สวัดดีค่ะเพื่อนชาว Pantip ดิฉันเพิ่งสมัครมาตั้งกระทู้เป็นครั้งแรก ผิดพลาดประการใด โปรดชี้แนะด้วยนะคะ
ดิฉันอายุ 31 ปี อาชีพ ธุรกิจส่วนตัว แต่งงานมีลูกอ่อน 1 คน
ดิฉันเป็นชอบลงทุน ชอบหาเงิน อยากรวย นอกจากธุรกิจที่ทำอยู่แล้วก็จะมีลงทุนในอสังหา กองทุน แล้วก็หุ้นนิดหน่อย เพราะไม่ถนัด ชีวิตที่เป็นอยู่เหมือนจะมีความสุขดี แต่ตอนนี้ดิฉันมีเรื่องทุกข์ใจบางประการที่คิดไม่ตกมานานพอสมควรแล้วคือ
ปัจจุบันดิฉันจะออมเงินทุกเดือน (เป็นเงินที่หลังหักค่าใช้จ่ายส่วนตัว และผ่อนหนี้ธนาคารแล้ว) ซึ่งดิฉันจะตั้งเป้าเอาไว้เลยว่าต้องออมเท่าไหร่ต่อเดือน พยายามไม่ให้น้อยกว่าเป้านี้ (เดือนไหนน้อยกว่าเป้าจะนอย) ซึ่งตอนนี้ก็มีเงินออมอยู่ประมาณเจ็ดหลัก แต่เรื่องที่คิดไม่ตกก็คือว่า ดิฉันเป็นคนอยากได้อยากมี อยากซื้อของให้รางวัลตัวเอง เช่น รถสวยๆซักคัน (ปัจจุบันใช้รถเก่าเกือบ 10 ปี แต่ยังใช้งานได้ดี ไม่เคยเสีย) หรือกระเป๋าแบรด์เนมดีๆซักใบ เครื่องประดับเพชรพลอยบ้างอะไรบ้าง สามีบอกว่าเธออยากได้ก็ซื้อสิ เงินก็มี เดือนไหนช็อปปิ้งซื้อของไปเก็บไม่ได้ถึงเป้าก็อย่าไปซีเรียดมาก ไม่งั้นจะทำงานหาเงินไปเพื่ออะไร เก็บอย่าเดียว ไม่ยอมเอามาใช้ให้เกิดความสุขเพื่อตัวเองบ้าง ซึ่งดิฉันก็เห็นด้วยกับสามีนะคะ แต่พอถึงเวลาจะไปซื้อขึ้นมาละไม่กล้าจ่ายนี่สิ เพราะดิฉันจะชอบคิดว่า เอ้อเอาเงินที่จะไปซื้อไปโป่ะหนี้ที่แบงค์เพิ่มดีกว่ามั้ย(ปัจจุบันโป่ะบ้างเรื่อยๆ ถ้ามีเงินเหลือเพิ่มจากเป้าที่ออมได้) เดี๋ยวรอปลายปีก่อนค่อยว่ากัน แล้วพอจะปลายปีได้เวลาซื้อ ก็จะต้องมีการลงทุน (ซื้ออสังหาหรืออื่นๆ) เพิ่มเติมอะไรซักอย่างอีก ดิฉันก็จะคิดว่า เอ้อเก็บเงินไว้ลงทุนก่อนเดี๋ยวสักปีหน้าค่อยซื้อ ผลัดวนลูปแบบนี้ไปเรื่อยๆ แต่แปลกทีกับเงินลงทุนดันกล้า ทั้งที่ใช้เงินเยอะกว่าเยอะ นี่ก็กำลังเริ่มทำบริษัทเพิ่มอีกหนึ่ง
มีใครเป็นแบบนี้บ้าง สักแต่หา แต่ไม่กล้าใช้ ตั้งแต่เรียนจบทำงานมายังไม่เคยมีขอขวัญ หรือรางวัลให้ตัวเองแบบจริงๆจังๆเลย แต่เมื่อก่อนตอนที่เป็นมนุษย์เงินเดือน (รายได้น้อยกว่านี้มากๆ) ไม่เป็นแบบนี้นะคะซื้อของอะไรคิดน้อยกว่านี้เยอะ ยิ่งย้อนกลับไปตอนเรียนนี่ซื้อย่างเดียว เงินเก็บไม่เคยมีเลยค่ะ ปรึกษาสามี สามีบอกว่าเธอมันงก(สามีไม่มีตังค์ซื้อของให้เรานะคะ เพราะเงินเรากระเป๋าเดียวกัน แล้วเราเป็นคนดูแลเงิน) ปรึกษาแม่ แม่บอกว่าเธอมันบ้าบอ นี่มันคือปัญหาชีวิตดิฉันเลยค่ะ ขอความเห็นหน่อยนะคะ
คนอื่นๆ มีจุดสิ้นสุดในการออมเงินไม๊คะ ไม่ใช่ว่าเลิกออมนะคะ แต่หมายถึงว่า พอมีเงินออมถึงจุดๆหนึ่งแล้ว ลดการออมลงแต่เอามาใช้สนองกิเลสตัวเองให้มากขึ้นน่ะค่ะ
พื้นเพ ครอบครัวไม่ได้ลำบากหรือยากจนมาก่อนนะคะ
ปล.แต่กับครอบครัว พ่อ แม่ สามี ลูก เต็มที่นะคะ งกแค่กับตัวเองเท่านั้นค่ะ
จิกกัด ก่นด่าได้นะคะ แต่อย่าแรงมาก เพราะเป็นคนโอเพ่น แต่อ่อนไหวค่ะ
ดิฉันติดกับดักการออมเงิน
ดิฉันอายุ 31 ปี อาชีพ ธุรกิจส่วนตัว แต่งงานมีลูกอ่อน 1 คน
ดิฉันเป็นชอบลงทุน ชอบหาเงิน อยากรวย นอกจากธุรกิจที่ทำอยู่แล้วก็จะมีลงทุนในอสังหา กองทุน แล้วก็หุ้นนิดหน่อย เพราะไม่ถนัด ชีวิตที่เป็นอยู่เหมือนจะมีความสุขดี แต่ตอนนี้ดิฉันมีเรื่องทุกข์ใจบางประการที่คิดไม่ตกมานานพอสมควรแล้วคือ
ปัจจุบันดิฉันจะออมเงินทุกเดือน (เป็นเงินที่หลังหักค่าใช้จ่ายส่วนตัว และผ่อนหนี้ธนาคารแล้ว) ซึ่งดิฉันจะตั้งเป้าเอาไว้เลยว่าต้องออมเท่าไหร่ต่อเดือน พยายามไม่ให้น้อยกว่าเป้านี้ (เดือนไหนน้อยกว่าเป้าจะนอย) ซึ่งตอนนี้ก็มีเงินออมอยู่ประมาณเจ็ดหลัก แต่เรื่องที่คิดไม่ตกก็คือว่า ดิฉันเป็นคนอยากได้อยากมี อยากซื้อของให้รางวัลตัวเอง เช่น รถสวยๆซักคัน (ปัจจุบันใช้รถเก่าเกือบ 10 ปี แต่ยังใช้งานได้ดี ไม่เคยเสีย) หรือกระเป๋าแบรด์เนมดีๆซักใบ เครื่องประดับเพชรพลอยบ้างอะไรบ้าง สามีบอกว่าเธออยากได้ก็ซื้อสิ เงินก็มี เดือนไหนช็อปปิ้งซื้อของไปเก็บไม่ได้ถึงเป้าก็อย่าไปซีเรียดมาก ไม่งั้นจะทำงานหาเงินไปเพื่ออะไร เก็บอย่าเดียว ไม่ยอมเอามาใช้ให้เกิดความสุขเพื่อตัวเองบ้าง ซึ่งดิฉันก็เห็นด้วยกับสามีนะคะ แต่พอถึงเวลาจะไปซื้อขึ้นมาละไม่กล้าจ่ายนี่สิ เพราะดิฉันจะชอบคิดว่า เอ้อเอาเงินที่จะไปซื้อไปโป่ะหนี้ที่แบงค์เพิ่มดีกว่ามั้ย(ปัจจุบันโป่ะบ้างเรื่อยๆ ถ้ามีเงินเหลือเพิ่มจากเป้าที่ออมได้) เดี๋ยวรอปลายปีก่อนค่อยว่ากัน แล้วพอจะปลายปีได้เวลาซื้อ ก็จะต้องมีการลงทุน (ซื้ออสังหาหรืออื่นๆ) เพิ่มเติมอะไรซักอย่างอีก ดิฉันก็จะคิดว่า เอ้อเก็บเงินไว้ลงทุนก่อนเดี๋ยวสักปีหน้าค่อยซื้อ ผลัดวนลูปแบบนี้ไปเรื่อยๆ แต่แปลกทีกับเงินลงทุนดันกล้า ทั้งที่ใช้เงินเยอะกว่าเยอะ นี่ก็กำลังเริ่มทำบริษัทเพิ่มอีกหนึ่ง
มีใครเป็นแบบนี้บ้าง สักแต่หา แต่ไม่กล้าใช้ ตั้งแต่เรียนจบทำงานมายังไม่เคยมีขอขวัญ หรือรางวัลให้ตัวเองแบบจริงๆจังๆเลย แต่เมื่อก่อนตอนที่เป็นมนุษย์เงินเดือน (รายได้น้อยกว่านี้มากๆ) ไม่เป็นแบบนี้นะคะซื้อของอะไรคิดน้อยกว่านี้เยอะ ยิ่งย้อนกลับไปตอนเรียนนี่ซื้อย่างเดียว เงินเก็บไม่เคยมีเลยค่ะ ปรึกษาสามี สามีบอกว่าเธอมันงก(สามีไม่มีตังค์ซื้อของให้เรานะคะ เพราะเงินเรากระเป๋าเดียวกัน แล้วเราเป็นคนดูแลเงิน) ปรึกษาแม่ แม่บอกว่าเธอมันบ้าบอ นี่มันคือปัญหาชีวิตดิฉันเลยค่ะ ขอความเห็นหน่อยนะคะ
คนอื่นๆ มีจุดสิ้นสุดในการออมเงินไม๊คะ ไม่ใช่ว่าเลิกออมนะคะ แต่หมายถึงว่า พอมีเงินออมถึงจุดๆหนึ่งแล้ว ลดการออมลงแต่เอามาใช้สนองกิเลสตัวเองให้มากขึ้นน่ะค่ะ
พื้นเพ ครอบครัวไม่ได้ลำบากหรือยากจนมาก่อนนะคะ
ปล.แต่กับครอบครัว พ่อ แม่ สามี ลูก เต็มที่นะคะ งกแค่กับตัวเองเท่านั้นค่ะ
จิกกัด ก่นด่าได้นะคะ แต่อย่าแรงมาก เพราะเป็นคนโอเพ่น แต่อ่อนไหวค่ะ