ฮัลโหลลล กลับมาอีกแล้วกับกระทู้สายลุย สายเซฟ สายจน สายยาจก สายค่ำไหนนอนนั้น 555 ก่อนอื่นต้องทักทายว่า สวัสดีอีกครั้งนะครับ กระทู้นี้เป็นอีกกระทู้นึงที่ เราคิดว่ามันเป็นประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยม เหมาะแก่การบอกต่อและเล่าสู่กันฟังมาก  เพื่อที่จะอาจเป็นไกด์ไลน์หรือชี้แนะแนวทางในการเดินทางของใครหลายคนที่อยากไปที่นี่แบบเซฟๆ เพราะที่นี่ค่อนข้างหาข้อมูลได้ยากมาก เพราะที่นั่นไม่มีสัญญาณโทรศัพท์เลย  เลยยย 5555 . และที่ที่เราไปในครั้งนี้คือน้ำตกปิตุ๊โกร น้ำตกที่สูงที่สุดในประเทศไทย และดอยมะม่วงสามหมื่น เป็นอีกครั้งที่เราออกเดินทางโดยไม่มีข้อมูลที่แน่นอน คือไปตายเอาดาบหน้า วัดใจอย่างเดียว วางแผนกันวันต่อวัน นอนไหนไม่รู้ที่รู้ๆในกระเป๋าเรามีเต็นท์ ฮ่าๆๆ เมื่อทุกอย่างพร้อม เรามาเริ่มออกเดินทางกันเลยดีกว่า  Goooooooooo




ทริปนี่เรานัดรวมกันที่บ้านของผมคือจังหวัดกำแพงเพชร ซี่งออกเดินทางโดยรถทัวร์ 99 ไปลงจังหวัดตาก ราคา 86บาท แล้วเราต่อรถจากตากไปลงแม่สอด ราคา78บาท  เราเดินทางมาถึงแม่สอดกันเวลาบ่าย3โมงกว่าๆ ค่อนข้างที่จะเย็นแล้ว  วันนี้เราเลยว่าจะค้างที่แม่สอดสักคืน เพราะถ้าไปที่น้ำตกวันนี้เลยคงไม่ทัน  เป็นความโชคดีที่เรามีน้องที่สนิทกัน บ้านอยู่แม่สอด เราเลยมีที่ซุกหัวนอนไปในคืนแรก    


มาแม่สอดไม่แวะกินร้านนี้ถือว่าผิด  ร้าน Jumpin ฝากไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยครับ  อร่อยสุดๆ ร้านน้องเค้าเอง อิอิ


เช้าวันที่2  เราตั้งใจจะให้น้องไปส่งกันตรงทางแยกไปอุ้มผาง เพื่อที่จะไปหาโบกรถกัน  แต่เป็นความโชคดีของเราอีกครั้ง  ที่เพื่อนบ้านของน้องที่อยู่ข้างๆกัน กำลังจะไปธุระที่อุ้มผางพอดี เราเลยได้ติดรถพี่เขาไปด้วย



ระหว่างทางไปอุ้มผาง ค่อนข้างทรหดพอได้เลยครับ เพราะเราต้องผ่าน 1219 โค้งกว่าจะถึงตัวอุ้มผาง เรียกได้ว่าถ้าใครเมารถง่าย  หมดสิทธิ์ 555  เราใช้เวลากันเกือบ4ชั่วโมงจากแม่สอดมาอุ้มผาง ออกตั่งแต่10โมงเช้า มาถึงอุ้มผางบ่ายสองกว่าๆ  เพราะพี่เขาแวะทำธุระนิดหน่อยด้วยเลยช้านิดนึง


หลังจากเรามาถึงอุ้มผาง แต่เราไม่ได้เข้าไปรอรถในอำเภอนะครับ ผมว่าเรากะว่าจะโบกรถเข้าไปข้างใน  แต่ถามคนแถวนั้นเขาบอกรถค่อนข้างผ่านไปน้อย  มีแต่รถสองแถวสีฟ้าเข้าไป เราก็เอองั้นไปรถสองแถวก็ได้ กลัวว่าจะไม่มีรถละอดเข้าไป เพราะเราตั้งใจว่าถ้าทันจะขึ้นเขากันวันนี้เลย  เอาวะเอาไงเอากัน ทันไม่ทันค่อยว่ากัน



ส่วนใหญ่บนรถสองแถวมีแต่คนในพื้นที่ทั้งนั้นแหละครับ อ่อค่ารถเข้าไป 130 บาท เราไปลงกันที่หมู่บ้านเปิ่งเคลิ่ง ซึ่งถามคนแถวนั้นเขาบอกว่าใกล้กับน้ำตกปิตุ๊โกร ที่ที่เราจะไปกัน แต่จริงๆแล้วเราสามารถไปลงที่หมู่บ้านกุยเลอตอได้เลยนะครับ  ไม่จำเป็นต้องไปถึงเปิ่งเคลิ่งก็ได้ เพราะถ้าจะขึ้นน้ำตก  ทางขึ้นมันอยู่ตรงหมู่บ้านกุยเลอตอ  แต่เพราะเราไม่รู้  เขาบอกอะไรก็ไปอย่างนั้นแหละ  ข้อมูลเราไม่มีอยู่แล้ว วัดใจล้วนๆ


ระหว่างทางเราก็สอบถามข้อมูลไปพรางๆ เผื่อได้อะไรไว้ประดับความรู้บ้าง ฮ่าๆๆ


เข้ามาสักพักใหญ่ๆ ก็มาถึงจุดพักรถ  ทรหดมาก ไม่ใช่เล่นๆเลยนะครับกว่าจะมาถึงที่นี่ ทางค่อนข้างลำบาก ใช้เวลาในการเดินทางค่อนข้างนาน
ระหว่างที่พักรถ ลุงคนขับก็ถามว่าจะไปไหนอะไรยังไง ก็คุยไปคุยมา ลุงคนขับเป็นคนใต้ครับ บ้านเดียวกับพี่ที่ผมไปด้วยเลย  ลุงบอกวันนี้คงขึ้นเขาไม่ทันแล้วล่ะ  งั้นไปพักบ้านลุงก่อน ละพรุ่งนี้ยังไงก็ว่ากันอีกที เราก็ตอบไปด้วยความเกรงใจว่า  โอเครครับลุง ได้เลยครับ อย่างงั้น เพราะพวกเราก็ไม่รู้จะไปพักที่ไหนพอดี ฮ่าๆๆ เอาเป็นว่าคืนนี้มีที่นอนแว้ววว



นี่แหละครับที่เขาเรียกกันว่าพื้นที่สีแดง 5555  ระหว่างทางก็เป็นสภาพเช่นนี้ล่ะครับ สุดยอดเลยไหมล่ะพี่น้องง


แต่วิวระหว่างทางใช่ย่อยนะครับ เป็นภูเขาที่ลูกค่อนข้างใหญ่  จัดว่าสวยเลยทีเดียว ประทับตัยย



หลังจากเดินทางจากอุ้มผางมาจนถึงเปิ่งเคลิ่งก็ใชเวลาค่อนข้างนาน เอาเป็นว่าออกบ่าย3 ถึง6 โมงเย็น แผนที่เรากะว่าจะขึ้นเขาวันนี้เลยเป็นว่าต้องจบไป 555 การเดินทางที่ไม่มีแผนการเดินทางที่แน่นอนจริงๆ ฮ่าๆๆ  ไหนๆก็ขึ้นไม่ทันละงั้นเอาตามแผนที่ไปนอนบ้านลุงก่อนละกัน  ซึ่งหมู่บ้านเปิ่งเคลิ่งนี่ อยู่ติดกับตะเข็บชายแดนเลยครับ  สามารถเดินข้ามไปข้ามมาได้  แต่ออกไปใกล้มากไม่ได้นะ  เด่วโดนยิงหัวเอา 555




และนี่คือที่พักของเราในคืนนี้ครับ ลุงบอกว่าที่บ้านนี้เป็นที่พักของคนขับรถสองแถว ลุงบอกสามารถไปพักได้  และที่พักนี่ก็จัดว่าเป็นที่พักที่หรูมากสำหรับ ชาวแบ็คแพ็ตทั้งหลาย เต็นท์ที่เอามาเลยยังไม่จำเป็นต้องกางในคืนนี้ เย้ๆ หลังจากเดินทางมาทั้งวันแล้ว  เราขอนอนหลับให้สบายๆ  ก่อนที่จะไปลุยต่อในวันพรุ่งนี้อีกที ซึ่งยังไม่รู้ว่าเราจะหาไกด์นำทางได้จากที่ไหน เอาเป็นว่าคืนนี้ฝันดีราตรีสวัสดิ์ครับ