สวัสดีค่ะ คือตัวเราอยากเป็นนักแต่งการ์ตูน และอยากทำการ์ตูนลงเว็บWEBTOONน่ะค่ะ แต่เราเป็นคนที่วาดรูปห่วยมากกกT^T จึงอยากที่จะหาคนมาช่วยวาดรูปการ์ตูนให้หน่อย(แต่เนื้อเรื่องเราจะแต่งเองน่ะ) ใครที่อยากจะมาช่วยเราวาดรูปให้ทักมาทางID LINE:noktongtan นะค่ะ
เพราะเรื่องนี้เราจริงจังมาก ต้องการคนที่วาดรูปสวยๆ(ประมาณว่าชอบวาดเป็นชีวิตจิตใจ) และขยันวาดรูปเพื่อที่จะได้อัพการ์ตูนประมาณ1สัปดาห์ครั้งได้(ไม่ต้องกังวลนะค่ะว่าถ้าติดธุระแล้ววาดให้ไม่ได้ทางเราไม่กดดันขนาดนั้น) และเนื้อเรื่องที่เราแต่งจะออกไปประมาณแนวระทึกขวัญ มีเลือดสาดบ้าง นางเอกจะเป็นพวกยันเดเระนะค่ะ(มาสายทางเกมyandere simulator) จะมีมุมที่น่ารัก โรคจิต และสายเงียบ ถ้ากังวลว่าวาดแล้วแต่เนื้อเรื่องไม่โอเคก็เดี่ยวจะแต่งให้ดูในบางตอนนะค่ะ การวางคำพูด ช่องการ์ตูนเดี่ยวจะทำให้ค่ะ แค่วาดรูปก็พอ>/\<~ และถ้าจะมาช่วยทำแล้วขอเป็นคนที่ไม่หยุดวาด/เลิกไปกลางทางนะค่ะ ขอร้องละค่ะเราจริงจังกับเรื่องนี้มาก>^< พร้อมกับเป็นคนที่เก็บความลับเก่งด้วยในเรื่องของเนื้อเรื่องการ์ตูน(อันนี้ไม่ค่อยจริงจังเท่าไหร่แต่เผื่อกันไว้) คนที่มีความสามารถอย่างที่พูดมาก็มาช่วยหนูหน่อยนะค่ะ หากสนใจลองส่งรูปภาพมาให้ดูก่อนก็ได้ค่ะ ถ้าวาดรูปแล้วถูกใจหรือไม่ถูกใจเดี่ยวจะบอกไปทางไลค์ให้ค่ะ รับได้ทั้งวาดในกระดาษและวาดในคอม(ใจจริงอยากได้อันนี้มากกว่า)ทั้งสีและไม่สี เกณฑ์เราต้องการแค่วาดสวยหรือไม่สวยเท่านั้นค่ะ ส่วนตัวละครทางเราจะออกแบบให้เองค่ะ^_^
ตัวอย่างเนื้อเรื่อง(แต่งเป็นนิยายล่ะกัน สะดวกกว่าค่ะ)
"นี่เธอทำอะไรน่ะ!?"เสียงใสๆของรุ่นพี่ปี3ดังขึ้นท่ามกลางความตื่นตระหนกของฉัน...นิ่งเข้าไว้เราจะไม่มีทางจำนนให้แน่ อายาโนะพูดในใจพลางหันไปมองคนข้างหลังที่มีผมสีฟ้าดุจท้องทะเลลึกเหมือนกับดวงตาของเธอที่กำลังยืนกอดอกมองหน้าหาเรื่อง'มิกุ'
"รุ่นพี่มีอะไรกับหนูหรอค่ะ?"ยันจัง(อายาโนะ ไอชิ)พูดอย่างงงๆกับพฤติกรรมของคนตรงหน้า
"เธอคิดจะทำอะไรกับกระเป๋าของโคโคนะ จะขโมยอะไร!"
"หนูเปล่าขโมยน่ะค่ะ หนูแค่เอาบทละครมาให้เฉยๆ"
"น้องนิสัยไม่ดีจริงๆ คิดว่าพี่โง่มากรึไงกัน!?"มิกุพูดพลางเดินมากระชากแขนของยันจังอย่างแรงจนทำให้รุ่นน้องที่ไม่รู้ประสีประสาเซจนเกือบล้ม
"เธอมากับฉันเดี่ยวนี้!"
...............................................................................................................................................................................................................................................................................................
....................................................................................................
.................................................................................................................
"ฮือๆ หนูแค่เอาบทมาให้โคโคนะเฉยๆ อึก! ฮือๆหนูหวังดีนะค่ะ หนูแค่กลัว... ว่าพี่จะลืมเท่านั้นเลย ฮือๆ เก็บบทให้พี่เขาในกระเป๋าเท่านั้นเอง"ยันจังที่จู่ก็ร้องไห้คุกเข่าลงบนพื้นต่อหน้ามิกุที่กำลังสับสนว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้
นี่ฉันแกล้งเด็กจนร้องไห้เลยหรอเนี่ย มิกุคิดในใจ
"โอๆ พี่ขอโทษๆ..พี่ไม่ได้ตั้งใจให้น้องร้องให้พี่แค่คิดเยอะมากไปหน่อยขอโทาน่ะ^^:"มิกุนั้งคุกเข่าตามพลางเอื้อมมือไปกอดรุ่นน้องน่ารักที่ไม่รู้เท่าทันเหตุการณ์.....จะเรียกว่างั้นก็ไม่ได้สิ ตัวเราเองใส่อารมณ์มากไปหน่อย น้องเขาไม่ได้ผิดนี่
ยิ่งมิกุคิดแบบนี้แล้วในใจก็รู้สึกผิดอย่ามหันต
"ขอโทษๆๆ ขอโทษน้า พี่ผิดไปแล้ว หยุดร้องไห้ได้แล้วน้าาา"มิกุยิ่งพูดยิ่งกอดยันจังแน่นยิ่งขึ้น
"ฮือๆ หนู..หนูขอโทษนะค่ะ"ยันจังยังไม่หยุดร้องไห้และมิกุก้ยังคงกอดเธอไว้ไม่ปล่อย
"พะ..พี่จะให้อภัย อึก หนูไหมค่ะ?"ยันจังพูดไปด้วยร้องไห้ไปด้วยจนเกือบจะทำให้มิกุร้องไห้ไปตาม
"พี่ต้องให้อภัยอยู่แล้วและอีกอย่างก็เป็นความผิดของพี่เองที่ไม่ดูให้ดีก่อน"
"ฮือๆ พี่ค่ะ...หนูมีอะไรจะบอกหน่อยค่ะ"
"อะไรหรอจ้ะ?"
"ลาก่อนน่ะค่ะ(さようなら) รุ่นพี่"
เอ็ะ?!
ไม่ทันที่มิกุจะถามอะไร มือของรุ่นน้องสาวที่ปาดน้ำตาไปซักครู่นี้ก็ยกขึ้นสูงพลางสับไปตรงท้ายคอของคนที่กอดอยู่
พลัก!
ฟุบ
ยันจังยืนขึ้นยืดตัวอย่างสูงพลางมองคนที่สลบอยู่ตรงแทบเท้าของเธอ..........."รุ่นพี่ก็ไม่มีน้ำยาไปมากกว่านี้หรอก
"
by:pon
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
หากใครที่อ่านแล้ว แล้วอยากช่วยสามารถติดต่อได้ทางID LINE ที่อยู่บนข้างต้นได้เลยน่ะค่ะ จะขอบพระคุณเป็นอย่างสูงมากค่ะ^O^
หาคนวาดรูปแนวเลือดสาด(วาดแต่งการ์ตูนลงเว็บ)
เพราะเรื่องนี้เราจริงจังมาก ต้องการคนที่วาดรูปสวยๆ(ประมาณว่าชอบวาดเป็นชีวิตจิตใจ) และขยันวาดรูปเพื่อที่จะได้อัพการ์ตูนประมาณ1สัปดาห์ครั้งได้(ไม่ต้องกังวลนะค่ะว่าถ้าติดธุระแล้ววาดให้ไม่ได้ทางเราไม่กดดันขนาดนั้น) และเนื้อเรื่องที่เราแต่งจะออกไปประมาณแนวระทึกขวัญ มีเลือดสาดบ้าง นางเอกจะเป็นพวกยันเดเระนะค่ะ(มาสายทางเกมyandere simulator) จะมีมุมที่น่ารัก โรคจิต และสายเงียบ ถ้ากังวลว่าวาดแล้วแต่เนื้อเรื่องไม่โอเคก็เดี่ยวจะแต่งให้ดูในบางตอนนะค่ะ การวางคำพูด ช่องการ์ตูนเดี่ยวจะทำให้ค่ะ แค่วาดรูปก็พอ>/\<~ และถ้าจะมาช่วยทำแล้วขอเป็นคนที่ไม่หยุดวาด/เลิกไปกลางทางนะค่ะ ขอร้องละค่ะเราจริงจังกับเรื่องนี้มาก>^< พร้อมกับเป็นคนที่เก็บความลับเก่งด้วยในเรื่องของเนื้อเรื่องการ์ตูน(อันนี้ไม่ค่อยจริงจังเท่าไหร่แต่เผื่อกันไว้) คนที่มีความสามารถอย่างที่พูดมาก็มาช่วยหนูหน่อยนะค่ะ หากสนใจลองส่งรูปภาพมาให้ดูก่อนก็ได้ค่ะ ถ้าวาดรูปแล้วถูกใจหรือไม่ถูกใจเดี่ยวจะบอกไปทางไลค์ให้ค่ะ รับได้ทั้งวาดในกระดาษและวาดในคอม(ใจจริงอยากได้อันนี้มากกว่า)ทั้งสีและไม่สี เกณฑ์เราต้องการแค่วาดสวยหรือไม่สวยเท่านั้นค่ะ ส่วนตัวละครทางเราจะออกแบบให้เองค่ะ^_^
ตัวอย่างเนื้อเรื่อง(แต่งเป็นนิยายล่ะกัน สะดวกกว่าค่ะ)
"นี่เธอทำอะไรน่ะ!?"เสียงใสๆของรุ่นพี่ปี3ดังขึ้นท่ามกลางความตื่นตระหนกของฉัน...นิ่งเข้าไว้เราจะไม่มีทางจำนนให้แน่ อายาโนะพูดในใจพลางหันไปมองคนข้างหลังที่มีผมสีฟ้าดุจท้องทะเลลึกเหมือนกับดวงตาของเธอที่กำลังยืนกอดอกมองหน้าหาเรื่อง'มิกุ'
"รุ่นพี่มีอะไรกับหนูหรอค่ะ?"ยันจัง(อายาโนะ ไอชิ)พูดอย่างงงๆกับพฤติกรรมของคนตรงหน้า
"เธอคิดจะทำอะไรกับกระเป๋าของโคโคนะ จะขโมยอะไร!"
"หนูเปล่าขโมยน่ะค่ะ หนูแค่เอาบทละครมาให้เฉยๆ"
"น้องนิสัยไม่ดีจริงๆ คิดว่าพี่โง่มากรึไงกัน!?"มิกุพูดพลางเดินมากระชากแขนของยันจังอย่างแรงจนทำให้รุ่นน้องที่ไม่รู้ประสีประสาเซจนเกือบล้ม
"เธอมากับฉันเดี่ยวนี้!"
...............................................................................................................................................................................................................................................................................................
....................................................................................................
.................................................................................................................
"ฮือๆ หนูแค่เอาบทมาให้โคโคนะเฉยๆ อึก! ฮือๆหนูหวังดีนะค่ะ หนูแค่กลัว... ว่าพี่จะลืมเท่านั้นเลย ฮือๆ เก็บบทให้พี่เขาในกระเป๋าเท่านั้นเอง"ยันจังที่จู่ก็ร้องไห้คุกเข่าลงบนพื้นต่อหน้ามิกุที่กำลังสับสนว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้
นี่ฉันแกล้งเด็กจนร้องไห้เลยหรอเนี่ย มิกุคิดในใจ
"โอๆ พี่ขอโทษๆ..พี่ไม่ได้ตั้งใจให้น้องร้องให้พี่แค่คิดเยอะมากไปหน่อยขอโทาน่ะ^^:"มิกุนั้งคุกเข่าตามพลางเอื้อมมือไปกอดรุ่นน้องน่ารักที่ไม่รู้เท่าทันเหตุการณ์.....จะเรียกว่างั้นก็ไม่ได้สิ ตัวเราเองใส่อารมณ์มากไปหน่อย น้องเขาไม่ได้ผิดนี่
ยิ่งมิกุคิดแบบนี้แล้วในใจก็รู้สึกผิดอย่ามหันต
"ขอโทษๆๆ ขอโทษน้า พี่ผิดไปแล้ว หยุดร้องไห้ได้แล้วน้าาา"มิกุยิ่งพูดยิ่งกอดยันจังแน่นยิ่งขึ้น
"ฮือๆ หนู..หนูขอโทษนะค่ะ"ยันจังยังไม่หยุดร้องไห้และมิกุก้ยังคงกอดเธอไว้ไม่ปล่อย
"พะ..พี่จะให้อภัย อึก หนูไหมค่ะ?"ยันจังพูดไปด้วยร้องไห้ไปด้วยจนเกือบจะทำให้มิกุร้องไห้ไปตาม
"พี่ต้องให้อภัยอยู่แล้วและอีกอย่างก็เป็นความผิดของพี่เองที่ไม่ดูให้ดีก่อน"
"ฮือๆ พี่ค่ะ...หนูมีอะไรจะบอกหน่อยค่ะ"
"อะไรหรอจ้ะ?"
"ลาก่อนน่ะค่ะ(さようなら) รุ่นพี่"
เอ็ะ?!
ไม่ทันที่มิกุจะถามอะไร มือของรุ่นน้องสาวที่ปาดน้ำตาไปซักครู่นี้ก็ยกขึ้นสูงพลางสับไปตรงท้ายคอของคนที่กอดอยู่
พลัก!
ฟุบ
ยันจังยืนขึ้นยืดตัวอย่างสูงพลางมองคนที่สลบอยู่ตรงแทบเท้าของเธอ..........."รุ่นพี่ก็ไม่มีน้ำยาไปมากกว่านี้หรอก
by:pon
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
หากใครที่อ่านแล้ว แล้วอยากช่วยสามารถติดต่อได้ทางID LINE ที่อยู่บนข้างต้นได้เลยน่ะค่ะ จะขอบพระคุณเป็นอย่างสูงมากค่ะ^O^