พ่อเราเป็นเส้นเลือดในสมองตีบค่ะ แขนข้างนึงใช้การไม่ได้ ตอนนี้อยู่กับพี่สาวที่บ้านอีกหลังนึง เรารักพ่อมากค่ะ ตั้งแต่จำความได้ พ่อตามใจตลอด ไม่เคยมีอะไรที่ขอแล้วไม่ได้ พ่อไม่เคยว่าเราเวลาเกรดตก เอาแต่บอกว่าไม่ต้องเรียนเก่งมากหรอก เอาตัวรอดได้ก็พอ พ่อขับรถไปรับไปส่งตั้งแต่อนุบาลจนจบ ม.6 ถ้ามารับไม่ได้ก็จะบอกให้เพื่อนหรือคนอื่นรับแทน สำหรับเรา พ่อเราดีที่สุดค่ะ แต่พอมาวันนี้ คำพูดของพ่อทุกคำดูโกหกไปหมด เราเงียบแล้วทำเหมือนเชื่อ เราพยายามเชื่อ ทั้งๆที่รู้ว่าพ่อโกหก พ่อพยายามทำทุกวิธีให้ได้สูบบุหรี่ เดินไปร้านค้าซื้อบุหรี่ พอไม่ให้เงินติดตัวก็ขโมยจากลุงบ้าง ขอลุงสูบบ้าง จนล่าสุดที่แอบไปซื้อหน้ามืดวูบตอนเดินกลับบ้าน ดีที่พี่เราเห็น พี่มาบอกให้เราคุยกับพ่อที เวลาที่พี่คุยพ่อจะโมโหโวยวาย ถ้าเราคุยพ่อจะเงียบ รับปากแต่ไม่เคยทำได้สักครั้ง เรากลัวมาตลอด เรื่องเหล้าเรื่องบุหรี่เราขอมาตั้งแต่จำความได้ พ่อก็เอาแต่บอกว่าเดี๋ยวรอป๊ารวยจะเลิกให้ จนตอนนี้แขนข้างนึงไม่มีแรงก็ยังคงสูบ เราผิดหวัง เรากลัวว่าวันนึงเราจะไม่เชื่อใจพ่อแล้วเลิกรักพ่อ แน่นอนในอนาคตเรายังมีพ่ออยู่ แต่พอรับรู้อะไรมากๆเข้า เราก็กลัว