ฝ่ายหนึ่งก็เอาแต่เล่นการเมือง โดยไม่สนใจภาพพจน์
อีกฝ่ายก็น้อมแน้มตามไม่ทันนักการเมืองฝ่ายตรงข้าม

ฝ่ายหนึ่งแทนที่จะสู้กันในรัฐสภา กลับพามวลชนออกมาเล่นกลางถนน
อีกฝ่ายก็หมั่นเติมหัวเชื้อให้ฝ่ายตรงข้ามนำไปจนจุดติด

ฝ่ายหนึ่งก็เขลาในการสร้างภาพนักการเมืองแสนชั่วร้าย
อีกฝ่ายก็ขลาดที่จะต่อสู้กับอำนาจมืด

ฝ่ายหนึ่งยุแยงมวลชนให้ต่อต้านอย่างดุดัน
อีกฝ่ายมัวตั้งรับอย่างสงบเสงี่ยม

ฝ่ายหนึ่งหวังพึ่งอำนาจนอกระบบ
อีกฝ่ายรอความเมตตาจากอำนาจมืด

ฝ่ายหนึ่งไม่ได้อำนาจ กลับดำเนินทุกวิถีทางเพื่อให้ได้
อีกฝ่ายได้อำนาจมา กลับไม่กล้าจัดการให้สิ้นซาก

ฝ่ายหนึ่งปล่อยลูกพรรคนำทัพเป่านกหวีด
อีกฝ่ายกลับปล่อยมวลชนต่อสู้อย่างโดดเดี่ยว

ฝ่ายหนึ่งร่วมมือพวกลากตั้งหวังใบบุญ
อีกฝ่ายมีทุนมวลชนกลับมัวแหย

ฝ่ายหนึ่งหวังกติกาใหม่ให้ได้เปรียบ
อีกฝ่ายหวังกินเรียบจากการเลือกตั้ง

สุดท้ายตาอยู่ก็คว้าพุงปลาเอาไปกิน แล้วจะมาร้องพิโอดพิโอยให้คนสมเพชทำไมกันล่ะครับ

และถ้ายังไม่สำนึก ยังไม่ร่วมมือกัน เพื่อพานักการเมืองทั้งหลายกลับสู่ระบบ ก็อย่าหวังจะเหลือพื้นที่ให้นักการเมืองอย่างพวกท่านโลดแล่นบนเวทีการเมืองอย่างสง่างามอีกต่อไป เอวัง.....ก็ด้วยประการฉะนี้แล