ก่อนอื่นเลย ผมมีไอเดียผุดขึ้นมาในหัวเยอะมาก ทั้งในสายงานที่ผมทำอยู่ และนอกสายงานที่ผมทำปัจจุบัน ซึ่งไอเดียที่ผุดเข้ามาในหัวผมถ้าเกี่ยวกับสายงานทำอยู่ หลังเลิกงานมานั่งร้านกาแฟ นั่งออกแบบ คิด และกลับมาห้อง ก็ซุ่มทำเรื่อยๆ จนตอนนี้เริ่มเป็นชิ้นเป็นอันขึ้นมาบ้างแล้ว แต่ไอเดียที่ผุดขึ้นมาในหัวที่ไม่ใช่สายงานที่ผมเคยทำมาก่อนเนี่ย ค่อนข้างจะเป็นงานธุรกิจขนาดย่อมเลยก็ว่าได้ ส่วนตัวคิดว่ามันเป็นไอเดียที่น่าจะลงทุนและน่าทำมาก ซึ่งยังไม่เคยเห็นใครทำอะไรแบบนี้มาก่อน แต่แนวนี้มีเยอะ

เข้าเรื่องเลยดีกว่า เนื่องจากฐานะของผมเนี่ยเรียกได้ว่าค่อนข้างจน เป็นได้แค่มนุษย์เงินเดือนตัวไม่ใหญ่มากแถมมีพุง เงินเดือนก็เรทเด็กจบใหม่ เพิ่งจบมาได้แค่สองปี ผมยังไม่กล้าเดินเข้าวงการ Startup ซักเท่าไหร่ เพราะคิดว่าตัวเองไม่พร้อม และกลัวกว่านั้น คือกลัวว่า จะถูกนักลงทุนขโมยไอเดีย จากการที่เราต้องไปนำเสนออะไรซักอย่าง จึงเป็นคนค่อนข้างงกไอเดีย ด้วยจากการที่เราไม่ค่อยมีอันจะกิน และส่วนใหญ่ก็จะใช้ชีวิตอยู่กับความวุ่นวายในเมืองกรุง ทำให้ผมสังเกตุเห็นอะไรหลายๆ อย่างที่อยากจะลองเปลี่ยน อยากจะลองทำดู แต่ปัญหาเลยคือ เรื่องเงินนั่นเองครับ

ซึ่งการที่จะทำให้เรากล้าเดินเข้าไปหานักลงทุนคือ เราต้องทำอะไรไปบ้างจนแทบเรียกว่าใกล้จะสำเร็จแล้ว ถึงจะได้ไม่ต้องกลัวนักลงทุน แต่สิ่งที่ผมจะทำมันไม่ใช่สิ่งประดิษฐ์หรือ นวัฒกรรม อะไรทั้งนั้น เป็นแค่ธุรกิจเล็กๆ ซึ่งอาจจะต้องใช้เงินลงทุนเยอะเกินกว่าผมจะเก็บเงินออมได้ภายในสิบปี ซึ่งรายละเอียดผมได้ลองคำนวณและแจกแจงรายการต่างๆไว้บ้างแล้ว ทั้งเรื่องรายรับรายจ่ายในแต่ละส่วนที่อาจจะเกิดขึ้น, ทั้งเรื่องกำไร, กลุ่มลูกค้าและเป้าหมาย,  worst case ที่จะเกิดขึ้น, จะคืนทุนล่าช้าภายในกี่ปี

แต่ส่วนตัวผมเอง ไม่ใช่นักธุรกิจ และไม่เคยทำธุรกิจมาก่อน ความรู้เรื่องธุรกิจต่างๆเนี่ยแทบจะเป็นศูนย์เลยทีเดียว ส่วนที่คิดไว้ผมแค่คิดที่จะเตรียมความพร้อมไว้ล่วงหน้า เผื่อซักวันอาจถูกหวย แล้วมีเงินลงทุนทำ  

ผมแค่อยากจะขอคำแนะนำครับ ว่า ถ้าผมยังเป็นพนักงานเงินเดือนอยู่ ผมพอจะมีทางไหนบ้างที่จะสามารถมาลงทุนทำธุรกิจได้ไวกว่าการออมเงินเดือนซึ่งต้องใช้เวลาเกินสิบปี  

เหมือนผมจะรู้สึกจริงจังกับเรื่องนี้มาก ซึ่งผมคงรู้สึกเสียดาย ถ้าในอนาคตอันใกล้ มีคนทำสิ่งที่ผมอยากจะทำในตอนนี้ตัดหน้าผมไป