คือเรื่องราวมันมีอยู่ว่า เราคลอดลูกมา 2คน ครอบครัวสามีจะมีปัญหาตลอด เรื่องการเลี้ยงลูก ทั้งๆที่เรากับแม่เราเป็นคนเลี้ยงตั้งแต่ออกมาเลย เขาจะคอยชี้นิ้วสั่งให้ทำแบบโน่นแบบนี้ตลอด แรกๆแม่เราก็อดทนนะ ไม่อยากมีปัญหา เพราะคิดในแง่บวกว่าเขารักหลาน แต่พอคลอดคนล่าสุด ก็ไม่วายที่เขาจะคอยเหน็บแนมเรากับแม่ (หลังกลับจาก รพ เราย้ายมาอยู่บ้านแม่ซึ่งห่างจากบ้านเราแค่200 ม)จนเมื่อคืน แม่กับพ่อเราเรียกสามีเรามาเปิดใจ ด้วยความที่เขาเหนื่อยและเสียใจ เขาเลยบอกให้สามีเราไปบอกว่า ถ้าจะมาแล้วคอยสั่งโน่นนี่แล้วก็ไปก็อย่ามากันเลย แล้วสามีเราก็ไปบอกพ่อแม่และป้าเขาหมดทุกอย่างที่พ่อกับแม่เราบอก จนผ่านไป1ชม แม่กับป้าเขามาคุยกับแม่เราด้วยความเคืองใจ และไม่สนิทใจกันอีกแล้ว หลังจากที่เขาคุยกันเสด เราก็ได้คุยกับแม่เราว่า ต่อจากนี้จะทำยังไงต่อไป จะให้หนูกลับไปอยู่กับครอบครัวสามีไม่ได้แล้ว เพราะผู้ใหญ่ทะเลาะกัน อีกอย่างสามีเราเขาเลือกพ่อแม่ (สามีเราว่าให้เราต่อหน้าแม่เราว่าเราเป็นคนผิด จนแม่เราไม่พอใจทั้งๆทีเราเป็นคนไปห้ามพ่อแม่ไม่ให้ทะเลาะกัน) เราไม่รุ้ว่าสมีไปคุยยังไงนะ แต่ที่รุ้ๆเขารักพ่อแม่เขามากกว่าเราตั้งแต่ไหนแต่ไรอยุแล้ว ไม่เคยปกป้องเมีย เราคุยกับแม่ว่าจะกลับไปอยู่บ้านเหนือ ตจว แล้วจะเอาลูกทั้ง2คนไปเลี้ยงแต่ต้องให้อยู่เดือนให้ครบก่อน อีกใจเราก็รักสามีมาก อยากอยู่และใช้ชีวิตร่วมกับเขาแต่ดูแล้ว คงยากที่จะไปอยุ่ร่วมกันกับพ่อแม่และญาติเขา จริงๆมันไม่ได้มีแค่เรื่องนี้เรื่องเดียว มันมีหลายเรื่องราวแต่ตอนนี้เอาเรื่องปัจจุบันก่อน เราควรทำยังไงดี ร้องไห้มา2วันแล้ว ไม่มีกะจิตกะใจเลี้ยงลูกเลย ตัวเขาก็ไม่มาหาลูกคนเล้กกับเราเลย