เริ่มต้นเดินทางจากกรุงเทพในกลางดึก ด้วยสายการบินไทยบินตรงไปลงสนามบิน Gardermoen ที่ออสโล ด้วยระยะเวลา 11 ชั่วโมง
ขาไปคนแน่นมากกกกก เต็มแทบจะทุกพื้นที่ เพราะเป็นช่วงที่ชาวนอร์เวย์และคู่ครองชาวไทยจะเริ่มเดินทางกลับนอร์เวย์
เนื่องจากช่วงปลายเดือน เม.ย. นั้นอากาศที่นอร์เวย์เริ่มอุ่นขึ้นบ้างแล้ว นั่นคือก่อนหน้านี้เขาหนีหนาวมาร้อนที่เมืองไทยนั่นเอง (ร้อนสะใจซะด้วย)

ลงเครื่องมาในช่วงสาย ๆ ตามเวลาท้องถิ่น ด้วยท้องฟ้าแจ่มใส....คุณพระ ไหนว่าอากาศอุ่นแล้ว แม่เจ้า -1 จ้า นี่อุ่นใช่ไหมจ๊ะ

หลังจากนี้คือการผ่าน ตม นอร์เวย์ ตามที่เคยบอกค่ะว่าภาษาอ่อนด้อยมาก เพราะฉะนั้นต่อให้อากาศ -1 ดิฉันก็เหงื่อแตกได้ค่ะ
แต่ด้วยความที่ก่อนขึ้นเครื่อง ได้ทำการซักซ้อมเก็งข้อสอบกับเพื่อนมาบ้าง....ก็ถือว่าเก็งได้ตรงเป๊ะค่ะ
เจ้าหน้าที่ถามข้อมูลทั่วไปว่า มาทำอะไร....มานานแค่ไหน....จะไปที่ไหนบ้าง....ตั๋วกลับล่ะมีไหมขอดูหน่อย
ซึ่งมีความพลาดที่ไม่ได้ปริ้นมา แต่บุญดีที่สนามบินมี Free WIFI ก็เลยเปิด E-mail ตั๋วขากลับให้เจ้าหน้าที่ดู เลยรอดไป
หลังจากที่ทำหน้าตาจริงจัง ตอบคำถามเจ้าหน้าที่หมดแล้ว ก็เดินตามคนอื่น ๆ ออกมาเอากระเป๋า
แล้วก็รอเวลาเพื่อเดินทางไป Narvik ซึ่งอยู่ทางเหนือของ Norway ต่อค่ะ เพราะบ้านแม่อยู่ที่นั่น

ช่วงนี้แหละ พีคสุด เพราะเสร็จจากการนำกระเป๋าออกมาก็ช่วงสาย ๆ แต่เครื่องออกไป Narvik นี่บ่ายโมง
ระหว่างนั้นตัวคนเดียว เดินทางด้วยเครื่องไกลสุดก็เชียงใหม่ แล้วนี่ต้องไปเช็คอินเพื่อข้ามไปอีกเมืองเอง เดี๋ยวรู้กันเลยค่ะ
ช่วงระหว่างรอเวลาก็เลยมาหาร้านกาแฟนั่งรอสวย ๆ คิดเอาว่าคงเหมือนเมืองไทยแหละ คิดอะไรไม่ออกก็อเมริกาโนก็ได้เนอะ
เดินออกมาปุ๊บ เห็นสตาร์บัคก็อุ่นใจ แต่คนเยอะมากไม่มีที่นั่งเลย ก็เลยเดินวนไปวนมาจนสุดทางของสนามบินแล้ว
เจอร้านกาแฟร้านนึงคนน้อย เอาวะร้านนี้ละกันลากกระเป๋าไปวางปุ๊บ เดินมาหน้าเคาน์เตอร์ปั๊บ ลากสายตาดูเมนูแล้วเจอเมนูที่ใช่
สั่งเลยจ้า จ่ายเงินเสร็จ คนขายพูดอะไรมาประโยคนึง....ยืนงง ฟังไม่ทัน แต่พยักหน้าแล้วยิ้มตอบนางไป
หันไปเห็นคนก่อนหน้าเดินไปที่ตู้อะไรสักอย่างข้าง ๆ เคาร์เตอร์....สรุป เราต้องไปกดกาแฟเองนะจ๊ะ
ดีไม่นั่งรอล่ะแม่คุณ.....



เค้กฝอยทองนี่หยิบติดกระเป๋าไปกินด้วยให้คลายคิดถึงเมืองไทย

หลังจากซดกาแฟ และ live Facebook คุยกับเพื่อน ๆ ที่เมืองไทยแก้เขินเรียบร้อยแล้ว
ช่วงเวลาประมาณ 11 โมงคิดว่าขึ้นไปเช็คอินดีกว่า เดี๋ยวไม่ทัน เข้าไปนั่งรอในเกทสวย ๆ ดีกว่าไม่อยากวิ่ง หลงขึ้นมานี่ตายเลยนะคะคุณ

ไปค่ะ ขึ้นไปชั้น 2 ผู้คนไม่เยอะเท่าไหร่ มองหา Norwegian เจอปั๊บพุ่งตรงไปเจ้าหน้าที่นางก็ชี้ไปให้เช็คอินที่ตู้
หืมมมมมม ทำเองเหรอ.....ยิ้มอ่อนให้ตนเอง แล้วยืนดูลาดเลาอยู่สักครู่ เอาวะ ไม่ยากหรอก เนอะ
เดินพุ่งตรงไปที่ตู้ แล้วก็เลือกกดภาษา พร้อมเอาเอกสารที่เตรียมมาสแกน.....เฮ้ยยย เสร็จละ มีตั๋วพร้อมสติกเกอร์ออกมาจากตู้
เพื่อให้เราเอาไปติดที่ประเป๋า แล้วก็นำไปโหลดด้วยตัวเองที่สายพานอีก.....เริ่ดค่ะ
ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี นี่เพิ่งจะ 11 โมงกว่า ๆ เดินเข้าเกทไปเลยแล้วกัน ก้มมองตั๋ว อ้าวทำไมยังไม่บอกว่าเกทที่เท่าไหร่ล่ะ
ไหนลองดูที่บอร์ดแสดงเวลาซิ ok ในบอร์ดแสดงเวลาว่าไป Narvik รอบของเรานั้นต้องไปรอที่ B2 นะ


ลากกระเป๋าอีกใบ เดินมุ่งไปที่เกทเลยจ้าาาาา ซึ่งอยู่ไกลมาก แถมยังเงียบสงบไม่มีคนอีกตะหาก
แต่ก็สบายใจที่มาถึงเกทแล้วยังไงเราก็รอด ไม่หลงแน่นอน ก็นั่งรอเวลาไปค่ะตั้งแต่ 11 โมงกว่า....เครื่องออกบ่ายโมงรอไปค่ะ


รอนานแล้วก็ยังไม่มีคนมาสักที.....เอ๊ะ ยังไง


นอกจากไม่มีคนแล้ว นี่เวลาเที่ยงกว่าแล้ว เครื่องก็ยังไม่มาจ้ะ


รอจน 12.45 เครื่องก็ยังไม่มา แต่เกท B1 ข้าง ๆ เครื่องมาและพร้อมออกเดินทางแล้ว อ้าวยังไงล่ะ
ตัดสินใจเดินไปหาแอร์ค่ะ มั่นมากภาษาก็ไม่ค่อยจะได้ จะไปคุยรู้เรื่องไหมล่ะ ไปถึงก็ยื่นตั๋วให้ดูว่าเราจะไปเที่ยวนี้ เรารอตรงนี้ถูกไหม
พี่แอร์คนสวยของ norwegian ก็มองตั๋วทำหน้างง ๆ เปิดมือถือดูตารางให้แล้วเงยหน้ามามองละบอกว่า
เที่ยวนี้เปลี่ยนเกทนะคะ ยูต้องไปที่ A10 ค่ะ พร้อมยิ้มอ่อนให้กำลังใจ

ค่ะ....อีก 30 นาทีเครื่องออก...วิ่งสิคะ แล้วอย่างที่บอกค่ะว่ามันไกลมากกกก แล้วต้องวิ่งกลับไปแทบจะถึงจุดเริ่มต้นที่เดินมาด้วยซ้ำ
และความพีคยิ่งกว่านั้นคือ ระหว่างที่วิ่งกลับไปตึก A หิมะตกค่ะสวยมาก มันคือสิ่งที่รอคอยจะมาดู
แต่ดิฉันหยุดไม่ได้อีกแล้วค่ะ ได้แต่ลากกระเป๋าวิ่งแล้วมองเก็บภาพหิมะตกไปด้วย


ถามว่าไกลแค่ไหน จากตรงที่ดิฉันถ่ายรูป ต้องวิ่งกลับไปตรงที่วงไว้นั่นแหล่ะค่ะคุณ....หึ หึ

แต่แล้วด้วยความกลัวตกเครื่องจัด ดิฉันก็วิ่งมาถึงเกท A10 ที่ถูกต้องจนได้ สมาชิกในเที่ยวเดียวกับดิฉันนั้นกำลังทยอยขึ้นเครื่องพอดีเลยค่ะ

รอดตายไปนะคะคุณผู้ชม