ตามชื่อกระทู้เลยค่ะ เรามีปัญหากับเพื่อน ย้ายมาหลายกลุ่มแล้ว..
กลุ่มแรก ตอนแรกก็อยู่ด้วยกันไม่กี่คน แต่ก่อนเราเป็นคนเฟรนลี่ พูดเก่ง ชอบเข้าหาคนระดับนึง อยู่กันไปสักพัก ก็เริ่มมีอะไรที่แตกต่างกันมากขึ้น ได้เห็นหลายๆมุมของกันมากขึ้น เรายอมรับค่ะว่าเรามีโลกส่วนตัวระดับนึง พอหลังๆความรู้สึกตอนอยู่ในกลุ่มก็เริ่มเปลี่ยน เหมือนอยู่คนเดียวทั้งที่กลุ่มตั้งใหญ่ พูดแล้วบางครั้งก้กลายเป็นอากาศ เริ่มรู้สึกอึดอัดไม่โอเค ก้เลยถามเพื่อนที่อยู๋ในกลุ่ม เพื่อนบอกอยากให้ปรับตัววเข้ากับกลุ่มบ้าง ให้เราไปคิดเอง เราก้ไม่รู้ว่าเราผิดอะไร ควรทำยังไง ..เพื่อนรับเราไม่ได้ไม่เป็นไรเราเดินออกมาเองก้ได้
กลุ่มสอง ก้เป็นเพื่อนกลุ่มเด็กเรียนระดับนึง เราไม่ได้ขยันขนาดนั้น ยอมรับว่ามีโดดเรียนบางไรบ้าง มีไรก้บอกเพื่อนนะ แต่ก้โดนเท ตอนแรกก้สงสัยเพราะอะไรถึงอีกแล้ว คำตอบเดิมคือให้ไปคิดเอง ตอนนั้นเขว่มากอยากซิ่วออกเลย นี้เราทำอะไรผิดอีกแล้วหรอ เราเข้ากับเพื่อนไม่ได้เลยหรอ ทั้งทีมันเหมือนจะไปได้ดี
จะลองไปอยู่กลุ่มอื่น กลุ่มก้เป็นกลุ่มเค้าอยู่แล้ว แล้วเหมือนไม่อยากให้เราอยู่ในกลุ่มด้วยเลย..หลังจากนั้นเราก้ได้เรียนรู้คำว่าอยู่คนเดียวให้เป็น..
หลังจากครั้งนั้นก้กลายเป็นคนไม่พูด พูดน้อย ไม่เข้าสังคม เก็บตัวไปเลยถามว่ามีความสุขมั้ยไม่เลยละ มันไม่ใช่ตัวเองแต่รอบกายบีบให้เป็นอย่างนี้เอง แต่แบบนี้ก็ไม่ได้แย่สักทีเดียว เราอยากอยู่ในสังคมแบบคนอื่น ที่มีคนคล้ายหรือเป็นเหมือนเราบ้างมั้ย เราแค่อยากมีเพื่อนที่เข้าใจเราสักคนแค่นั้นเอง..หรือเราเหมาะที่จะอยู่คนเดียว ขอคำแนะนำค่ะ
#ขอระบาย
ปัญหาเรื่องเพื่อนที่มหาลัย
กลุ่มแรก ตอนแรกก็อยู่ด้วยกันไม่กี่คน แต่ก่อนเราเป็นคนเฟรนลี่ พูดเก่ง ชอบเข้าหาคนระดับนึง อยู่กันไปสักพัก ก็เริ่มมีอะไรที่แตกต่างกันมากขึ้น ได้เห็นหลายๆมุมของกันมากขึ้น เรายอมรับค่ะว่าเรามีโลกส่วนตัวระดับนึง พอหลังๆความรู้สึกตอนอยู่ในกลุ่มก็เริ่มเปลี่ยน เหมือนอยู่คนเดียวทั้งที่กลุ่มตั้งใหญ่ พูดแล้วบางครั้งก้กลายเป็นอากาศ เริ่มรู้สึกอึดอัดไม่โอเค ก้เลยถามเพื่อนที่อยู๋ในกลุ่ม เพื่อนบอกอยากให้ปรับตัววเข้ากับกลุ่มบ้าง ให้เราไปคิดเอง เราก้ไม่รู้ว่าเราผิดอะไร ควรทำยังไง ..เพื่อนรับเราไม่ได้ไม่เป็นไรเราเดินออกมาเองก้ได้
กลุ่มสอง ก้เป็นเพื่อนกลุ่มเด็กเรียนระดับนึง เราไม่ได้ขยันขนาดนั้น ยอมรับว่ามีโดดเรียนบางไรบ้าง มีไรก้บอกเพื่อนนะ แต่ก้โดนเท ตอนแรกก้สงสัยเพราะอะไรถึงอีกแล้ว คำตอบเดิมคือให้ไปคิดเอง ตอนนั้นเขว่มากอยากซิ่วออกเลย นี้เราทำอะไรผิดอีกแล้วหรอ เราเข้ากับเพื่อนไม่ได้เลยหรอ ทั้งทีมันเหมือนจะไปได้ดี
จะลองไปอยู่กลุ่มอื่น กลุ่มก้เป็นกลุ่มเค้าอยู่แล้ว แล้วเหมือนไม่อยากให้เราอยู่ในกลุ่มด้วยเลย..หลังจากนั้นเราก้ได้เรียนรู้คำว่าอยู่คนเดียวให้เป็น..
หลังจากครั้งนั้นก้กลายเป็นคนไม่พูด พูดน้อย ไม่เข้าสังคม เก็บตัวไปเลยถามว่ามีความสุขมั้ยไม่เลยละ มันไม่ใช่ตัวเองแต่รอบกายบีบให้เป็นอย่างนี้เอง แต่แบบนี้ก็ไม่ได้แย่สักทีเดียว เราอยากอยู่ในสังคมแบบคนอื่น ที่มีคนคล้ายหรือเป็นเหมือนเราบ้างมั้ย เราแค่อยากมีเพื่อนที่เข้าใจเราสักคนแค่นั้นเอง..หรือเราเหมาะที่จะอยู่คนเดียว ขอคำแนะนำค่ะ
#ขอระบาย