ย้อนกลับไปเมื่อปี 59 เราเจอ ผญ คนหนึ่ง เค้าเปนคนที่น่ารักมาก หลังจากที่เราเจอกันเราก็ได้คุยกันมาตลอดจนได้คบกันเป็นแฟนตลอดเวลาที่คบกันมันก็มีความสุขมาตลอดไม่ค่อยทะเลาะกันหรือจะเรียกได้ว่าไม่ทะเลาะกันเลย จนมาวันนึงเราอยู่ดีๆก้อกับไปติดเพื่อนมากเพื่อนชวนไปไหนก็ไป บ้านไม่กลับ แต่บอกก่อนนะว่าทำงานปกติเพียงแต่ไม่กลับบ้าน และ เที่ยวไปกับเพื่อนสะส่วนใหญ่ และจนสุดท้ายไปมั่วสุมเสพยา ช่วงนั้นจำได้ว่าหาซื้อยาได้ง่ายมาก ติดยา ติดเพื่อนงอมแงม แฟนจากที่เคยสนใจใส่ใจทุกอย่างเริ่มห่างๆกันออกไป และเลิกกันไปในที่สุด จนมาวันนึงเรารู้สึกว่าชีวิตเราตกต่ำมากๆจนถึงมากที่สุด เลยไปหาหมอที่ รพ.มนารมย์ ซึ่งเปน รพ.เกี่ยวกับจิตเวช เราก้าวขาเข้าไปรักษาอาการที่เราติดยาจนประสาทหลอน และในที่สุดเราก้อเลิกยาได้ และได้เจอกับ ผญ คนใหม่ เค้าเปนคนที่ดีคนนึงดูแลทุกอย่าง แต่มันก็ไม่เป็นไปตามอย่างนั้น เรากลับไปหาแฟนคนเก่าตลอดระยะเวลา 4 ปี ที่ผ่านมาเราคบกับคนใหม่ ไปพร้อมกับคนเก่า คนเก่าเค้าก้อยอมมาตลอดระยะเวลา4ปีซึ่งถ้าถามว่าเรารักใครมากกว่ากันแน่นอนอยู่แล้วเราตอบได้เลยว่ารักคนเก่ามากก เราเลิกกันทั้งๆที่เรายังรักกันมาก แต่คนใหม่เค้าก็ไม่ได้ผิดอะไร ตอนนี้คือจะด่าว่าเหนแก่ตัวหรืออะไรก็ได้ และล่าสุดแฟนเก่าที่เราแอบคบมา4ปี เค้าตัดสินใจกลับไปอยุ่บ้านเค้าที่ระนอง ที่เค้าตัดสินใจเพราะว่า เค้าไม่อยากอยู่แบบนี้ 3 คน คือตอนที่เค้ากลับไปบ้าน เราแทบจะกินข้าวไม่ได้ นอนไม่หลับ นอนร้องไห้บ้าง แบบนี้เราควรทำอย่างไรได้บ้าง เพราะเค้าก็บอกเราเสมอว่าถ้าเราไม่มีใคร กลับไปหาเค้าได้ตลอด 😭😭😭😭😭😭
แบบนี้เรียกว่าอกหักได้ไหม? 😒