างนี้”, ดังนี้.

- มหาวาร. สํ. ๑๙/๕๗๘/๑๗๕๗.

ความทุกข์ในโลกมนุษย์มีปริมาณเล็กน้อยมากเมื่อเทียบกับในนรก
พระองค์เปรียบเทียบอย่างนี้ว่า...ความทุกข์ของคนที่ถูกหอก 300 เล่มแทง มีปริมาณความเจ็บปวดเหมือนก้อนหินเล็กๆ ก้อนหนึ่ง
แต่ทุกข์ในมหานรกมีปริมาณมากเหมือนเขาพระสุเมรุทีเดียว...

และพระองค์ยังตรัสอีกว่า ...

ภิกษุทั้งหลาย ! เราไม่มองเห็นการจองจำอื่นแม้อย่างเดียว
ที่ทารุณอย่างนี้ เจ็บปวดอย่างนี้ เป็น อันตรายอย่างนี้
ต่อการบรรลุโยคักเขมธรรมอันไมมี่ธรรมอื่นยิ่งกว่าเหมือนการถูกจองจำในนรกหรือในกำเนิดเดรัจฉานอย่างนี้.
ฉกฺก. อํ. ๒๒/๓๙๓/๓๑๖

ที่มาโพสด้วยความเป็นห่วงสมาชิกทุกท่านนะครับ โดยเฉพาะในราชดำเนินที่มีความขัดแย้งกันสูง มิได้มีเจตนาเป็นอย่างอื่น...

ใช้ความตายของผู้ที่รู้จักมาเป็น "มรณานุสติ" น้อมเข้ามาหาตัวท่านเอง...

แล้วเร่งศึกษาและปฏิบัติตามอริยสัจ 4 ที่พระองค์ชี้ทางไว้

แล้วจะสามารถยังประโยชน์ให้ตัวท่านเองได้ครับ... ด้วยความปราถนาดี...

ปล. กรุณางดแสดงความคิดเห็นทางการเมือง เพื่อให้เกียรติ์แก่ผู้เสียชีวิตและครอบครัวด้วยครับ