ขอคำปรึกษาหน่อยคะ
เราคบกันกับแฟนมาก็เกือบจะ3ปีกว่าๆแล้วคะ
แฟนเราเขาเป็นคนประเภทพูดไม่ค่อยเพราะ ขี้เก็ก แบบว่าไม่ค่อยหวานอะไร
ไม่ว่าจะวันครบ วันเกิด เทศกาลอะไรต่างก็ช่าง เขาจะไม่มีคำพูดหรือวันพิเศษอะไร
ตอนคบกันแรกๆเราก็ยังปรับตัวไม่ค่อยได้ ด้วยคำพูดที่ขวานผ่าซาก และเขาเป็นคนไม่หวาน
พูดไม่ค่อยเพราะและไม่ค่อยใส่ใจเรา จนเพื่อนบางคนไม่ชอบแฟนเรา เพื่อนบอกว่าแฟนเราทำไมโหดจัง
เราก็หวั่นๆกับคำพูดของเพื่อนๆและคนรอบข้าง พอคบกันไปเรื่อยๆประมาณ4เดือนเราก็เริ่มเข้าใจ เริ่มปรับตัวเข้ากับเขาได้
ทั้งๆที่ความจริงเราเป็นคนอารมณ์รุนแรงเหมือนกันทั้งคู่ และเกิดวันเดียวกัน กรุ๊ปเลือดเดียวกัน นิสัยก็ขี้น้อยใจเหมือนกัน
จึงมีการทะเลาะกันบ่อยๆด้วยความที่ไม่ค่อยเข้าใจกัน เช่น เราเป็นคนขี้น้อยใจเลยอยากให้แฟนง้อบ้างเอาใจบ้าง แต่ไม่เลย เขาไม่ง้อ แถมงอนเรากลับคืนอีกต่างหาก ทำให้บางครั้งเราทะเลาะกันบ่อยเรื่องไร้สาระ แต่เราก็เริ่มชินแล้วเพราะเขาเป็นนิสัยแบบนี้ เราก็ทำความเข้าใจชีวิตความรักก็เริ่มไปได้ดี
เขาพาเราไปทำความรูจักกับครอบครัวเขาเราเลยกลายเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเขาไปเลย เวลามีงานอะไรเราก็จะไปร่วมด้วยช่วยกัน คนในครอบครัวเขาป่วยเราก็พากันไปเยี่ยมไปดูแล เขาบอกว่าเราเป็นผู้หญิงคนแรกที่เขาพาไปที่บ้าน แต่ก็ไม่ใช่ผู้หญิงคนแรกที่เขาเคยมีอะไรด้วย เขาก็บอกทุกสิ่งทุกอย่างมาตรงๆว่าเขาเคยมีอะไรกับผู้หญิงแค่1คน เราก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเรื่องมันผ่านมานานแล้วมันเป็นอดีต แฟนเราเขาเป็นคนที่ค่อนข้างขาดความอบอุ่นนะคะคือว่าเขาอาศัยอยู่กับพ่อแม่เลี้ยง ส่วนพ่อแม่จริงๆไม่รู้อยู่ที่ไหนเพราะตั้งแต่เขาจำความได้เขาอยู่กับปู่กับย่าพอย่าเสียชีวิต ปู่ก็นำเขามาให้เพื่อนของปู่ซึ่งเพื่อนของปู่ไม่มีลูกชายมีแต่ผู้หญิง3คนจึงรับเป็นลูกบุญธรรมจนถึงปัจจุบันคะ ด้วยความที่ว่าเขาเป็นแค่ลูกเลี้ยงเวลาอยากได้อะไรก็ต้องหาซื้อเอง เขาถูกสอนมาแบบนั้นให้ช่วยเหลือตัวเองจนจบม.3เขาก็เขาเรียนที่ร.ร.แห่งหนึ่งและกู้กยศ.เขาจึงได้ออกมาจากบ้านมาสมัครงานพาสทามทำที่โลตัสตอนนั้นเขาก็อยู่ปวส.1 แล้ว เขาออกมาอาศัยอยู่กับอาจารย์ แล้วบ้านพักอาจารย์ไกลจากที่ทำงาน เขาจึงได้ออกมาอาศัยอยู่กับเรา ส่วนตัวเราเป็นต่างอำเภอแต่เรามาเรียนไกลบ้านจึงเช่าห้องอยู่แฟนเลยมาพักด้วย เลิกเรียนแฟนก็ไปทำงานกลับบ้านดึกเพราะแค่เงินกยศ.ไม่พอแฟนต้องทำงานด้วย ส่วนตัวเราจะทำงานเฉพาะช่วงปิดเทอมยาวเท่านั้น เราก็อยู่ด้วยกันมา มันก็เริ่มทำให้เรารู้จักเขามากขึ้นยิ่งกว่าเดิม ภาพรวมลึกๆเขาเป็นคนปากร้ายนะ แต่ใจดีนะแล้วเขาก็รักจริง
เป็นผู้ชายปากจัดนะ บางคำพูดก็ทำร้ายจิตใจเรา แต่ที่เราอยู่ได้เพราะเขารักเราจริงๆเนี่ยแหละ พอนานวันเข้า เลิกเรียนมาทำงานกลับบ้านมาเขาก็นอนเล่นโทรศัพท์ ไม่ค่อยมีเวลาคุยกันเพราะอยู่วิลัยก็ไม่คุยกันแค่กลับบ้านพร้อมกัน เป็นอย่างนี่มาเกือบปี เราเลยรู้สึกน้อยใจ มีช่วงนึงที่มีคนมาจีบเราแต่เป็นรุ่นน้องนะเขามาขอเบอร์เราเราเลยให้ไป เราผิดเองที่ไม่ภัคดี เราคุยกับรุ่นน้องคนนั้นได้2วัน แฟนเราจับได้เราก็เลิกแล้วขอโทษเขา เขาก็โกรธและโมโหมาก ขับรถออกไปข้างนอกจนรถล้มแต่คนไม่เป็นอะไรนะคะ แต่รถพังนิดหน่อย เราก็เสียใจที่เราทำตัวแบบนี้เราผิดเองเขากลับมาสภาพก็เหมือนคนไปกินเหล้ามาคะ เราก็พยุงเขาเข้ามาเปลี่ยนเื้อผ้าและเช็ดตัวให้เขา จนรุ่งเช้าเราก็ขอโทษเขาเขาก็ให้อภัยหลังจากนั้นเราก็ไม่เคยทำเรื่องเหล่านั้นอีกเลยเราก็ไม่ใช่คนหน้าตาดีอะไรมาก แต่ผู้ชายชอบมาจีบมาแซวเราเยอะ บางครั้งก็เลยมีหึงหวงกันบ้างทั้งคู่ ต่อมาเราก็ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันตามปกติแต่ไม่ค่อยหวานอะไรเพราะตั้งแต่คบกันมาตอนแรกเขาก็ไม่หวานไม่เติมอะไรอยู่แล้วและไม่ค่อยได้ไปเที่ยวด้วยกันที่ไหนสักทีแต่เราก็ยังรักและดูแลกันเหมือนเดิม ส่วนมากเราเป็นฝ่ายดูแลเขามากกว่าเพราะเราไม่ได้ทำงานเขาทั้งเรียนทั้งทำงานเราก็รับผิดชอบเรื่องกับข้าวเรื่องงานบ้านตามปกติ เรายังไม่ได้แต่งงานกันนะคะแต่ที่บ้านทั้ง2ฝ่ายก็รับรู้แล้ว เราเคยถามเขาว่าถ้าเรียนจบแล้วเมื่อไรจะแต่งงานกัน แฟนเราตอบว่าไม่รีบ ยังไม่จำเป็น เราก็น้อยใจนิดๆแต่ไม่เป็นไรเรารอได้เพราะคงอีกเกือบ10ปี เพราะเขาคงไม่อยากมีภาระอะไร และแล้วความรักของเราก็ไม่ได้สดใสเสมอไปแฟนเราได้เข้าเทียบโอนปวส.ไปที่มหาวิทยาลัยตอนนี้เขาก็อยู่ปี3แล้ว ตั้งแต่เขาไปเรียนที่มหาลัยและไปพักอยู่ที่นั้นเราสองคนก็ห่างไกลกันขึ้นนานๆทีแฟนจะมาหาเรา แต่กลับมาหาเราในแต่ละครังเขาไม่ค่อยเหมือนเดิม ปกติเขาก็ไม่ค่อยสนใจเราอยู่แล้วตั้งแต่คบกันแรกๆแล้วเวลาอยู่ด้วยกันเขาจะเล่นแต่โทรศัพท์เราเขาไปแกล้งไปหยอกเขาก็บอกมันไม่ใช่เวลาเล่นอะไรประมาณนี้ แล้วยิ่งเขาไปเรียนที่อื่นกลับมาเขาก็ยิ่งไม่ค่อยสนใจเราเข้าไปใหญ่ เราเลยเข้าfacebookเขาว่าเขาคุยกับใครบ้าง ปรากฏว่าเขาคุยกับผู้หญิงคนหนึ่งคุยกันมาได้สักพักแล้วตั้งแต่เข้าเข้ามหาลัยคุยกันทุกวัน เช้า สาย บ่าย เย็น ตี1 ตี2 มีโทรหากันด้วย แต่ยังดีที่เขาไม่ลบทิ้งยังเหลือให้เราอ่านพอเจ็บใจเรารู้สึกน้อยใจ ที่เขามีเวลาให้คนอื่นแต่ไม่มีเวลาให้เรา เราเลยไม่คุยกับเขา เราไม่โทรหา ลืมบอกไปว่าเราเป็นแฟนกับเขามา3ปีแต่ไม่เคยคุยกันทางโทรศัพท์นะคะ มีแค่ตอนแรกๆที่คุยทางโทรสัพท์แต่คุยไม่ถึง2นาที ส่วนมากคุยกันทางเฟส ขนาดมาอยู่ด้วยก็ยังไม่ค่อยคุยกันเลยคะ เพราะเขาให้เวลากับรถกับเพื่อนมากกว่าเรา เขาบอกว่าเขาอยู่กับเราทุกวันเลยไม่มีอะไรจะพูดและอยู่ด้วยกันทุกวันอยู่แล้วเลยไม่จำเป็นต้องให้เวลาอะไร เราก็น้อยใจคะแต่ไม่เป็นไร กลับมาที่ปัจจุบันก่อนคะ เขาคุยกับผู้หญิงคนนั้นดูจากลักษณะการคุยแล้วถูกใจกันมากเลยคะ เราน้อยใจมาก เลยไม่คุยไม่ทักเฟสเขาไป เพราะวันนั้นที่เขามาหาเราเขาไม่ยอมนอนเขานอนเกือบตี1 เพราะเขารออวยพรวันเกิดผู้หญิงคนนั้น ทั้งๆที่เราเป็นแฟนเขาแต่เขาไม่เคยมาอวยพรเลย แต่ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกันเขาถึงใส่ใจไม่ยอมหลับยอมนอนขนาดนี้ เราไม่รู้นะว่าถ้าใครได้อ่านเรื่องของเราแล้วจะรู้สึกว่าเรางี่เง่าหรือป่าวหรือคิดไปเอง แต่เรารักเขาคะ เราหวงเราถึงน้อยใจ เขาก็ไม่รู้ว่าเราน้อยใจ พอเขากลับมาหาเราอีกครั้งเราก็ไม่พูดไม่คุยกับเขา เขาก็เลยโพสต์เฟสบ่นให้เรา เราเห็นเราเลยคุยกับเขาตรงๆเลย ว่าเป็นอะไรทำไมถึงต้องโพสต์บนเฟสบุคด้วย มีอะไรก็พูดมาเลยอยากคบใครชอบใครก็พูดมา เราก็บ่นนิดหน่อย แต่เขาตอบกลับเรามาด้วยคำที่ไม่น่าฟังคะ เขาพูดว่า อ่ะ เป็นเ_ี้ย อะไร เรื่องมากเอาแต่ใจอะไรประมาณนี้ เราก็เลยพูดไปว่าเราหึงที่เขาคุยกับผู้หญิงคนอื่นเช้าเย็นเขาก็เงียบสักพัก แล้วพูดขึ้นมาว่า ถามกูยังว่ากุเป็นอะไรกับเขา เขาบอกแค่เพื่อน แล้วเขาก็ด่าว่าเรามโน ดราม่า คิดไปเอง แล้วเขาก็ไปขอโทษผู้หญิงคนนั้น คือเราไม่ได้ไปกล่าวหาผู้หญิงนะคะ แต่ผู้หญิงเขามาถามแฟนเราว่าแฟนเราเป็นอะไร แฟนเราก็ตอบไปว่า เรื่องนี้มันเกี่ยวกับเธอนิดหน่อย แต่เธอไม่ผิดนะ คนที่ผิดเป็นคนอื่น เราก็ยิ่งเสียใจคะ ที่เขาตามขอโทษตามง้อผู้หญิงคนนั้น แต่เราเป็นแฟนกลับไม่ง้อไม่สนใจ เราเสียใจมาก คืนนั้นฝนตกด้วยเราเลยขับรถจักยานออกไปข้างนอกตอนกลางคืนฝนก็ตกเราเสียใจ เราไม่รู้จะทำไง เขาก็โทรตามเรานะแต่เราไม่หลับ พอเราอารมณ์เย็นขึ้นเราก็กลับมา แต่เขาก็ไม่สนใจเราคะ เราตัวเปียก มอมแมมยืนร้องไห้ คิดๆตอนนั้นก็สมเพศตัวเองนะคะ เขาไม่แคร์ไม่สนใจเราเลย เขาพูดขึ้นมาว่า คิดถึงตอนนั้นที่เรานอกใจเขาแล้วเขาขับรถตากฝนออกไปเช่นกันแต่เราไม่ได้ตามไป เพราะเราไม่รู้จะตามไปที่ไหน รถก็ยังไม่มีข้างนอกก็มืดเราเลยรอเขาอยู่ที่ห้อง แฟนเราก็เหมือนซ้ำเติมเราคะว่าเราขับรถออกไปเอง เขาก็ไม่ง้อไม่สนใจเรา สรุปเราก็ต้องเป็นฝ่ายขอโทษเขา แต่เขาก็ไม่เหมือนเดิมนะคะ เขาก็ไม่สนใจเราอยู่ดี พอรุ่งเช้าเราตื่นขึ้นมาเราก็ขอโทษเขา ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เราทำไปเรา หึงหวงเขา และรักเขามาก ถึงน้อยใจ แต่ไม่คิดว่าเขาจะไม่สนใจและบอกว่าเรื่องเล็กๆไงสุดท้ายก็กลายเป็นเรื่องใหญ่
เราขอโทษเราไม่ได้ตั้งใจไม่คิดว่าจะโกรธเราก็อธิบายไป แต่เขาไม่พูดไม่สนใจเราคะ สักพักเขาก็ทักเรามาในเฟส คืออยู่ด้วยกันนะคะแต่เขาไม่คุยกับเราไม่สนใจไม่มองหน้าอะไรทั้งนั้น เขาทักเราทางข้อความ ว่า สิ่งที่เราพูดมันตรงข้ามกับการกระทำว่ะ พี่ไม่ได้เหมือนเดิมกับแกแล้ว ความรู้สึกพี่มันเปลี่ยนแล้ว แกรับได้ก็รับ ทนได้ก็ทน ทนไม่ได้ก็เลิกไปสิ แกทำตัวแกเอง พี่เคยบอกแกแล้ว พี่รักมากพี่ก็เกลียดมาก ต่อไปอย่ามาเรียกร้องอะไรจากพี่ เพราะพี่ไม่เหมือนเดิมแล้ว เราอ่านเสร็จเราเสียใจมากแต่เขาก็เฉยๆไม่คุยกับเรานะคะคุยแค่ในเฟส เราตอบเขาไปว่า ไม่เป็นไร เราทนได้
หลังจากนั้นเขาก็ไม่ตอบ เขาก็กลับไปเรียนไปพักที่นั้นเราก็อยู่ห้องเช่าคนเดียวตามปกติ เขาเปลี่ยนรหัสเฟส เปลี่ยนไลน์ ลบรูปออกจากโทรศัพท์และสั่งไม่ให้เรายุ่งคะ แต่เราคับข้องใจเลยพยายามค้นหารหัสเฟสเก่าๆที่เขาเคยตั้งๆไปๆมาๆเราล็อกอินเข้าได้ เราก็รีบอ่านรีบดู เขาก็คุยกับผู้หญิงคนนั้นคะ ก่อนหน้านั้นที่เขาจะกลับไปเขาก็โพสต์ด่าเรานะคะ ว่ากรรมตามสนอง ทำตัวเอง ไม่จำเป็นต้องแคร์ อะไรไประมาณนี้คะ
เขาก็คุยกับผู้หญิงคนนั้นมีวิดิโอหากันด้วยคะ มีนัดเจอ สารพัดผู้หญิงคนนั้นก็รู้นะคะว่าแฟนเรามีเราแล้วแต่เขาไม่สนใจ
ผู้หญิงบอกกับแฟนเราว่า เราชอบพี่ น่ารักดี เขาคุยกันดีมากคะ คุยทุกเรื่องของชีวิตแม้แต่เรื่องเราแฟนเราไม่เคยปกป้องเราเลยคะแถมนินทาเราให้ผู้หญิงอีกคนฟังว่าเรานิสัยไม่ดี เอาแต่ใจ งี่เง่าปัญญาอ่อน เราเสียใจมาก ไม่รู้จะทำไงดี พอแฟนเรารู้ตัวว่าเราเข้าเฟสเขา เขาก็รีบเปลี่ยนรหัสหนีเราไปอีกคะ คราวนี้เราเข้าไม่ได้แล้วคะ เรารู้แค่ว่า เขาบอกกับคนอื่นๆว่า เราผิด เรานิสัยไม่ดี ทำตัวเอง
แล้วเขาก็บอกกับเพื่อนเขาว่า เขาชอบผู้หญิงคนนั้นเขานิสัยดีเป็นตรงๆน่ารัก
เราเสียใจมากคะ ความจริงเขาคุยกันเยอะมากกว่านี้คะ ถึงขั้นนั้นเลยแต่เราไม่อยากพูดอะไรมากไปกว่านี้
ตอนนี้สถาะเรามันกลางๆคะ เขายังเป็นแฟนของเราเสมอ แต่เราคงไม่ใช่แฟนเขาคะ
เราไม่รู้จะทำตัวต่อไปยังไง เราทนได้นะจะไม่ให้เราไปยุ่งไปก้าวก่ายชีวิตเขาตามที่เขาสั่งไว้เราก็ทำได้ ขอแค่เขายังคบกับเรา
แต่สิ่งเดียวที่ทนไม่ได้คือ เห็นเขาไปกับคนอื่น
เราขอปรึกษาหน่อยคะ เราควรทำตัวยังไงคะ เขาจะรักก้ไม่รักจะทิ้งก็ไม่ทิ้งคะ
ขออภัยด้วยนะคะหากผิดพลาดประการใดไป ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ
เราควรทำยังไงหากคนรักของเรามีใจให้คนอืน
เราคบกันกับแฟนมาก็เกือบจะ3ปีกว่าๆแล้วคะ
แฟนเราเขาเป็นคนประเภทพูดไม่ค่อยเพราะ ขี้เก็ก แบบว่าไม่ค่อยหวานอะไร
ไม่ว่าจะวันครบ วันเกิด เทศกาลอะไรต่างก็ช่าง เขาจะไม่มีคำพูดหรือวันพิเศษอะไร
ตอนคบกันแรกๆเราก็ยังปรับตัวไม่ค่อยได้ ด้วยคำพูดที่ขวานผ่าซาก และเขาเป็นคนไม่หวาน
พูดไม่ค่อยเพราะและไม่ค่อยใส่ใจเรา จนเพื่อนบางคนไม่ชอบแฟนเรา เพื่อนบอกว่าแฟนเราทำไมโหดจัง
เราก็หวั่นๆกับคำพูดของเพื่อนๆและคนรอบข้าง พอคบกันไปเรื่อยๆประมาณ4เดือนเราก็เริ่มเข้าใจ เริ่มปรับตัวเข้ากับเขาได้
ทั้งๆที่ความจริงเราเป็นคนอารมณ์รุนแรงเหมือนกันทั้งคู่ และเกิดวันเดียวกัน กรุ๊ปเลือดเดียวกัน นิสัยก็ขี้น้อยใจเหมือนกัน
จึงมีการทะเลาะกันบ่อยๆด้วยความที่ไม่ค่อยเข้าใจกัน เช่น เราเป็นคนขี้น้อยใจเลยอยากให้แฟนง้อบ้างเอาใจบ้าง แต่ไม่เลย เขาไม่ง้อ แถมงอนเรากลับคืนอีกต่างหาก ทำให้บางครั้งเราทะเลาะกันบ่อยเรื่องไร้สาระ แต่เราก็เริ่มชินแล้วเพราะเขาเป็นนิสัยแบบนี้ เราก็ทำความเข้าใจชีวิตความรักก็เริ่มไปได้ดี
เขาพาเราไปทำความรูจักกับครอบครัวเขาเราเลยกลายเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเขาไปเลย เวลามีงานอะไรเราก็จะไปร่วมด้วยช่วยกัน คนในครอบครัวเขาป่วยเราก็พากันไปเยี่ยมไปดูแล เขาบอกว่าเราเป็นผู้หญิงคนแรกที่เขาพาไปที่บ้าน แต่ก็ไม่ใช่ผู้หญิงคนแรกที่เขาเคยมีอะไรด้วย เขาก็บอกทุกสิ่งทุกอย่างมาตรงๆว่าเขาเคยมีอะไรกับผู้หญิงแค่1คน เราก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเรื่องมันผ่านมานานแล้วมันเป็นอดีต แฟนเราเขาเป็นคนที่ค่อนข้างขาดความอบอุ่นนะคะคือว่าเขาอาศัยอยู่กับพ่อแม่เลี้ยง ส่วนพ่อแม่จริงๆไม่รู้อยู่ที่ไหนเพราะตั้งแต่เขาจำความได้เขาอยู่กับปู่กับย่าพอย่าเสียชีวิต ปู่ก็นำเขามาให้เพื่อนของปู่ซึ่งเพื่อนของปู่ไม่มีลูกชายมีแต่ผู้หญิง3คนจึงรับเป็นลูกบุญธรรมจนถึงปัจจุบันคะ ด้วยความที่ว่าเขาเป็นแค่ลูกเลี้ยงเวลาอยากได้อะไรก็ต้องหาซื้อเอง เขาถูกสอนมาแบบนั้นให้ช่วยเหลือตัวเองจนจบม.3เขาก็เขาเรียนที่ร.ร.แห่งหนึ่งและกู้กยศ.เขาจึงได้ออกมาจากบ้านมาสมัครงานพาสทามทำที่โลตัสตอนนั้นเขาก็อยู่ปวส.1 แล้ว เขาออกมาอาศัยอยู่กับอาจารย์ แล้วบ้านพักอาจารย์ไกลจากที่ทำงาน เขาจึงได้ออกมาอาศัยอยู่กับเรา ส่วนตัวเราเป็นต่างอำเภอแต่เรามาเรียนไกลบ้านจึงเช่าห้องอยู่แฟนเลยมาพักด้วย เลิกเรียนแฟนก็ไปทำงานกลับบ้านดึกเพราะแค่เงินกยศ.ไม่พอแฟนต้องทำงานด้วย ส่วนตัวเราจะทำงานเฉพาะช่วงปิดเทอมยาวเท่านั้น เราก็อยู่ด้วยกันมา มันก็เริ่มทำให้เรารู้จักเขามากขึ้นยิ่งกว่าเดิม ภาพรวมลึกๆเขาเป็นคนปากร้ายนะ แต่ใจดีนะแล้วเขาก็รักจริง
เป็นผู้ชายปากจัดนะ บางคำพูดก็ทำร้ายจิตใจเรา แต่ที่เราอยู่ได้เพราะเขารักเราจริงๆเนี่ยแหละ พอนานวันเข้า เลิกเรียนมาทำงานกลับบ้านมาเขาก็นอนเล่นโทรศัพท์ ไม่ค่อยมีเวลาคุยกันเพราะอยู่วิลัยก็ไม่คุยกันแค่กลับบ้านพร้อมกัน เป็นอย่างนี่มาเกือบปี เราเลยรู้สึกน้อยใจ มีช่วงนึงที่มีคนมาจีบเราแต่เป็นรุ่นน้องนะเขามาขอเบอร์เราเราเลยให้ไป เราผิดเองที่ไม่ภัคดี เราคุยกับรุ่นน้องคนนั้นได้2วัน แฟนเราจับได้เราก็เลิกแล้วขอโทษเขา เขาก็โกรธและโมโหมาก ขับรถออกไปข้างนอกจนรถล้มแต่คนไม่เป็นอะไรนะคะ แต่รถพังนิดหน่อย เราก็เสียใจที่เราทำตัวแบบนี้เราผิดเองเขากลับมาสภาพก็เหมือนคนไปกินเหล้ามาคะ เราก็พยุงเขาเข้ามาเปลี่ยนเื้อผ้าและเช็ดตัวให้เขา จนรุ่งเช้าเราก็ขอโทษเขาเขาก็ให้อภัยหลังจากนั้นเราก็ไม่เคยทำเรื่องเหล่านั้นอีกเลยเราก็ไม่ใช่คนหน้าตาดีอะไรมาก แต่ผู้ชายชอบมาจีบมาแซวเราเยอะ บางครั้งก็เลยมีหึงหวงกันบ้างทั้งคู่ ต่อมาเราก็ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันตามปกติแต่ไม่ค่อยหวานอะไรเพราะตั้งแต่คบกันมาตอนแรกเขาก็ไม่หวานไม่เติมอะไรอยู่แล้วและไม่ค่อยได้ไปเที่ยวด้วยกันที่ไหนสักทีแต่เราก็ยังรักและดูแลกันเหมือนเดิม ส่วนมากเราเป็นฝ่ายดูแลเขามากกว่าเพราะเราไม่ได้ทำงานเขาทั้งเรียนทั้งทำงานเราก็รับผิดชอบเรื่องกับข้าวเรื่องงานบ้านตามปกติ เรายังไม่ได้แต่งงานกันนะคะแต่ที่บ้านทั้ง2ฝ่ายก็รับรู้แล้ว เราเคยถามเขาว่าถ้าเรียนจบแล้วเมื่อไรจะแต่งงานกัน แฟนเราตอบว่าไม่รีบ ยังไม่จำเป็น เราก็น้อยใจนิดๆแต่ไม่เป็นไรเรารอได้เพราะคงอีกเกือบ10ปี เพราะเขาคงไม่อยากมีภาระอะไร และแล้วความรักของเราก็ไม่ได้สดใสเสมอไปแฟนเราได้เข้าเทียบโอนปวส.ไปที่มหาวิทยาลัยตอนนี้เขาก็อยู่ปี3แล้ว ตั้งแต่เขาไปเรียนที่มหาลัยและไปพักอยู่ที่นั้นเราสองคนก็ห่างไกลกันขึ้นนานๆทีแฟนจะมาหาเรา แต่กลับมาหาเราในแต่ละครังเขาไม่ค่อยเหมือนเดิม ปกติเขาก็ไม่ค่อยสนใจเราอยู่แล้วตั้งแต่คบกันแรกๆแล้วเวลาอยู่ด้วยกันเขาจะเล่นแต่โทรศัพท์เราเขาไปแกล้งไปหยอกเขาก็บอกมันไม่ใช่เวลาเล่นอะไรประมาณนี้ แล้วยิ่งเขาไปเรียนที่อื่นกลับมาเขาก็ยิ่งไม่ค่อยสนใจเราเข้าไปใหญ่ เราเลยเข้าfacebookเขาว่าเขาคุยกับใครบ้าง ปรากฏว่าเขาคุยกับผู้หญิงคนหนึ่งคุยกันมาได้สักพักแล้วตั้งแต่เข้าเข้ามหาลัยคุยกันทุกวัน เช้า สาย บ่าย เย็น ตี1 ตี2 มีโทรหากันด้วย แต่ยังดีที่เขาไม่ลบทิ้งยังเหลือให้เราอ่านพอเจ็บใจเรารู้สึกน้อยใจ ที่เขามีเวลาให้คนอื่นแต่ไม่มีเวลาให้เรา เราเลยไม่คุยกับเขา เราไม่โทรหา ลืมบอกไปว่าเราเป็นแฟนกับเขามา3ปีแต่ไม่เคยคุยกันทางโทรศัพท์นะคะ มีแค่ตอนแรกๆที่คุยทางโทรสัพท์แต่คุยไม่ถึง2นาที ส่วนมากคุยกันทางเฟส ขนาดมาอยู่ด้วยก็ยังไม่ค่อยคุยกันเลยคะ เพราะเขาให้เวลากับรถกับเพื่อนมากกว่าเรา เขาบอกว่าเขาอยู่กับเราทุกวันเลยไม่มีอะไรจะพูดและอยู่ด้วยกันทุกวันอยู่แล้วเลยไม่จำเป็นต้องให้เวลาอะไร เราก็น้อยใจคะแต่ไม่เป็นไร กลับมาที่ปัจจุบันก่อนคะ เขาคุยกับผู้หญิงคนนั้นดูจากลักษณะการคุยแล้วถูกใจกันมากเลยคะ เราน้อยใจมาก เลยไม่คุยไม่ทักเฟสเขาไป เพราะวันนั้นที่เขามาหาเราเขาไม่ยอมนอนเขานอนเกือบตี1 เพราะเขารออวยพรวันเกิดผู้หญิงคนนั้น ทั้งๆที่เราเป็นแฟนเขาแต่เขาไม่เคยมาอวยพรเลย แต่ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกันเขาถึงใส่ใจไม่ยอมหลับยอมนอนขนาดนี้ เราไม่รู้นะว่าถ้าใครได้อ่านเรื่องของเราแล้วจะรู้สึกว่าเรางี่เง่าหรือป่าวหรือคิดไปเอง แต่เรารักเขาคะ เราหวงเราถึงน้อยใจ เขาก็ไม่รู้ว่าเราน้อยใจ พอเขากลับมาหาเราอีกครั้งเราก็ไม่พูดไม่คุยกับเขา เขาก็เลยโพสต์เฟสบ่นให้เรา เราเห็นเราเลยคุยกับเขาตรงๆเลย ว่าเป็นอะไรทำไมถึงต้องโพสต์บนเฟสบุคด้วย มีอะไรก็พูดมาเลยอยากคบใครชอบใครก็พูดมา เราก็บ่นนิดหน่อย แต่เขาตอบกลับเรามาด้วยคำที่ไม่น่าฟังคะ เขาพูดว่า อ่ะ เป็นเ_ี้ย อะไร เรื่องมากเอาแต่ใจอะไรประมาณนี้ เราก็เลยพูดไปว่าเราหึงที่เขาคุยกับผู้หญิงคนอื่นเช้าเย็นเขาก็เงียบสักพัก แล้วพูดขึ้นมาว่า ถามกูยังว่ากุเป็นอะไรกับเขา เขาบอกแค่เพื่อน แล้วเขาก็ด่าว่าเรามโน ดราม่า คิดไปเอง แล้วเขาก็ไปขอโทษผู้หญิงคนนั้น คือเราไม่ได้ไปกล่าวหาผู้หญิงนะคะ แต่ผู้หญิงเขามาถามแฟนเราว่าแฟนเราเป็นอะไร แฟนเราก็ตอบไปว่า เรื่องนี้มันเกี่ยวกับเธอนิดหน่อย แต่เธอไม่ผิดนะ คนที่ผิดเป็นคนอื่น เราก็ยิ่งเสียใจคะ ที่เขาตามขอโทษตามง้อผู้หญิงคนนั้น แต่เราเป็นแฟนกลับไม่ง้อไม่สนใจ เราเสียใจมาก คืนนั้นฝนตกด้วยเราเลยขับรถจักยานออกไปข้างนอกตอนกลางคืนฝนก็ตกเราเสียใจ เราไม่รู้จะทำไง เขาก็โทรตามเรานะแต่เราไม่หลับ พอเราอารมณ์เย็นขึ้นเราก็กลับมา แต่เขาก็ไม่สนใจเราคะ เราตัวเปียก มอมแมมยืนร้องไห้ คิดๆตอนนั้นก็สมเพศตัวเองนะคะ เขาไม่แคร์ไม่สนใจเราเลย เขาพูดขึ้นมาว่า คิดถึงตอนนั้นที่เรานอกใจเขาแล้วเขาขับรถตากฝนออกไปเช่นกันแต่เราไม่ได้ตามไป เพราะเราไม่รู้จะตามไปที่ไหน รถก็ยังไม่มีข้างนอกก็มืดเราเลยรอเขาอยู่ที่ห้อง แฟนเราก็เหมือนซ้ำเติมเราคะว่าเราขับรถออกไปเอง เขาก็ไม่ง้อไม่สนใจเรา สรุปเราก็ต้องเป็นฝ่ายขอโทษเขา แต่เขาก็ไม่เหมือนเดิมนะคะ เขาก็ไม่สนใจเราอยู่ดี พอรุ่งเช้าเราตื่นขึ้นมาเราก็ขอโทษเขา ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เราทำไปเรา หึงหวงเขา และรักเขามาก ถึงน้อยใจ แต่ไม่คิดว่าเขาจะไม่สนใจและบอกว่าเรื่องเล็กๆไงสุดท้ายก็กลายเป็นเรื่องใหญ่
เราขอโทษเราไม่ได้ตั้งใจไม่คิดว่าจะโกรธเราก็อธิบายไป แต่เขาไม่พูดไม่สนใจเราคะ สักพักเขาก็ทักเรามาในเฟส คืออยู่ด้วยกันนะคะแต่เขาไม่คุยกับเราไม่สนใจไม่มองหน้าอะไรทั้งนั้น เขาทักเราทางข้อความ ว่า สิ่งที่เราพูดมันตรงข้ามกับการกระทำว่ะ พี่ไม่ได้เหมือนเดิมกับแกแล้ว ความรู้สึกพี่มันเปลี่ยนแล้ว แกรับได้ก็รับ ทนได้ก็ทน ทนไม่ได้ก็เลิกไปสิ แกทำตัวแกเอง พี่เคยบอกแกแล้ว พี่รักมากพี่ก็เกลียดมาก ต่อไปอย่ามาเรียกร้องอะไรจากพี่ เพราะพี่ไม่เหมือนเดิมแล้ว เราอ่านเสร็จเราเสียใจมากแต่เขาก็เฉยๆไม่คุยกับเรานะคะคุยแค่ในเฟส เราตอบเขาไปว่า ไม่เป็นไร เราทนได้
หลังจากนั้นเขาก็ไม่ตอบ เขาก็กลับไปเรียนไปพักที่นั้นเราก็อยู่ห้องเช่าคนเดียวตามปกติ เขาเปลี่ยนรหัสเฟส เปลี่ยนไลน์ ลบรูปออกจากโทรศัพท์และสั่งไม่ให้เรายุ่งคะ แต่เราคับข้องใจเลยพยายามค้นหารหัสเฟสเก่าๆที่เขาเคยตั้งๆไปๆมาๆเราล็อกอินเข้าได้ เราก็รีบอ่านรีบดู เขาก็คุยกับผู้หญิงคนนั้นคะ ก่อนหน้านั้นที่เขาจะกลับไปเขาก็โพสต์ด่าเรานะคะ ว่ากรรมตามสนอง ทำตัวเอง ไม่จำเป็นต้องแคร์ อะไรไประมาณนี้คะ
เขาก็คุยกับผู้หญิงคนนั้นมีวิดิโอหากันด้วยคะ มีนัดเจอ สารพัดผู้หญิงคนนั้นก็รู้นะคะว่าแฟนเรามีเราแล้วแต่เขาไม่สนใจ
ผู้หญิงบอกกับแฟนเราว่า เราชอบพี่ น่ารักดี เขาคุยกันดีมากคะ คุยทุกเรื่องของชีวิตแม้แต่เรื่องเราแฟนเราไม่เคยปกป้องเราเลยคะแถมนินทาเราให้ผู้หญิงอีกคนฟังว่าเรานิสัยไม่ดี เอาแต่ใจ งี่เง่าปัญญาอ่อน เราเสียใจมาก ไม่รู้จะทำไงดี พอแฟนเรารู้ตัวว่าเราเข้าเฟสเขา เขาก็รีบเปลี่ยนรหัสหนีเราไปอีกคะ คราวนี้เราเข้าไม่ได้แล้วคะ เรารู้แค่ว่า เขาบอกกับคนอื่นๆว่า เราผิด เรานิสัยไม่ดี ทำตัวเอง
แล้วเขาก็บอกกับเพื่อนเขาว่า เขาชอบผู้หญิงคนนั้นเขานิสัยดีเป็นตรงๆน่ารัก
เราเสียใจมากคะ ความจริงเขาคุยกันเยอะมากกว่านี้คะ ถึงขั้นนั้นเลยแต่เราไม่อยากพูดอะไรมากไปกว่านี้
ตอนนี้สถาะเรามันกลางๆคะ เขายังเป็นแฟนของเราเสมอ แต่เราคงไม่ใช่แฟนเขาคะ
เราไม่รู้จะทำตัวต่อไปยังไง เราทนได้นะจะไม่ให้เราไปยุ่งไปก้าวก่ายชีวิตเขาตามที่เขาสั่งไว้เราก็ทำได้ ขอแค่เขายังคบกับเรา
แต่สิ่งเดียวที่ทนไม่ได้คือ เห็นเขาไปกับคนอื่น
เราขอปรึกษาหน่อยคะ เราควรทำตัวยังไงคะ เขาจะรักก้ไม่รักจะทิ้งก็ไม่ทิ้งคะ
ขออภัยด้วยนะคะหากผิดพลาดประการใดไป ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ