ค่อยๆเฉลยในมุมคุณพระ ช่างน่าเอ็นดู แม้คุณพระจะผิดที่ไม่เคยพูดบอก
อาจตามประสานักรบ ถึงพูดไม่เก่ง แต่การกระทำช่างจับใจจริงๆเจ้าค่ะ

สัญญาว่าจะดูแลคุณอุบลตลอดชีวิต



นั่งเรือแล้วมีเสี้ยนเกี่ยวสไบ ก็สั่งบ่าวมาขัดเรือให้ดี ถ้ามีเสี้ยนมาเกี่ยวจะลงโทษ


ไม่ค่อยอยู่บ้านเพราะมีงานก็ยังให้ทิพที่รักอย่างน้องสาวมาดูแลกลัวคุณอุบลเหงา


อยากได้รูปอุบลก็ใช้น้องวาด


แต่งลำนำให้เป็นพิเศษ (แม้จะเป็นคำแนะนำจากน้องก็ตามก็อยากเอาใจง่ะนะ)





ดูไปก็สงสารคุณอุบล เข้าใจผิดมาตลอดหลายร้อยปี
วันนี้ค่อยๆรู้ในมุมคุณพระบ้าง เหมือนค่อยๆมาต่อจิ๊กซอในใจเรื่อยๆ




แถมเคยมีความคิดที่จะเป็นโสมเฝ้าทรัพย์เอง