ครั้งนี้พี่ก็ยังรอด อย่างที่บอกมาตลอด ไม่รู้กองบุญไหนหนุนนำ หมอกันตภัทร ในเวลานี้ก็ยังรอดตัว และ ยังขายขนมจีบแบบ signature สับ ๆ แม้ทิวจะเชี่ยวในเกมแมวจับหนู แต่หมอกันต์ก็ปราดเปรื่องในเรื่อง manipulation ผู้กองทิวพยายามทำหน้าที่ของตัวเองอย่างเคร่งครัด หากมีทางไหนที่ความจริงจะกระจ่าง แต่เขาก็ไมใช่คนที่ดื้อหัวชนฝา ที่ผลออกมาเป็นแบบนี้ ดีไม่ดี มันปะปนด้วยความโล่งใจด้วยซ้ำ

อาจเป็นเพราะเพิ่งเสียแม่ไปหยก ๆ การก้าวเข้าไปสัมผัสโลกของการรักษาผู้ป่วยแบบประคับประคองจึงยังไม่หมาด ทิวได้เห็นการเดินทางครั้งสุดท้าย วาระการตายที่มีผลเป็นบวกต่อตัวผู้ตายเอง  คนเป็นหมอพาลิดูเหมือนชิน น้ำเสียงบอกเล่าปกติ น้ำเสียงไต่ถามปกติ แต่เอาเข้าจริงก็แฝงด้วยความขมขื่น จาปา ... ชายชราคนนั้นถูกขังอยู่ในร่างตัวเองนานนับปี เพียงขยับก็รวดร้าวไปทั้งกาย ด้วยโรคร้ายที่เกาะกิน หากเขาก็ยังเป็นมนุษย์ที่มีศักดิ์ศรีไม่ใช่หรือ เหตุใดเลือกเพื่อตัวเองจึงเลือกไม่ได้ 

อะไรคือศีลธรรม ศีลธรรมสำหรับใคร สำหรับคนที่อยู่ หรือ สำหรับคนที่เผชิญหน้าความตาย ? แน่นอนแง่มุมระหว่างผู้กองทิว กับ คุณหมอกันต์ย่อมแตกต่าง ตวามตายของตำรวจเป็นเรื่องภาวะวิสัย ตายคือตาย ตายคือสิ้นสภาพบุคคล หน้าที่ของตำรวจคือความสงบสุขของสังคม เขาจึงค้นหาความชอบด้วยกฎหมายของความตาย พูดง่าย ๆ ความตายที่ไม่ขัดต่อกฎหมาย ไม่ให้เกิด slippery slope เป็นไฟลามทุ่ง ในขณะที่หมอกันต์ เน้น "คุณภาพ" ของการตาย คน ๆ หนึ่งจากโลกนี้ไปด้วยคุณภาพสูงสุดที่จะพึงมีได้ ไม่มีความห่วงกัลวล ทรมานให้น้อยที่สุด

ด้วยเหตุนี้เองเมื่อคำว่า KCL ออกจากปากผู้กองทิว หมอกันต์ถึงกับเลือดขึ้นหน้า การฉีดสารดังกล่าวนั้นเข้าไปในเส้นเลือดของผู้ป่วย ไม่ใช่การปล่อยให้ผู้ป่วยไปด้วยความการุณ ความชักเกร็งหัวใจเต้นรัว ภายใต้ความป่วยเจ็บที่มีอยู่แล้ว คือ ความทรมานอย่างยิ่งยวด คิดว่าเขาจะทำกับคนไข้ของตนเองแบบนั้นหรือ ? ข้อนี้ทำให้หัวใจของทิวไหวอ่อน สายตามีกระแสรุนแรงดูจริงใจ และ ใครต่อใครล้วนบอกเสมอว่าหมอกันต์คือพระผู้มาโปรด ความใจดีใจเย็นเป็นบุคลิกประจำตัว ความเก่งความโอบอ้อมเป็นที่ประจักษ์ชัดนับเวลายาวนาน 

สายสัมพันธ์ระหว่างกันก่อเกิด ชีวิตนี้แสนสั้นอย่างหมอกันต์ว่า สิ่งใดที่ต้องการก็จะไม่อ้อมค้อม บอกชอบแปลว่าชอบ ไม่มี perhaps ไม่ใช่ maybe เขาไม่สัญญาว่ามันจะมีอยู่ตลอดไป แต่มันจะไม่ใช่ชั่ววัน หรือ ข้ามคืน โต ๆ กันแล้วไม่ต้องพิรี้ลีลา รอยยิ้มเล็ก ๆ แต่งแต้มบนใบหน้า อาจเป็นคนนี้ที่จะเป็นไหล่ให้พึ่งพิงซบอิงกัน ไม่ใช่ตลอดกาล เป็นแต่ปัจจุบัน ทิวก็พอใจ แต่...ห้ามไว้ใจ

ความเก่งและดีแบบนี้ มี secret admirer ประจำตัว เหมือนกัน เภสัชกรหนุ่มแสนประทับใจ ในความเก่งความดี แต่ mindset นี่ต่างกันห่างไกล สำหรับบอสคนเป็นแพทย์เหมือนพระเจ้าชี้เป็นชี้ตาย ความชื่นชมนี้จึงเก็บไว้ได้เพียงแค่ในใจ เขาในฐานผู้รอดชีวิตทำได้เพียงเท่านี้ จะสู้ยิบตา จะโอนอ่อน หรือ ขายแม้กระทั่งเรือนร่าง ความชื่นชอบเก็บล้ำลึก แต่สัมพันธ์กับผอ.ลึกล้ำแบบก้องตะโกน ปัญหาเรื่องยาที่หายไปกลายเป็นละครโรงใหญ่ และ จุดประกายความคิดให้ท่านผอ.คิดถึงอะไรบางอย่าง

สิ่งนั้นทำให้เขาบรรจงนัดหมายหมอกันต์ในวันเกิด และ ผู้กองทิวในวันเดียวกันแต่ต่างเวลา เรื่องราว 8 ปีก่อน หากคาดเดาไม่ผิด โชคชั้นน่าจะนำพาเข้าแล้ว การวางแผนนี้มุ่งหมายที่หมอกันต์แน่ แต่ ... เรื่องราว 8 ปี ทำไมเพิ่งขุดค้น แสดงว่ามันต้องมีประโยชน์อะไรในเวลานี้ ยาที่หาย หายไปไหน ปกป้องบอสเพราะอะไร หรือ รู้ว่ายาที่หายใครเอาไป เอาไปทำอะไร หรือ เป็นเพียงการเข้าใจเอาเอง เรื่องลับยังเก็บซ่อน นี่คือการโยน โยนเพราะรู้จริง โยนเพื่อปกปิด โยนเพื่อหาแพะ บูชายัญ ไม่มีใครรู้ได้นอกจาก ผอ.สมศักดิ์ 

คำถามว่าใครจะได้ไปต่อ

ก็ยังคงเป็นปริศนาที่ดำเนินต่อไป