โลกยุคนี้ เปลี่ยนแปลง อย่างสุดยอด
แม้ขอทาน  Method ก็ยังเปลี่ยน
Upgradeใหม่ วิธีใหม่ มาหมุนเวียน
เรียกได้ว่า เข้าขั้นเซียน สุดยอดเลย

ก่อนเคยเห็น ขอทาน มาหลายแบบ
ทั้งแอบแอบ ทั้งซึ่งหน้า มาขอเฉย
ยกมือไหว้ บอกขอตังค์ ก็ยังเคย
บ้างเอาของ มาเอื้อนเอ่ย แลกเป็นเงิน

ที่เคยเห็น จนเจนตา กว่าพวกไหน
คือพวกไหว้ แล้วขอ ไม่ขัดเขิน
ตามสถาน ที่สาธารณ์ หมั่นคอยเดิน
หากบังเอิญ เจอหลายรอบ ในวันเดียว

บ้างมีพระ มาขาย ให้ถูกถูก
บ้างอุ้มลูก มาด้วย พาใจเหี่ยว
บ้างหิวโซ ซมซาน มาเลยเชียว
บ้างก็เที่ยว ทำดูหมอ แล้วขอตังค์

แต่วันนี้ เจอขอทาน รูปแบบใหม่
พบได้ใน ศูนย์อาหาร ไม่คาดหวัง
ว่าจะเจอ ประเภทนี้ ในห้างดัง
มันมานั่ง ในฟู๊ดคอร์ด รอเหยื่อมา

ต่อไปนี้ เป็นเรื่องราว ที่ได้พบ
ผมประสบ กับตัวเอง มาต่อหน้า
จะบอกเล่า ถึงเรื่องราว ที่เจอมา
หวังไว้ว่า เป็นข้อเตือน เพื่อนทุกคน


วันนี้ผมได้มีโอกาสไปตรวจงานที่ได้รับมอบหมายในจังหวัดหนึ่ง และนัดกับเจ้าหน้าที่ประจำพื้นที่ ในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง โดยผมนัดกับน้องทีมงานว่าให้ไปเจอกันที่ศูนย์อาหารของห้างนี้ เพราะผมจะทานอาหารด้วย เมื่อนัดแนะกันเรียบร้อย ผมก็ไปแลกคูปองอาหารมา 50 บาท (เพราะเล็งไว้แล้วว่าค่าอาหาร 40 น้ำ 10 )  เมื่อได้อาหารมา ก็มองหาโต๊ะนั่งเหมาะๆ พออาหารคำแรก ถูกตักเข้าปาก ก็เจอกับคำทักทายจากหญิงวัยกลางคนซึ่งดูจากเบ้าแล้วน่าจะแก่กว่าผมประมาณ 4-5 ปีที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆ   และต่อไปนี้คือการสนทนา

เธอ: พี่จ๋า พี่ทำงาน ???? ใช่มั๊ยจ๊ะ (ก็แหงสิที่ทายถูก  เพราะเห็นสัญญลักษณ์บริษัทที่Uniform ของผม)
ผม : ใช่ครับ (ขณะกำลังจ้วงราดหน้าด้วยความหิว)
เธอ : ถึงว่า คุ้นหน้าพี่จัง
ผม: จะคุ้นได้ไง นานๆผมมาที่นี่ที
เธอ: อ้าว... แล้วปกติพี่อยู่ที่ไหนล่ะ
ผม: อยู่จังหวัดTTTT
เธอ : นั่นไง หนูก็อยู่จังหวัด TTTT เหมือนกัน แต่วันนี้มาหาลูก ลูกทำงานที่นี่
ผมก็โซ๊ยราดหน้าไป  เธอก็เปิดต่อ
เธอ: พี่ มีโหงวเฮ้งมากเลย พรุ่งนี้พี่ถูกหวยแน่ หนูได้เลขมา พี่อยากได้มั้ย
ผม : ไม่อะ ผมซื้อไว้แล้ว ถ้าจะถูก เดี๋ยวมันถูกเอง
เธอ : พี่ไม่อยากรวยหรอ หนูบอกเลขได้นะ หนูฝันเห็นเลข แล้วในฝันบอกว่า ถ้าเจอใครแล้วขนลุก ให้บอกเลขเค้า หนูเจอพี่ หนูขนลุกเลยเนี่ย พี่อยากได้เลขมั้ย
ผม : ไม่อ่ะ  แต่ถ้าอยากบอก ก็จะรับฟังไว้
เธอ : เลขที่หนูฝันเห็นคือ AAA นะพี่  พี่อย่าลืมไปซื้อนะ หนูเดินดูหลายแผงละ เลขนี้หมดเกลี้ยงเลย แสดงว่าดังแน่ๆ
พอดีจังหวะนั้นโทรศัพท์ผมเข้า เธอก็คุยอะไรไปเรื่อยเปื่อย พอผมวางหูเธอก็เริ่มต่อ
เธอ: พี่รู้มั้ย เมื่อกี๊ หนูไปด่ากับคนข้างบนมา (เธอพูดพร้อมชี้นิ้วขึ้นบน เพราะห้างนี้มี 2ชั้น)
ผม : เรื่องอะไร
เธอ : มันยืมเงินหนูไป แต่ไม่ยอมใช้ นัดให้หนูมาเอาวันนี้ พอมาแล้วก็ไม่ให้   เมื่อกี๊ลูกสาวก็มาเอาเงินจากหนูไปหมด มันเพิ่งได้งานใหม่ เงินเดือนยังไม่ออก ไม่มีเงินค่าหอ หนูก็ให้มันไปหมดเลย ไม่เหลือติดตัวซักบาท จะกลับบ้าน(จังหวัด)TTTT   ก็ไม่ได้เหลือติดตัวอยู่ 40 บาท(เมื่อกี๊บอกไม่เหลือ) ค่ารถ80 เงินไม่พอ

ผมก็คิดในใจ เออ.. มามุขนี้ ใช่แน่ๆ ไหนเมื่อกี๊ บอกไปหาซื้อหวย ไม่มีตังค์แล้วจะไปหาซื้อได้ไง แล้วกลับบ้านไม่ได้ ทำไมไม่ไปนอนหอลูกสาว

พอดีจังหวะนั้น โทรศัพท์ผมเข้าอีกรอบ ต้องรีบไปตามนัด เลยตัดบทด้วยการเอาการ์ดค่าอาหารที่มีเงินเหลืออยู่10บาท ให้เธอไป แล้วบอกว่า อ่ะ นี้เงินเหลือ40 เอาไปแลกเองนะ แล้วก็เดินจากมา แต่จังหวะที่เดินเอาการ์ดไปวางให้นั้น สายตาเหลือบไปเห็นการ์ดค่าอาหารอีกหลายใบวางอยู่ตรงหน้าเธอ  ถึงบางอ้อว่านี่คือมุขใหม่สินะ  

พอเดินคล้อยหลัง ได้ยินเสียงเธอทักเหยื่อรายใหม่  "พี่คะ พี่มาจาก......"

นี่ขนาดระวังตัวแล้วนะ ยังโดนเลย