สวัสดีคะนี้เป็นกระทู้เเรกของเรา ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนเลยว่า จขกท. ได้เลิกกับ ผชคนนี้มาได้สักระยะนึงเเล้ว ขอเล่าย้อนกับไปเมื่อช่วงกลางเดือนเมษายนปี58 ขอแทนชื่อ ผช คนนี้ว่า Y
Yได้เข้ามาจีบเราแล้วก็พัฒนาความสัมพันธ์กันมาเรื่อยๆ เรา 2คนอยู่ไกลกันไม่ได้อยู่ใกล้กันเหมือนคู่รักคนอื่นๆ ไม่ค่อยได้มีเวลาคุยกัน เพราะ Y เป็น นรจ ช่วงเเรกๆที่ Y เข้า รร ไปฝึก วันทั้งวันได้คุยกันแค่ 2นาที หรือบางวันก็ไม่ได้คุยกันเลย เเบบนี้เกือบๆตลอด 1ปีที่ Y เข้า รร ไปฝึก ระยะเวลา นั้น เราก็มีมาเจอกันบ้าง เจอกันส่วนมากที่บ้านของ จขกท เราทั้งคู่คบกันแบบ พ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายรู้ ไปมาหากันทุกครั้งที่มีเวลาว่าง เราเรียนอยู่เชียงใหม่ Yเป็น นรจอยู่ ชลบุรี เราไปมาหากันอยู่แบบนี้ตลอดระยะเวลาที่คบกัน ทุกๆอย่างเหมือนจะไปได้ด้วยดีแล้วก็มีอยู่ช่วงนึง ที่มีคนมาบอกว่า Yไปมีอะไรกับ ผญ คนอื่น เราโกด Y มาก แต่+ด้วยเราเป็นคนใจอ่อน Y ขอโทษและขอโอกาสอีกครั้งเราก็ให้อภัย และหลังจากนั้นตลอดระยะเวลาที่คบกัน Y ก็แอบคุยกับ ผญ คนอื่นมาเรื่อยๆ บางครั้งเราจับได้บ้าง Yก็ขอโทษและเราก็ให้อภัยเหมือนเดิม เพราะคำว่ารัก แล้วทุกอย่างก็ผ่านไปช่วงเดือน กพ 59 ช่วงนั้นเป็นช่วงฝึกภาคทะเลของ นรจ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เรายุ่งเเละวุ่นวายกับการเรียนมาก แต่เราก็ต้องยอมทิ้งทุกอย่างไว้ตรงนั้นก่อนเพราะอยากไปเจอ Y ไปให้กำลังใจ Y ก่อน Y ไปภาคทะเลยอมนั่งรถจากเชียงใหม่ไปกรุงเทพ แล้วต่อรถจากกรุงเทพไปสัตหีบเพียงเพราะคำว่าอยากเจออยากกอดอยากให้กำลังใจ วันแรกที่ Y ไปภาคทะเล เราก็แอบนอนร้องไห้น้ำตาไหลเพราะว่าคิดถึง ขอเข้ากลุ่มทุกๆอย่างที่เกี่ยวกับ นรจ หรือแฟนนรจ (พูดแล้วก็คิดถึงกลุ่ม คนรอของนักเรียนจ่าทหารเรือ 😂) เพียงเพราะอยากรู้ความเป็นอยู่ของ Y ว่าจะเป็นยังใงบ้าง สบายดีไหม แอ็ดเฟสครูฝึกเพราะว่าเผื่อจะได้เห็นรูปของ Y บ้าง แต่ก็ไม่มีวี่เเวว นอนร้องไห้อยู่แบบนั้น อาทิตย์นึงก็ยังไม่มีเบอร์แปลกโทรเข้ามา (บางครั้งก็แอบคิดในใจ สงสัยคงลืมGuไปละ 5555) แอบโกรธ y ที่ไม่โทรมาหา ระก็มีอยู่วันนึงมีเบอร์แปลกโทรเข้า รู้แล้วว่าต้องเป็น y แน่ๆ ในใจก็แอบโกรธ พอรับสายได้ยินเสียงนางน้ำตาก็ไหลออกมา จากที่คิดในใจโทรมาจะบ่นให้หูชาเลย กับกลายเป็นน้ำตาไหลแล้วพูดอะไรไม่ออกเลย พอผ่านช่วงภาคทะเลไป เราก็มีปัญหากันบ่อยขึ้น มีเรื่อง ผญ บ้าง จับได้บ้าง จนเราจะเลิกกันไปแล้วรอบนึง แต่แม่ y ได้มาบอกให้เราคุยและปรับความเข้าใจกันส้ะใหม่ แล้วก็เหมือนเดิมเราให้โอกาสเหมือนทุกๆครั้งที่ผ่านมา แต่ก็ยังมีทะเลาะกันบ้าง เรารับรู้ได้ถึงความเปลี่ยนไปของ y จนมาถึงช่วงเกือบๆสิ้นเดือน เมษา 59 ที่เราไปหา y ที่บ้านเขาครั้งสุดท้าย เหมือนมันจะเป็นรางบอกเราจิงๆว่าครั้งสุดท้าย ครั้งนั้นเป็นครั้งที่มีความสุขมาก ไปเที่ยวด้วยกัน ไปนั่งริมทะเลด้วยกัน นอนอยู่ในอ้อมกอดกันและกัน ตื่นเช้ามาช่วยกันทำกับข้าว กินข้าวด้วยกัน เล่นน้ำทะเลด้วยกัน ตื่นเช้ามาเจอน่ากันเป็นคนแรก ไปนั่งเฝ้าY เล่นฟุตบอลทั้งๆที่ตัวเราหิวข้าวมาก ง่วงนอนมากแต่เราก็ยินดีที่จะไปโดยที่Yไม่ได้บังคับ มันเป็นช่วงที่มีความสุขมาก จนมาถึงช่วงวันที่ 14 พ.ค 59 Y ขอไปนั่งชิวกับเพื่อน นรจ ที่ริมทะเล เรายอมรับว่าวันนั้นเราน้อยใจมาก Y ให้ความสำคัญกับเพื่อนมาก ปล่อยให้เราอยู่คนเดียว Yหายไปนานมาก รหัสเฟสก็เปลี่ยน แล้วบอกเราว่าเฟสเข้าไม่ได้ แต่ด้วยความเซนของผญ รู้แน่ๆว่า Y ต้องแอบคุยกับ ผญ คนอื่น เราส่งสติ้กเกอร์ไปเสียงแชทยังสั่น จนถึงค่ำๆ Y ก็โทรมาหาเรา เราก็โวยวายใส่ ด้วยความเพราะโมโหด้วย เป็นห่วงด้วย แล้วเราก็ทะเลาะกัน วันที่15 จขกท มีกิจกรรมที่มหาวิทยาลัย ใช้โทรศัพท์ไม่ได้ แต่ตอนเช้าเราก็ยังคุยกันปกติเฟสบุ้คY ก้เข้าได้แล้ว พอตกตอนเย็นเฟสบุ้คของ Y เปลี่ยนรหัสเราเข้าไม่ได้ สถานะเฟสบุ้ค Y เอาออก รูปปกที่เคยเป็นรูปคู่กันก็เปลี้ยน แต่บังเอิญว่าเรามีวิธีเข้าเฟสบุ้ค Y ได้ จนได้รํความจิงว่า Y แอบคุยกับ ผญ คนอื่นอีกหลายๆคน จนสุดท้ายก็ไปจบอยู่ที่ ผญ คนนึง เขาตั้งสถานะคบกัน เวลานั้นเราไม่ถามเหตุผลอะไรสักคำ เราเลือกที่จะรู้ทุกอย่างแล้วหายไปเองดีกว่า เวลานั้นเรากินไม่ได้นอนไม่หลับ จุก สตั้น ร้องไห้ไม่ออก เคยโทษตัวเองเหมือนกันว่าเราคงดูแลเขาไม่ดีหรือเปล่า เรางี้เง่าไปใช่ไหม พยายามนึกว่าเราบกพร่องอะไรเขาถึงทำกับเราแบบนี้ ผ่านอะไรหลายๆอย่างมาด้วยกัน กอดกันร้องไห้ก็เคย โทรคุยกันแล้วร้องไห้ก็เคย คิดว่ายังมีอีกหลายๆอย่างเรายังไม่ได้ทำด้วยกันเลยทำไมทิ้งไปไวจัง นี้ใช่ไหมคนที่เรารอเขา พอระยะเวลามันผ่านมาอะไรหลายๆอย่างมันก็ได้ตอบคำถามที่เราถามมามากเหมือนกัน ต่อให้เราจะทำดีแทบตายขนาดไหน รักเขาเท่าไหร่ ทุ่มเทขนาดไหน คนที่มันหมดใจยังใงก็ไปอยู่ดี ..................
(เริ่มต้นชีวิตใหม่เเล้ว ก็อย่ามายุ่งกับเราได้แล้วนะ ทะเลาะกับเขาอย่ามาคิดถึงเรา )
#จบกันไปไม่ดี #วันนี้ขออโหสิกรรมทุกอย่างที่เคยทำร่วมกันให้ ทั้ง ผญ และ ผช
เรายังไม่ใช่ หรือเขายังไม่พอกันแน่ ?
Yได้เข้ามาจีบเราแล้วก็พัฒนาความสัมพันธ์กันมาเรื่อยๆ เรา 2คนอยู่ไกลกันไม่ได้อยู่ใกล้กันเหมือนคู่รักคนอื่นๆ ไม่ค่อยได้มีเวลาคุยกัน เพราะ Y เป็น นรจ ช่วงเเรกๆที่ Y เข้า รร ไปฝึก วันทั้งวันได้คุยกันแค่ 2นาที หรือบางวันก็ไม่ได้คุยกันเลย เเบบนี้เกือบๆตลอด 1ปีที่ Y เข้า รร ไปฝึก ระยะเวลา นั้น เราก็มีมาเจอกันบ้าง เจอกันส่วนมากที่บ้านของ จขกท เราทั้งคู่คบกันแบบ พ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายรู้ ไปมาหากันทุกครั้งที่มีเวลาว่าง เราเรียนอยู่เชียงใหม่ Yเป็น นรจอยู่ ชลบุรี เราไปมาหากันอยู่แบบนี้ตลอดระยะเวลาที่คบกัน ทุกๆอย่างเหมือนจะไปได้ด้วยดีแล้วก็มีอยู่ช่วงนึง ที่มีคนมาบอกว่า Yไปมีอะไรกับ ผญ คนอื่น เราโกด Y มาก แต่+ด้วยเราเป็นคนใจอ่อน Y ขอโทษและขอโอกาสอีกครั้งเราก็ให้อภัย และหลังจากนั้นตลอดระยะเวลาที่คบกัน Y ก็แอบคุยกับ ผญ คนอื่นมาเรื่อยๆ บางครั้งเราจับได้บ้าง Yก็ขอโทษและเราก็ให้อภัยเหมือนเดิม เพราะคำว่ารัก แล้วทุกอย่างก็ผ่านไปช่วงเดือน กพ 59 ช่วงนั้นเป็นช่วงฝึกภาคทะเลของ นรจ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เรายุ่งเเละวุ่นวายกับการเรียนมาก แต่เราก็ต้องยอมทิ้งทุกอย่างไว้ตรงนั้นก่อนเพราะอยากไปเจอ Y ไปให้กำลังใจ Y ก่อน Y ไปภาคทะเลยอมนั่งรถจากเชียงใหม่ไปกรุงเทพ แล้วต่อรถจากกรุงเทพไปสัตหีบเพียงเพราะคำว่าอยากเจออยากกอดอยากให้กำลังใจ วันแรกที่ Y ไปภาคทะเล เราก็แอบนอนร้องไห้น้ำตาไหลเพราะว่าคิดถึง ขอเข้ากลุ่มทุกๆอย่างที่เกี่ยวกับ นรจ หรือแฟนนรจ (พูดแล้วก็คิดถึงกลุ่ม คนรอของนักเรียนจ่าทหารเรือ 😂) เพียงเพราะอยากรู้ความเป็นอยู่ของ Y ว่าจะเป็นยังใงบ้าง สบายดีไหม แอ็ดเฟสครูฝึกเพราะว่าเผื่อจะได้เห็นรูปของ Y บ้าง แต่ก็ไม่มีวี่เเวว นอนร้องไห้อยู่แบบนั้น อาทิตย์นึงก็ยังไม่มีเบอร์แปลกโทรเข้ามา (บางครั้งก็แอบคิดในใจ สงสัยคงลืมGuไปละ 5555) แอบโกรธ y ที่ไม่โทรมาหา ระก็มีอยู่วันนึงมีเบอร์แปลกโทรเข้า รู้แล้วว่าต้องเป็น y แน่ๆ ในใจก็แอบโกรธ พอรับสายได้ยินเสียงนางน้ำตาก็ไหลออกมา จากที่คิดในใจโทรมาจะบ่นให้หูชาเลย กับกลายเป็นน้ำตาไหลแล้วพูดอะไรไม่ออกเลย พอผ่านช่วงภาคทะเลไป เราก็มีปัญหากันบ่อยขึ้น มีเรื่อง ผญ บ้าง จับได้บ้าง จนเราจะเลิกกันไปแล้วรอบนึง แต่แม่ y ได้มาบอกให้เราคุยและปรับความเข้าใจกันส้ะใหม่ แล้วก็เหมือนเดิมเราให้โอกาสเหมือนทุกๆครั้งที่ผ่านมา แต่ก็ยังมีทะเลาะกันบ้าง เรารับรู้ได้ถึงความเปลี่ยนไปของ y จนมาถึงช่วงเกือบๆสิ้นเดือน เมษา 59 ที่เราไปหา y ที่บ้านเขาครั้งสุดท้าย เหมือนมันจะเป็นรางบอกเราจิงๆว่าครั้งสุดท้าย ครั้งนั้นเป็นครั้งที่มีความสุขมาก ไปเที่ยวด้วยกัน ไปนั่งริมทะเลด้วยกัน นอนอยู่ในอ้อมกอดกันและกัน ตื่นเช้ามาช่วยกันทำกับข้าว กินข้าวด้วยกัน เล่นน้ำทะเลด้วยกัน ตื่นเช้ามาเจอน่ากันเป็นคนแรก ไปนั่งเฝ้าY เล่นฟุตบอลทั้งๆที่ตัวเราหิวข้าวมาก ง่วงนอนมากแต่เราก็ยินดีที่จะไปโดยที่Yไม่ได้บังคับ มันเป็นช่วงที่มีความสุขมาก จนมาถึงช่วงวันที่ 14 พ.ค 59 Y ขอไปนั่งชิวกับเพื่อน นรจ ที่ริมทะเล เรายอมรับว่าวันนั้นเราน้อยใจมาก Y ให้ความสำคัญกับเพื่อนมาก ปล่อยให้เราอยู่คนเดียว Yหายไปนานมาก รหัสเฟสก็เปลี่ยน แล้วบอกเราว่าเฟสเข้าไม่ได้ แต่ด้วยความเซนของผญ รู้แน่ๆว่า Y ต้องแอบคุยกับ ผญ คนอื่น เราส่งสติ้กเกอร์ไปเสียงแชทยังสั่น จนถึงค่ำๆ Y ก็โทรมาหาเรา เราก็โวยวายใส่ ด้วยความเพราะโมโหด้วย เป็นห่วงด้วย แล้วเราก็ทะเลาะกัน วันที่15 จขกท มีกิจกรรมที่มหาวิทยาลัย ใช้โทรศัพท์ไม่ได้ แต่ตอนเช้าเราก็ยังคุยกันปกติเฟสบุ้คY ก้เข้าได้แล้ว พอตกตอนเย็นเฟสบุ้คของ Y เปลี่ยนรหัสเราเข้าไม่ได้ สถานะเฟสบุ้ค Y เอาออก รูปปกที่เคยเป็นรูปคู่กันก็เปลี้ยน แต่บังเอิญว่าเรามีวิธีเข้าเฟสบุ้ค Y ได้ จนได้รํความจิงว่า Y แอบคุยกับ ผญ คนอื่นอีกหลายๆคน จนสุดท้ายก็ไปจบอยู่ที่ ผญ คนนึง เขาตั้งสถานะคบกัน เวลานั้นเราไม่ถามเหตุผลอะไรสักคำ เราเลือกที่จะรู้ทุกอย่างแล้วหายไปเองดีกว่า เวลานั้นเรากินไม่ได้นอนไม่หลับ จุก สตั้น ร้องไห้ไม่ออก เคยโทษตัวเองเหมือนกันว่าเราคงดูแลเขาไม่ดีหรือเปล่า เรางี้เง่าไปใช่ไหม พยายามนึกว่าเราบกพร่องอะไรเขาถึงทำกับเราแบบนี้ ผ่านอะไรหลายๆอย่างมาด้วยกัน กอดกันร้องไห้ก็เคย โทรคุยกันแล้วร้องไห้ก็เคย คิดว่ายังมีอีกหลายๆอย่างเรายังไม่ได้ทำด้วยกันเลยทำไมทิ้งไปไวจัง นี้ใช่ไหมคนที่เรารอเขา พอระยะเวลามันผ่านมาอะไรหลายๆอย่างมันก็ได้ตอบคำถามที่เราถามมามากเหมือนกัน ต่อให้เราจะทำดีแทบตายขนาดไหน รักเขาเท่าไหร่ ทุ่มเทขนาดไหน คนที่มันหมดใจยังใงก็ไปอยู่ดี ..................
(เริ่มต้นชีวิตใหม่เเล้ว ก็อย่ามายุ่งกับเราได้แล้วนะ ทะเลาะกับเขาอย่ามาคิดถึงเรา )
#จบกันไปไม่ดี #วันนี้ขออโหสิกรรมทุกอย่างที่เคยทำร่วมกันให้ ทั้ง ผญ และ ผช