ก่อนที่ วอลเล่ย์บอลหญิง จะมาเป็น 1 ใน 4 จุตรเทพีของวอลเล่ย์บอลหญิง สมาคมเขามองเป้าหมายที่มีสิทธิชนะมากที่สุดที่สามารถยกระดับทีมได้ก่อน เมื่อก่อนเป้าหมายแรก คือ การเอาชนะ ฟิลิปปินส์ อดีตมหาอำนาจแห่งลูกยางอาเซียน และ อันดับกลางๆ ของเอเซีย ตอนนั้น ก็ล้มลุกคลุกคลาน โดนต้อน แต้มแทบไม่ขึ้น ตีไม่ผ่านบล็อก อยู่หลายปีดีดัก กว่าจะสามารถเล่นสูสีถึงแซงได้แชมป์ซีเกมส์ครั้งแรกก็นุ่นละครับ ซีเกมส์ ที่เชียงใหม่ ปี 2537 ส่วนทีมอื่นที่เหนือกว่าจะถล่มทีมวอลเล่ย์บอลหญิงไทยแค่ไหน เขาก็ไม่ว่า เพราะ มันเหนือกว่าเป้าหมายที่เขามองตอนนั้น
หลังจากผ่าน ฟิลิปปินส์ เป้าหมายต่อไปคือ ไต้หวัน ก็หลายปีเหมือนกันกว่าจะสามารถยืนเหนือไต้หวันจนข่มได้แทบทุกชุด จากนั้นค่อยมองไปปลายแถวระดับโลก ซึ่งตอนนั้นเป็นพวก โปแลนด์ ก่อนจะกลายร่างเป็น 1 ใน 4 เอเซียแบบทุกวันนี้ มันต้องค่อยๆผ่านที่ละจุด ทีละจุด ค่อยเป็นค่อยไป
ดังนั้น สมาคมฟุตบอลควรประกาศเป้าหมายระยะสั้นครับ ว่าในปีนี้แข่งแบบไหนถึงประสบความสำเร็จ ไอ่ระยะยาวไม่ต้องพูดกัน เพราะ มันคือเข้ารอบสุดท้าย ฟุตบอลโลก แต่ระยะสั้นต้องพูด เพื่อสร้างความเข้าใจแก่แฟนบอลคนใหม่ที่พึ่งติดตามทีมชาติ (ถ้าไม่ใช่พวกเสี้ยมนะ พวกนี้ปล่อยมัน พูดไปเหมือนสีซอ เพราะ ตัวเองเสียผลประโยชน์ หรือ คนที่ตัวเองชอบเสียผลประโยชน์) ว่า เราควรมองอะไรก่อน ซิโก้ เคยสัมภาษณ์มาบ้าง แต่ไม่ได้เจาะรายละเอียดลึก สมาคมควรบอกเลย ขั้น 1 เอาตรงนี้ ผ่านขั้นที่ 1 แบบไหนที่เรียกว่าผ่าน ขั้นที่ 2 เอาตรงนี้ ผ่านขั้นที่ 2 แบบไหนที่เรียกว่าผ่าน อธิบายไป
แต่สำหรับผม เป้าหมายแรกคือ เก็บ อาหรับ ระดับกลางๆก่อน จำพวก จอร์แดน, บาห์เรน, โอมาน, ซีเรีย, เลบานอน พวกนี้ เอาแบบนอนตีขิมเลย แข่งที่ไหนต้องได้ 3 แต้มซะส่วนใหญ่ ระดับ เยาวชน ยุวชน ก็ชนะ ถึงค่อยมองเป้าหมายต่อไป ระหว่างที่กำลังทำเป้าหมายแล้วเจอทีมเหนือกว่านี้ ก็ชั่งมัน รูปเกมส์ทุเรศแค่ไหนไม่ต้องไปสน เพราะนั่นยังไม่ใช่เป้าหมายเราตอนนี้ เราต้องเอาชนะพวกนี้ให้ได้ก่อน แล้วถึงค่อยคิดเรื่องอื่น
เมื่อสามารถชนะ อาหรับ ระดับกลางๆ แบบการันตีได้แล้ว ทีนี้ค่อยมองสูงขึ้นไปที่ อาหรับ ต้นๆ เช่น ซาอุ อิรัก ยูเออี กาตาร์ แล้วทำแบบเดิม แข่งที่ไหนต้องได้ 3 แต้มซะส่วนใหญ่ ระดับ เยาวชน ยุวชน ก็ชนะ ถึงค่อยมองเป้าหมายต่อไป ทำแบบนี้ไปทีละขั้น ทีละขั้น เมื่อผ่านค่อยมองขั้นต่อไป มันจะทำให้เราประมาณตน ไม่มองอะไรเหนือกว่าความเป็นจริง มีการเช็คการพัฒนาการตลอดเวลาครับ
แต่ดูจากที่ผมอธิบายเห็นว่า มันไม่ใช่ปี 2 ปี จะสร้าง ช่วงระหว่างนี้คุณต้องใจเย็น อดทนรอ ไว้สัก 10 ปีถ้ายังไม่มีพัฒนาการค่อยเปลี่ยน เพราะ ของพวกนี้ตัดสินกันปุ๊บปั๊บไม่ได้ มันต้องอาศัยเวลา
อยากให้ สมาคมฟุตบอล ประกาศเป้าหมายระยะสั้น ระยะยาว แบบสมาคมวอลเล่ย์บอล
หลังจากผ่าน ฟิลิปปินส์ เป้าหมายต่อไปคือ ไต้หวัน ก็หลายปีเหมือนกันกว่าจะสามารถยืนเหนือไต้หวันจนข่มได้แทบทุกชุด จากนั้นค่อยมองไปปลายแถวระดับโลก ซึ่งตอนนั้นเป็นพวก โปแลนด์ ก่อนจะกลายร่างเป็น 1 ใน 4 เอเซียแบบทุกวันนี้ มันต้องค่อยๆผ่านที่ละจุด ทีละจุด ค่อยเป็นค่อยไป
ดังนั้น สมาคมฟุตบอลควรประกาศเป้าหมายระยะสั้นครับ ว่าในปีนี้แข่งแบบไหนถึงประสบความสำเร็จ ไอ่ระยะยาวไม่ต้องพูดกัน เพราะ มันคือเข้ารอบสุดท้าย ฟุตบอลโลก แต่ระยะสั้นต้องพูด เพื่อสร้างความเข้าใจแก่แฟนบอลคนใหม่ที่พึ่งติดตามทีมชาติ (ถ้าไม่ใช่พวกเสี้ยมนะ พวกนี้ปล่อยมัน พูดไปเหมือนสีซอ เพราะ ตัวเองเสียผลประโยชน์ หรือ คนที่ตัวเองชอบเสียผลประโยชน์) ว่า เราควรมองอะไรก่อน ซิโก้ เคยสัมภาษณ์มาบ้าง แต่ไม่ได้เจาะรายละเอียดลึก สมาคมควรบอกเลย ขั้น 1 เอาตรงนี้ ผ่านขั้นที่ 1 แบบไหนที่เรียกว่าผ่าน ขั้นที่ 2 เอาตรงนี้ ผ่านขั้นที่ 2 แบบไหนที่เรียกว่าผ่าน อธิบายไป
แต่สำหรับผม เป้าหมายแรกคือ เก็บ อาหรับ ระดับกลางๆก่อน จำพวก จอร์แดน, บาห์เรน, โอมาน, ซีเรีย, เลบานอน พวกนี้ เอาแบบนอนตีขิมเลย แข่งที่ไหนต้องได้ 3 แต้มซะส่วนใหญ่ ระดับ เยาวชน ยุวชน ก็ชนะ ถึงค่อยมองเป้าหมายต่อไป ระหว่างที่กำลังทำเป้าหมายแล้วเจอทีมเหนือกว่านี้ ก็ชั่งมัน รูปเกมส์ทุเรศแค่ไหนไม่ต้องไปสน เพราะนั่นยังไม่ใช่เป้าหมายเราตอนนี้ เราต้องเอาชนะพวกนี้ให้ได้ก่อน แล้วถึงค่อยคิดเรื่องอื่น
เมื่อสามารถชนะ อาหรับ ระดับกลางๆ แบบการันตีได้แล้ว ทีนี้ค่อยมองสูงขึ้นไปที่ อาหรับ ต้นๆ เช่น ซาอุ อิรัก ยูเออี กาตาร์ แล้วทำแบบเดิม แข่งที่ไหนต้องได้ 3 แต้มซะส่วนใหญ่ ระดับ เยาวชน ยุวชน ก็ชนะ ถึงค่อยมองเป้าหมายต่อไป ทำแบบนี้ไปทีละขั้น ทีละขั้น เมื่อผ่านค่อยมองขั้นต่อไป มันจะทำให้เราประมาณตน ไม่มองอะไรเหนือกว่าความเป็นจริง มีการเช็คการพัฒนาการตลอดเวลาครับ
แต่ดูจากที่ผมอธิบายเห็นว่า มันไม่ใช่ปี 2 ปี จะสร้าง ช่วงระหว่างนี้คุณต้องใจเย็น อดทนรอ ไว้สัก 10 ปีถ้ายังไม่มีพัฒนาการค่อยเปลี่ยน เพราะ ของพวกนี้ตัดสินกันปุ๊บปั๊บไม่ได้ มันต้องอาศัยเวลา