จุดจบความฝันกับแชมป์สามสมัย .. กีฬาก็เป็นอย่างนี้แหละ มีทั้งเวลาที่เราชนะและเวลาที่เราแพ้ ฉันอุทิศตัวเองมาตลอด 14 ปี ให้กับทีมชาติ และฉันก็ภูมิใจให้กับสิ่งที่ฉันได้ทำให้กับทีมวอลเลย์บอลและชาวบราซิล วันนี้เป็นวันที่น่าเศร้ามากสำหรับฉัน ไม่เพียงแต่เพราะตกรอบ แต่เพราะนี่คือแมตช์สุดท้ายในฐานะทีมชาติของฉัน และมันไม่ใช่สิ่งที่ฉันคาดหวังเอาไว้ ทุกคนคงรู้ว่าฉันรักวอลเลย์บอลมากแค่ไหน ฉันอยู่กับมันตั้งแต่ได้รู้จักกับกีฬานี้ ดังนั้นคุณคงเข้าใจความรู้สึกของฉันที่ขอกล่าวอำลาทีมชาติในวันนี้ โชคร้ายที่ฉันคงต้องทนทุกข์อยู่กับการคิดถึงเพื่อนร่วมทีม ทีมงานและความรู้สึกในการต่อสู้ให้กับทีมชาติของฉัน

ฉันยังคงรู้สึกท้องไส้ปั่นป่วนทุกครั้งที่ลงเล่น ตั้งแต่ปี 2002 ที่ฉันได้ลงในนามทีมชาติเป็นครั้งแรกจนถึงวันนี้ ฉันทุ่มเทให้กับทีม 100% เสมอ ฉันต้องเสียสละ ยอมห่างจากสามี ครอบครัว เพื่อนๆ และทนกับความกดดันในทีม แต่ฉันไม่เสียใจเลย มันสุดยอดมากๆ ขอบคุณชาวบราซิลสำหรับความรักที่มีให้เสมอ ขอบคุณครอบครัว และเพื่อนที่เข้าใจว่าฉันอาจไม่มีเวลาให้ และช่วยเหลือฉันมาตลอด ขอบคุณสามีที่อยู่ข้างฉันเสมอและช่วยฉันผ่านพ้นช่วงยากลำบากในการเป็นนักกีฬา คุณทำให้ฉันกลับมาลุกขึ้นสู้ต่อได้เสมอ ขอบคุณโค้ช ทีมงานและเพื่อนๆทุกคนที่เชื่อมั่นในตัวฉันมาตลอด ฉันทำทุกอย่างที่ทำได้แล้ว ฉันเสียใจที่ไม่สามารถป้องกันแชมป์เป็นสมัยที่สามได้ แต่ฉันจะขอออกจากตรงนี้ด้วยความภาคภูมิใจ อย่างน้อยเราก็ทำดีที่สุดแล้ว พวกเราคือความสุดยอด ฉันดีใจที่ได้ร่วมทีมทุกคน และฉันรู้ว่าทีมบราซิลจะต้องนำความภาคภูมิใจมาให้แฟนๆชาวบราซิลอีกมากมายในอนาคต