หนูเป็นแคชเชียร์ของร้านสะดวกซื้อร้านนึงค่ะ วันนี้มีคุณลุงขอทานถือกระป๋องเข้ามาในร้าน แล้วทำเสีย เอะๆๆ(ใบ้) แล้วยื่นกระป๋องมาที่หนู หนูคิดว่ามาขอเงิน หนูเลยโบกมือประมาณว่า หนูไม่ได้พกเงินเข้าเครื่องค่ะ แล้วเค้าก็เทกระป๋องเงินที่มีแต่เหรียญและท๊อฟฟี่อีก 2-3เม็ด หนูก็เข้าใจทันทีว่าเค้ามาและเงินค่ะ พอแลกเงินเสร็จ ลุงเค้าก็ผงกหัวขอบคุณๆใหญ่เลย แล้วยื่นท๊อฟฟี่มาให้อีก 1 เม็ด

เห็นแล้วมันทำให้เราคิดอะไรได้เยอะเลยนะคะ แค่หนูแลกเงินให้เค้า เค้าก็ยิ้มอย่างจริงใจ และมีน้ำใจให้ของตอบแทน แม้จะเป็นของที่เล็กน้อยมากๆ แต่มันก็แสดงให้เราเห็นค่ะว่าเค้ายังรู้จักแบ่งปัน
แตกต่างกับคน(ส่วนมาก)ในสังคมสมัยนี้ แม้แต่รอยยิ้ม ยังให้กันยากเลยค่ะ แข่งขันแย่งชิง คำว่าแบ่งปันแทบไม่มีให้เห็น...

ทุกวันนี้หนูเห็นคนขอทานที่เข้ามาในร้านเค้ามีมารยาทกันทุกคนเลยนะคะ ผงกหัวขอบคุณ ยิ้มอย่างจริงใจ ทำตัวเจียมเนื้อเจียมตัว แม้ตัวจะดำ เปรอะเปื้อน แต่ใจเค้าสะอาดมากค่ะ

ถ้าสังคมไทยมีคนแบบนี้เยอะๆละก็....น่าอยู่ขึ้นเย๊อะเลย