จ่าว่างยาวครัฟฟฟฟ
จ่าโดนไล่ออกจากราชการ
ส่วนเมียก็หนีไปทำงานฟิลิปปินส์พักใหญ่

จ่ามีเวลาได้บรรเลงยาวๆตั้งแต่ ร็อค แจ๊ส ป๊อบ อาร์แอนด์บี อัลเทอเนทีฟ โซล  ดิสโก้ บลูส์ ....ไปยัน คลาสสิคคัล เลยแหละ...5555555

วันนี้เอาร็อคก่อน...ร็อคแบบกีต้าร์ฮีโร่ครัชชชชชช


"Always with me, Always with you" เพลงนี้
จ่าว่าน่าจะเป็นแทร็คที่ "ย่อยง่าย" ที่สุดของไอ้ Joe Satriani ครับ

เพราะโดยธรรมชาติของเพลงบรรเลงแล้ว
มันมักจะถูกมองว่าฟังยาก เข้าถึงยาก ต้องปีนบันไดฟัง ฯลฯ
แถมยิ่งเป็นเพลงบรรเลงกีต้าร์ในสาย ฟั้งค์ , ร็อค , เฮฟวี่เมทัล , แจ๊ส, ฟิวชั่น (ในแบบที่ไอ้โจเป็นด้วยแล้ว) ก็ยิ่งไปกันใหญ่

ผู้คนมักจะคิดไว้ก่อนเลยว่า "หนวกหูแน่ๆ" ....55555555

ทั้งๆที่ในความเป็นจริงแล้ว
"Always with me, Always with you" นี่ฟังง่ายมาก
เพราะท่วงทำนองแสนจะอ่อนหวาน กีต้าร์คมๆ ดุๆ ใสๆ ไม่รกหูเลยซักนิด

เพียงแต่มันเป็นเพลงที่อยู่ในอัลบั้ม Surfing with the alien ในปี 1987 ที่ชื่ออัลบั้มฟังแล้วออกแนวอวกาศๆหน่อยๆ ที่อาจทำให้คนคิดว่า "ฟังยาก"

แต่จะว่าไปแล้ว
อัลบั้มนี้ของโจ "ขึ้นหิ้ง" เลยนะครับ
เพราะนักวิจารณ์ และ นักกีต้าร์ส่วนใหญ่ยกให้เป็น 1 ในอัลบั้มที่ยอดเยี่ยมตลอดกาล

โจถือว่าเริ่มเล่นกีต้าร์ "ช้า" นะครับ
แต่พอจับทางได้มันก็เก่งจนใครก็สอนมันไม่ได้อีกแล้ว
จนตัวมันเองนั่นแหละต้องกลายมาเป็น "ครูกีต้าร์" สอนคนอื่นซะเอง

ลูกศิษย์มันแต่ละคนล้วนกลายเป็นยอดมือกีต้าร์ในเวลาต่อมาทั้งนั้น
      
"Satriani worked as a guitar instructor,
with many of his former students achieving fame,
such as Steve Vai, Larry LaLonde, Rick Hunolt, Kirk Hammett,
Andy Timmons, Charlie Hunter, Kevin Cadogan, and Alex Skolnick;"

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Joe_Satriani

จริงแล้วมันไม่ได้อยากเป็นนักกีต้าร์อะไรเลย
เพราะไอ้เด็กเชื้อสายอิตาเลี่ยนคนนี้มีนอยากเป็นนักฟุตบอล

ตอนที่มันอายุ 14 นั้น
ไอ้โจกำลังซ้อมบอลอยู่
แล้วมันดันได้ยินข่าวการตายของ "จิมี่ เฮ็นดริกซ์"

เท่านั้นแหละ...ไอ้โจเหมือนมี "องค์ลง"...!!!!

มันตัดสินใจเดินไปบอกโค้ช
ว่ามันจะไม่เล่นบอลต่อไปอีกแล้ว
แต่มันจะขอเบนเข็มไปเป็นนักกีต้าร์แทน

และแล้ว "เด็กขนเพิ่งขึ้น" วัย 14 ปีคนนี้
ก็ไปหัดเล่นกีต้าร์ด้วยการไปเรียน "กีต้าร์แจ๊ส" กับ "บิลบี่ บาวเออร์"
และไหนๆก็ไหนๆแล้วมันก็เรียนแจ๊สเพียโนควบคู่ไปพร้อมๆกันด้วยเลยกับ "เลนนี่ ทริสทาโน่"

ก่อนที่จะกลายมาเป็น "เทพเจ้ากีต้าร์" สาย Rock ในที่สุด...!!!!!!!

ที่สำคัญไอ้โจมันไม่ใช่แค่มือกีต้าร์ธรรมดาๆนะครับ
แต่มันเป็น "นักคิด" ที่ทดลองอะไรใหม่ๆ เพื่อให้ได้มาซึ่งองค์ความรู้ใหม่ตลอดเวลา

วงดังวงแรกที่เห็นแววของไอ้โจ
และไม่ลังเลที่จะส่งเทียบเชิญมันเข้าวงคือวง The Greg Kihn Band
(วัยรุ่นสมัยจ่าไม่มีใครไม่รู้จักเพลง The breakup song ของวงนี้
มันเป็นเพลงที่ทุกเธคต้องเปิด...โห.....ดิ้นกันหัวสั่นหัวคลอนเลยครับ)

ตอนนั้น The Greg Kihn Band อยู่ในช่วง "ขาลง" แล้ว

แต่วงมันมีข้อเสนอที่ไอ้โจถึงกับชะงัก
เพราะวงเขายอมให้เงินไปโจไปโปะบัตรเครดิต
ที่โจไปสร้างหนี้ไว้ในตอนที่ร้อนวิชาทำอัลบั้ม Not of this earth ที่เป็นอัลบั้มแรกของไอ้โจ

55555.....มันเล่นกันง่ายๆเลย...ชวนเข้าวงด้วยการให้เงินไปโปะบัตรเครดิต....

ยัง...ยังมีอีกครับ
ไอ้โจยังเข้าตามือเก๋าๆหลายคน

ในปี 1988
ไอ้มิค แจ็คเกอร์ แห่ง Rolling stone จะออกทัวร์เดี่ยว
แล้วมันก็ไม่มีมือกีต้าร์ที่ถูกใจ จนมาเจอไอ้โจนี่แหละ...ไอ้มิคปากห้อยบอกว่า "ใช่เลยยยยย"

ไอ้โจเลยได้ไปเป็นมือกีต้าร์ใน Solo tour ของไอ้มิคครัชชชชช...!!!

แถมตอนที่ ริชชี่ แบล็คมอร์ "ไล่ตัวเองออก" จากวง Deep purple
ช่วงที่ Deep purple ยังหาคนมาสวมแทนไอ้ริชชี่ไม่ได้ ก็ได้ไอ้โจนี่แหละที่ไปขย่มกีต้าร์แทน

คือ......จ่าว่านะ.....
หลังจากหมดยุคของ Edward Van Halen แล้ว
ก็คงมีไอ้โจ , ไอ้อิงวี่ มัมล์สทีน และ ไอ้สตีฟ วาย นี่แหละที่โดดเด่นที่สุดในสาย Rock

Always with me, Always with you อาจจะไม่ใช่เพลงที่ไอ้โจอยู่ในช่วงที่สุดยอดในเรื่องเทคนิค

แต่ที่แน่ๆจ่าว่ามันเป็น Melodic song ที่ "เพราะ" ครับ

Title : Always with me, Always with you
Artist : Joe Satriani
Album : Surfing with the alien
Year : 1987
Genre : Ballad Rock

แน่หรือไม่แน่เพลงนี้มันก็ได้ไปถึงเวทีแกรมมี่ในปี 1989 ในสาขา Best Pop Instrumental Performance นั่นแหละครับ

ส่วนอัลบั้มนี้ก็ไม่น้อยหน้า เพราะไปที่เวทีแกรมมี่ในสาขา Best Rock Instrumental Performance ในปีเดียวกัน

มิหนำซ้ำ Live versions ของ "Always with Me, Always with You" ยังได้กลับไปที่เวทีแกรมมี่ในสาขา Best Rock Instrumental ในปี 2002 และ 2008 อีกต่างหาก

ไงล่ะ....."เทพ" มั๊ยล่ะครัชชชชชช....????????




ขอพลัง Rock จงอยู่คู่ทุกคน...!!!!


จ่าพิเขษฐ์