ตอนนี้ดิฉันไม่เป็นตัวของตัวเองเลยต้องฝืน เพื่อให้ความสัมพันธ์ไปต่อ

เรื่องความรัก คงไม่มีใครปฎิเสธนะคะว่ามันมีอิทธิพลกับจิตใจเรา ดิฉันแยกไม่ได้ค่ะ ดิฉันแยกความรักออกจากหน้าที่ไม่ได้ค่ะ

ดิฉันต้องทำยังไงคะ ดิฉันไม่รู้วิธีจริงๆค่ะ ว่าต้องเริ่มจากตรงไหน พ่อแม่รับรู้ค่ะ ว่าคบกัน ฝ่ายเขาไม่อยากให้เลิก แต่แม่ดิฉันเห็นดิฉันร้องไห้ ท่านก็อยากให้เลิกค่ะ

ดิฉันคบกับแฟนคนนี้ตั้งแต่สมัยมัธยมเป็นแฟนคนแรก ตอนนี้คบได้ 5 ปี ตอนนี้ดิฉันเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ เพราะเคยถูกเขาทิ้ง ละจม เวลาที่เขาทิ้งดิฉันไป ดิฉันก็จะร้องไห้ จมอยู่ในที่นอน ไม่เป็นอันไปเรียน

มันเหมือน เราไม่ไหว เราขอพักเถอะ เราไม่มีกะจิตกะใจ ถึงเรียนเราก็ไม่รู้เรื่อง บางทีขาดเรียน เป็นเดือน แต่ดิฉันก็ยังพยายามรักษาผลการเรียนให้ได้ที่ 1 ทุกปี เกรดไม่เคยตก

ตอนนี้ดิฉันก็เรียนคณะไม่ได้สูงมากแต่ก็ถือว่าเรียนหนักอยู่ คือเทคนิคการแพทย์ คนละมหาลัยกับเขา พอแยกกัน เราทะเลาะกันบ่อยค่ะ

จากที่ เคยอยู่ด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน เราก็ต้องแยกกัน ล่าสุด ที่ทะเลาะกัน ดิฉันโทรหาเขาทั้งวันก็ไม่รับ วันนั้นดิฉันลำบากมาก แม่ส่งเงินให้ไม่ทัน

ิฉันไม่มีเงินกินข้าว ดิฉันอยากขอความช่วยเหลือจากเขา แต่เราทะเลาะกันอยู่ เขาจึงไม่รับสาย ปรกติ ดิฉันจะช่วยโอนให้เขาตลอด ถ้าเขาไม่มี

พอเขาโทรมา ดิฉันก็ร้องไห้ เวลาที่ฉันลำบาก เธอไปอยู่ไหน ฉันให้เธอทุกอย่าง ฉันทำได้ทุกอย่าง ฉันเรียนได้ ฉันทำงานหนัก ทำนาได้ ฉันทำงานบ้านได้ ฉันทำอาหารได้ หลายประเทศ ฉันทำได้ทุกอย่าง แต่ทำไมกับเธอ ฉันถึงทำให้เธอรักไม่ได้ ทำให้เธอใส่ใจไม่ได้ แล้วดิฉันก็ร้องไห้เหมือนคนบ้า

ดิฉันจึงบอกไปว่า ฉันไม่อยากเลิกนะ เธออยากเลิกไหม เขาตอบว่า เขาสงสารดิฉัน เขาทำดิฉันร้องไห้มาหลายรอบ เขาอยากให้ดิฉันมีอิสระ

ดิฉัน จึงถามเขาว่า ฉันดีไม่พอหรอ เขาบอกว่าดีพอ แต่เขารับได้ไม่พอ รับแล้วมันล้น ถ้าไม่เลิก เขาก็จะทำตัวแบบเดิม

ดิฉันไม่ชอบเวลาที่ต้องวางสาย เห็นคนอื่นเขาหาเวลาคุยกัน ดิฉันก็อิจฉา ดิฉันอยากคุยกับแฟนบ้าง เช้านี้ดิฉันพยายามปรับตัว พอเขาขับรถไปถึงมหาลัย เขาบอก ว่าถึงแล้วนะ นั่นเป็นสัญาณว่าดิฉันต้องวางสาย ถึงแม้เขายังไม่เข้าเรียน ทั้งๆที่แฟนเพื่อนดิฉัน อยู่ที่เดียวกับเขาแต่ยังคุยกันได้ แล้วทำไมแฟนเราถึงคุยไม่ได้ล่ะ ?

ดิฉันก็รู้หน้าที่ ว่าต้องรีบวาง ดิฉันก็ตัดใจกดวาง โดยฝืนยิ้มและตอบไปว่า ตั้งใจเรียนนะ ปรกติดิฉันสามารถงอแงได้ ขอคุยต่ออีกนิด แต่ตอนนี้ไม่ได้ กลัวเขาทิ้ง

แล้วดิฉันรู้สึกฝืน มันไม่เป็นตัวของตัวเอง ดิฉันควรทำอย่างไรคะ ดิฉันเลิกไม่ได้

พยายามหลายรอบแล้ว ขอคำแนะนำแบบตรงๆ ไม่ต้องอ้อม ก็ได้ค่ะ แบบ ให้รู้ตัวอ่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ มันไม่มีความสุขเลยค่ะ จะเลิกก็ไม่ได้ จะทำไงดี

ขอคำแนะนำแบบปฏิบัติได้จริงเลยได้มั้ยคะ กราบขอบคุณค่ะ