เถ้าแก่สมัยก่อนแทบทุกคน กว่าจะมีวันนี้ ผ่านร้อน ผ่านหนาวมาเยอะ จนช้ำชองและชำณาญในอาชีพของตนเอง และพัฒนาไปสู่ความสำเร็จของกิจการตัวเอง ต้องสำผัสเองทุกขั้นตอน ไม่ย่อท้อต่อความยากลำบาก จนร่ำรวยตั้งตัวกันจนถึงทุกวันนี้ ..

แล้วทำไม คนรุ่นหลังจะทำไม่ได้ เราไม่ได้ลำบากเหมือนคนสมัยก่อน ทั้งการเดินทาง การเข้าถึงแหล่งวัตถุดิบ และการโฆษณา เรามีพร้อมทุกอย่างยิ่งกว่ารุ่นพ่อรุ่นแม่ แต่ทำไม เรายังก้าวไปไม่ถึงจุดนั้น??

อาจจะเพราะเราพึ่งพาเทคโนโลยี่ พึ่งพาลูกจ้างจนมากเกินไป ถึงขนาดถ้าขาดพวกเขาไปก็แทบจะปิดร้านเลยทีเดียว.

เคยเห็นมาก็เยอะแล้วนะว่า เจ้าของกิจการเวลาขาดคนงานที่เก่ง ขาดคนที่เป็นหัวใจหลักของการทำงาน ก็ต้องถึงกับเจ๊งเลยทีเดียว เพราะตัวเองไม่ยอมลงไปสัมผัส ไม่ลงไปทำเอง จึงต้องง้อลูกน้องเสมอๆ..

เกียนเอง สมัยก่อนก็ง้อลูกน้องตลอด ถึงจะขี้เกลียด ไม่ยอมทำงาน กินเหล้า เกียนก็ต้องขอร้องแทบกราบให้ลูกน้องให้ยอมทำงานหรือไม่ก็เพิ่มเงินเดือนเพื่อไม่อยากให้ลูกน้องออกไปทำงานที่อื่นเสมอๆ..

แต่ปัจจุบัน เกียนเปลี่ยนแปลงตัวเอง โดยที่ลงไปสัมผัสเอง ทำเองจนเป็น ลูกน้องคนไหนทำตัวงี่เง่า ไล่ออกสถานเดียว เพราะเรามั่นใจว่า เราให้เงินเดือนที่สูงแล้ว ดูแลทุกอย่างทั้งการกิน นอน โอนตังให้ลูกน้อง รายงานตัว ทำบัตร เกียนทำให้หมด ขอเพียงรักเรา เราก็รักลูกน้องเช่นกัน จนเด๋วนี้ ลูกน้องแทบไม่ออกจากเราไปที่อื่นเลย..

ขอเพียงอย่าพึ่งพาลูกจ้างหรือเทคโนโรยี่ ลงไปสัมผัาด้วยตัวเอง จุดอ่อน จุดแข็งทั้งตัวเองและคู่แข่ง เชื่อว่า ไม่นาน คุณจะประสบความสำเร็จ อย่างแน่นอนครับ

ปอลอ. ในรูป กำลังเช็ดอึแมว = =" เช็ดแทบทุกวัน มาอึบ่อยจนเป็นที่ประจำแล้วละมั้ง แมวใครก็ไม่รู้= ="


ตัวนี้ละ ฉลาดมากกก