จขกทอายุ19เป็นคนที่ชอบเล่นเกมมากและสนใจเกี่ยวกับเทคโนโลยีต่างๆ แน่นอนครับไม่เชื่อในเรื่องผี เข้าเรื่องกันเลยดีกว่าครับ
คือเมื่อวันอังคารที่ผ่านมาตรงกับวันที่30สิงหาคมผมได้มีโอกาสกับไปจังหวัดขอนแก่น อำเภอชุมแพ ไปเยี่ยมย่า และแถวนั้นจะมีนาข้าวเยอะมากซึ่งสวย
มากๆธรรมชาติดี ซึ่งปกติผมอยู่กทมไม่ค่อยได้เจออะไรแบบนี้เท่าไหร่เลยสนใจเป็นพิเศษ และคืนนั้นผมนอนเร็วกว่าปกติเพราะไม่มีไรทำ เลยทำให้ผมตื่นมาตอนประมาณตี4 เพราะผมนอนตั้งแต่หัวค่ำทำให้พอตื่นมานอนไม่หลับเลยตัดสินใจจะเดินไปทุ่งนาคนเดียวเพราะคิดว่าอากาศน่าจะดีกับจะรอดูพระอาทิตย์ขึ้นผมเลยเดินออกไปทุ่งนาคนเดียวและทางไปทุ่งนามันจะเป็นถนนลูกรังเล็กๆซึ่งข้างทางนั้นไม่มีเสาไฟเลยทำให้ทางมันมืดมากแต่ก็พอมองเห็นใกล้ๆ ผมก็เดินไปพอใกล้ถึงทุ่งนาผมสังเกตุทางข้างหน้าผมเห็นแสงไฟสีส้มๆลอยมาช้าๆติดๆดับๆ เหมือนถ่านในกองไฟอ่ะครับสีส้มๆแบบนั้นมันแบบถ้าใครเคยเป่าถ่านที่ติดไฟจะเห็นเป็นไฟส้มๆแดงๆใช่ไหมครับ ผมก็แปลกใจว่าไฟอะไรลอยได้ติดๆดับๆ ตอนนั้นก็คิดในใจผีเปล่า แต่ตอนนั้นไม่ได้กลัวนะครับแอบดีใจเล็กๆที่จะได้เห็นผีตัวจริง5555 ก็ไม่ได้คิดอะไรก็เดินต่อไปเรื่อยๆ ลูกไฟสีส้มๆก็ลอยใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ผมเริ่มสังเกตุเห็นเป็นผญผมยาวๆก้มหน้าแก่ๆหน่อยถ้าให้เดาอายุน่าจะประมาณ70ขึ้นแต่ก็มองไม่ชัดเท่าไหร่และตรงปลายจมูกผมเห็นเป็นลูกไฟสีส้มๆค่อยๆเข้มกับสลับอ่อนๆ สลับกันไปมา ฟีลตอนนั้นทั้งงงทั้งตกใจ พอผญคนนั้นใกล้เดินสวนกับผม ผมรู้สึกว่าตัวเค้าสูงกว่าผมมาก ส่วนตัวผมนั้นสูง175ซม และอีกอย่างหนึ่งที่ผมสังเกตุคือเค้าก้มหน้าตลอดไม่มองหน้าผมเลย คือถ้าคนปกติเวลาเดินสวนกันก็ต้องมีมองกันบ้าง แต่ผญคนนี้กับก้มหน้าอย่างเดียวพร้อมกับแสงตรงจมูก ผมก็คิดในใจทำไมยายเค้าตัวสูงจังว่ะ จังหวะที่เดินสวนกันผมเลยตัดสินใจมองไปที่เท้าแก ปรากฏว่าแกไม่ได้เดินครับแกลอยได้ เท้าแกไม่ติดพื้น วินาทีนั้นสิ่งแรกที่เข้ามาในสมองผมคือ เห้ไรวะ คือแบบช็อกไปสักพัก ผมเลยตัดสินใจพูดออกไปว่า ยายไม่เดินเหรอครับ แต่เค้าก็ไม่หันมากลับลอยไปช้าๆ จังหวะนั้นผมก็รู้สึกกลัวขึ้นมาเลยครับ มันไม่ใช่อารมกลัวผีอ่ะครับ ความรู้สึกเหมือนตกใจ ประหลาดใจมากกว่าเพราะไม่เคยเจอไรแบบนี้มาก่อน พอตั้งสติได้เลยตัดสินใจจะหยิบโทรศัพท์มาถ่ายรูปแต่ลืมไปว่าชาตทิ้งไว้ตั้งแต่เมื่อคืน ตอนนี้ก็ยังเซงอยู่ที่ลืมหยิบออกมา ถ้าผมถ่ายได้น่าจะพอมีหลักฐานให้คนอื่นๆดู พอผญคนนั้นลอยไปได้สักพักผมก็ไม่กล้าเรียกซ้ำเพราะกลัวเค้าทำร้ายเหมือนกัน ผมเลยยืนดูสักพักเห็นผญคนนั้นเลี้ยวไปทางหนองน้ำ ผมเลยเดินไปทุ่งนาต่อและรอให้เช้าค่อยกลับบ้านที่จริงก็อยากกลับตั้งแต่ตอนที่เจอเลยแต่กลัวไปเจอแกอีกรอบ เลยรอให้พระอาทิตย์ขึ้นแล้วค่อยกลับ ตอนนั่งรอให้สว่างผมได้แค่คิดว่า สิ่งที่เจอมาคืออะไร ผีเหรอ หรือแค่คนธรรมดา เลยลองไปบอกย่า ย่าเค้าบอกเป็นผีที่เฝ้าอยู่แถวหนองน้ำ ชาวบ้านมักจะเจอประจำ แต่สำหรับผม ผมได้แต่สงสัยว่าสิ่งที่ผมเจอมาคืออะไรแล้วสมัยนี้ยังมีอีกเหรอ ได้แต่คิดวนไปวนมา ส่วนตัวตอนนี้ก็รู้สึกผิดหวังที่ไม่ได้หยิบโทรศัพไปด้วยไม่งั้นผมอาจจะได้เซลฟี่กับยายเค้าก็เป็นได้(เสียงคนอวดผี) ส่วนเรื่องนี้ก็ใช้วิจารณญาณกันนะครับ ส่วนตัวผมก็ไม่เชื่อเรื่องผีแต่ก็ไม่ได้ไปลบหลู่ความเชื่อใครทั้งนั้น ส่วนสิ่งที่ผมเจอมาจริง100แน่นอนครับ เพื่อนๆมีความคิดเห็นกันยังไงก็บอกกันได้นะครับ เพราะผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าคืออะไรแต่ผมก็คิดว่าอาจจะเป็นผีก็ได้ แต่ก็อยากบอกทุกคนว่าบางทีผีอาจจะไม่ได้น่ากลัวไปมากกว่าความคิดจินตนการเราครับ สิ่งที่สำคัญเวลาเจอเรื่องที่ไม่คาดฝันนั้นก็คือสติ เหตุการณ์วันนั้นถ้าผมขาดสติละก็ผมอาจจะวิ่งไปนานแล้วก็เป็นได้ อาจจะไม่ได้ทักยายเค้าก้ได้5555