ตามหัวข้อเลยค่ะ เราเรียนไม่จบ ปวช.3 ค่ะ ตอนนี้เครียดมาก แก้แล้วแก้อีกก็ไม่จบ ซึ่งตอนนี้หมดเวลาที่ทางโรงเรียนให้แก้แล้วด้วย แต่พ่อเรายังเข้าใจว่าเรายังคอยแก้อยู่ มีแต่แม่เราที่รู้ค่ะและบอกให้เรายอมรับกับพ่อตรงๆ แต่เรากลัวค่ะเพราะเป็นแบบนี้หลายรอบแล้ว พ่อก็คาดหวังกับเราเยอะมาก ซึ่งเรายอมรับเลยว่าอึดอัดและกดดันค่ะ และทุกครั้งที่เป็นแบบนี้เรามักจะโดนทำโทษแต่เราก็โอเคทนได้แต่รอบนี้ขู่จะไล่ออกจากบ้านเลย ละเราไม่รู้จะไปอยู่ที่ไหนด้วย ก็เข้าใจว่าท่านอยากให้เรียนให้จบจะได้เอาวุฒิไปต่อมหาลัย แต่เราหัวช้าค่ะไม่ค่อยเอาเรียนแถมขึ้เกียจอีก (โคตรเกลียดตัวเองเลยค่ะ)แต่เราไม่เที่ยวไม่ติดเพื่อนนะค่ะ วันๆอยู่แต่บ้าน ไม่อยากทำตัวเละเทะค่ะ แค่นี้ก็แย่เกินพอแล้ว
..แต่ครั้งนี้ก็ทำให้ท่านผิดหวังอีกแล้ว ไม่รู้จะบอกยังไงดี(ช่วยทีค่ะ จะพูดยังไงดีเอาแบบไม่โดนไล่ออกจากบ้านก็พอค่ะ T^T)
..แต่เราคิดเอาไว้บ้างแล้วค่ะว่าถ้าตัดสินใจบอกไปแล้ว เราอยากแก้ตัวใหม่ค่ะ (มาคิดได้เอาตอนที่สาย แต่เราอยากแก้ตัวใหม่จริงๆนะค่ะ ) เราอยากจะเอาวุฒิ ม.3 ไปต่อ กศน. หรือไม่ก็ มสธ. ค่ะ แต่ไม่แน่ใจว่าเค้าจะโอเคยอมรับได้ไหม เพราะความเชื่อใจคงไม่เหลือแล้ว

เราจะทำยังไงดีค่ะ ตอนนี้ไม่เครียดเรื่องไปเรียนต่อใหม่นะค่ะเพราะเราพร้อมที่จะเรียนใหม่ เราคิดได้แล้วเราอยากกลับตัว แต่ที่เครียดมากตอนนี้คือจะบอกเขายังไงดี (ออกแนวโกหกไปบ้างแล้วด้วยว่าแก้ใกล้เสร็จ ตอนนั้นเราไม่อยากทำลายความหวังเลยพูดไป ) ตบปากตัวเองไปหลายรอบแล้ว เกลียดตัวเองมาก ใครก็ได้ช่วยทีค่ะ