ปกติเป็นคนที่บินบ่อยมากค่ะ บินแทบทุกเดือน เดือนนึง 1-3 ครั้ง
ปกตินั่งแต่แอร์เอเชีย (เพราะมีราคาโปรบ่อย) นกแอร์ส่วนใหญ่จะนั่งกรณีพาลูกไปด้วย (ลูกบินฟรีค่ะ)
ไลออนแอร์เพิ่งได้นั่งไม่นาน เพราะเพิ่งเปิดยังไม่ถึงปี แต่ก็จำนวนครั้งพอๆ กัน กับนกแอร์
ทีนี้ปกติก็จะเช็คอินนกแอร์ที่เคาท์เตอร์ตลอดค่ะ เพราะโหลดกระเป๋าด้วย กระเตงลูกไปออกตั๋วด้วย แต่ครั้งนี้ไปทำงานกับผู้บริหารระดับสูงด้วยค่ะ (ท่านมาไวมากเพราะไม่ได้เช็คอินล่วงหน้า แต่เราเช็คอินมาแล้ว เลยชิลๆ หน่อย)
คือรู้นะคะว่าเครื่องออก 6.00 น. และปกติทั่วไปเกทมักจะปิดก่อนเครื่องออก 20 นาที
แต่พอได้บอร์ดดิ้งนกแอร์มา ดูเวลา 5.40 น. ก็ลืมคำนวณเวลาไปเลย
คิดแค่ว่าเค้าเรียกขึ้นเครื่องตอน 5.40 น.
มาถึงสนามบิน 5.25 น. ยังเดินแบบไม่รีบร้อนนัก เพราะเห็นมีเวลาเหลือให้หายใจได้อยู่
ก็เดินไปดูว่าขึ้นเครื่องเกทไหน พอเห็นปุ๊บ หัวใจหล่นไปตาตุ่มเลยค่ะ คือ เรียกขึ้นเครื่องด่วน
ตอนนั้นวิ่งแบบลืมหายใจเลยค่ะ ดูเกท 45 ซ้ำ 2 รอบ กลัววิ่งพลาด เพราะพลาดเที่ยวบินนี้ไม่ได้จริงๆ
ไปถึงเกท 43 ละ ต้องหยุดวิ่ง หายใจไม่ทัน และเห็นคนยังนั่งกันเต็มหน้าเกท ก็ค่อยๆ เดิน หายใจ หอบๆ หอบมากๆ ด้วยค่ะ ไปดูเพื่อความชัวร์

แม่จ้าววววว ไทยสมายล์ค่าาาา ไปขอนแก่น ซวยแล้วตรู ตกเครื่องครั้งแรกในชีวิต ครั้งสำคัญมากๆ แบบไม่มีสิทธิ์พลาดด้วย

เหมือนมีเสียงสวรรค์ ประกาศเรียกผู้โดยสาร 4 คนสุดท้าย บอกว่าจะปิดประตูในอีก 2 นาที เห้ยมีชื่อเราด้วยนี่นา แต่..ผิดเกทจ้าาาาา
โชคดี ที่สายตามันพลาดไปไม่มาก เกทที่ถูกคือ 46 อยู่เยื้องๆ กันนี่เอง
รีบวิ่งอีกรอบ แบบว่ารอบแรกยังไม่ทันหายหอบเลย สรุป ทันแบบฉิวเฉียด

ขึ้นเครื่องไป เอาตั๋วมาดูอีกรอบ  borading time 5.40 ตอนนั้น 5.48 น. เกือบไปแล้วไหมล่ะ

คือ บอกตามตรงค่ะ เพราะเวลาบอร์ดดิ้งของแอร์เอเชีย คือ เวลาเรียกขึ้นเครื่อง ไม่เคยรู้มาก่อนว่า เวลาบอร์ดดิ้งของนกแอร์คือเวลาเกทปิด
ถือว่าครั้งนี้โชคดีมากๆ ไม่เสียงาน และคงไม่โดนผู้โดยสารท่านอื่นแช่งชักมากนัก เพราะอีกสักพักก็มีอีกคนขึ้นเครื่องตามมาทีหลังและประตูก็ปิดทันที แล้วเครื่องก็แท็กซี่เลย

ฝากเตือนท่านอื่นๆ ที่ยังไม่ทราบแบบเราด้วยนะคะ เพราะวันพระไม่ได้มีทุกวันค่ะ ครั้งนี้คือบทเรียนครั้งใหญ่จริงๆ

นี่ขนาดบินเป็นร้อยครั้งแล้ว ยังพลาดได้ขนาดนี้ เข้าใจหัวอกคนที่ต้องวิ่งแบบนี้จริงๆ เคยเห็นแต่คนอื่นวิ่ง ครั้งนี้...เห้ออออ นึกแล้วยังเหนื่อยอยู่เลยค่ะ