นานๆ จะเล่าเรื่องราวอดีตฯลูกน้องเกียน ที่ปัจจุบัน เป็น จขร.
ข้าวปั้น ใน ไอดาโฮ อเมริกา ครับ

จากเมื่อ10ปีก่อน สมัยเป็นลูกจ้างเกียน เธอคนนี้ ขยันทำงาน และรักที่จะเรียนรู้ ไปทำงานกับใคร ใครก็รัก

แต่แล้ววันนึง รายชื่อเธอได้ไปอยู่ในบัญชี ผู้ลี้ภัยจากสถานการในพม่า ชื่อของเธอได้รับการอนุมัติ ให้ไปไช้ชีวิตอยู่ อเมริกา เธอจึงต้องเก็บเสื้อผ้า กลับไปที่ หมู่บ้านกระเหรี่ยง นุโพ เพื่อรอวันส่งเธอไปประเทศที่3 ตามนโยบายของ UN.

วันแรกที่เธอไปถึง เธอพูดภาษาได้แค่ กระเหรี่ยง และไทย
เธอก็พยายามเรียนรู้ทุกอย่าง งานแรกที่เธอทำ คือ จับตัวอักษรในขนมปังกรอบที่เป็นรูปตัว A B C ครับ

เธอว่า ก็ยังทำได้ไม่ดีนัก แต่ก็เพื่อเงิน จึงต้องทำ ถึงแม้จะ
อึดอัด เพราะในช่วงนั้น ต้องโดนหัวหน้าดุบ่อยๆ แถม พนักงานคนอื่นที่ไม่ไช่คนกระเหรี่ยง ก็ชอบด่าว่า ส่วนใหญ่เป็นพวก แมคซิโก ทีเป็นเพื่อนร่วมงานเธอ

จากนั้น เมื่อเธอได้ภาษา พอจะพูดได้บ้าง เธอก็เปลี่ยนงาน
ทำให้ชีวิตเธอเริ่มดีขึ้น เงินเดือนมากขึ้น จนอาชีพล่าสุดของเธอคือ เซฟ อาหารญี่ปุ่น ครับ

เธอทำงานและเรียนรู้วิธีทำข้าวปั้น และเมนูต่างๆในร้านอาหารญี่ปุ่น จนถึงตอนนี้ ถึงเก่งและทำได้ครบทุกเมนูในร้าน
และเมื่อวันที่20 ที่ผ่านมา ชีวิตใหม่ของเธอก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง

เธอลงทุนด้วยจำนวนเงินหลายหมื่นดอลล่า เพื่อเปิดร้านซูชิในห้างแห่ง1 ของ ไอดาโอ้ เธอคงซื้อแฟนไชย์มา และทำหน้าที่เป็นทั้งเจ้าของร้านและพนักงานร้าน

ผลจะเป็นยังไง เกียนก็ไม่รู้ เพราะเพิ่งจะเปิดร้านได้2วัน
ก็ต้องขอพร ให้เธอประสบความสำเร็จครับ สู้ๆนะ

ขีวิตที่ไม่คิดว่า จะไปได้ไกลเพียงนี้ อดีตลูกน้องเกียน
และปัจจุบัน เป็นน้องเมียเกียนด้วย