ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก ตะลุยสหรัฐอเมริกา เม็กซิโก อเมริกากลาง อเมริกาใต้ และอัฟริกา 26 ประเทศ 74 วัน ตอนที่ 29 ทะเลสาบบนปากปล่องภูเขาไฟ Masaya และ Granada เมืองหลวงเก่า มรดกโลก นิการากัว
(ตอนอยู่ตปท. ภาพนิ่งล้นไอโฟน จึงลบออกหลังโพสต์เพจแล้ว ส่วนพันทิปโหลดหน้ารีวิวไม่ได้ ต้องกลับมาทำใทย ตอนนี้ขอให้ชมยูทูปไปก่อน ถ้ารีบชมภาพนิ่ง ให้ไปที่เพจ ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก)
https://www.youtube.com/watch?v=Fkl8m_qxGI4&list=PLNNEpgjidh3oCKG68o2D1556PUm4cZ-IN&index=58
https://www.youtube.com/watch?v=LWLwTkNFzUE&index=59&list=PLNNEpgjidh3oCKG68o2D1556PUm4cZ-IN
https://www.youtube.com/watch?v=k61pMCBQ9Ww&list=PLNNEpgjidh3oCKG68o2D1556PUm4cZ-IN&index=60
https://www.youtube.com/watch?v=EffLd3ZZbdA&index=61&list=PLNNEpgjidh3oCKG68o2D1556PUm4cZ-IN
พุธ 13 ก.ค. เราออกจากที่พักเวลา 05.40 น. เดินออกไปขึ้นรถสาย 168 เพื่อไปขึ้นรถต้นสาย Masaya & Granada น้องนาตาเลีย บอกให้ไปขึ้นรถที่โรงพยาบาล พอเดินไปถึงทางแยก เจอคน ป้าเขียนตัวเลข 168 - Terminal - Masaya เธอบอกว่า Aqui แล้วก็ชี้บอกให้รอ เดี๋ยวรถก็มา แต่ลุงยืนยันว่า จะไปที่โรงพยาบาล พอเดินข้ามถนนกำลังจะเลี้ยวไปโรงพยาบาล ป้านึกขึ้นได้ ว่า ตรงมุมถนนที่เราหยุดถาม ก็เป็นโรงพยาบาล เหมือนกัน แต่ประตูรั้วเหล็กสีฟ้ามันสูงมาก บังป้ายโรงพยาบาลมิด ป้าจึงลืมไป ว่า มัน คือโรงพยาบาล ที่เราผ่านเมื่อเย็นว🙂🙂🙂🙂
ลุงยังคงยืนยัน ให้เดินไปสุดซอย ที่โรงพยาบาลใหญ่😐😐😐ผ่านหน้าบ้านหลังหนึ่ง มีมาดามคนหนึ่ง กำลังล้างหน้าบ้าน เราดินผ่านไป เพราะไม่แน่ใจ ว่า ถามแล้ว จะได้รับคำตอบไหม😉😉😉😉 แต่เมื่อเดินใกล้ถึงโรงพยาบาล ดูท่าทางว่า เราจะเดินไปเหนื่อยเปล่า ป้าจึงชวนลุงเดินกลับ...เห็นมาดาม คนเดิม มองมาอย่างมีไมตรี ป้าจึง ลองเกริ่นก่อน พอรู้ว่า เธอพูดได้ และ ดีด้วย จึงถาม....... เธอบอกว่า เธอไม่เคยใช้บริการรถประจำทาง แต่จะถาม จนท.ฝั่งโน้นให้...เมื่อก่อน ป้าก็เป็นแบบนี้แหละ😄😄😄😄แต่ตอนหลัง เห็นว่า ขับรถไปคนเดียว งานก็ไม่ได้ทำ รีบก็ไม่ได้รีบ ลองนั่งรถเมล์ ดูบ้าง หลังจากที่รถแท็กขึ้นราคา ถ้าไม่รีบ ก็ใช้บริการรถปรับอากาศ เย็นสบาย ราคาก็ไม่แพง และยังช่วยลดปริมาณการจราจรบนท้องถนนด้วย 😊😊😊😊 เขาบอกว่า ให้ไปขึ้นรถสาย 195 ที่ป้ายด่อนถึงทางแยกใหญ่...เราก็เชื่อ เพราะทั้งมาดาม และรปภ.ที่บอก ต่างก็มุ่งมั่นที่จะช่วยเรา บอกแล้ว บอกอีก กลัวเราจะไม่เข้าใจ😊😊😊😊
ความจริง แถวนั้น เราเดินไป-กลับ ตลาดเมื่อวานเย็นนี้เอง...พอรถ 195 มา ป้าขึ้นไปถาม คนขับ เขาบอกว่า ไม่ได้ไปทางนั้น🙄🙄🙄🙄
เราจึงกลับไปเชื่อ น้องนาตาเลีย ถ้าโรงพยาบาล ที่น้องนาตาเลีย บอก คือ จุดที่เราถามครั้งแรก รถสาย 168 ต้องผ่านตรงนั้นด้วย เพราะมันเป็นป้ายถัดไป...พอรถ 168 มา ป้าขึ้นไปถาม มันใช่เลย แต่ มันเป็นสีขาว ไม่ใช่สีส้ม🙄🙄🙄🙄
ป้าเตรียมเงินไว้ 10 คอร์โดบา แต่พอขึ้นไปเห็นสัญลักษณ์ ให้แต๊บบัตร ป้ารีบบอกว่า ไม่มีบัตร...คนขับแบมือ ป้าวางเหรียญ ลงในมือ เขาพยักหน้า 🙄🙄🙄🙄
พอถึงวงเวียน ตามที่น้องนาตาเลีย บอกว่า ให้เตรียมลง ก็ลุกไปถามคนขับ เขาบอกว่า ป้ายต่อไป...ตรงตามที่น้องนาตาเลียบอก ยกเว้นสีรถ😐😐😐😐ที่ท่ารถมีห้องน้ำ ช่วยแก้ขัดได้แม้จะใส่กลอนไม่ได้ ลุงยืนพิงประตูให้ พอออกจากห้องน้ำ มีคนเดินไปขอเก็บเงิน ลุงบอกว่า มันเป็นห้องน้ำฟรี ลุงเห็น เขาขอ คน ที่ออกมาก่อนเรา ไม่มีใครจ่าย😎😎😎😎รถมาถึงท่า แล้วเข้าไปจอดในอู่มีหลังคา มีประตูเหล็ก เปืดปิด ช่องละคัน ต้องเข้าไปขึ้นในช่อง....มีกระเป๋า เก็บเงินตอนใกล้ลง ... เพราะดูตามระยะทาง...ของเราจ่ายคนละ 20 คอร์โดบา...คนประเทศนี้ ซื่อสัตย์ ตรงไปตรงมา ไม่งก เหมือน คนกัวเตมาลา หรือ ฮอนดูรัส ที่ต้องเตรียมเงินให้พอดี ไม่งั้นจะโดนชักดาบเงินทอน🙄🙄🙄🙄
พอเราลงรถแล้ว จึงเห็นว่า รถที่ติดป้าย มาซาย่า เป็นรถสีส้ม หัวยาว เหมือนที่น้องนาตาเลียบอก แบบข้ามขั้นตอน คิดว่าเรารู้ว่า ต่อจากสาย 168 เป็นรถสีส้ม 😁😁😁 คนบอกก็คิดลัดขั้นตอน ส่วนคนถามยังอยู่ที่เดิม คิดคนละมิติกัน😄😄😄😄 ตอนหลัง เห็นว่า นอกจากสีส้มแล้ว รถมานากัว-มาซาย่า สีขาวคาดแดง หรือ สีแดงคาดดำ ก็มี😋😋😋
เราไม่มีข้อมูลมาซาย่า เลย รู้จากน้อง การิน่า ล่ามสาวน้อย จาก ซานเปโดร ซูล่า ว่า มันสวยงามมาก และ คุณออสมาน กับ ครอบครัว ก็ยืนยันเหมือนกัน...จึงต้องหาถามใครสักคน...จุดที่เราลง อยู่ตรงข้ามกับท่ารถ มาซาย่า....มันเป็นวงเวียนนักบุญ กับวงเวียนชาวบ้าน สวยงาม จุ๋มจิ๋ม ประทับใจ ตั้งแต่แรกเห็นเลยทีเดียว😊😊😊😊
ลุงเดินหาห้องน้ำตามปั๊ม 3 ปั๊ม ยังไม่เจอ ป้าเล็งหนุ่มในออฟฟิศเกีย แล้วก็พุ่งเข้าไปหา ไม่ผิดหวัง เขา คือ Carlos Zamoran เขาแนะนำ 2 ที่ คือ Laguna de Apoyo กับ Catarina เขาบอกว่า อยู่คนละที่กัน ขึ้นรถตรงป้ายที่เราลงรถ นั่นแหละ.... พอได้ที่เที่ยวกับสายรถที่จะไปเที่ยวแล้ว ก็ถามหาห้องน้ำให้ลุง มันซ่อนอยู่ในมินิมาร์ท ติดกับ ออฟฟิศ เกีย นั่นเอง😋😋😋😋 ป้าซื้ออาหาร ให้ลุงเข้าห้องน้ำ พอลุงออกมา ป้าก็เข้าต่อ😂😂😂😂
ก่อนต่อรถไปเที่ยว เราหาที่นั่งใต้ร่มไม้ ตรงสวนหย่อมมุมถนน กินอาหารเช้าที่เตรียมมาจากครัว Casa Liz เป็นข้าวผัดไข่ กับ กะหล่ำปลีต้ม ตามด้วยน้ำส้มคั้นจากมินิมาร์ท เมื่อกี้ กับ แอ๊ปเปิ้ลสีทอง จากเตกูซิกัลปา😋😋😋😋แล้วก็ไปรอรถ ป้ายหน้ารถไม่ใช่ Catarina แต่คนที่รอรถอยู่ บอกให้เราขึ้นไปพร้อมเขา และกระเป๋าก็มาดึงเป้ป้าไป ค่ารถคนละ 15 คอร์โดบา 😐😐😐😐 เราไปนั่งที่ว่าง ตรงกลางรถ คนที่ชวนขึ้นรถมา ลงไปก่อน พอมีที่ว่างข้างหน้า ป้าจึงย้ายไปนั่งแทน แต่ไม่เห็นเป้ ก็ตกใจ😣😣😣😣พอกระเป๋าเดินผ่าน จึงสะกิด ถาม ด้วยภาษาใบ้ เขาก็ตอบด้วยภาษาใบ้ โดยการชี้ไปด้านหลังประตู😅😅😅😅😅พอถึงจุดลงรถ กระเป๋า ก็บอกให้เราลง....ป้ายจอดรถ มีหลังคา ติดแผนที่ท่องเที่ยวไว้ เราจะถ่ายรูป ก็ติด 2 หนุ่ม ที่ตอนแรก เราคิดว่า พวกเขารอรถกันอยู่....แต่ผ้าเห็นพวกเขากำลังบรรจุขนมใส่ถุง จึงรู้ว่า พวกเขาเป็นพ่อค้า...จึงถือโอกาส ถามทางตามแผนที่ พวกเขาชี้ให้เราดู และให้เราข้ามถนน เดินไปทะเลสาบ ไม่ต้องนั่งรถ...คนที่มีเฟสบุ๊ก ชื่อ Josue Alberto Collado....
เราเดินขึ้นเขาตรงไปที่โบสถ์ ถามหาทะลสาบ เขาชี้ไปทางขวา แล้วก็ซ้าย เราเดินตามทางที่เขาชี้ ไปเจอคนกำลัง เหลาไม้ไผ่ทองคำ ตามความยาวของลำไม้ ให้เป็นตอกเส้นยาว น่าจะเอาไปสานเข่งบรรจุของ ที่เห็นเขาแบกเข่งกันตื้น เดินๆ กันอยู่☺☺☺☺ มีเจ้าของรถตุ๊กๆ เดินออกมาทักทาย เขาเห็นเราถ่ายรูป แถวๆ หน้าบ้าน คิดว่า เราจะเช่ารถ แต่ความจริง เราถ่ายวิถีชีวิต ของผู้คน😋😋😋😋
เดินวนไปวนมา จนเจอทางเข้าที่ต้องเดินขึ้นเขาไปอีก...ค่าเข้าชม คนละ 20 คอร์โดบา....แวะดูแผนที่ จึงรู้ว่า มีทะเลสาบอีกแห่ง ที่เราผ่านมา ชื่อ มาซาย่า มีภูเขาไฟ อยู่ใกล้ๆ ด้วย😉😉😉😉
ทะเบสาบอะโปโย่ อยู่ที่ คาตาริน่าใหญ่กว่า ทะเลสาบมาซาย่า...มันเป็นปากปล่องภูเขาไฟ ที่ดับแล้ว มองลึกลงไป สวยงามมาก แต่ไม่น่าจะใช้ประโยชน์ อย่างอื่น นอกจากการท่องเที่ยว เพราะมันอยู่ลึกลงไป จนน่ากลัว😍😍😍😍 มีนักท่องเที่ยวชาวฟลอริด้า พาลูกสาวชาวจีนที่รับเลี้ยงเป็นบุตรบุญธรรม 2 คน พาลูกมาทักทาย คิดว่า เราเป็นคนจีน แต่ก็ทักทายในลักษณะ คนอเมริกันแท้ ที่ดูเหมือนเป็นคนเหยียดผิว🙄🙄🙄🙄
เราเดินกลับโดยบอกจนม.ที่เฝ้าประตู บอกให้เราไปแท็กซี่ (ตุ๊กๆ) ว่า เราจะแวะถ่ายรูปที่โบสถ์😶😶😶🙄 พอเราเดินกลับ เราจึงรู้ว่า ขาไปเราอ้อมมากๆ ถ้าเขาแนะนำ ให้เราออกด้านข้างโบสถ์ ที่เขากำลังเดินตรงไป แล้วเลี้ยวขวา เราจะไม่ต้องเลี้ยวที่ไหนเลย และมันใกล้มาก เดินแค่ 500 เมตร ก็ถึงแล้ว...เราต้องแบกเป้ขึ้นเขา ไกลเลย😣😣😣😣ชุมชนคาตาริน่า เป็นชุมชนเครื่องปั้นดินเผา และเซรามิค....
เราย้อนกลับไปทะเลสาบมาซาย่า โดยนั่งรถตู้ ที่เรียกว่า มินิบัส คนละ 20 คอร์โบา รถจอดให้ลงตรงข้ามกับร้านอาหารที่ตกแต่งร้าน แนวธรรมชาติ มุงหลังคาด้วยหญ้า และ ใบปาล์ม ป้าข้ามไปถาม รปภ.บอกว่า ลงไปได้ เด็กๆ ที่ร้านอาหาร ก็บอกให้เราเดินลงไปหลังร้าน😊😊😊😊ทะลสาบมาซาย่า ก็อยู่บนปากปล่องภูเขาไฟ เหมือนกัน แต่เล็ก และตื้น กว่า ทะลสาบ อะโปโย่ มองเห็นดินภูเขาไฟ ที่ยังไม่ได้ใช้ประโยชน์ เพราะมันอยู่ลึกลงไปจากพื้นดินปกติมาก แต่ไม่ลึกเท่า ทะลสาบอะโปโย่....เราไม่แน่ใจ ว่า มันมีทางลงไหม เพราะหลังร้านเป็นเหวลึก ก่อนถึงตัวทะเลสาบ ที่มองเห็น น้ำสีสวย ลึกลงไปจากพื้นดิน....ภูเขาไฟ อีก 2 ลูก อยู่ไกลเกินกว่า ที่จะมองเห็นจากจุดที่เรายืนอยู่😶😶😶😶
เราเดินไปขึ้นรถด้านเดียวกับทะเลสาบ ต่อไปยัง กรานาด้า...เป็นรถเมล์เขียว ระยะสั้น วิ่งจากมาซาย่า ไปกรานาด้า คนละ 15 คอร์โดบา...ลุงเอาตั๋ว Tica Bus ให้เขาดู เขาจอดส่งเรา หน้าออฟฟิศ โดย มีผู้โดยสาร มี่นั่งตรงกับลุง ชี้ป้าย Tica Bus ให้เราดู😊😊😊😊คนประเทศนี้น่ารัก😚😚😚😚
เราข้ามถนน ไปซักซ้อม วัน เวลา กับ คำถาม ก่อนซื้อตั๋วไป San Jose คอสตาริก้า ในวันพรุ่งนี้....
คนขายตั๋วน่ารัก ถามอะไร ตอบได้หมด😊😊😊😊เขาถามเราว่า เข้าคอสตาริก้า มีตั๋วออก หรือยัง เราบอกว่า เรามีตั๋ว เครื่องบิน จากปานามา ไป เอกวาดอร์ เขาบอกว่า ได้....แต่เราถามเรื่อง ตั๋วไปปานามา ที่ไปลงคิวแดด และอีก 3-4 คำถาม เขาตอบได้หมด เราจึงซื้อตั๋วเพื่อไปปานามา ในวันที่ 18 ตอนเที่ยง เพื่อไปถึงคิวแดด เช้าวันที่ 19 เราจะไปเที่ยวเมืองมรดกโลกโคลอน แล้วค้างปานามา ซิตี้ 1 คืน ก่อนบินไปเอกวาดอร์ โดยแวะเปลี่ยนเครื่องที่โบโกต้า แวะเที่ยวม โคลอมเบีย....
แล้วเราก็ถามทางไปที่พัก Casa Spa Granada เขาให้แผนที่ท่องเที่ยว และบอกเส้นทาง ....เราเดินไปตามนั้น เลี้ยวขวาตรงมุมถนน เดินตรงไป เจอธนาคารแห่งแรก เลี้ยวซ้าย ตรงไป มันอยู่ตรงมุม สี่แยก....เราเดินไปเจอ Former de Spa Granada....มันหรูเกินไป เราจึงเดินผ่านไปเจอนักเรียน กำลังออกันอยู่หน้าโรงเรียน เล็กๆ แบบห้องแถว อีกแล้ว แวะทักทายกันหน่อย😉😉😉😉
เดินอ้อมมุมตึก ขั้นเดียว ไปจนสุดถนน เลี้ยวขวา ไม่ใช่แน่ละ ข้ามไปถามคน เขาบอกว่า ให้เดินไปเจอแยกแล้วเลี้ยวซ้าย เจออีกแยก ให้เลี้ยวขวา มัน ก็คือ โรงแรมหรูที่เราผ่านมาน่ะแหละ😊😉😉😉 เดินกลับไป นักเรียนกลุ่มเมื่อกี้ ยังเหลืออยู่ 1 คน ลองเสี่ยง ถามดู เธอชี้ไปที่เดียวกัน😐😐😑😑
ลองเสี่ยง เดินเข้าไป ผ่านร้านบาร์ เขาชี้เข้าไปข้างใน เคาน์เตอร์อยู่ด้านใน ป้าบอกว่า เราจองในชื่อ Casa Spa Granada พนง.สาว บอกว่า ใช่แล้ว มันเป็นโฮสเตล เช็คอิน ที่เดียวกัน แล้วไปพักอีกที่หนึ่ง อ้อออ!😃😃😃😄😃 ราคา 597 คอร์โดบา เป็นห้องส่วนตัว มีห้องน้ำ น้ำดื่ม และเน็ต ใช้ครัวได้ แต่ต้องบอกคนที่ใช้อยู่เดิมด้วย☺☺☺☺
ต้องรอให้แม่บ้านพาไป....เรารออยู่ครู่ใหญ่ เธอถามว่า รออีก 20 นาทีได้มั้ย ป้าบอกว่า ได้ แค่เรารู้ว่านานเท่าไร....แล้วเราก็ควักอาหารกลางวัน ขึ้นมากินกัน คราวนี้ เป็นโดนัท อันใหญ่มซื้อมาจากร้านค้า แถวๆ Casa Liz อันละ 2.5 คอร์โดบา มันถูกเหลือเชื่อ ถ้าเป็นกทม. น่าจะ 10 บาท😉😉😉😉
ตามด้วยน้ำส้มคั้น กับแอ๊ปเปิ้ล พอกินเสร็จแม่บ้านก็มา 😥😥😥😥😥
เธอเดินนำหน้า ย้อนไปทางเดิมที่เราไปสำรวจมาแล้ว แต่ไปแค่ครึ่งทาง ด้านหน้ามีป้าย Furniture....มีคนเช่ารายเดือน อยู่เป็นครอบครัวใหญ่ ท่าทางเป็นมิตร แต่คุยกันคนละภาษา😁😁😁😁เราเข้าไปในห้อง ดูดีทีเดียว แต่น้ำไม่ไหล และเน็ตไม่มีสัญญาณ ลุงออกไปใช้เน็ต ที่โรงแรมใหญ่ ป้าขอนอนก่อน แต่นอนได้ครึ่งชั่วโมง ก็ตามลุงออกไป เพราะร้อน😣😥😥😥😣ไปนั่งใช้เน็ตกับลุง ดีบ้าง หลุดบ้าง ลุงมารุมกินโต๊ะ จนต้องหาที่สว่างๆ คนอื่นๆ ไม่เห็นมีใครเดือดร้อน แม้แต่ลุง มันก็ไม่ตอม😣😣😣😣😣เน็ตแรงหลัง 16.00 น. เราต้องรีบไปเที่ยวก่อนค่ำ😐😐😐😐มีเด็กผู้ชาย ตัวขาวๆ บางๆ มาเล่นกับป้า อยู่พักหนึ่ง แม่ก็เดินมาตาม ก่อนที่เราจะออกไปเที่ยวกัน....
(ยังมีต่อ)
[CR] ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก ตะลุยสหรัฐ เม็กฯ เมกากลาง เมกาใต้ อัฟริกา 26ประเทศ74วัน ตอน29 MasayaและGranada มรดกโลก นิการากัว
(ตอนอยู่ตปท. ภาพนิ่งล้นไอโฟน จึงลบออกหลังโพสต์เพจแล้ว ส่วนพันทิปโหลดหน้ารีวิวไม่ได้ ต้องกลับมาทำใทย ตอนนี้ขอให้ชมยูทูปไปก่อน ถ้ารีบชมภาพนิ่ง ให้ไปที่เพจ ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก)
https://www.youtube.com/watch?v=Fkl8m_qxGI4&list=PLNNEpgjidh3oCKG68o2D1556PUm4cZ-IN&index=58
https://www.youtube.com/watch?v=LWLwTkNFzUE&index=59&list=PLNNEpgjidh3oCKG68o2D1556PUm4cZ-IN
https://www.youtube.com/watch?v=k61pMCBQ9Ww&list=PLNNEpgjidh3oCKG68o2D1556PUm4cZ-IN&index=60
https://www.youtube.com/watch?v=EffLd3ZZbdA&index=61&list=PLNNEpgjidh3oCKG68o2D1556PUm4cZ-IN
พุธ 13 ก.ค. เราออกจากที่พักเวลา 05.40 น. เดินออกไปขึ้นรถสาย 168 เพื่อไปขึ้นรถต้นสาย Masaya & Granada น้องนาตาเลีย บอกให้ไปขึ้นรถที่โรงพยาบาล พอเดินไปถึงทางแยก เจอคน ป้าเขียนตัวเลข 168 - Terminal - Masaya เธอบอกว่า Aqui แล้วก็ชี้บอกให้รอ เดี๋ยวรถก็มา แต่ลุงยืนยันว่า จะไปที่โรงพยาบาล พอเดินข้ามถนนกำลังจะเลี้ยวไปโรงพยาบาล ป้านึกขึ้นได้ ว่า ตรงมุมถนนที่เราหยุดถาม ก็เป็นโรงพยาบาล เหมือนกัน แต่ประตูรั้วเหล็กสีฟ้ามันสูงมาก บังป้ายโรงพยาบาลมิด ป้าจึงลืมไป ว่า มัน คือโรงพยาบาล ที่เราผ่านเมื่อเย็นว🙂🙂🙂🙂
ลุงยังคงยืนยัน ให้เดินไปสุดซอย ที่โรงพยาบาลใหญ่😐😐😐ผ่านหน้าบ้านหลังหนึ่ง มีมาดามคนหนึ่ง กำลังล้างหน้าบ้าน เราดินผ่านไป เพราะไม่แน่ใจ ว่า ถามแล้ว จะได้รับคำตอบไหม😉😉😉😉 แต่เมื่อเดินใกล้ถึงโรงพยาบาล ดูท่าทางว่า เราจะเดินไปเหนื่อยเปล่า ป้าจึงชวนลุงเดินกลับ...เห็นมาดาม คนเดิม มองมาอย่างมีไมตรี ป้าจึง ลองเกริ่นก่อน พอรู้ว่า เธอพูดได้ และ ดีด้วย จึงถาม....... เธอบอกว่า เธอไม่เคยใช้บริการรถประจำทาง แต่จะถาม จนท.ฝั่งโน้นให้...เมื่อก่อน ป้าก็เป็นแบบนี้แหละ😄😄😄😄แต่ตอนหลัง เห็นว่า ขับรถไปคนเดียว งานก็ไม่ได้ทำ รีบก็ไม่ได้รีบ ลองนั่งรถเมล์ ดูบ้าง หลังจากที่รถแท็กขึ้นราคา ถ้าไม่รีบ ก็ใช้บริการรถปรับอากาศ เย็นสบาย ราคาก็ไม่แพง และยังช่วยลดปริมาณการจราจรบนท้องถนนด้วย 😊😊😊😊 เขาบอกว่า ให้ไปขึ้นรถสาย 195 ที่ป้ายด่อนถึงทางแยกใหญ่...เราก็เชื่อ เพราะทั้งมาดาม และรปภ.ที่บอก ต่างก็มุ่งมั่นที่จะช่วยเรา บอกแล้ว บอกอีก กลัวเราจะไม่เข้าใจ😊😊😊😊
ความจริง แถวนั้น เราเดินไป-กลับ ตลาดเมื่อวานเย็นนี้เอง...พอรถ 195 มา ป้าขึ้นไปถาม คนขับ เขาบอกว่า ไม่ได้ไปทางนั้น🙄🙄🙄🙄
เราจึงกลับไปเชื่อ น้องนาตาเลีย ถ้าโรงพยาบาล ที่น้องนาตาเลีย บอก คือ จุดที่เราถามครั้งแรก รถสาย 168 ต้องผ่านตรงนั้นด้วย เพราะมันเป็นป้ายถัดไป...พอรถ 168 มา ป้าขึ้นไปถาม มันใช่เลย แต่ มันเป็นสีขาว ไม่ใช่สีส้ม🙄🙄🙄🙄
ป้าเตรียมเงินไว้ 10 คอร์โดบา แต่พอขึ้นไปเห็นสัญลักษณ์ ให้แต๊บบัตร ป้ารีบบอกว่า ไม่มีบัตร...คนขับแบมือ ป้าวางเหรียญ ลงในมือ เขาพยักหน้า 🙄🙄🙄🙄
พอถึงวงเวียน ตามที่น้องนาตาเลีย บอกว่า ให้เตรียมลง ก็ลุกไปถามคนขับ เขาบอกว่า ป้ายต่อไป...ตรงตามที่น้องนาตาเลียบอก ยกเว้นสีรถ😐😐😐😐ที่ท่ารถมีห้องน้ำ ช่วยแก้ขัดได้แม้จะใส่กลอนไม่ได้ ลุงยืนพิงประตูให้ พอออกจากห้องน้ำ มีคนเดินไปขอเก็บเงิน ลุงบอกว่า มันเป็นห้องน้ำฟรี ลุงเห็น เขาขอ คน ที่ออกมาก่อนเรา ไม่มีใครจ่าย😎😎😎😎รถมาถึงท่า แล้วเข้าไปจอดในอู่มีหลังคา มีประตูเหล็ก เปืดปิด ช่องละคัน ต้องเข้าไปขึ้นในช่อง....มีกระเป๋า เก็บเงินตอนใกล้ลง ... เพราะดูตามระยะทาง...ของเราจ่ายคนละ 20 คอร์โดบา...คนประเทศนี้ ซื่อสัตย์ ตรงไปตรงมา ไม่งก เหมือน คนกัวเตมาลา หรือ ฮอนดูรัส ที่ต้องเตรียมเงินให้พอดี ไม่งั้นจะโดนชักดาบเงินทอน🙄🙄🙄🙄
พอเราลงรถแล้ว จึงเห็นว่า รถที่ติดป้าย มาซาย่า เป็นรถสีส้ม หัวยาว เหมือนที่น้องนาตาเลียบอก แบบข้ามขั้นตอน คิดว่าเรารู้ว่า ต่อจากสาย 168 เป็นรถสีส้ม 😁😁😁 คนบอกก็คิดลัดขั้นตอน ส่วนคนถามยังอยู่ที่เดิม คิดคนละมิติกัน😄😄😄😄 ตอนหลัง เห็นว่า นอกจากสีส้มแล้ว รถมานากัว-มาซาย่า สีขาวคาดแดง หรือ สีแดงคาดดำ ก็มี😋😋😋
เราไม่มีข้อมูลมาซาย่า เลย รู้จากน้อง การิน่า ล่ามสาวน้อย จาก ซานเปโดร ซูล่า ว่า มันสวยงามมาก และ คุณออสมาน กับ ครอบครัว ก็ยืนยันเหมือนกัน...จึงต้องหาถามใครสักคน...จุดที่เราลง อยู่ตรงข้ามกับท่ารถ มาซาย่า....มันเป็นวงเวียนนักบุญ กับวงเวียนชาวบ้าน สวยงาม จุ๋มจิ๋ม ประทับใจ ตั้งแต่แรกเห็นเลยทีเดียว😊😊😊😊
ลุงเดินหาห้องน้ำตามปั๊ม 3 ปั๊ม ยังไม่เจอ ป้าเล็งหนุ่มในออฟฟิศเกีย แล้วก็พุ่งเข้าไปหา ไม่ผิดหวัง เขา คือ Carlos Zamoran เขาแนะนำ 2 ที่ คือ Laguna de Apoyo กับ Catarina เขาบอกว่า อยู่คนละที่กัน ขึ้นรถตรงป้ายที่เราลงรถ นั่นแหละ.... พอได้ที่เที่ยวกับสายรถที่จะไปเที่ยวแล้ว ก็ถามหาห้องน้ำให้ลุง มันซ่อนอยู่ในมินิมาร์ท ติดกับ ออฟฟิศ เกีย นั่นเอง😋😋😋😋 ป้าซื้ออาหาร ให้ลุงเข้าห้องน้ำ พอลุงออกมา ป้าก็เข้าต่อ😂😂😂😂
ก่อนต่อรถไปเที่ยว เราหาที่นั่งใต้ร่มไม้ ตรงสวนหย่อมมุมถนน กินอาหารเช้าที่เตรียมมาจากครัว Casa Liz เป็นข้าวผัดไข่ กับ กะหล่ำปลีต้ม ตามด้วยน้ำส้มคั้นจากมินิมาร์ท เมื่อกี้ กับ แอ๊ปเปิ้ลสีทอง จากเตกูซิกัลปา😋😋😋😋แล้วก็ไปรอรถ ป้ายหน้ารถไม่ใช่ Catarina แต่คนที่รอรถอยู่ บอกให้เราขึ้นไปพร้อมเขา และกระเป๋าก็มาดึงเป้ป้าไป ค่ารถคนละ 15 คอร์โดบา 😐😐😐😐 เราไปนั่งที่ว่าง ตรงกลางรถ คนที่ชวนขึ้นรถมา ลงไปก่อน พอมีที่ว่างข้างหน้า ป้าจึงย้ายไปนั่งแทน แต่ไม่เห็นเป้ ก็ตกใจ😣😣😣😣พอกระเป๋าเดินผ่าน จึงสะกิด ถาม ด้วยภาษาใบ้ เขาก็ตอบด้วยภาษาใบ้ โดยการชี้ไปด้านหลังประตู😅😅😅😅😅พอถึงจุดลงรถ กระเป๋า ก็บอกให้เราลง....ป้ายจอดรถ มีหลังคา ติดแผนที่ท่องเที่ยวไว้ เราจะถ่ายรูป ก็ติด 2 หนุ่ม ที่ตอนแรก เราคิดว่า พวกเขารอรถกันอยู่....แต่ผ้าเห็นพวกเขากำลังบรรจุขนมใส่ถุง จึงรู้ว่า พวกเขาเป็นพ่อค้า...จึงถือโอกาส ถามทางตามแผนที่ พวกเขาชี้ให้เราดู และให้เราข้ามถนน เดินไปทะเลสาบ ไม่ต้องนั่งรถ...คนที่มีเฟสบุ๊ก ชื่อ Josue Alberto Collado....
เราเดินขึ้นเขาตรงไปที่โบสถ์ ถามหาทะลสาบ เขาชี้ไปทางขวา แล้วก็ซ้าย เราเดินตามทางที่เขาชี้ ไปเจอคนกำลัง เหลาไม้ไผ่ทองคำ ตามความยาวของลำไม้ ให้เป็นตอกเส้นยาว น่าจะเอาไปสานเข่งบรรจุของ ที่เห็นเขาแบกเข่งกันตื้น เดินๆ กันอยู่☺☺☺☺ มีเจ้าของรถตุ๊กๆ เดินออกมาทักทาย เขาเห็นเราถ่ายรูป แถวๆ หน้าบ้าน คิดว่า เราจะเช่ารถ แต่ความจริง เราถ่ายวิถีชีวิต ของผู้คน😋😋😋😋
เดินวนไปวนมา จนเจอทางเข้าที่ต้องเดินขึ้นเขาไปอีก...ค่าเข้าชม คนละ 20 คอร์โดบา....แวะดูแผนที่ จึงรู้ว่า มีทะเลสาบอีกแห่ง ที่เราผ่านมา ชื่อ มาซาย่า มีภูเขาไฟ อยู่ใกล้ๆ ด้วย😉😉😉😉
ทะเบสาบอะโปโย่ อยู่ที่ คาตาริน่าใหญ่กว่า ทะเลสาบมาซาย่า...มันเป็นปากปล่องภูเขาไฟ ที่ดับแล้ว มองลึกลงไป สวยงามมาก แต่ไม่น่าจะใช้ประโยชน์ อย่างอื่น นอกจากการท่องเที่ยว เพราะมันอยู่ลึกลงไป จนน่ากลัว😍😍😍😍 มีนักท่องเที่ยวชาวฟลอริด้า พาลูกสาวชาวจีนที่รับเลี้ยงเป็นบุตรบุญธรรม 2 คน พาลูกมาทักทาย คิดว่า เราเป็นคนจีน แต่ก็ทักทายในลักษณะ คนอเมริกันแท้ ที่ดูเหมือนเป็นคนเหยียดผิว🙄🙄🙄🙄
เราเดินกลับโดยบอกจนม.ที่เฝ้าประตู บอกให้เราไปแท็กซี่ (ตุ๊กๆ) ว่า เราจะแวะถ่ายรูปที่โบสถ์😶😶😶🙄 พอเราเดินกลับ เราจึงรู้ว่า ขาไปเราอ้อมมากๆ ถ้าเขาแนะนำ ให้เราออกด้านข้างโบสถ์ ที่เขากำลังเดินตรงไป แล้วเลี้ยวขวา เราจะไม่ต้องเลี้ยวที่ไหนเลย และมันใกล้มาก เดินแค่ 500 เมตร ก็ถึงแล้ว...เราต้องแบกเป้ขึ้นเขา ไกลเลย😣😣😣😣ชุมชนคาตาริน่า เป็นชุมชนเครื่องปั้นดินเผา และเซรามิค....
เราย้อนกลับไปทะเลสาบมาซาย่า โดยนั่งรถตู้ ที่เรียกว่า มินิบัส คนละ 20 คอร์โบา รถจอดให้ลงตรงข้ามกับร้านอาหารที่ตกแต่งร้าน แนวธรรมชาติ มุงหลังคาด้วยหญ้า และ ใบปาล์ม ป้าข้ามไปถาม รปภ.บอกว่า ลงไปได้ เด็กๆ ที่ร้านอาหาร ก็บอกให้เราเดินลงไปหลังร้าน😊😊😊😊ทะลสาบมาซาย่า ก็อยู่บนปากปล่องภูเขาไฟ เหมือนกัน แต่เล็ก และตื้น กว่า ทะลสาบ อะโปโย่ มองเห็นดินภูเขาไฟ ที่ยังไม่ได้ใช้ประโยชน์ เพราะมันอยู่ลึกลงไปจากพื้นดินปกติมาก แต่ไม่ลึกเท่า ทะลสาบอะโปโย่....เราไม่แน่ใจ ว่า มันมีทางลงไหม เพราะหลังร้านเป็นเหวลึก ก่อนถึงตัวทะเลสาบ ที่มองเห็น น้ำสีสวย ลึกลงไปจากพื้นดิน....ภูเขาไฟ อีก 2 ลูก อยู่ไกลเกินกว่า ที่จะมองเห็นจากจุดที่เรายืนอยู่😶😶😶😶
เราเดินไปขึ้นรถด้านเดียวกับทะเลสาบ ต่อไปยัง กรานาด้า...เป็นรถเมล์เขียว ระยะสั้น วิ่งจากมาซาย่า ไปกรานาด้า คนละ 15 คอร์โดบา...ลุงเอาตั๋ว Tica Bus ให้เขาดู เขาจอดส่งเรา หน้าออฟฟิศ โดย มีผู้โดยสาร มี่นั่งตรงกับลุง ชี้ป้าย Tica Bus ให้เราดู😊😊😊😊คนประเทศนี้น่ารัก😚😚😚😚
เราข้ามถนน ไปซักซ้อม วัน เวลา กับ คำถาม ก่อนซื้อตั๋วไป San Jose คอสตาริก้า ในวันพรุ่งนี้....
คนขายตั๋วน่ารัก ถามอะไร ตอบได้หมด😊😊😊😊เขาถามเราว่า เข้าคอสตาริก้า มีตั๋วออก หรือยัง เราบอกว่า เรามีตั๋ว เครื่องบิน จากปานามา ไป เอกวาดอร์ เขาบอกว่า ได้....แต่เราถามเรื่อง ตั๋วไปปานามา ที่ไปลงคิวแดด และอีก 3-4 คำถาม เขาตอบได้หมด เราจึงซื้อตั๋วเพื่อไปปานามา ในวันที่ 18 ตอนเที่ยง เพื่อไปถึงคิวแดด เช้าวันที่ 19 เราจะไปเที่ยวเมืองมรดกโลกโคลอน แล้วค้างปานามา ซิตี้ 1 คืน ก่อนบินไปเอกวาดอร์ โดยแวะเปลี่ยนเครื่องที่โบโกต้า แวะเที่ยวม โคลอมเบีย....
แล้วเราก็ถามทางไปที่พัก Casa Spa Granada เขาให้แผนที่ท่องเที่ยว และบอกเส้นทาง ....เราเดินไปตามนั้น เลี้ยวขวาตรงมุมถนน เดินตรงไป เจอธนาคารแห่งแรก เลี้ยวซ้าย ตรงไป มันอยู่ตรงมุม สี่แยก....เราเดินไปเจอ Former de Spa Granada....มันหรูเกินไป เราจึงเดินผ่านไปเจอนักเรียน กำลังออกันอยู่หน้าโรงเรียน เล็กๆ แบบห้องแถว อีกแล้ว แวะทักทายกันหน่อย😉😉😉😉
เดินอ้อมมุมตึก ขั้นเดียว ไปจนสุดถนน เลี้ยวขวา ไม่ใช่แน่ละ ข้ามไปถามคน เขาบอกว่า ให้เดินไปเจอแยกแล้วเลี้ยวซ้าย เจออีกแยก ให้เลี้ยวขวา มัน ก็คือ โรงแรมหรูที่เราผ่านมาน่ะแหละ😊😉😉😉 เดินกลับไป นักเรียนกลุ่มเมื่อกี้ ยังเหลืออยู่ 1 คน ลองเสี่ยง ถามดู เธอชี้ไปที่เดียวกัน😐😐😑😑
ลองเสี่ยง เดินเข้าไป ผ่านร้านบาร์ เขาชี้เข้าไปข้างใน เคาน์เตอร์อยู่ด้านใน ป้าบอกว่า เราจองในชื่อ Casa Spa Granada พนง.สาว บอกว่า ใช่แล้ว มันเป็นโฮสเตล เช็คอิน ที่เดียวกัน แล้วไปพักอีกที่หนึ่ง อ้อออ!😃😃😃😄😃 ราคา 597 คอร์โดบา เป็นห้องส่วนตัว มีห้องน้ำ น้ำดื่ม และเน็ต ใช้ครัวได้ แต่ต้องบอกคนที่ใช้อยู่เดิมด้วย☺☺☺☺
ต้องรอให้แม่บ้านพาไป....เรารออยู่ครู่ใหญ่ เธอถามว่า รออีก 20 นาทีได้มั้ย ป้าบอกว่า ได้ แค่เรารู้ว่านานเท่าไร....แล้วเราก็ควักอาหารกลางวัน ขึ้นมากินกัน คราวนี้ เป็นโดนัท อันใหญ่มซื้อมาจากร้านค้า แถวๆ Casa Liz อันละ 2.5 คอร์โดบา มันถูกเหลือเชื่อ ถ้าเป็นกทม. น่าจะ 10 บาท😉😉😉😉
ตามด้วยน้ำส้มคั้น กับแอ๊ปเปิ้ล พอกินเสร็จแม่บ้านก็มา 😥😥😥😥😥
เธอเดินนำหน้า ย้อนไปทางเดิมที่เราไปสำรวจมาแล้ว แต่ไปแค่ครึ่งทาง ด้านหน้ามีป้าย Furniture....มีคนเช่ารายเดือน อยู่เป็นครอบครัวใหญ่ ท่าทางเป็นมิตร แต่คุยกันคนละภาษา😁😁😁😁เราเข้าไปในห้อง ดูดีทีเดียว แต่น้ำไม่ไหล และเน็ตไม่มีสัญญาณ ลุงออกไปใช้เน็ต ที่โรงแรมใหญ่ ป้าขอนอนก่อน แต่นอนได้ครึ่งชั่วโมง ก็ตามลุงออกไป เพราะร้อน😣😥😥😥😣ไปนั่งใช้เน็ตกับลุง ดีบ้าง หลุดบ้าง ลุงมารุมกินโต๊ะ จนต้องหาที่สว่างๆ คนอื่นๆ ไม่เห็นมีใครเดือดร้อน แม้แต่ลุง มันก็ไม่ตอม😣😣😣😣😣เน็ตแรงหลัง 16.00 น. เราต้องรีบไปเที่ยวก่อนค่ำ😐😐😐😐มีเด็กผู้ชาย ตัวขาวๆ บางๆ มาเล่นกับป้า อยู่พักหนึ่ง แม่ก็เดินมาตาม ก่อนที่เราจะออกไปเที่ยวกัน....
(ยังมีต่อ)
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น